• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Maandelijks Archief: maart 2016

Politiek correct rechts

24 donderdag mrt 2016

Posted by Dick Koopman in Politiek correct

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Goedmens, meningenpolitie, Politiek correct, twitter

Op Twitter (en soms ook op Facebook) zie ik alle scheldkanonnades aan me voorbij trekken, ook nu weer daags na de aanslagen in België. Vanmorgen werd het me opeens duidelijk: er is een nieuw politiek correct ontstaan in een paar jaar tijd. Een rechts politiek correct! Een rechtse meningenpolitie die wacht tot iemand iets zegt dat riekt naar nuance en dan vol op het orgel gaat.

Ooit, lang geleden, was de meningenpolitie links georiënteerd. De mensheid kon worden verdeeld in zielig en niet zielig. De zieligen waren menigvuldig en moesten beschermd worden. Tegen de wereld, tegen alles en iedereen en vooral tegen allerlei opmerkingen en gedachten. Zieligen waren hot. Je kon er je helemaal op botvieren.

In de loop van de laatste decennia zijn daar scheurtjes in gekomen. Niet alle zieligen blijken zielig te zijn. Sommigen zieligen blijken akelig gedrag te vertonen. En naïviteit is ook al geen goede leidsman in het leven. Kortom: de harde werkelijkheid is hier en daar wat grimmiger dan de links georiënteerden dachten. Deze mensen, die er overigens nog volop zijn bedoelen het goed. Niks mis mee. De werkelijkheid is weerbarstiger helaas.

Maar tijden zijn veranderd. Mensen die het op zich goed bedoelden, en daarin wellicht wat doorschoten werden Goedmensen genoemd. Een term waar je van denkt dat je er trots op kunt zijn, maar in de nieuwpraat van nu is dat een ernstige belediging. Een Goedmens is een naïeve linkse gek die ons hele land en alles wat we kennen op wil offeren aan, ja aan wat eigenlijk. Anyway: als je Goedmens wordt genoemd kun je beter dekking zoeken.

Je kunt ook beter dekking zoeken als je genuanceerd bent over de komst van een AZC in je gemeente. Als je vindt dat iedere vluchteling opgevangen moet worden maar dat dat in goed overleg moet. Of in beperkte mate in een kleine gemeenschap. Als je dus laat zien dat je iets van meerdere zijden kunt belichten. Berg je dan.

Je kunt ook beter dekking zoeken als je genuanceerd bent over de islamitische landgenoten. En bijvoorbeeld beweert dat niet iedereen fanatiek en gek is, dat ook daar genuanceerd naar kan worden gekeken.

Voor wie moet je dan dekking zoeken?

Voor de rechtse meningenpolitie!

Politiek correct is dat roepen wat als goed wordt ervaren door deze groep. En jazeker, dat kan worden afgedwongen door een twitterbombardement, scheldpartijen, verdachtmakingen et cetera. Door van alles wat een genuanceerd mens niet wil. De rol van politiek correcte mens is geheel overgenomen door rechts georiënteerde mensen. Er blijkt een ruim arsenaal van vrijwilligers te bestaan in ons land die bijvoorbeeld Twitter goed in de gaten houden om direct in te grijpen als er iets slechts wordt beweerd. Slecht in hun denken dan.

Ook op TV zie je ze voorbij komen. In ruime mate anderen met een andere mening beledigend, voor gek uitmakend, voor landverrader et cetera. En ook continu beweren dat de linkse omroepen geen enkele aandacht voor rechtse vaderlandslievende mensen hebben. En dat paradoxaal genoeg iedere avond uur na uur kunnen uitdragen.

Ik vind het boeiend dat zij die zo tekeer gaan tegen politiek correct gedrag zelf de nieuwe politieke correctheid afdwingen. Het is een Umwertung aller Werte. En ik vermoed dat zij het zelf niet eens door hebben dat zij dat doen en dat zij dat zijn.

Politiek correct rechts.

Nooit toegeven. Nooit.

22 dinsdag mrt 2016

Posted by Dick Koopman in terreur

≈ Een reactie plaatsen

Tags

België, brussel, terreur

En weer is het zover. Nu in België. Hoe naakt en kwetsbaar kunnen we ons voelen? Onze open samenleving ís kwetsbaar. En hoezeer we ook alles doen om ons te beschermen, nooit zal het lukken volkomen veiligheid te garanderen. Op ieder moment, op iedere plek kan dit dus gewoon gebeuren. Je hebt er één nietsontziende gek voor nodig, meer niet. En let wel: ik praat niet over verwarde mensen of lone wolves. Lijkt zo handig om het zo te benaderen maar dat is het niet. Dit zijn geen verwarde mensen, ze zijn ook niet lone. Ze passen bij een veel grotere groep fanatieke fundamentalisten die alles willen en zullen doen om ons te ontregelen.

En daar is weinig voor nodig.

Vanmorgen al de eerste reactie uit Den Haag. Wilders die oproept grenzen te sluiten en alle Syriëgangers gevangen te zetten. Blijkbaar gaat het aan de beste man voorbij dat dit geen Syriëgangers zijn maar gewoon Belgen die sinds jaar en dag in België wonen. Hij heeft een eigen agenda die iedere keer wordt getrokken. Helaas slaat hij de plank volkomen mis. Leuk voor de bühne maar reëel is het niet. We kunnen de grenzen ook niet sluiten, tenzij er een hek komt van 800 kilometer. En dat gebeurt niet.

Wat dan wel?

Accepteren dat het is zoals het is: we zijn kwetsbaar. En iedereen kan slachtoffer worden. Ik heb al eens eerder geschreven over de reactie van onze mensen in Parijs. Daags na de aanslagen daar gaven ze aan door te willen. Nooit toe te geven en bang te worden. Ook nooit onze manier van leven op te geven. Daarom ook moeten we blijven doen wat we doen. Open leven. Dat betekent niet alleen feesten en schrijven en toneel spelen en naar voetbalwedstrijden gaan en discussiëren en religies belachelijk maken en ruzie maken met woorden en eten wat je wilt en met het openbaar vervoer reizen en homoseksualiteit prima vinden , en en en en. Het betekent vooral dat we moeten koesteren en verdedigen wat we hebben en zijn, op een waardige manier. Dus niet ramen ingooien of gemeenteraadsvergaderingen verstoren. Dat maakt ons namelijk gelijk aan de nietsontziende fanatici. Dat gedrag geeft hen gelijk.

Ons gedrag moet zijn dat we staan voor wat we willen zijn. Dat we altijd woorden gebruiken en verder niets. Dat we trots zijn dat dat kan zonder repercussies. Dat we duidelijk maken dat als je dat allemaal niet wilt je je moet beraden op je aanwezigheid hier. Te gast betekent je gedragen als gast. Gastheer zijn betekent je zo gedragen. Altijd met fatsoen en altijd extreem duidelijk. En nooit toegeven aan dezelfde onderbuikgevoelens. Ook nooit toegeven aan de intolerantie en het fanatisme van anderen.

We moeten nooit toegeven. Nooit.

 

Vooral naïef zijn en blijven

16 woensdag mrt 2016

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Dansfeest, Duitsland, Merkel, Politici, vluchtelingen

Is er een dansavond met vluchtelingen georganiseerd, wordt ie afgelast wegens bedreigingen. Er mag dus niet worden gedanst met vluchtelingen. Althans volgens sommigen in onze maatschappij. En als dat wel lijkt te gebeuren komen er bedreigingen zodat een en ander wordt afgelast. Wat gebeurt hier nu eigenlijk?

Het lijkt doodnormaal te zijn geworden dat mensen elkaar bedreigen. Om wat voor reden dan ook. Je zet op de verkeerde tijd de kliko buiten en je ontvangt een dreigbrief zal ik maar zeggen. Je twittert een mening en hop, de negatieve tweets worden over je uitgestort. Geen inhoudelijke argumenten maar gewoon met gestrekt been erin. Dat op zich duidt al op een immense geestelijke leegte. Mensen die bedreigen beschikken niet over al te veel intellect. Omdat zij geen woorden hebben gaan ze dreigen. Dat is éen reden. Blatante domheid. Stuitend, maar het is niet anders.

Er is nog een andere reden en die is naar mijn idee gevaarlijker.  Die is dat er een legitimatie is gekomen voor dit soort gedrag. Voor dit totale gebrek aan beschaving. Sommigen denken dat dit zeggen wat je wilt begonnen is bij Fortuyn, maar dat is niet zo. Fortuyn was een tegendraads denkende welbespraakte heer die tegen heilige huisjes durfde aan te schoppen. Zonder het met hem eens te hoeven zijn, herkende je stijl en eruditie.

Later pas is het normaal geworden elkaar grof en beledigend te bejegenen. Ik zie nog Rutte en Wilders voor me waarbij de een roept ‘doe ’s normaal man’ en de ander terugroept ‘doe zelf normaal’. Let wel, twee volwassen mannen die er geen enkele moeite mee hebben zich te gedragen als driejarigen. Dit soort gedrag lijkt leuk en triviaal maar het legitimeert anderen ook grof te worden.

Als leiders in een samenleving, of het nou politici zijn of anderen, gewoon vanuit de puberale, minder ontwikkelde onderbuik reageren dan mag iedereen dat toch. Als gewaardeerd wordt dat iemand “zegt wat anderen denken” dan is het toch OK uiting te geven aan al mijn ongenoegens. Sterker nog, als ongenoegen ertoe leidt dat dingen worden afgezegd dat is het blijkbaar heel nuttig om te schelden en te dreigen. En dat is het dus ook. Dansavonden worden afgezegd. Bijeenkomsten over AZC’s worden verschoven. Plannen om vluchtelingen te vestigen worden ingetrokken.

Er zijn twee dingen die gedaan kunnen worden.

Het eerste is dat iedereen altijd in moet gaan tegen gewoon geschreeuw en geblaat. Politici voorop. Dus niet reageren op dezelfde manier, maar verklaren en vragen om een verklaring. Wat bedoelt U met doe ’s normaal. Wat is normaal. Wie bent U om te claimen dat U het allemaal wel weet. Et cetera. Nooit capituleren voor de horde. Wat Merkel nu doet in Duitsland verdient waardering. Haar standpunt over vluchtelingen levert een verkiezingsnederlaag op. In haar eigen partijcombinatie is er opstand vanuit de CSU. En toch zegt ze dat ze blijft doen wat ze doet. Leiderschap is geen Voice of Europe verkiezing. Leiderschap is je morele kompas volgen ook als dat betekent dat mensen je voor gek verklaren.

Het tweede wat moet gebeuren is dat politici veel beter uitleggen hoe en waarom zij tot iets besluiten. Dat ze vertellen dat niet alles is te beïnvloeden maar wel te managen. Dat zij uitleggen dat zij er zijn om besluiten te nemen. En dan niet op basis van de dagkoers maar omdat een land of een stad bestuurd moet worden. Dat besturen dus iets anders is dan doen wat de meeste mensen vinden die dag. Dat zij inwoners altijd serieus nemen als die inwoners in alle redelijkheid het gesprek aangaan. Anders gewoon niet. Naar geschreeuw wordt niet geluisterd en geschreeuw heeft geen enkel effect op de besluitvorming. Dát moet worden gezegd. Ik luister als U luistert en vice versa. Anders gewoonweg niet.

Vrijheid van meningsuiting vergt de plicht van meningsvorming. Anders is het geen mening maar gewoon een uitspraak of geschreeuw. Als je je mening niet kunt onderbouwen idem dito. Jammer. Schreeuw voort, maar zo praten we niet met elkaar.

Dus: lekker een dansavond organiseren omdat dansen mensen tot elkaar brengt en dansen ook altijd feest is. Niet zwichten. Wel alert zijn en beveiligen. Wellicht een totaal naïef beeld van de werkelijkheid zo’n dansavond. Gebaseerd op Goedmensgedrag. Het zal.

De naïeven op deze wereld hebben recht op meer ruimte dan zij nu krijgen.

Oekraïne is Europa

14 maandag mrt 2016

Posted by Dick Koopman in Europa

≈ 4 reacties

Tags

brussel, EEG, EU, europa, Juncker, oekraïne, referendum, regels, technocraten

Ik ben overtuigd Europeaan. Mijn vader heeft in de oorlog, ‘den oorlog’ zei hij altijd, een tijd in een kamp doorgebracht. Mijn moeder heeft de bezetting aan den lijve ondervonden, inclusief fusillades op de Vleutenseweg in Utrecht. Lange tijd weigerde mijn vader naar of door Duitsland te rijden. Vanwege. Gewoon.

In mijn jeugd gingen de eerste reisjes buitenlands naar Luxemburg. ’s Nachts om 5 uur rijden en dan op naar Consdorf, camping Auf dem Berg. Daar leerde ik allerlei kinderen kennen uit andere landen. Weer later, toen mijn vader over zijn ergste weerzin heen was, gingen we naar Italië, Rimini en Ravenna, het Gardameer. De wereld, mijn wereld werd steeds groter.

Mijn vader werd ook steeds relaxter. Ooit, ’s avonds laat, waren we verdwaald in Oberhausen. Geen idee waar we heen moesten, opende mijn vader het raampje aan zijn kant en riep tegen een Duitser ‘nach Italien’. De man bedacht zich geen moment, stapte in zijn auto, reed voor ons uit Oberhausen uit en de Autobahn op. Vormende momenten.

Door mijn jeugd en alle jaren daarna ben ik gaan beseffen en voelen dat die rust, die expansie van mijn leefwereld kwam door Europa.

De bedenkers van Europa, de EEG, hadden niet alleen een handelsassociatie voor ogen. Zij wisten dat als mensen met elkaar kunnen handelen, elkaar leren kennen, oorlog voorkomen kan worden. Wederzijdse belangen en begrip leiden ertoe dat mensen iets te verliezen hebben en dus geen oorlog zullen voeren.

Zo ben ik groot geworden. Geworteld in Europa. In een joods-christelijke traditie met gemeenschappelijke wortels. Culturele wortels, afkomst (de familie van moederskant komt oorspronkelijk uit Duitsland), taal, muziek, literatuur, kunst, geschiedenis. Er is meer dat ons bindt dan ons scheidt.

Ik hou van Europa. De uithoeken ervan. Mijn eerste vliegtocht naar Griekenland. De warmte toen ik op de vliegtuigtrap stond. Dat licht. Die prachtige taal. Kamperen in de Provence. Vertoeven in Parijs. Later ook: de tocht naar Auschwitz om ook die zijde van ons verleden te ondergaan.

En daar sta ik nu. Met al mijn liefde voor deze prachtige dingen is Europa ook voor mij verworden tot een technocratisch bolwerk van regelneven en regelnichten. Ambtenaren die zich overal mee bemoeien maar nooit eens uitleg geven. Een uitdijend universum dat geen buitenwereld meer nodig heeft. Ik als burger snap er in ieder geval steeds minder van. Dat ligt ook aan mij. Te lui om me er echt in te verdiepen. Maar niet alleen lui.

Het ontbreekt de mannen (vooral mannen) in Brussel aan het vermogen mij mee te nemen in een wenkend perspectief waarin mijn herinneringen een plaats krijgen. Een moreel kompas in plaats van regelgeving en cijfermatige berekeningen. Een verhaal dat mij vervoert, dat gaat over mijn leven en mijn plaats in de wereld. Geen enkel verhaal gaat om mij. Zelf nu er in Europa referenda worden gehouden komt Juncker niet verder dan het dreigement dat het het einde van de EU kan betekenen. Let wel: het einde van iets, niet eens het begin van iets anders.

Dreigementen. Dom, dom, dom.

Ik zal Ja stemmen tijdens het referendum over het verdrag met de Oekraïne. Niet omdat de wereld vergaat als ik Nee stem, maar omdat ik iedereen dezelfde luxe en rust gun die ik mijn hele leven al ervaar. Omdat Oekraïne Europa is. Omdat ooit rijke Europeanen op vakantie gingen naar de Krim. Ik stem Ja omdat ik vanuit achtergrond en inhoud overtuigd Europeaan ben.

De autisten in Brussel snappen daar helemaal niets van. Mijn motivatie is niet te vangen in cijfers en getallen, niet in Excelsheets of in een model. Ik ben een gewone burger met behoefte aan een verhaal. En omdat Brussel mij dat nooit zal geven, maak ik het zelf wel.

Het verhaal Europa is prachtig.

Ombudsellende

11 vrijdag mrt 2016

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Dullaert, Ombudsman, Van Zutphen, VVD

Iedere overheid is uit op het categoriseren en disciplineren van de bevolking. Op het in gelid krijgen van individuen zodat er beleid op kan worden geformuleerd of uitgevoerd. Overheden denken in groepen, nooit in individuen. Dat betekent per definitie dat geen enkel individu, dat immers geen statistische grootheid is, ooit perfect wordt behandeld. In het ergste geval wordt een individu ronduit slecht behandeld. In zo’n geval moet er een instantie zijn die vrij is van iedere twijfel en die voor het individu opkomt. Die instantie heet Ombudsman. Van Zutphen kan dat niet meer zijn. Ik zal uitleggen waarom dat zo is.

Bijna vijfendertig jaar heeft Nederland een Ombudsman. Zo lang al doet die ombudsman goed werk. De ombudsman moet de overheid controleren op zijn handelen. Iedereen kan drie namen noemen die verbonden zijn aan dit belangrijke instituut. Brenninkmeijer omdat die ongelooflijk kritisch was ten opzichte van de centrale overheid met betrekking tot omgang met burgers. Hij kwam altijd unverfroren op voor de rechten van de burger. Juist omdat de burger altijd minder machtig is dan de overheid.

Dullaert, de Kinderombudsman, omdat die tot ver over de irritatiegrens opkomt voor de rechten van kinderen. Met verve, passie en geweten.

Beide heren kenmerken zich door het centraal stellen van het individu tegenover overheden en overheidsinstanties. Daarbij streken ze tegen de haren van veel regenten in die liever willen horen dat ze het goed doen. Of minimaal het goed bedoelen.

De derde naam is nu die van Van Zutphen. In De Volkskrant van 10 maart staat een reconstructie van de gang van zaken rond het afserveren van Dullaert. Een ontluisterende reconstructie overigens.

Een paar dingen vallen mij op.

Allereerst het handelen van Van Zutphen. Even los van het feit dat hij oogt als een hoofdpersoon uit een roman van Bordewijk, is zijn gedrag ongelooflijk stram en ouderwets. Iemand die zich gedraagt als regent kan niet van verwacht worden dat hij de regenten gaat controleren. Uiterlijk en gedrag stroken niet met 2016.

Daarnaast de inhoud van wat hij doet. Ik vind dat iedereen die nieuw aan het roer komt, waar dan ook, een eigen team mag samenstellen. En dat gaat altijd ten koste van het oude team. Het is niet anders. Je moet door met mensen naar eigen keuze en niet met de erfenis van een ander. Maar toch. Hij is daar uiterst schimmig over én hij kan Dullaert niet ontslaan zonder overleg met de politiek. De Kinderombudsman heeft een eigen mandaat. Laat hem duidelijk zijn waarom hij van Dullaert af wil. Gewoon zeggen.

Dan de politiek. Het lijkt mij dat vooral de VVD klaar was met het activisme van Brenninkmeijer en Dullaert. Men wil toch vooral niet al te kritische bewakers van het overheidsbeleid hebben. Als een ombudsman een verlengstuk is van overheidsbeleid wordt de burger de dupe.

Alles bij elkaar kan het niet anders dan dat deze huidige ombudsman vleugellam is geworden door eigen onkunde, onhandigheid en regentesk gedrag. Ik kan inhoudelijk niet eens over hem oordelen omdat er niets uit zijn handen is gekomen behalve dit gedoe. Maar dat zegt al genoeg.

Deze man heeft, niet eens willens en wetens denk ik zo, iedere legitimiteit verkwanseld. En als je als controleur van de overheid iets moet zijn dan is het van onbesproken gedrag. Als controleur van de overheid mag je wel besproken worden door de politiek. Vol ergernis, dedain, afkeer, wat dan ook. Als je zoals Brenninkmeijer en Dullaert de toorn van de politiek over je heen krijgt dan weet je: ik doe iets goed! Dat punt zie ik Van Zutphen niet bereiken.

Tijd voor een echte ombudsman.

 

 

 

 

Complimenten kosten Nederland driekwart miljard Euro per jaar!

01 dinsdag mrt 2016

Posted by Dick Koopman in economie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

complimentendag, economie, kosten, productiviteitsverlies

 

Wat heerlijk dat het geven van een compliment geconcentreerd is op één dag per jaar. Zoveel efficiënter dan altijd maar complimenten geven. Heeft een econoom al berekend wat het kost om het hele jaar complimenten te geven? Ik wel.

Stel:

Als je iedere dag 2 complimenten geeft die ieder 20 seconden in beslag nemen en je gaat ervan uit dat ongeveer een derde van de mensen in Nederland dat doet:

2 complimenten * 20 seconden * 365 dagen = 14.600 seconden = 4 uur per persoon per jaar

5.6 miljoen mensen per jaar * 4 uur = 22.4 miljoen uur per jaar

Modaal uurloon zal ergens bruto rond de €2.700/165 = €16 liggen

Dat betekent dat de totale complimentgeefkosten in Nederland op (minimaal) €360 miljoen liggen. Voor de gever! Daar moet de ontvanger nog bij worden opgeteld, zodat we op bijna driekwart miljard Euro uitkomen!

Dat is belachelijk veel. Bijna €750 miljoen kosten complimenten ons op jaarbasis! En dat zijn alleen de directe kosten. Laat staan als we productiviteitsverlies mee zouden rekenen! Waar had dat nog meer aan kunnen worden besteed.

Om dat te concentreren op één dag is dus een geweldig idee. Compliment daarvoor.

Wat is de besparing?

Ervan uitgaande dat we op complimentendag er wel 10 geven als een soort inhaalslag en alle overige aanleidingen tot complimenten zijn vergeten, besparen we meer dan €700 miljoen per jaar!

(Voor de liefhebber: 5,6 miljoen mensen die 10 complimenten van 20 seconden geven is in totaal 300.000 uur. Nog eens 300.000 uur ontvangen is in totaal 600.000 uur op deze dag. Daarmee komen de kosten uit op nog geen €10 miljoen! Dat is echt een schijntje.)

 

Ik zal ook eens uitrekenen wat de besparing is als we schelden, beledigen en met de dood bedreigen ook concentreren op één dag. Dat zal een veelvoud zijn.

 

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 44 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen