• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Categorie Archief: Parijs

Hoe Parijzenaars doorgaan

16 maandag nov 2015

Posted by Dick Koopman in Parijs

≈ 1 reactie

Tags

isis, parijs, terreur

Deze ochtend met mensen in Parijs gebeld. Hosts van mijn bedrijf, Withlocals. Ik zal uitleggen waarom.

Na onze recente start in Berlijn en München hadden we gepland eind deze maand, begin december in Parijs te starten. En toen kwam vrijdag 13 november 2015. Op Twitter zag ik een tweet over een schietpartij in Parijs en besteedde er geen aandacht aan. Toen een over een bloedbad in Parijs en ik schakelde op TV om te zien of er nieuws was. En dat was er. En hoe.

Zoveel mensen op zoveel plekken gewoon afschieten omdat je het niet eens bent met onze manier van leven. Een concert, lekker eten, borrelen op een Parijs’ terras, het is allemaal in strijd met de overtuiging van deze terroristen. En dus mag je erop losgaan. Vinden zij. Een aanval op onze wereld waar zo moeizaam de verlichting, de beschaving, de culturele diversiteit hun werk hebben gedaan. Zoveel decennia al geen grote oorlog. Groepen die min of meer vreedzaam met elkaar omgaan. Een wereld ook waar je vooral mag zeggen wat je wil en mag vinden wat je vindt. Een vrije wereld.

Het is een aanslag op onze vrije wereld.

Woedend was ik. Getroffen. Parijs, de stad die ik door en door ken. Daar. Zijn ze gek geworden?

Naast zorg en woede en nadenken over oorzaken kwam er dit weekeinde nog iets bij. Kunnen we (feestelijk) openen in Parijs met Withlocals? Mijn eerste reflex was ‘niet doen’. Maar wie ben ik om dat zo duidelijk te vinden? Ik besloot onze hosts te bellen en met hen mijn aarzeling te bespreken en te overleggen wat zij willen.

De eerste die ik aan de lijn kreeg was heel duidelijk: het leven gaat door. Vandaag is alweer min of meer normaal. We moeten gewoon doorgaan met onze manier van leven en we zijn Frans, dus gaan we door. Koppigheid, chauvinisme, doorzettingsvermogen. Ze was heel duidelijk. Als we nu stoppen met mooie dingen dan krijgen zij hun zin. Starten dus.

Daarna waren alle telefoontjes hetzelfde. Geen denken aan om te stoppen met waarmee we bezig zijn. We gaan gewoon door.

Een van de hosts woonde op tientallen meters van een van de café’s. Ze hoorde schoten en zag alles. Het was verschrikkelijk, zei zij. Het leek eeuwig door te gaan. Net zo lang tot er niemand meer leefde. Ze had op dat moment een feestje omdat zij haar eigen restaurant ging openen. Zij en haar gasten hadden alles van een kleine afstand meegemaakt. Ik vroeg haar hoe het met haar ging. ‘Ik huil de hele tijd’, was het antwoord. Ik vroeg haar of wij moesten openen in Parijs. ‘Zeker wel’ zij zei vol overtuiging. ‘We moeten door, we moeten laten zien dat onze manier van leven niet stopt. Dat we Fransen zijn die zich nooit laten tegenhouden.’

Ik had antwoord op mijn vraag. Parijs laat zich niet stoppen. Ik ben blij dit soort mensen te kennen en te kunnen bellen. Hun optimisme kon ik ook wel even gebruiken.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • juni 2023
  • mei 2023
  • april 2023
  • maart 2023
  • februari 2023
  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 46 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen