• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Categorie Archief: seculaire religie

Blije christenen

22 maandag feb 2016

Posted by Dick Koopman in seculaire religie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

christenen, skivakantie, wintersport

De dag nadert. Je voelt het aan alles. Mensen worden nerveuzer, opgewondener, geagiteerd. Het wordt het gesprek van de dag. Mensen vragen elkaar wat zij gaan doen. Gaan ze al op vrijdag of wachten ze tot zaterdag. En waar denken ze dat het gaat plaatsvinden?

Zo gaan dagen en weken voorbij. De spanning neemt toe. De laatste dingen worden nog aangeschaft, nieuwere ook want stel je voor dat de oude niet meer voldoen.

De plannen worden gesmeed en afgesproken wordt met vrienden en het gezin hoe laat men gaat rijden. En men gaat rijden. Op naar de plek waar het moet gaan gebeuren.

De reis is langer dan verwacht. Wat niet zo gek is omdat velen gaan en allen gaan dezelfde kant uit. Er zijn files, er is oponthoud, tegenslag. Bij de tankstations langs de snelweg is het druk. Rijen bij de toiletten. Rijen voor de pomp. Maar het deert niets. De blijheid heeft de overhand, de opgewondenheid. Mensen herkennen dat in elkaar. De blik in de ogen. De vreugde en de vastberadenheid. Als er al een onvertogen woord valt onderweg dan is er altijd een die roept ‘kom op, we zijn er bijna’. Het is mooi om zo met elkaar onderweg te zijn naar dat Ene.

Sommigen overnachten omdat de reis te laat is aangevangen. In goedkope hotels of in dure. Het maakt niet uit. Als de ochtend komt staat met op en gaat verder.

Meer files komen, meer mensen op steeds smallere wegen. Met groet elkaar vanuit de auto. Men herkent elkaar aan de blije blik, de  uitrusting die men meeneemt. Velen hebben zelfs een koffer op het dak om voorbereid te zijn op alles.

En dan, na vele uren rijden, gaat men zelfs nog smallere weggetjes op. De weg voert omhoog, dichter bij God. Bomen worden minder en de toppen worden wit. De eerste sneeuw wordt zichtbaar. Ook hier staat men weer stil in de file. Maar niets doet er meer toe. Het is bijna zover.

Het is altijd nog even zoeken naar de plek waar men heeft afgesproken. Ergens een plek vinden voor de auto. Maar is dat eenmaal gebeurd dan verruilt men de normale kleding voor de rituele kleding. Ouderen, kinderen, iedereen doet dezelfde kleding aan hoewel de kleuren totaal verschillend zijn. Mensen op weg naar het Ene die toch zichzelf willen onderscheiden. Iedereen is vastberaden, vriendelijk, lacherig, uitgelaten.

En dan: de laatste keren wachten. Voor de aanschaf van het toegangsbewijs, bij de lift. Men praat luid, vrolijk, maakt lol met elkaar. Duizend talen worden gesproken en iedereen verstaat elkaar. De dag is gekomen. Men stapt in de lift, zwaait naar de achterblijvers en gaat omhoog.

De skivakantie is begonnen.

Adele

20 vrijdag nov 2015

Posted by Dick Koopman in Geen categorie, seculaire religie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Adele

Het begon een paar weken geleden. Ik luisterde naar de radio en het ging over Adele. Een zangeres die volgens mij ooit So you think you can sing heeft gewonnen. En inderdaad, ze kan zingen. In een roddelblad las ik een artikel over haar strijd. Ik weet niet meer waartegen, maar het was een strijd.

Ze was ook als een soort kluizenaar ondergedoken geweest omdat het haar allemaal teveel werd. Ja, nu was ze weer out in the open en dat was goed. Blijkbaar vloog het haar nu niet meer aan.

Daarna begreep ik dat ik moest uitkijken naar haar nieuwe album. Want, tja een nieuw album van Adele dát is pas nieuws. En ze had het zwaar gehad. Ze was ook afgevallen. Ze was een ander mens geworden, maar toch ook weer niet.

Het beste is om het raadsel te vergroten, zoals Mulisch ooit zei. En dat gebeurde dag op dag. Er was een opname van het nieuwe nummer. Hello geloof ik. En dat was niet alles, want op het album stonden nog meer nummers. Echt.

De krant ging er over schrijven. Ik zag foto’s van Adele. Vandaag een interview met Adele. Nog meer foto’s. Een nieuw lied. Adele komt. Adele zal haar muziek niet op Spotify delen want daar is ze het niet mee eens. Ook niet op iTunes, want daar is ze het ook niet mee eens. Adele is het eigenlijk nergens mee eens.

Nu heb ik haar altijd al een vrouw met een goede stem gevonden. Een beetje plat wellicht. En ook een beetje teveel effect in haar stem leggend. Mocht wel een onsje minder. Op TV zag ik meisjes haar nadoen. Wel van mindere kwaliteit maar meisjes klonken opeens massaal getourmenteerd.

En nu dus de wederkeer van de messias.

Wat Adele beheerst, beter dan wie ook, is marketing. Vol respect kijk ik naar het marketingoffensief. Het jaren weggeweest zijn. Het afzetten tegen de main industry. Het niet live willen optreden. Jezelf schaars maken, onbereikbaar. Dat is waar het werkelijk om gaat. Adele is een businessvrouw om rekening mee te houden.

Ik volg het vol ontzag. Echt.

 

De iTemple

21 dinsdag jul 2015

Posted by Dick Koopman in seculaire religie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

apple, apple store, apple watch, londen, religie

Afgelopen weekeinde liep ik met mijn zoon door Regent Street in Londen. Druk, het was erg druk. Tussen alle mensen door zag hij de Apple Store waar hij per se naar toe wilde. Oversteken waar het niet mag, naar links kijken waar je juist naar rechts moet kijken en oversteken.

Het was crowded. Alsof het gratis was. Grote drommen mensen met allen dezelfde glazige blik in de ogen.

Aan het begin van de winkel stonden grote tafels met de nieuwe Apple Watch. Daar was het het drukst. Mensen verdrongen elkaar om een blik erop te kunnen werpen. Aan te raken. Met elkaar er over kunnen praten. Met eerbied raakte men de horloges aan. Wees men elkaar op het uiterlijk. Het knopje. Overtreffende trap is de aankoop, het bemachtigen en uiteindelijk het dragen. Mens en technologie vallen samen.

Door naar de achterzijde van de zaak waar het normale spul lag. Ook daar de meutes met dezelfde blik en gretigheid in gebaren. En zo ging het maar door. Tot het erg rustig werd: dat was de wand met software pakketten. Verkeerde merk, geen mooie verpakking en een noodzaak, geen wow.

Langs de horloges weer naar buiten, de zon in.

Opeens bekroop mij het gevoel dat ik zojuist een heilige plaats, een tempel had verlaten. Waar de seculiere gelovigen bijeenkomen om de relikwieën te bewonderen en vereren. Eerder heb ik dat gezien. Laatst nog in Kevelaer waar men Maria-relieken bewaart en waar je die vanachter glas mag vereren. Veel vingerafdrukken op dat glas. Lipafdrukken zelfs. Zo dicht mogelijk komen bij de wereldse uiting van de Heilige Maagd.

De blik van de gelovigen: devoot, vergevingsgezind, zacht, open voor het wonder. Dezelfde blik zag ik in Londen. Hier was de Heilige Geest materie geworden en eenieder wilde dat aanraken.

Ik kan doorgaan met de vergelijking maar dat doe ik niet. Uit onderzoek (fMRI) is al gebleken dat Apple religieuze gevoelens oproept en hier in deze winkel kun je het aanschouwen. Zet even een andere bril op, met meer afstand en kijk naar de mens.

De Apple Store geeft mensen de mogelijkheid in contact te komen met moderne heiligheid. De verlosser is overleden. Dichterbij dan dit kun je niet komen.

De seculiere mens heeft nieuwe goden nodig en gevonden.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 44 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen