• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Maandelijks Archief: augustus 2017

Onbenul en kwetsbare zieltjes

29 dinsdag aug 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

opiniemakers, radio, social, twitter

Onbenul komt in soorten en maten, maar al dat onbenul heeft één ding gemeen: de zender van de boodschap heeft geen clou waar het over gaat maar denkt toch dat hij het wél weet. Twitter (en soms de krant) staat er vol mee, en dan vooral van zogenaamde opiniemakers en politici. Radio is gek op deze dwaallichten. Je bent zeker van ophef en een ‘goed debat’.

Ik ben er helemaal klaar mee.

Ik ben klaar met het roepen op internet en in media van allerlei zaken die niet kloppen, niet waar zijn. Marx en Nietzsche kun je niet in één mandje gooien waarin zij verantwoordelijk zijn voor het ‘gelijktrekken van alles’ in onze cultuur. De beide heren verschilden nogal van elkaar. Dat is interessant doen zonder kennis van zaken. Nieuwe politici doen dat graag. Zij kunnen dat ook, want wie checkt in de aanhang überhaupt hun uitspraken?

Ik ben ook klaar met opiniemakers die frank en vrij over alle onderwerpen een mening hebben. Ik had ooit een hoogleraar die zei ‘hmmm, interessant. Helaas is een mening geen visie.’ “Klimaat is geen issue want de wereld redt zichzelf al heel erg lang”, om maar een uitspraak op Radio1 te citeren. Het is het niveau redeneren dat Groep Vlek niet overstijgt.

Een andere opiniemakers die stelt dat alle pretstudies moeten worden afgeschaft want wat heb je eraan? Tja, dat kun je vinden maar kom met feiten en vooral met een visie op de toekomst. Een toekomst waar vooral creativiteit een onderscheidend vermogen wordt omdat het meeste feitelijke werk ook en vaak beter door computers kan worden gedaan. Alleen al het frame ‘pretstudie’ toont het onbenul aan. Zelf niet gestudeerd en daar trots op zijn omdat je dan een frisse mening kunt hebben.

Geen analyse, alleen maar gezond verstand. Dat is hip.

Geestelijk laten we de Verlichting weer achter ons. De macht van het vinden van iets, de macht van het hebben van een mening is groot. We leven in een tijd waarin meningen evenveel waard zijn als feiten gebaseerd op grondige studie. Erger nog: als een gestudeerde het woord neemt is dat verdacht. Deskundigen zijn er immers om ons zand in de ogen te strooien.

Voorbeelden van onderwerpen?

Politiek, vaccinatie, e-nummers, klimaat, multiculturele maatschappij, studeren, de islam, onderwijs, de politie, Israel, de kabinetsformatie, de elite, het kartel, Jesse en ga zo maar door. Ieder van deze onderwerpen levert hoon op voor hen die er genuanceerd over willen praten. Ieder van deze onderwerpen levert applaus en zendtijd op voor hen die maar wat kwaken.

En dan de kwetsbare zieltjes. Die kwakers hebben een kwetsbare ziel. Ergens, diep weggestopt, voelen zij zich kwetsbaar. Zodra er kritiek komt op een van de opiniemakers en dergelijke dan schreeuwen zij moord en brand. Dan worden zij gedemoniseerd of onterecht aangevallen. De tolerantie ten opzichte van anderen is gering.

Zoals ik al zei, ik ben er klaar mee. Een open samenleving is niet gebaat bij maar wat roepen, en vooral niet als dat roepen dezelfde status heeft als feiten en goed onderzoek. Wij zijn met zijn allen hier aangekomen in de 21ste eeuw door juist feitenonderzoek, door onderzoek naar oorzaak en gevolg, door het ontwikkelen van beleid en kennis op basis van dat alles. Roeptoeters zijn van alle tijden, dat zij massaal hun gelijk krijgen is niet van alle tijden. Als zij, zoals het nu is, zoveel aandacht en zelfs zetels krijgen zegt dat iets over de geestelijke en culturele staat van Nederland. Waarschijnlijk zijn wij zo gespeend van echte shit dat we hier allemaal maar tijd voor en zin in hebben.

Mijn oproep is: doe weer eens moeite voor een mening. Onderdruk je eerste gevoel en oprispingen en wees het oneens met jezelf. Denk verder. Veel verder. Krijg stress daarvan. Zoals Marx ooit zei, ‘lees dialectisch’. Ga er van uit dat wat je leest, hoort en ziet, moeilijker is dan je denkt. Minder eenduidig. Zoek het tegenvoorbeeld en onderzoek dat.

Dit lijkt heel wat, maar de gemiddelde mens doet het ook bij de aanschaf van een koelkast. Zo moeilijk is het dus niet. Het is meer een kwestie van willen.

Willen we dat nog wel?

Le Grand Baou (*)

23 woensdag aug 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ 1 reactie

Tags

Brad Pitt, Carcès, Frankrijk, George Clooney

Naamloos

 

Jaren geleden ging het gerucht dat George Clooney niet ver van ons in Carcès vandaan zou komen wonen. Zelfs Var Matin schreef erover. Zijn vriend Brad woonde immers slechts vijf kilometer verderop). Mijn vrouw wilde natuurlijk kijken waar dat dan was en wij togen naar die plek vol belofte. Een heel groot landgoed, wie had het anders verwacht.

Veel te zien was er niet maar even verderop langs de weg naar Le Val zag ik een weggetje lopen en besloot daarin te rijden.

Met vrees voor mijn auto reed ik een hobbelig pad af en kwam uit bij een Guingette. Klein, paar tafeltjes en je kon er vooral pizza eten. Er was ook een steil paadje naar beneden en wat we daar zagen overtrof iedere verwachting. Een waterval van een meter of tien hoog met daaronder een meertje. Mijn jongste zoon en ik gingen direct uit de kleren, het ijskoude water in. We waanden ons ergens in een regenwoud. Ver van alle drukte. Het gekletter van water en vol kleine beestjes. Libellen, schaatsenrijdertjes, visjes enzovoort. En, het allerbeste, wij waren met zijn vieren. Dat was het. Uren hebben we daar onder de waterval door gezwommen tot we gerimpeld en onderkoeld waren.

Een prachtplek. Maar wel een prachtplek die ontdekt is. De guingette is veel groter geworden, uitgebreider ook in assortiment en wat veel erger is: de waterval is ontdekt door zo ongeveer iedereen.

Een van de laatste keren dat wij er waren hadden wij een grote fout gemaakt. Wij gingen op zondag rond vier uur. Het meertje was gevuld met een kleine honderd Fransen die na de uitgebreide lunch, inclusief drank, ronddobberden op opblaasbare eenhoorns. We hebben wel gezwommen maar het water was erg warm. Hoe zou dat nou weer komen.

Daags daarna zijn we teruggegaan op een doordeweekse dag. En daar was de oude sfeer weer. Wij waren met zes anderen, de watertemperatuur was weer rond de 15 graden en het was opnieuw heerlijk.
De tip is dus: ga ’s morgens en in ieder geval altijd doordeweeks.

Oh, en na een of andere ruzie tussen George en Brad heeft George het huis doorverkocht aan een onbekende maar puissant rijke Zweed. Nooit gezien overigens.

Le Grand Baou
Route de Carcès, 83143 Le Val
http://www.chutedugrandbaou.com

(*) Ook te lezen op http://www.coteprovence.nl/vakantitip-prachtig-plekje-le-grand-baou/

Revolutie in Europa

21 maandag aug 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ 2 reacties

Tags

EU, europa, geld, toerisme, Vakantie

Het moet echt anders met Europa. En dat kan, maar dan moeten we de durf hebben revolutionair anders naar Europa te kijken. Pas dan zal er een andere sfeer komen in dit mooiste continent aller continenten.

Want onvrede over Europa is overal te zien, te lezen en te horen. Soms wordt een onderscheid gemaakt tussen de EU en Europa, maar vaak ook niet. De grondtoon is steeds hetzelfde: iets klopt niet aan de manier waarop de boel wordt geregeld. De teneur is er een van verontwaardiging en chagrin. En dat kan echt anders. Laat me uitleggen hoe we dan moeten doen.

Eerst even dicht bij huis blijven.

In Nederland wordt het geld verdiend in de Randstad. De meeste banen zijn daar, de meeste bedrijven en de meeste mensen. Er zijn ook delen van Nederland die het economisch veel minder doen. Iedereen kent die gebieden: het noordoosten, het oosten, het zuiden van Nederland en Zeeland. Als je kijkt naar de herverdeling van geld gaat geld dat wordt verdiend in de Randstad naar die gebieden. Het zijn gebieden die netto ontvangen.

Dat vindt niemand vreemd want we zijn een land en – sterker nog –  we genieten van die gebieden. Zeilen of in de wind fietsen in Friesland, naar de eilanden oversteken, wandelen en lekker eten in Twente, kitesurfen in Zeeland en naar de camping in Valkenburg. Iedereen kan wat vinden naar zijn eigen gading en er van genieten. En, ja, dat kost geld.

Mijn voorstel is dat we ook zo naar Europa gaan kijken. Zuid-Europa produceert helemaal niets. Ja, olijfolie en kaas en ham maar dan ben je wel klaar. Alleen al het idee dat de landen rond de Middellandse Zee ooit hun schuld zullen gaan terugbetalen is echt waanzin. Dat gaat nooit gebeuren. Nooit. Of we nou kijken naar Griekenland, Portugal of Spanje: het verdienvermogen is zo laag dat er altijd geld naartoe moet.

Stel nou het volgende. Alle schuld wordt kwijtgescholden. Sunk cost. Er komt een budget dat standaard naar die landen gaat en dat budget kan jaarlijks worden vastgesteld door de EU, maar er zal altijd geld naartoe gaan. Niet als lening maar gewoon als donatie. We gaan daar ook nooit over zeuren. Het geld gaat er naartoe en het geld is weg.

Weg?

Niet helemaal. We krijgen er veel voor terug. Namelijk landen waar het fantastisch toeven is. Heerlijk op vakantie naar het zuiden in de zon. Voor al het geld dat zij krijgen eist dat deel van de EU waar wel geld wordt verdiend  een perfecte toeristeninfrastructuur, mooie locaties, vriendelijke mensen met een zonnige ziel. Iedere dag is daar weer memorabel. Je kunt naar het land van keuze. De een heeft meer met Italianen en de ander meer met Grieken. Alles ok. Je weet dat een deel van jouw belasting verdwijnt naar die landen, maar daar heb je dan ook wat voor.

De mensen in die landen, en ook de regeringen, weten dat zij niet meer hoeven zwoegen om alle schuld af te betalen. Zij weten wat er verwacht wordt: vriendelijkheid en gastvrijheid op vijfsterrenniveau. En wij? Wij kunnen op relatief kleine afstand genieten van vakanties als nooit eerder.

Chagrin weg. Verwachtingen weg. Milieubelasting neemt af omdat je dichter bij huis maximaal kunt genieten. Iedereen wint.

Dat is mijn revolutie in Europa. Een zonnige toekomst. Heerlijk.

 

 

 

 

Charlottesville en het begrip

15 dinsdag aug 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ 1 reactie

Tags

Charlottesville

Afgelopen week heb ook ik met verbazing en afgrijzen gekeken naar de berichtgeving uit Charlottesville in de VS. Voor diegeen die niet precies weten waar het over gaat, kijk hier even.

Ik zal niet ingaan op de aanleiding van alles, maar wel op wat er gebeurde. In een stad in de VS zag ik witte boze mensen met hakenkruisvlaggen marcheren. ’s Avonds met fakkels, overdag onder bescherming van privémilitia. Zwaar bewapende witte mensen met fanatieke koppen beschermden andere witte mensen met fanatieke koppen. Ook was de Ku Klux Klan aanwezig. Van hen was niets te zien met die witte puntmutsen maar ik gok dat onder die kermismutsen fanatieke witte koppen zaten.

Alles, maar dan ook echt alles in mij  kwam in opstand tegen deze volstrekte idioten. Mensen die niets hebben meegemaakt van WOII en daar waarschijnlijk ook niet al teveel van weten. Die mensen liepen rond met swastikavlaggen en brachten de Hitlergroet. Zij schreeuwden, ze intimideerden, ze namen de stad over, gewapend en wel.

Tijdens diezelfde demonstratie reed een ander boos tiep in op tegendemonstranten en doodde daarbij een jonge vrouw.

Wat ook de redenen voor woede zijn en hoeveel duiding er gegeven kan worden aan dit alles, we moeten geen enkel begrip opbrengen voor deze mensen. Geen enkel. Slecht volk is te herkennen aan dit soort gedrag, dit soort geschreeuw en dit soort terugvallen op symbolen uit een heel duister verleden. Die mensen die daarop terugvallen en daar kracht uit putten, en dan bedoel ik het Derde Rijk van de Nazi’s, verdienen louter afkeuring en verachting. Zij verdienen geen enkel begrip, geen gesprek, helemaal niets. Als je hiermee omgaat of begrip toont voor hen word je er deel van.

Dus ook alle Nederlandse commentatoren, columnschrijvers, twitteraars en anderen die een mening willen uiten: als je begrip voor dit volk toont, schaar je je achter hen. Ook als je hun gedrag gelijkstelt aan het gedrag van de tegendemonstranten. Als je die twee in een adem noemt. Je legitimeert hen. Je stapt terug in de geschiedenis en uit heimwee naar een hermetisch zwart verleden doe je mee. Je vertoont intens slecht kuddegdrag.

Begrip voor de nazi’s van Charlottesville? Niet doen. Nooit. Nooit.

Lokaal Victoria

09 woensdag aug 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ 4 reacties

Tags

klantgerichtheid, Lokaal Victoria, melkeiwitallergie, restaurants, Zeist

Nee, mijn gewoonte is het niet te schrijven over restaurants. Dit keer wil ik daarop een uitzondering maken. Het wordt hieronder duidelijk waarom.

Door de jaren heen heb ik bij heel veel restaurants gegeten. De kwaliteit varieerde enorm. Zo hebben we in Havana ooit verschillende gerechten besteld en toen het werd geserveerd bleek het om dezelfde zoete aardappelen met tomaat te gaan. We hebben genoten van de uitzonderlijke kwaliteit van De Librije. Ik heb mijn beste risotto ooit gegeten in een café in Milaan en in Parijs aten we met het gezin in een lokaal café waar de carpaccio lauw was en de tafeltjes sinds La Grande Guerre niet meer waren gekuist. Kortom, zoals iedereen kun je allerlei ervaringen met elkaar delen.

Als je naar een restaurant gaat lever je jezelf voor een paar uur uit aan een ander. De entourage, de aankleding, de kookkunst en de gastvrijheid: je hebt het te ondergaan. En aan het eind betaal je de rekening. Dat hebben alle restaurants met elkaar gemeen.

Waarin zit het verschil en waarom wil ik het hebben over Lokaal Victoria?

Natuurlijk het eten. Het grote verschil. Je kunt een mooie tent hebben maar als het eten tegenvalt dan valt alles tegen. Je bord moet er mooi uitzien, verrassend, overzichtelijk, verschillende onderdelen en met liefde gedaan. Dat is precies wat Lokaal Victoria biedt. Mooi eten, met liefde gemaakt en smaakvol geserveerd. En nee, je zit niet bij Jonnie Boer maar het vakmanschap spat er vanaf. Cuisson van vlees en vis is altijd perfect en (zelfs) de vegetarische gerechten zijn super smakelijk.

De entourage als tweede. Een mooi etablissement, smaakvol ingericht, modern maar niet kil.

De bediening natuurlijk. Niets zo erg als bediening die getraind is in het over de gasten heenkijken. Kom je nogal eens tegen in Amsterdam overigens. Bij Victoria staan er altijd jonge mensen in de bediening en die zijn zonder uitzondering vriendelijk, gastvrij, attent en klantgericht. Leuke jonge mensen.

Maar het belangrijkste is toch gewoon de eigenaar. Je kunt doen wat je wil maar een eigenaar maakt het verschil. Die zorgt ervoor dat bovenstaande ook echt gebeurt. Dat de keuken perfect is, de bediening klantgericht, de sfeer prima. Maar, en dat is de reden dat ik zo uitgebreid schrijf, Jos Broshuis van Lokaal Victoria deed onlangs iets dat voor mij volkomen nieuw was.

Dat zit zo.

Deze week gingen wij met zijn vieren bij Lokaal Victoria eten. Ik was jarig en wilde dat daar afsluiten met lekker en gezellig eten. We zaten buiten en Jos kwam even hallo zeggen. Wij kregen de menukaart en kozen het een en ander.

Mijn oudste zoon heeft een zware melkeiwitallergie. Zo zwaar dat hij aan het binnenkrijgen van melk kan overlijden. Jos weet inmiddels van die allergie. Mijn zoon is af en toe wanhopig dat hij alleen maar gegrild vlees met patat kan bestellen terwijl er zoveel meer lekkers is. Toen kwam Jos weer langs en zei:

“Bestel maar wat je wilt en ik zorg ervoor dat het goed komt.”

Die klantgerichtheid, je zo verplaatsen in je klant, zelfs als het om een moeilijke uitzondering gaat, hadden wij nog niet eerder meegemaakt. Zoon helemaal blij en bestelde direct een enorme carpaccio, daarna Côte de Boeuf met groenten en at alles helemaal op. Wetende dat het kon. Ik zag hem sinds lang weer onbezorgd eten dat het een lieve lust was. Een cadeau dus.

Daarom deze blog over Lokaal Victoria maar eigenlijk over Jos. Geheel verdiend.

 

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 44 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....