Toch bijna al een jaar hier niet geweest. Carcès. En hoe is dat dan?
In twee dagen hier naartoe gereden. Tussenstop in Dijon waar we met zijn drieën lekker hebben gewandeld en gegeten. (Dat eten was trouwens bij een oude ‘bouchon’ waar het eten nog was naar de receptuur van de grootmoeder. Dat klinkt heel lieflijk, maar de smaak en textuur leken alsof het al sinds het verscheiden van oma had staan sudderen).
Na veel files hier op maandag aangekomen. Alles zag er als vanouds uit. Het weer, het huis, het zwembad, het grindpad. Alles. Ok, een en ander mag intussen wel een lik verf krijgen en de tegels buiten zijn weer heel erg donker geworden, maar alles was en is ok.
Met de zoon naar de supermarkt en ook daar was alles hetzelfde. Een paar jaar geleden is die flink verbouwd en weer groter geworden. Alles kun je er krijgen en de kwaliteit is als altijd top.
Op dinsdag naar het dorp. Het rondje bakker, Bar Central en de kerk voor een kaarsje. De espresso was 10 cent duurder, €1,40, maar smaakte nog steeds hetzelfde. De mevrouw had wat wilder haar, dat was het dan ook. Alles, echt alles hetzelfde.
Ik vind dat constante een weldaad. Dat je een jaar weg bent geweest en alles nog hetzelfde is. Mijn leven is in het afgelopen jaar sterk veranderd. Er is veel gebeurd en ik heb ermee om moeten gaan. De wereld als geheel is nogal veranderd. Politiek, sociaal, klimaat; noem een onderwerp en er zijn (grote) verandering geweest.
Dan kom je hier en alles is hetzelfde. Dat is heel geruststellend, dat op microniveau een dorp blijkbaar heel erg langzaam veranderd. Want die verandering is er natuurlijk maar in een heel laag tempo. Als je inzoomt op mensen is dat ook zo. Zonder grote externe invloeden verandert het leven nauwelijks. Stapje voor stapje in het tempo van een schildpad.
Het dorp is daarmee een soort stiltegebied in een turbulente wereld. Zelfs God is hier niet verdwenen. De enige verandering is dat het al jaren warmer aan het worden is. Hoewel het vandaag weer lekker koel is.
Alles is dus zoals het was.
Alles? Nee, bij de bakker hielp een nieuw meisje me. Ik werd niet eens herkend. Dat was even aanpassen.