• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Maandelijks Archief: mei 2017

De politie hoort uniform te zijn

22 maandag mei 2017

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen

≈ 1 reactie

Tags

burger, hoofddoekje, justitie, macht, politie

Hoofddoekjes. De krant staat vol met artikelen en brieven over hoofddoekjes bij de politie. Twitter stroomde vol nadat de Amsterdamse politie het voornemen kenbaar had gemaakt hoofddoekjes toe te staan voor agenten in dienst.

Is er iets mis met hoofddoekjes? Helemaal niets. Bij mijn lokale Jumbo werken veel vrouwen met een hoofddoekje. Ik merkte het in het begin nog op omdat het nieuw was. Inmiddels hoort het erbij. Ik maak me er niet druk over en voor mij is het net zoiets als een broek. Ook ben ik niet geïnteresseerd in de redenen waarom deze vrouwen er een dragen. Ik ben niet tolerant, ik ben totaal onverschillig.

Is er iets mis met hoofddoekjes bij de politie? Ja, alles. Zoals het is met alle individuele uitingen die duiden op een eigen overtuiging bij agenten. Of bij rechters, officieren van justitie, het leger, ambtenaren in het algemeen.

Anders dan bij een supermarkt kan ik niet kiezen voor een andere overheid. Ik kan niet shoppen in de buurt om bijvoorbeeld een gemeente te vinden waar ik beter word geholpen. Ik zit vast aan de overheid die er is.

Verder is het zo dat de overheid macht heeft over mij. Het hele justitiële apparaat kan sancties opleggen aan mij en ik heb me daar naar te schikken. Als ik het niet eens ben met beslissingen kan ik naar een rechter om mijn gelijk te bepleiten. Die rechter moet onafhankelijk zijn, waarbij ik niet bedoel dat de rechter geen enkele eigen opvatting mag hebben. Dat kan niet eens. Wat ik bedoel is dat ik op geen enkele manier moet kunnen zien of voelen dat er iemand zit met een vooroordeel over mij.

Dit geldt ook voor de politie. Zonder aanzien des persoons moet een agent mij bejegenen en mij beoordelen op mijn handelen. Alles vanuit de wet en niet vanuit iets anders. Om dat te waarborgen draagt de politie bijvoorbeeld een uniform. Zodat zij er gelijkvormig, uniform, uit zien. Zodat het niet uitmaakt wie mij aanspreekt omdat op dat moment de overheid mij aanspreekt.

Iedere uiting van religie (of een andere overtuiging) is daarmee in strijd. Ik kan dan niet meer onderscheiden of ik word aangesproken vanuit een overtuiging of vanuit de wet of vanuit een persoonlijke interpretatie van die wet. Dat mag en moet ik verlangen van de overheid. Ik ben de minst machtige en macht moet herkenbaar, uniform en fair zijn.

Daarom draagt Vrouwe Justitia een blinddoek, om zonder onderscheid recht te spreken.

Als mensen willen werken bij de politie dan kies je dus voor uniformiteit. Je kiest er voor je eigen individualiteit op te schorten tot na je dienst. Het is niet anders, zo is het. Als je daar niet voor wilt kiezen dan moet je een ander beroep kiezen. Ook dat is niet anders.

Opmerkelijk is dus dat het niet om het hoofddoekje gaat maar om de overheid en onze fundamentele afhankelijkheid daarvan. Om die veilig te stellen is het nodig niet af te wijken van het uniform.

Buiten de overheid is het prima. Daarbinnen niet.

Dodenherdenking en weer gedoe

03 woensdag mei 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

dodenherdenking, rikko voorberg, tweede wereldoorlog, vier mei, WOII

Het is weer zover. De vierde mei komt er aan en dan gebeurt er van alles in dit mooie land. Ieder jaar lijkt het weer op te duiken: alternatieven voor de “traditionele” herdenking. Dit jaar is Rikko Voorberg niet van het scherm weg te slaan die op hoog verontwaardigde toon zijn punt maakt. Dat punt is dat tijdens de twee minuten stilte ook aandacht moet worden geschonken aan de omgekomen bootvluchtelingen. Zijn plan, kruisjes leggen op het Rembrandtplein, leidt tot grote verontwaardiging.

Een paar dingen daarover.

Eerst de verontwaardiging. Er hoeft maar iets begrip te worden getoond voor mensen of groepen mensen die niet Nederlands zijn tot in de dertigste generatie of het rumoer barst los. De schedelmeters, de schreeuwende gekken, de complotdenkers en de gewoon slechte mensen gaan vol op het orgel. Mijn vader zou gezegd hebben dat die in de oorlog ook Joden zouden hebben verraden want die waren ook niet raszuiver.  Voor hun rumoer is niet veel nodig. Die verontwaardiging telt niet mee, want die is er toch wel en altijd.

Dan zijn er ook de mensen die kritiek hebben op uitbreiding zonder direct te vrezen voor het verraad aan onze cultuur. De mensen die proberen te snappen waarom dingen moeten veranderen en wat de zin ervan is. Ik reken mezelf voor het gemak tot die groep. Veranderen om te veranderen is zinloos en leeg, dus waarom veranderen?

Dodenherdenking is geen statisch gegeven. In de loop der jaren zijn er groepen bijgekomen die ook herdacht worden. Ik weet nog dat mijn vader, overlevende van een kamp in WOII, moeite had met de verwatering van de herdenking. Later werd hij milder en zag hij dat het karakter van de herdenking en de twee minuten stilte niet veranderde. De doden die werden herdacht waren altijd Nederlanders die waren gestorven door onderdrukking of in het gevecht om de vrijheid. Het bleef een Nationale Dodenherdenking en tijdens die twee minuten kan toch iedereen zijn eigen gedachten hebben.

Ik ben daarmee groot geworden en ik ben het er nog steeds mee eens. Ook ik ben van mening dat op vier mei landgenoten moeten worden herdacht. Het is goed in het jaar één dag te hebben waarop dat mogelijk is zonder ieder jaar weer allerlei discussies te willen hebben. Het staat ook iedereen vrij er anders over te denken. Het is wel de vraag of dat andere dan ook per se op de vierde mei moet plaatsvinden. Respect hebben is ook met rust laten. De boel laten omdat de boel nou eenmaal zo is. Er is zelfs onderzocht wat de Nederlander wil. Een grote meerderheid wil het laten zoals het is. Scherpte in je keuzes helpt. Kiezen betekent ook altijd dat je bepaalde dingen niet doet. Ook dat roept weerstand op, het zij zo. Kom maar met een beter plan want dit plan is niet goed.

De vierde mei moet blijven zoals het is en niet anders. In de stilte van twee minuten mag iedereen herdenken wat hij of zij wil.

Gedachten zijn vrij, gedrag niet.

 

Crematoriumgate: de VVD

02 dinsdag mei 2017

Posted by Dick Koopman in filosofie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

crematoriumgate, Hermans, integriteit, Keizer, Rutte, VVD

En zo is de VVD weer eens in het nieuws vanwege belangenverstrengeling. De partij die enige tijd geleden met veel tamtam een integriteitscommissie in het leven riep. De VVD die in de integriteitsindex soeverein aan top gaat als partij met de meeste issues.

Wat nu aan de hand is is bijna exemplarisch: de partijvoorzitter die rijk geworden is met de aan- en verkoop van een crematorium. Dat kon ook want hij was aandeelhouder, verkopende én aankopende partij. Tja, dan is het niet gek dat je er niet slechter van wordt. In het hele verhaal komt een oude bekende ook weer voor, als optrekkend vocht: Loek Hermans. Wie herinnert zich niet Meavita? En nu speelt hij dus weer een rol in crematoriumgate. Het verrast allemaal niet.

De vraag is waar het vandaan komt? Dit zijn geen incidenten meer, dit is een patroon. Het patroon is: VVD politici zijn nauw verbonden met het bedrijfsleven of de (semi) publieke sector, op een dag verschuift een functionele band naar een zakelijke of persoonlijke band en niet veel later krijgen persoonlijke belangen voorrang. Dat kan financieel zijn maar het kan ook om macht of invloed gaan. De vraag naar integriteit gaat altijd over het morele onderscheid tussen het dienen van de algemene zaak en het persoonlijk belang. Over het gebrek aan een moreel kompas.

Is dat zo?

Ligt er maar net aan hoe je het bekijkt. Ik heb de VVD wel eens een amorele partij genoemd. Een partij zonder moraal, niet goed, niet slecht gewoon zonder. Ik had het toen mis. De ethiek die in de VVD heerst is samen te vatten als: “waar is wat werkt”.  Deze pragmatische houding komt niet uit de lucht vallen. Deze houding is al zeer oud en kent grote namen als Peirce en Dewey, en zelfs Habermas wordt ermee in verband gebracht. De kern is dat je zonder vooroordelen (voortkomend bijvoorbeeld uit het geloof) een ethisch oordeel vormt op basis van de vraag of iets werkt. Je hebt doelstellingen, economische groei bijvoorbeeld,  en je kijkt of de maatregelen daartoe leiden. Of ze werken. Als ze werken dan is het goed. Dat kan in strijd zijn met bijvoorbeeld de zorgplicht voor armen. Dat is niet belangrijk.

De VVD is een puur pragmatische partij met Rutte als beste voorbeeld. Dat is ook de reden dat hij met iedere partij aan tafel kan zitten. Dat opvattingen kunnen worden uitgeruild om uiteindelijk aan de macht te komen. Daarom ook is een visie een “olifant in de kamer”. Een visie is gebaseerd op uitgangspunten, op een wereldbeeld. Als je pragmatist bent heb je geen wereldbeeld, althans niet in ethische zin. Je doet wat goed lijkt en als het werkt was het dus goed en anders ga je wat anders doen.

En zo kan het dus zijn dat Keizer met drie petten op een heel goede deal sluit , daarbij volstrekt integer is want het werkte immers. Tot nu. Niet iedereen is pragmatist en zo kan het zijn dat er vragen worden gesteld bij de handelswijze van Keizer. Typerend ook is dat Rutte én vindt dat er een integriteitstoets moet komen én alvast constateert dat Keizer volstrekt integer heeft gehandeld. Als dat wordt gepikt door de wereld dan hebben we een vuiltje weggewerkt. Als dat niet wordt gepikt dan komen we gewoon op de uitspraak terug. Kan ook. Kan allebei. Niets is onmogelijk in de pragmatische heelal.

Integriteit kun je constateren door gedrag te toetsen aan algemeen geldende criteria. Als je geen criteria hebt anders dan pragmatische, kún je niet eens toetsen op integriteit. Je kunt hoogstens constateren dat het gedrag van Keizer niet werkt en dus niet goed is.

Integriteit en de VVD vormen een contradictie.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 44 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen