Tag Archief: europa

Vermoeid Europa

09 donderdag mei 2019

Posted by in leven

≈ 1 reactie

Tags

, , ,

Deze maand zijn de Europese verkiezingen. Ik kijk er naar uit. Ik ga zeker stemmen. Ik vind dat iedereen moet gaan stemmen.

Ik ben behept met de Tweede Wereldoorlog. Mijn vader, in de oorlog in het kam gezeten, en mijn moeder waren jongvolwassen toen WO2 uitbrak. Nog net geen twintig en dan in een bezet land leven. Mijn moeder vertelde over de as die in Utrecht neerkwam na het bombardement op Rotterdam. Ze vertelde over de gefusilleerden die dagen voor de Jaffa op de Vleutenseweg lagen, bij haar om de hoek. Ze vertelde over de Duitsers in haar hoofd die altijd meekeken. Zoveel militairen waren niet nodig om een volk te onderdrukken. Wel de mogelijkheid van terreur.

Mijn vader vertelde helemaal niets. Pas toen de mogelijkheid besproken werd om de ‘Drie van Breda’ vrij te laten (Van Agt wilde dat en pas nu weet ik waarom) mompelde mijn vader dat als dat zou gebeuren zij niet lang zouden leven. Vooral Kotälla.

Rond 4 mei werd het altijd vervelend in huis. Een slapeloze vader. De Waalsdorpervlakte en dan na de twee minuten bij het Wilhelmus een huilende vader. Ieder jaar weer.

Zij hebben op mij en mijn zus overgebracht wat Europa echt betekent. Eerst de EEG en nu de EU. Allerlei landen die met elkaar gemeen hebben dat zij eenzelfde komaf hebben (historisch, cultureel), die alle heel veel meegemaakt en doorstaan hebben, oorlog hebben gevoerd, opnieuw zijn ingedeeld, afspraken hebben gemaakt en -vooral- geen nieuwe grote oorlog zijn begonnen. Frankrijk en Duitsland die normaal met elkaar omgaan en niet twisten over de Elzas bijvoorbeeld.

Europa is een grote familie met vriendschappen, belangen, animositeiten, vervelende ooms en tantes, kleine en grote ruzies maar altijd wel familie. Verbonden.

Om dat een beetje te managen is er een groot apparaat ontstaan dat tussen alle voordelen van Europa en de individuele burgers in is gaan staan. Een technocratische bestuurslaag zonder gevoeld fundament in de samenleving. Dat laatste komt ook door individuele politici zoals bijvoorbeeld Rutte. Als je steeds benadrukt dat je de idiote regels vanuit Brussel weet te weerstaan en dat het enige is wat je doet het belang van Nederland verdedigen, dan zal men de EU als de vijand gaan zien. Een logge ongeïnteresseerde gevoelloze vijand.

De boodschap vanuit onze politieke elite moet veranderen. Rutte moet zeggen hoe het is. Namelijk dat Brussel de optelsom is van alle lidstaten. Dat Nederland daar wordt vertegenwoordigd. Dat ons belang juist ook daar ligt. Van groot, vrede, tot klein, geen grenscontroles bijvoorbeeld.

Europa is niet vermoeid, de mensen zijn niet vermoeid. Wij zijn collectief losgezongen van het gruwelijke verleden van WO2, wij weten niet meer welke shit er ooit was en in welke luxe we nu leven. Het vanzelfsprekende is niet vanzelfsprekend. Dat zijn we vergeten. Huidige generaties zijn dat vergeten. Niet vermoeid zijn we, we hebben geheugenverlies.

Nou ja, we…ik niet. Ik ga stemmen. Zeker en vast.

De EU moet veranderen

04 dinsdag dec 2018

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Ik ben Europeaan in hart en nieren. Ik heb niets met nationalisme, niets met Blut und Boden achtige argumenten en gevoelens om het eigen land zuiver te houden. Ik heb niets met mensen die hard allerlei tradities verdedigen die te kinderachtig zijn voor woorden. Ik heb niets met relschoppers in wat voor hesje dan ook.

Ik ben een Europeaan in hart en nieren en ik ben ervan overtuigd dat een verenigd Europa noodzakelijk is om alle uitdagingen en problemen die voor ons liggen aan te kunnen. Daarbij gaat het om een gemeenschappelijke defensie, een gemeenschappelijke markt met open grenzen en om een gemeenschappelijk milieubeleid. Ik ben niet bang voor Brussel, want Brussel dat zijn wij.

En toch moet de EU veranderen.

Als ik kijk naar huidige tendensen in Europa dan kan ik die niet meer afdoen als louter ressentiment. De Gele Hesjes (en ja hoor, het Front National kaapt het protest weer met hun onfrisse xenofobe ideeën), de opkomst van alle rechtse partijen, de openlijke afkeer van alles wat niet blank is: het gaat wel ergens over.

De discussies worden gekaapt door handige volksmenners en daar wil ik het niet over hebben. Waar het wel om gaat zijn als die mensen die ik snap, waar ik begrip voor kan opbrengen.

Mensen die de wereld groter zien worden zonder mee te kunnen doen. Die inzitten over het milieu en tegelijkertijd beseffen dat de financiële gevolgen bij hen terecht gaan komen. Mensen die worden beticht van racisme of white privilege zonder daar ook maar iets van te hebben. Mensen die  opeens ook niet meer op hun manier Sinterklaas mogen vieren, of vuurwerk mogen afsteken, of carbidschieten. Kleine gebruiken en gewoonten die afgedwongen moet worden gestopt. Mensen ook die horen dat zij ongezond leven en dat er een pact is om iedereen 200 te laten worden. Die ook merken dat de BTW op gezonde producten omhoog gaat. Die merken dat alles duurder wordt. Mensen die bij alles denken: wat betekent dat voor mij heel concreet en wat gaat het kosten.

Als de EU niet ook de stem gaat vertegenwoordigen van die mensen, gewone mensen dan gaat het mis. Als je met dédain praat over deze mensen dan gaat het mis. Als de EU technocratisch blijft in hervormingen en uitleg, dan gaat het mis. Het moet veel meer over de leefwereld van burgers gaan. Wat betekent een maatregel, ook als die negatief uitpakt. Leg het uit. Vertel. Vertel ook dat je door de EU lekker op vakantie kunt zonder grenscontrole, dat je kind wel in het buitenland naar school kan, dat je allerlei producten makkelijk kunt kopen, dat je overal voor hetzelfde tarief kunt bellen en internetten. Kleine betekenisvolle zaken.

Maar vooral: toon begrip voor mensen die het niet verkeerd bedoelen en toch aan de verkeerde kant van de ontwikkelingen lijken uit te komen. Praat, neem hen serieus.

Als je dat als EU, als landelijke politici niet doet dan zullen zij zich achter hen opstellen die het wél slecht bedoelen.

Ik ben overtuigd Europeaan en ik wil en hoop op verandering.

Europa als culturele eenheid

09 woensdag mei 2018

Posted by in leven

≈ 1 reactie

Tags

, , , , ,

Als klein land heb je heel veel buitenland. Woorden of een variant daarop van oud minister van Buitenlandse Zaken Luns. En dat is te merken aan alles. Onze economie is afhankelijk van het buitenland, onze politiek, onze vrijetijdsbesteding, et cetera. Het belangrijkste buitenland is Europa. Een Europa dat zich opnieuw moet uitvinden en dat ook steeds, zij het schoorvoetend en met oprispingen, probeert.

Zeker nu de VS zich meer en meer afkeert van de wereld en van afspraken die zijn gemaakt is het noodzakelijk dat de EU, Europa zich heroriënteert op de eigen plek in de wereld. Om dat te kunnen moet diezelfde EU ook aan zichzelf werken.

De manier waarop nu naar de EU wordt gekeken is economisch en monetair. De EU bemoeit zich met alles is de algemene overtuiging en kost alleen maar geld. Dát is ook de boodschap die Rutte steeds overbrengt. Het kost ons geld en het mag niet teveel kosten. Dat is een wel heel platte vertaling van het belang van de EU. Van veel groter belang is de waardeoriëntatie van de EU. Wat zijn de gedeelde waarden? Waar komen we vandaan? Wat zijn de roots?

Ik denk dat een revival van de EU alleen kan slagen als er meer gehamerd wordt op de gemeenschappelijke waardeoriëntatie, op het gemeenschappelijke in de cultuur. Een West-Europese cultuur gebaseerd op  oude bronnen. Griekse, Romeinse bronnen, de Verlichting, honderden jaren strijd om vrijheid van meningsuiting, een gemeenschappelijk lot dat een Eerste en Tweede Wereldoorlog als uitkomst had, de jaren van opbouw daarna en de fragiele democratische erfenis die we eraan hebben overgehouden. Als je een toekomst wilt hebben dan bouw je die op een gemeenschappelijk verleden. Een verleden ook waarin iedereen zich herkent, waar je je bij thuis voelt. Een toekomst die ontvankelijk is voor andere culturen maar ook duidelijk en dwingend is. Die een basis heeft, de Verlichting, de vrijheid van het individu, die niet onderhandelbaar is en zeker niet inwisselbaar.

Naar mijn mening moet de EU zich opdelen in een kern-EU en associate states. De kern wordt gevormd door landen met eenzelfde culturele achtergrond. Gebaseerd op de geschiedenis zoals ik hierboven heel kort aangeef. Het gaat om de BeNeLux, Duitsland, Frankrijk, Italië, Iberië, Griekenland en ook een land als Polen, een van de oudste democratieën van Europa. De Baltische staten, die zich democratisch hebben uitgevonden na de val van de muur. Scandinavië. Kernstaten van de EU, die het zwaartepunt vormen en de dienst uitmaken. Associate states zijn alle landen die er in de loop van de tijd zijn bijgekomen en kort gezegd ooit tot het Oostblok behoorden. En kandidaatstaten zoals Turkije moeten nog wel even heel erg hun best doen om er überhaupt bij te horen.

Als de gemeenschappelijke noemer de culturele erfenis wordt en een gemeenschappelijke culturele toekomst is de discussie over geld ook een andere. Dan steun je zwakkere landen omdat zij bij je horen. Omdat je een gemeenschappelijk lot deelt. Zoals er geld gaat in Nederland naar Groningen en Zeeland omdat het Nederland is, zo gaat er dan geld naar Griekenland omdat het Europa is.

Een Unie gebaseerd op ideeën, op cultuur, op normen en waarden. Een sterke Unie ook die in de huidige tijd los van de VS kan opereren, die een duidelijk blok vormt in de verschuivende geopolitiek waarin China belangrijker wordt dan de VS. Waarin niet alles wordt vertaald naar economisch rendement, maar naar voortbestaan en voortduring van een imposante geschiedenis. Een oude wereld waarin je je thuisvoelt als je die oude wereld omarmt.

Dit beeld werd mij heel duidelijk toen ik in Athene rondliep. Een stad die enorm verschilt van het dorp waar ik woon en tegelijkertijd ook helemaal niet. De mensen zijn arm en de crisis is nog lang niet voorbij voor de gewone Griek. Hoe het ook zij, het is wel een vrije wereld waarin mannen en vrouwen gelijk opgaan (ja ja valt veel op af te dingen, weet ik), waarin het individu voorop staat, waarin gediscussieerd wordt over politiek, geloof en voetbal. Waarin je niet bang hoef te zijn dat je iets zegt wat de machthebbers niet ok vinden. En vooral, een wereld waarin je gewoon naar de stembus kunt in vrije verkiezingen en waarin je enorm dissident kan en mag zijn.

Een wereld waarin ik me herken, als verstokte oude wereldbewoner.

 

Revolutie in Europa

21 maandag aug 2017

Posted by in leven

≈ 2 reacties

Tags

, , , ,

Het moet echt anders met Europa. En dat kan, maar dan moeten we de durf hebben revolutionair anders naar Europa te kijken. Pas dan zal er een andere sfeer komen in dit mooiste continent aller continenten.

Want onvrede over Europa is overal te zien, te lezen en te horen. Soms wordt een onderscheid gemaakt tussen de EU en Europa, maar vaak ook niet. De grondtoon is steeds hetzelfde: iets klopt niet aan de manier waarop de boel wordt geregeld. De teneur is er een van verontwaardiging en chagrin. En dat kan echt anders. Laat me uitleggen hoe we dan moeten doen.

Eerst even dicht bij huis blijven.

In Nederland wordt het geld verdiend in de Randstad. De meeste banen zijn daar, de meeste bedrijven en de meeste mensen. Er zijn ook delen van Nederland die het economisch veel minder doen. Iedereen kent die gebieden: het noordoosten, het oosten, het zuiden van Nederland en Zeeland. Als je kijkt naar de herverdeling van geld gaat geld dat wordt verdiend in de Randstad naar die gebieden. Het zijn gebieden die netto ontvangen.

Dat vindt niemand vreemd want we zijn een land en – sterker nog –  we genieten van die gebieden. Zeilen of in de wind fietsen in Friesland, naar de eilanden oversteken, wandelen en lekker eten in Twente, kitesurfen in Zeeland en naar de camping in Valkenburg. Iedereen kan wat vinden naar zijn eigen gading en er van genieten. En, ja, dat kost geld.

Mijn voorstel is dat we ook zo naar Europa gaan kijken. Zuid-Europa produceert helemaal niets. Ja, olijfolie en kaas en ham maar dan ben je wel klaar. Alleen al het idee dat de landen rond de Middellandse Zee ooit hun schuld zullen gaan terugbetalen is echt waanzin. Dat gaat nooit gebeuren. Nooit. Of we nou kijken naar Griekenland, Portugal of Spanje: het verdienvermogen is zo laag dat er altijd geld naartoe moet.

Stel nou het volgende. Alle schuld wordt kwijtgescholden. Sunk cost. Er komt een budget dat standaard naar die landen gaat en dat budget kan jaarlijks worden vastgesteld door de EU, maar er zal altijd geld naartoe gaan. Niet als lening maar gewoon als donatie. We gaan daar ook nooit over zeuren. Het geld gaat er naartoe en het geld is weg.

Weg?

Niet helemaal. We krijgen er veel voor terug. Namelijk landen waar het fantastisch toeven is. Heerlijk op vakantie naar het zuiden in de zon. Voor al het geld dat zij krijgen eist dat deel van de EU waar wel geld wordt verdiend  een perfecte toeristeninfrastructuur, mooie locaties, vriendelijke mensen met een zonnige ziel. Iedere dag is daar weer memorabel. Je kunt naar het land van keuze. De een heeft meer met Italianen en de ander meer met Grieken. Alles ok. Je weet dat een deel van jouw belasting verdwijnt naar die landen, maar daar heb je dan ook wat voor.

De mensen in die landen, en ook de regeringen, weten dat zij niet meer hoeven zwoegen om alle schuld af te betalen. Zij weten wat er verwacht wordt: vriendelijkheid en gastvrijheid op vijfsterrenniveau. En wij? Wij kunnen op relatief kleine afstand genieten van vakanties als nooit eerder.

Chagrin weg. Verwachtingen weg. Milieubelasting neemt af omdat je dichter bij huis maximaal kunt genieten. Iedereen wint.

Dat is mijn revolutie in Europa. Een zonnige toekomst. Heerlijk.

 

 

 

 

Godwin in Europa

27 maandag mrt 2017

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Ik ben van na de oorlog. Mijn navelstreng met de oorlog is vooral mijn vader maar ook mijn moeder.

Om met de laatste te beginnen, mijn moeder heeft in de jaren 40-45 meegemaakt dat op de Vleutenseweg in Utrecht tegen de muur van de toenmalige Jaffa-fabriek mensen door Duitse soldaten werden geëxecuteerd. Dat, en andere maatregelen, maakte dat de bezetter altijd in je hoofd zat, zo zei zij later tegen mij. Er waren niet veel Duitse soldaten nodig om een volk te onderdrukken. Gewoon de kans op terreur, de kans om ’s nachts van je bed gelicht worden, maakten dat je wel uitkeek.

Voor de oorlog ging zij uit in Rotterdam. Dansen en feesten met vrienden en vriendinnen. Daar kwam natuurlijk een einde aan. Tijdens het bombardement van Rotterdam kwamen de as en verbrande snippers in Utrecht uit de lucht naar beneden dwarrelen. Jaren na de oorlog kon mijn moeder panisch worden van het geluid van vliegtuigen hoog in de lucht.

Dan mijn vader. Een grote sterke vent die in de oorlog is opgepakt. Hij was 18 jaar oud toen hij in het Polizeiliches Durchgangslager Amersfoort (PDA) terechtkwam. Daar is hij door onder anderen Berg en vooral Kotälla halfdood geslagen. Uren moest hij in de rozentuin staan en als hij, met veel anderen, wankelde was er altijd wel een soldaat of kapo die erop los ging slaan. Na de oorlog bleef hij altijd een gevoelloze rug hebben. De zenuwen waren volledig vernield. Eenmaal op transport naar Duitsland is hij ontsnapt en te voet naar Bretagne gegaan met een aantal kameraden. Opnieuw is hij vastgezet en door inmenging van de directeur van het Stads- en Academisch Ziekenhuis Utrecht is hij op 7 augustus 1944 vrijgelaten uit Kamp Amersfoort.

Jaren later op 7 augustus ben ik in hetzelfde ziekenhuis te wereld gekomen. De tweede wereldoorlog is een deel van mij en mijn historisch bewustzijn.

Waarom schrijf ik dit?

Dit weekeinde zag ik demonstranten tegen de EU. Jonge mensen die oprecht tegen de EU zijn. Ik zet bij hun motieven geen vraagtekens. Wel bij hun historisch besef. De EU is voor ons niet alleen de brenger van welvaart en voorspoed maar vooral van vrede. Door het ontstaan van de EU zijn belangen van landen meer gemeenschappelijk geworden. Het ontstaan van een gedeelde markt heeft gemaakt dat er minder in termen van nationalisme werd gedacht. Na de oorlogen van 1870, 1914 en 1939 is er al meer dan 70 jaar vrede. Frankrijk en Duitsland betwisten geen gebieden meer.

Ik durf te stellen dat deze 70 jaar van vrede, vrijheid en welvaart ervoor hebben gezorgd dat die toestand als een soort natuurlijke toestand wordt gezien door velen. Als een toestand die niets te maken heeft met de EU. En dus kun je zonder de die EU.

Dit is een grote denkfout. Een grote gemakzuchtige en gevaarlijke denkfout. Een denkfout die alleen maar slecht kan aflopen.

Ik ben voor een sterke EU. Niet uit welbegrepen eigenbelang maar omdat je het betere herkent als je je erin verdiept. De EU is beter dan welk nationalistisch scenario ook. Samen is te verkiezen boven alleen. Internationalisme is te verkiezen boven nationalisme. Altijd en voor iedereen.

De Brexiters zijn gewoon boeven. Nu eenmaal gekozen is verlaten zij een voor een het parlement. Zij hebben het volk voorgelogen en het volk, althans een groot deel, is er ingetrapt. Degeen die in de EU tegen de EU zijn hebben stuk voor stuk een agenda waarin Poetin een fijne vriend is. Zij zijn er op uit de EU te ontmantelen en in te ruilen voor een slechter alternatief. Geen van hen wordt concreet met betrekking tot de gevolgen van bijvoorbeeld een Nexit. Ik hoop en verwacht dat zij nergens een meerderheid krijgen. Dat de gemiddelde kiezer gevoel heeft voor en kennis van de oorsprong van ons leven in rust en welvaart. De EU.

Dat verwacht ik.

 

Brussel/Bruxelles

12 woensdag okt 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

Brussel. Ik kom er net weer vandaan. Een groot congres met allerlei startups uit Europa. Startups die, net als mijn bedrijf, een grant hebben gekregen vanuit de EU om ondernemers in Europa te stimuleren. En dat heeft effect. Als ik zie welke bedrijven en bedrijfjes vertegenwoordigd waren dan kijk ik toe in diep respect.

Een zaal bomvol met vaak jonge ondernemers die een duwtje in de rug nodig hebben. Veel energie maar weinig focus. Zoveel ideeën, zoveel kennis in Europa. Je wordt er stil van. En trots. Hier doet de door velen verfoeide EU heel goed werk. Maar weinigen die dit zien.

Maar Brussel, de stad, hoe zit het daar mee?

Na ongeveer een uur rondrijden langs afzettingen, wegomleggingen et cetera kwam ik aan bij station Bruxelles Midi. Daar was ook mijn hotel. Op de grens van Anderlecht en Sint Gillis.

Rijdend door Brussel viel me een aantal dingen op.

Bij ieder stoplicht staan bedelaars. Van oudere mannen tot aan jonge vrouwen met een kind op hun arm. Er zijn veel stoplichten in Brussel en er zijn dus veel bedelaars. Op straat vind je hen ook. Onder een afdak van een gebouw, een soort galerij, hadden twee zwervers een huiskamer gebouwd. Banken en een stoel in carré opstelling, dekens ertussen en slapen maar. De hond had ook een plek. Overdag waren ze niet thuis. Bedelaars dus.

2016-10-10-17-00-03-1

Er is erg veel bewaking door de hele stad. Straten zijn afgezet met betonblokken (mijn navigatie verzocht mij door de blokken heen te rijden). Heel veel militairen op drukke plaatsen. Bij het station bijvoorbeeld op ieder hoek, althans overdag.

’s Avonds waren er geen militairen te bekennen. De wijk waar ik ging wandelen, op zoek naar een restaurant, kende ik al een beetje. Nog niet zo lang geleden was ik in Sint Gillis geweest. Het viel me niet mee. Op twee manieren. Ten eerste kon ik geen restaurant vinden. Waar ik in bijvoorbeeld Parijs weet dat, in welk arrondisement je ook bent, je kunt eten in een brasserie, is dat in Brussel anders. Het kan ook aan mij liggen natuurlijk, maar straat na straat bood geen brasserie. Tegenover het station was een aantal brasseries, verlicht door TL buizen of de moderne variant daarvan. Niet echt aantrekkelijk.

Daarnaast hing er een nare sfeer. Hangende mensen, groepjes schreeuwende mannen. Schreeuwend met elkaar en naar elkaar. Spanning op straat. In de shopping mall bij het station was het niet veel beter. Het voelde niet goed. Zoals ooit mijn pastoor zei: “de Goede Geest kun je niet aantonen, maar je weet wel precies wanneer die er niet is”. De Goede Geest hing niet in Sint Gillis over de wijk.

Een wijk met grote armoede. Je kijkt naar de huizen, de staat waarin ze verkeren. Niet onderhouden. Gestapelde woonblokken. Vaak geen gordijnen maar lappen achter de ramen. De winkels zijn alle van de soort “veel voor weinig”. Afgestemd op de portemonnee van de buurtbewoners.

Het contrast is dus enorm. Een luxe hotel volgepakt met zakenmensen die ’s morgens uitgebreid lunchen en daarna zich snellen naar hun afspraak. Een wijk waarin rijkdom of zelfs gewone welvaart ver te zoeken zijn.

Dit is Brussel. De hoofdstad van de EU. Waar EU ambtenaren zich uit de naad werken om start ups een zetje te geven. Waar dezelfde ambtenaren weten dat ze door grote groepen burgers van die EU gewantrouwd of zelfs gehaat worden. Brussel waar men ieder moment een nieuwe aanslag verwacht. Waar in Molenbeek een infrastructuur is voor terroristen. Waar militairen op hoeken staan met mitrailleur en helm aan de riem. Waar bedelaars zo ongeveer het raampje van je auto opentrekken. Brussel waarover Brel ooit zo mooi zong. De vergangenheid.

Brussel is het levende bewijs van een verscheurd Europa.

 

 

Nostalgie als ziekte

30 donderdag jun 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

FullSizeRenderBrexit achter de rug, dat wil zeggen het referendum. De echte Brexit moet nog komen en zal grote gevolgen hebben. Niemand weet welke gevolgen, maar er zit zeker een lijn in alle analyses. En de eerste voortekenen zijn als zichtbaar. Het Pond is hard onderuit gegaan, de koers van Britse banken is min 12%,  om er maar twee te noemen. Amsterdam, Dublin en Frankfurt lopen zich al warm om hét financiële centrum te worden.

Daarnaast zal men aan den lijve gaan ervaren wat het betekent niet meer in de EU te zitten. Van grenscontroles tot aan studeren in het buitenland. Van invoerrechten tot aan onderhandelen met tientallen landen voor nieuwe handelsakkoorden. Van wegvallen van subsidies tot aan geen geld krijgen uit Londen. Het gaat allemaal gebeuren. Het VK zal armer en leger worden. De verwachting van nee-stemmers dat Londen ook geld zal geven aan arme regio’s zal niet uitkomen. Brexiters zullen wederom teleurgesteld worden. En weer krijgen politici de schuld.

En waarom wilde men uit de EU? Om verder te kunnen als soevereine staat? Als wraak op de elite? Vanuit angst voor de toekomst? Of uit nostalgie? Uit ongeïnformeerdheid?

Als ik naar de uitslag kijk dan loopt er een scheiding op een aantal punten. Het is oud tegenover jong, het is laagopgeleid tegenover hoogopgeleid en het is arm tegenover rijk. Om het maar even scherp te stellen. Naar mijn idee is er een scheiding tussen twee grote groepen. Hen die vat hebben op de toekomst, zich zelfstandig voelen, zelfverzekerd zijn en stedelijk georiënteerd. En hen die dat niet hebben. Die voelen dat de wereld zoals die was verdwijnt, niet het gevoel hebben daar iets aan te kunnen doen en niet in de stad leven of in de armere buitenwijken. Hen die ergens de aansluiting hebben gemist en tegelijkertijd niet zijn aangesloten door de politiek.

Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw is Europa en de EU in toenemende mate liberaler en minder sociaal-democratisch geworden. Dat betekent veel goeds maar niet alleen dat. Het betekent ook dat mensen aan hun lot worden overgelaten en het zelf moeten uitzoeken. Het betekent ook dat minder bedeelden voor politici niet meer interessant zijn. En dus uit het zicht verdwijnen. En zo voelt men zich in de steek gelaten. Eerst door de eigen regering en vervolgens door Brussel. Twee instellingen die men overigens zelf kan kiest en dus zeer democratisch tot stand komen.

Daarnaast hebben regeringsleiders zich altijd negatief uitgelaten over Brussel. Ook Rutte. We zouden ons geld terug gaan halen. We zouden niets meer betalen aan Griekenland. Het was nu echt de laatste keer. Et cetera. En steeds weer was de werkelijkheid anders. En steeds weer werd men ongeloofwaardiger. Dit zijn dezelfde regeringsleiders die nu zeggen dat de EU prima is. Maar toch. Ook deze week weer zei Rutte dat zijn prioriteiten zijn: op 1, 2 en 3 Nederland! Dus niet de EU maar Nederland. Zo zet je het beeld neer van continu vechten tegen de vijand en opkomen voor jezelf.

Dus mensen in de schaduw voelen zich alleen gelaten, zien politici die het één zeggen en wat anders doen en vinden dat er beter voor het buitenland en buitenlanders wordt gezorgd dan voor henzelf.

En je kunt veel zeggen van mensen die achterblijven in sociaal economische ontwikkeling, maar ze zijn niet gek. Ze hebben net zo’n scherp beeld van de werkelijkheid als de rest. De betekenis die ze eraan geven is een andere. Het is een verlangen naar vroeger toen alles nog overzichtelijk was. Vandaar de roep om de Gulden. Alsof dat wat oplost overigens. Vandaar de Brexit. Alsof je niet afhankelijk blijft van de rest van de wereld. Het is de hang naar een fijne wereld van Dik Trom in het dorp waar de populisten in alle landen (ook in Nederland van Wilders tot Roemer) zo graag naar verwijzen.

Dat is echter zinloos. De wereld was toen ook goed en slecht, vol beloften en teleurstellingen. En, belangrijker, die wereld komt nooit meer terug. Godzijdank. De wereld die er wel is moet door politici dichter bij de mens worden gebracht. Door luisteren, vertellen, praten, mensen serieus nemen, helder zijn in eigen standpunten, staan voor je mening, leiderschap tonen en vooral deemoed.

Ik las in de krant vandaag dat de president van Litouwen in de EU gezegd heeft: “De EU gaat door. Wie houdt ons tegen?” Wat te denken van je kiezers, je achterban, van diegenen die je zegt te vertegenwoordigen, van hen aan wie je verantwoording moet afleggen, de mensen die geen regent meer kunnen zien? Dat heeft niets met nostalgie te maken, dat is realiteit van nu.

Zelfs ík werd boos van zoveel hybris. Stop daar mee.

 

 

 

Onafhankelijkheid is bullshit

27 maandag jun 2016

Posted by in Brexit

≈ 3 reacties

Tags

, , , , , ,

Dus het VK wil vrij zijn, zelf de dienst uitmaken, niet afhankelijk zijn van anderen, los leven van de EU. Dat is mooi maar totale onzin. Mensen die denken dat dat haalbaar is, zijn niet goed bij hun hoofd of extreem slecht ingelicht.

Ieder mens, ieder gezin, ieder dorp, ieder land is afhankelijk van alle anderen. Altijd en dat is niet te voorkomen. Sterker nog, iedere poging dat te voorkomen is zonde van iedere energie.

Neem het VK. Met een Brexit heeft men (wie?) zich uitgesproken voor een onafhankelijk VK, los van de EU. Want de EU, dat weet immers iedereen, bestaat uit louter zakkenvullende sadisten die uit zijn op het knechten van ieder volk. En  nu dan? Wat betekent dat voor het VK en vooral van de gewone man, voorzover die nog bestaat?

Het betekent een complete afhankelijkheid van de EU zonder de mogelijkheid mee te beslissen. Opeens moet er een handelsakkoord worden gesloten met de EU. Dat zal niet eenvoudig zijn want je bent geen lid meer van de club. De vraag zal dus worden gesteld wie er wat mee te winnen heeft en dus zal ieder stukje worden uitonderhandeld.

Je wordt afhankelijk van het wegvallen van iedere subsidie voor zwakke regio’s. Wales, de Midlands, boeren daar zullen het zonder geld moeten doen. Men verwacht dat Londen dat geld gaat fourneren. Los van het feit dat dat niet zal gebeuren, dat geld ís er niet, wordt je dan dus weer afhankelijk van Londen. Het zal niet lang duren of Londen zal verweten worden dat het bestaat uit zakkenvullende elitaire plucheklevers. Wacht maar af.

Het betekent ook dat met de rest van de wereld akkoorden moeten worden gesloten. Alles loopt nu via de EU maar dan opeens niet meer. Londen zal dus jaren moeten onderhandelen met landen van de USA tot aan Mexico. Er zijn geen verdragen meer. Iedere keer zal er opnieuw een compromis worden gesloten. En compromissen, daar houden we niet van.

Het betekent ook dat mensen het VK in willen. Niet alleen vluchtelingen maar ook kenniswerkers, zelfstandigheden et cetera. Nieuwe procedures moeten er komen en zullen er komen. Het VK zal geen geïsoleerd eiland kunnen zijn.

Bedrijven zullen het VK verlaten omdat men gevestigd wil zijn in de EU en niet daarbuiten. De City zal zeer zeker banken verliezen omdat men in de EU wil zitten en niet daarbuiten. Daarbuiten zitten zij al namelijk. Dublin, Frankfurt en Amsterdam lopen zich nu al warm.

De export van alle produkten van de boeren die nu hebben tegengestemd zullen onderworpen worden aan importheffingen bij andere landen. Er is geen vrij verkeer meer van goederen immers.

Toeristen zullen minimaal merken op bijvoorbeeld Schiphol dat zij in een andere rij moeten staan, de ‘Non EU’ of ‘All other passports’ rij. Bedrijven die mensen willen inhuren uit het VK moeten opeens heel veel papierwerk verwerken om dat te regelen. Vrij verkeer van mensen bestaat immers niet meer.

Ik ben er van overtuigd dat het goed zal komen met het VK. Uiteindelijk. Er is nu chaos en die zal afnemen. Ik ben er ook van overtuigd dat de economische schade enorm zal zijn en dat die afgewenteld wordt op de bevolking. Dus ook alle nee-stemmers. Die zullen daar, samen met politici, de schuld van geven aan de EU en Brussel. Ook dat zal gebeuren.

Om onafhankelijk te willen zijn heeft het VK zich overgeleverd aan mensen als Farrage, die daags na de Brexit al terugkwam op belangrijke beloften. Binnen 24 uur. Om onafhankelijk te zijn heeft men zich afhankelijk gemaakt van omstandigheden die men niet kan overzien, waarvan men niet weet wat er komen gaat. Waarover men niet goed ingelicht is. En dat terwijl iedere afhankelijkheid wordt ingeruild voor een nieuwe andere afhankelijkheid.

Vrijheid en autonomie bestaan niet. Invloed wel. En precies die is nu teruggebracht tot nul. Het VK heeft iedere invloed verloren. Maar dat hebben de populisten er niet bij gezegd. Zoals de populisten zoveel niet hebben gezegd. Populisten gokken graag met vrijheid en invloed, zolang die maar van een ander zijn.

Het volk sprak en verloor.

 

Brexit sucks

18 zaterdag jun 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Het zou zo maar kunnen dat de Britten komende week stemmen voor een Brexit. Met aandacht heb ik de campagnes gevolgd, in het VK maar ook hier in de krant en op Twitter. Beide kampen gebruiken sterke beelden om hun argumenten kracht bij te zetten en beide kampen beschuldigen elkaar van leugens, bedrog en bangmakerij. Zal dus wel ergens een kern van waarheid inzitten denk ik dan.

En net als hier in Nederland en in andere landen is de toon in de politiek en van de campagne hard en ongenuanceerd. Als politici zich bedienen van de taal van de straat, zal de straat voelen macht te hebben. Woorden zijn daden en daden worden opgeroepen door woorden. Dat is in Engeland zo, dat is ook zo in Nederland.

(De moord afgelopen week op Jo Cox is een absoluut dieptepunt. Wat de moordenaar ook bewogen heeft, zij was vooral bekend van haar pro-EU standpunt en haar positieve houding ten opzichte van immigratie. Zeggen dat die moord niets daarmee te maken heeft is óf wegkijken óf hopeloos naïef. Alles heeft met alles te maken.)

Maar goed, het wordt dus eventueel een Brexit. Als dat zo is dan is het wachten op het volgende land dat uit de EU wil. Mijn inschatting is dat dat wel eens Nederland zou kunnen zijn. Nederland immers herbergt een van ’s werelds topintellectuelen, Baudet, en die wil niets liever dan uit de EU. Waarom overigens is mij nooit helemaal duidelijk maar waarschijnlijk kan ik zijn tempo en complexiteit van denken niet bijbenen. Dus laat ik het maar zo.

Waarom is een Brexit een slecht idee?

De EU is ontstaan uit een diep verlangen naar een toekomst zonder oorlog. Na drie grote oorlogen in Europa waren de mensen in 1945 oorlogsmoe en de leiders wilden een vreedzaam Europa. De enige manier om dat voor elkaar te krijgen is te zorgen dat men gemeenschappelijke belangen krijgt. Gemeenschappelijk over grenzen heen en dus niet per land. Als het grote gemeenschappelijke belang vrede is, dan is een voorwaarde daarvoor dat je economische belangen deelt, militaire belangen, sociale belangen et cetera. Dat is de EEG en later de EU geworden. Een formeel systeem van samenwerking waarin belangen worden behartigd, uitgeruild en uiteindelijk gemeenschappelijk worden gemaakt. Een deel van je autonomie als land lever je in. Je krijgt daar vrede, stabiliteit en voorspelbaarheid voor terug. Saaiheid zelfs. Politieke saaiheid is het hoogste ideaal.

Churchill zei in 1946 dat een voorwaarde voor een EU is dat binnen Europa iedereen zich Europeaan moet noemen en zich zo gaan gedragen “voor zover ze politieke macht, invloed of vrijheid bezitten”. En daar steekt volgens mij de grootste angel in de EU. De gemiddelde burger heeft niet meer het gevoel macht of invloed te hebben. Wel vrijheid overigens. Dat hij vergeten is waaraan we die vrijheid danken doet er nu even niet toe.

Een Brexit is een slecht idee omdat het voorbijgaat aan de kern: het gesprek over de taken van de EU en de mate van soevereiniteit van iedere lidstaat. Als mensen weer het gevoel hebben iets te zeggen te hebben over hun eigen leven én tegelijkertijd weten dat je ook zeggenschap moet inleveren voor een rustig vreedzaam bestaan, dán heeft de EU weer kans van slagen. Een Brexit is het verwend weglopen voor je eigen verantwoordelijkheid. Een Brexit is dom en onbezonnen omdat het totaal blind is voor de geschiedenis.

De EU-lidstaten moeten weten dat zij meer legitimiteit moeten creëren. Dat weten ze ook want dit is trending topic in Brussel. Dat doe je door diep in te grijpen in een aantal zaken. Symbolisch: geen reizend circus meer tussen Brussel, Luxemburg en Straatsburg maar gewoon op één plek nog zitten. Inhoudelijk door zich alleen nog bezig te houden met vrede, economie, milieu en immigratie en verder niets. Een slanke, sterke, zelfbewuste EU waar het parlement -en dus ieder land- de baas is. En dat dan ook altijd uitdragen in heldere bewoordingen.

Geen NEXIT dus in de toekomst, geen BREXIT nu.

Ik wil leven in een politiek enorm saai Europa, als Europeaan en als Nederlander.

 

 

De Verenigde Staten van Europa

29 zondag mei 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , , , ,

Groter is beter. Groot betekent kunnen combineren van kennis, talent, macht, mensen, cultuur. Groot betekent dat je in een wereld die open is een betere plek kunt creëren voor je land. Groot betekent ook dat je je kleiner voelt in je eigen land, dat je het gevoel hebt dat de ellende van buiten komt, gewoon zomaar over je heen. Zonder dat je erom hebt gevraagd.

Ik ben voor de VSE: de Verenigde Staten van Europa. Groot.

Er leven illusies in de verschillende landen in Europa. Zo is er de illusie dat je de buitenwereld tegen kunt houden door meer soevereiniteit op te eisen. Kijk naar het referendum over een eventuele Brexit. Daar gaat het over de eigenheid van de Britten en het buiten de deur houden van Europa. Ook al stemt men voor een Brexit, de buitenwereld gaat nooit meer weg. We leven in een open samenleving waar geen muur, met een slot op de deur, omheen kan.

Er is de illusie dat een land economisch zelfstandig kan zijn. Dat is onmogelijk, tenzij je collectief wilt vervallen in grote eentonige armoede. Andere landen zullen minder investeren. De export en import van producten zal teruglopen. Geen land in Europa is zelfvoorzienend en dus zal ieder aanbod verschralen. Winkels raken leeg. Mensen gaan voelen wat hun keuze betekent.

Er is de illusie dat je per land een eigen normen en waardensysteem kunt ophouden. Dat je je terug kunt trekken op eigen bodem en dat er dan een eenvoudige en eenvormige cultuur bestaat waarin we alle waarden en normen met elkaar delen. Die wereld heeft nooit bestaan en waarden en normen houden zich niet aan grenzen. Media maken dat de wereld toegankelijk wordt en binnendringt.

Het is niet anders. De wereld waar menigeen naar terugverlangt heeft nooit bestaan. Wel was er een sterk verzuilde samenleving waarin mensen in ieder hun eigen kring vreedzaam langs elkaar heen konden leven. Die samenleving bestond doordat een aantal zaken centraal en voor iedereen gelijk geregeld waren.

Er was scholing voor iedereen, huisvesting, dienstplicht (waar je leerde om te gaan met andersdenkenden), politieke consensus over een aantal ideologische zaken (zoals de AOW), de Verzorgingsstaat.

Wat ik voor ogen heb bij een Verenigde Staten van Europa is een verzuild Europa. Alle landen hebben hun eigen tradities en gewoonten. De inwoners voelen zich op de een of andere manier met elkaar verbonden, al was het maar door taal. Alle zaken die niet centraal hoeven worden geregeld, niet groot hoeven zijn, worden per land geregeld.

Wat centraal wordt geregeld moet groot zijn omdat het anders niet eens werkt in deze wereld. Defensie, economie, immigratiepolitiek zijn de belangrijkste.

Een Europese defensie. Niet meer per land, maar één defensie. Het is ook een illusie te denken dat Europa dat niet nodig heeft. Dat er alleen een vredesmacht per land nodig is. Het is lief gedacht maar het gaat voorbij aan het feit dat de wereld niet lief is. Dat oorlogen ontstaan uit kleine dingen. Gemaakt door bijvoorbeeld een leider die zich gekwetst voelt. Uit onverwachte hoek. Om dat te beantwoorden heb je meer nodig dan twaalf gehuurde tanks. Daar moet macht tegenover staan. Niet per land, centraal.

De economie. De enige manier waarop de landen in Europa de strijd met de rest van de wereld aankunnen is gezamenlijk. Dat er verschil is in de economische kracht van Noord en Zuid Europa is en blijft een gegeven. Er is ook verschil tussen de Randstad en Limburg of Zuid-Oost Groningen, maar dat hebben we geaccepteerd. De landen rond de Middellandse Zee zijn het Limburg van Europa. Prachtig, heerlijke gastvrijheid, lekker klimaat, goed eten, maar er moet geld bij. Accepteer het maar.

Immigratiepolitiek. Zoals het nu is geregeld, cynisme ten top, is niet houdbaar. Een deal met Turkije zorgt ervoor dat Italië nu een grote instroom krijgt. Europa is een waterbed. Het enige dat helpt is een gemeenschappelijke aanpak. Duidelijk zijn in toelatingseisen, die ook eisen en vervolgens binnen een week mensen duidelijkheid geven over hun toekomst. Als die niet in Europa ligt, volgens de Europeanen, dan niet. Dat wordt je niet toegelaten. Anders wel en dan is er per land een quotum. Doorreizen kan niet en je wordt toegewezen aan een land. Dat land weet dan waar het aan toe is. Jij als vluchteling ook. Dit is je nieuwe thuis en zorg ervoor dat je er onderdeel van wordt.

Het klinkt simpel maar is het niet. Niets is simpel in dit leven. Ik ben er wel van overtuigd dat het de moeite waard is. Europa heeft namelijk veel gemeen. Er is een gemeenschappelijke culturele achtergrond. Gedeeld worden ook de vrijheden die we zo gewend zijn, en waarvan we denken dat ze vanzelfsprekend zijn. Meningsuiting, vorming, scholing, mogen vinden wat je vindt, mogen geloven wat je wilt, helemaal niets geloven, muziek maken als je dat wilt, dansen omdat dat kan, lezen omdat er gelezen kan worden. Kortom, heel veel waar in grote delen van de wereld straf op staat. Als we ons dat beseffen dan is er een kans dat we dat ook willen verdedigen. Niet per land, dat gaat namelijk niets worden, maar gezamenlijk.

De EU is hierbij aan zet. Landen met rust laten als het niet gaat over kerntaken. Kerntaken goed organiseren en verantwoording afleggen aan de bevolking van Europa.

Het zal niet snel gaan maar wat mij betreft komen de VS van E er.

Nationalisme is de dood in de pot.