Tag Archief: referendum

Het laatste referendum

20 dinsdag mrt 2018

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Nee, ik heb nooit zitten wachten op een referendum. Raadplegend noch bindend. Landelijk noch lokaal. Er bestaan geen simpele problemen meer, laat staan simpele oplossingen. Alles is verbonden met alles en als je ergens iets doet dan levert dat op een andere plek een onbedoeld gevolg op.

De UK is onder valse voorwendselen de Brexit ingekletst en het gevolg is nu bijvoorbeeld dat de grens met Ierland een echt probleem vormt. Ik heb geen enkele illusie dat een ja-stemmer ooit daarover na heeft gedacht. Zeker niet.

Nederland is onder valse voorwendselen tegen het Oekraïne gedrag gaan stemmen omdat het over uitbreiding van de EU zou gaan. Ik heb geen enkele illusie dat iemand de tekst van het verdrag heeft gelezen en toen is gaan stemmen.

Het terugbrengen van inherent complexe materie tot een simpel ja/nee schema is altijd schadelijk. Enerzijds omdat het nooit recht doet aan de complexiteit van de echte keuze, anderzijds omdat het suggereert dat je er als volk direct wat over te zeggen hebt. Dat is niet zo. Beslissingen komen in dit mooie land tot stand in een directe vertegenwoordigende democratie. Daar zitten minpunten aan, bijvoorbeeld dat je maar eens in de vier jaar kunt stemmen, maar vooral pluspunten. Je spreekt je vertrouwen uit in mensen en partijen die jij vertrouwt in het jou vertegenwoordigen. En dat doen zij dan ook. Met vallen en opstaan en altijd vol met compromissen. Zeker zoals nu dat er meer partijen dan zetels dreigen te ontstaan moeten mensen accepteren dat iedereen heel veel water bij de wijn moet doen.

Je oogst wat je zaait en als iedereen op kleine niets ter zake doende partijen stemt dan komt er een totale verwatering van alle standpunten.

Ik ben fan van de parlementaire democratie. Er is geen beter systeem, louter slechtere. Er gaat een dempende werking van uit op iedere emotie. Besluiten nemen en omzetten in wetgeving kost bijvoorbeeld jaren. Dat is goed. De tijd brengt wijsheid en beschouwing. De wereld zou een onleefbare hel worden als wetgeving op Twittersnelheid tot stand zou komen. Ondoordacht en emotioneel. Politiek bedrijf je met het hart en besluiten neem je met het hoofd.

Referenda appelleren aan het hart niet aan het hoofd. Daarom ben ik blij dat dit het laatste referendum zal zijn.

Ik geloof in individuen, ik geloof niet in het volk. Laat staan in de volkswil.

Politici die hun graf graven

05 zaterdag nov 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Helderheid, transparantie, doen wat je zegt en zeggen wat je doet, openheid, je hart luchten, opkomen voor jezelf. Allemaal heel moderne zaken. Combineer dat met een afkeer van “oude politiek” en “de elite” en er ontstaat een dodelijke mix. Dodelijk voor de politiek waarbij politici hun eigen graf graven. Dat is wat momenteel gebeurt.

In Nederland ontspoort iedere discussie in een ja/nee discussie, welles/nietes. Feiten zijn niet belangrijk, wel subjectiviteit, het gevoel. Van de discussie over Zwarte Piet tot aan die over het handelsverdrag met Oekraïne. Het is óf het een óf het ander. Dat bekt lekker en het voedt het beest dat publieke opinie heet. Die publieke opinie is gulzig, ongenaakbaar en ongrijpbaar. Er is een duidelijk verband tussen het aantal decibel dat wordt geproduceerd en de aandacht vanuit de media. Niets doet het beter dan de onderbuik en het eigen gelijk. Er zijn heel veel voorbeelden, uit alle hoeken.

De onwaarschijnlijk grote aandacht voor een niet al te getalenteerde treitervlogger die nog niet in staat is geweest welke opleiding dan ook positief af te sluiten is een voorbeeld. De aandacht voor een relatief kleine groep die zich verzet tegen Zwarte Piet en daarin zelotisch fanatiek is. De aandacht voor allerlei splinterclubjes op rechts die allerlei tegenstrijdige dingen zeggen en vervolgens iets anders doen. Uitspraken over de rechterlijke macht die niet zou deugen. En als laatste politici die vooral met hun standpunten varen op en meewaaien met de publieke opinie.

Dát de politici meewaaien met die publieke opinie staat dus niet op zich. Maatschappelijk is er een trend waarin mensen hun eigen mening en gevoel het allerbelangrijkst vinden, ver verheven boven de mening en gevoelens van anderen. Maar dat politici hieraan meedoen is dom en uiteindelijk gevaarlijk voor diezelfde politiek.

Waarom?

Ieder land moet worden bestuurd. Anders dan velen denken is dat niet hetzelfde als bijvoorbeeld het leiden van een bedrijf of een huishouden. Besluiten die nu worden gemaakt hebben gevolgen tot in lengte van decennia. Besluiten leiden vaak tot wetgeving waarna iedereen met diezelfde wetgeving te maken krijgt. Besturen betekent ook dat er inclusief moet worden gedacht: met iedere inwoner van Nederland moet rekening worden gehouden. Je kunt het wel anders willen maar het kan niet anders. Althans, als je niet wilt vervallen in een samenleving met officieel benoemde tweederangs burgers, zoals de PVV wil. Als je dat doet glij je af naar een populistische dictatuur.

Politici moeten dus rekening houden met diegenen die zij niet per sé vertegenwoordigen. De regering moet dat zelfs altijd, iedere dag weer ómdat zij er zijn voor iedereen.

Sterker nog, na iedere verkiezing zullen politici moeten samenwerken om een regering te vormen en om wetten aangenomen te krijgen. Iedere politicus die democraat is weet dat en zal daar ook op aansturen. Zo werkt het, zo komt een samenleving tot stand. Samen leven betekent samen er uitkomen en een beetje naar elkaar opschuiven.

Waardoor graven politici hun eigen graf? Door mee te blèren met het populisme (CDA: nee is nee in het referendum, ook al denken wij er zelf heel anders over) en hun toonhoogte over te nemen (“pleur op”) suggereer je dat de simpele oplossing bestaat én dat jij er voor gaat zorgen. Er komen verkiezingen aan en dus zal dit geblèr toenemen is mijn voorspelling.

De dag na de verkiezingen gebeurt er direct iets anders. Standpunten worden afgezwakt, men gaat elkaar opzoeken om een coalitie te vormen en alle beloftes blijken niets waard. De mensen raken verder teleurgesteld. De populisten stijgen in de peilingen, de gevestigde politiek gaat weer stevige dingen vinden tegen de tijd dat er verkiezingen komen en daar gaan we weer.

Hoe kunnen politici dit graven van hun eigen graf stoppen?

Door leiderschap te tonen. Door gewoon te zeggen: jongens het referendum was raadgevend, dank voor de raad maar we doen er niets mee. Door niet meer pleur op te roepen maar door helder uit te leggen dat al die Jihadgangers Nederlanders zijn en dat daar het strafrecht voor geldt. Dat er een wetsvoorstel wordt ingediend om die Jihadisten het Nederlanderschap af te nemen. Dat het aanvaarden van zo’n voorstel lang gaat duren. Dat dat zo moet omdat we in een rechtsstaat leven.

Door bij ieder voorstel vanuit populistische hoek te vragen: hoe moet dat dan gebeuren? Hoe past dat binnen de wet? Hoe wilt u dat betalen en welke andere keuzes maakt u dan? Hoe wilt u dat uitleggen aan iedereen die het betreft? Et cetera.

Ik vind dat er geen enkele rekening moet worden gehouden met makkelijk gepraat vanuit de onderbuik. Altijd mag worden gevraagd naar feitelijke onderbouwing van de analyse én de uitwerking. Mensen gaan dat dodelijk saai vinden en zullen het wantrouwen. “Zie je wel dat er geen rekening wordt gehouden met mijn mening”. Het zal zeker gebeuren.

Politiek geen beter land dan een saai land. Voor opwinding verhuize men naar Venezuela, een buurland. Of Syrië. Of 80% ergens op de wereld. Nooit saai, maar totaal onleefbaar naar onze maatstaven.

Veel geluk.

 

Onafhankelijkheid is bullshit

27 maandag jun 2016

Posted by in Brexit

≈ 3 reacties

Tags

, , , , , ,

Dus het VK wil vrij zijn, zelf de dienst uitmaken, niet afhankelijk zijn van anderen, los leven van de EU. Dat is mooi maar totale onzin. Mensen die denken dat dat haalbaar is, zijn niet goed bij hun hoofd of extreem slecht ingelicht.

Ieder mens, ieder gezin, ieder dorp, ieder land is afhankelijk van alle anderen. Altijd en dat is niet te voorkomen. Sterker nog, iedere poging dat te voorkomen is zonde van iedere energie.

Neem het VK. Met een Brexit heeft men (wie?) zich uitgesproken voor een onafhankelijk VK, los van de EU. Want de EU, dat weet immers iedereen, bestaat uit louter zakkenvullende sadisten die uit zijn op het knechten van ieder volk. En  nu dan? Wat betekent dat voor het VK en vooral van de gewone man, voorzover die nog bestaat?

Het betekent een complete afhankelijkheid van de EU zonder de mogelijkheid mee te beslissen. Opeens moet er een handelsakkoord worden gesloten met de EU. Dat zal niet eenvoudig zijn want je bent geen lid meer van de club. De vraag zal dus worden gesteld wie er wat mee te winnen heeft en dus zal ieder stukje worden uitonderhandeld.

Je wordt afhankelijk van het wegvallen van iedere subsidie voor zwakke regio’s. Wales, de Midlands, boeren daar zullen het zonder geld moeten doen. Men verwacht dat Londen dat geld gaat fourneren. Los van het feit dat dat niet zal gebeuren, dat geld ís er niet, wordt je dan dus weer afhankelijk van Londen. Het zal niet lang duren of Londen zal verweten worden dat het bestaat uit zakkenvullende elitaire plucheklevers. Wacht maar af.

Het betekent ook dat met de rest van de wereld akkoorden moeten worden gesloten. Alles loopt nu via de EU maar dan opeens niet meer. Londen zal dus jaren moeten onderhandelen met landen van de USA tot aan Mexico. Er zijn geen verdragen meer. Iedere keer zal er opnieuw een compromis worden gesloten. En compromissen, daar houden we niet van.

Het betekent ook dat mensen het VK in willen. Niet alleen vluchtelingen maar ook kenniswerkers, zelfstandigheden et cetera. Nieuwe procedures moeten er komen en zullen er komen. Het VK zal geen geïsoleerd eiland kunnen zijn.

Bedrijven zullen het VK verlaten omdat men gevestigd wil zijn in de EU en niet daarbuiten. De City zal zeer zeker banken verliezen omdat men in de EU wil zitten en niet daarbuiten. Daarbuiten zitten zij al namelijk. Dublin, Frankfurt en Amsterdam lopen zich nu al warm.

De export van alle produkten van de boeren die nu hebben tegengestemd zullen onderworpen worden aan importheffingen bij andere landen. Er is geen vrij verkeer meer van goederen immers.

Toeristen zullen minimaal merken op bijvoorbeeld Schiphol dat zij in een andere rij moeten staan, de ‘Non EU’ of ‘All other passports’ rij. Bedrijven die mensen willen inhuren uit het VK moeten opeens heel veel papierwerk verwerken om dat te regelen. Vrij verkeer van mensen bestaat immers niet meer.

Ik ben er van overtuigd dat het goed zal komen met het VK. Uiteindelijk. Er is nu chaos en die zal afnemen. Ik ben er ook van overtuigd dat de economische schade enorm zal zijn en dat die afgewenteld wordt op de bevolking. Dus ook alle nee-stemmers. Die zullen daar, samen met politici, de schuld van geven aan de EU en Brussel. Ook dat zal gebeuren.

Om onafhankelijk te willen zijn heeft het VK zich overgeleverd aan mensen als Farrage, die daags na de Brexit al terugkwam op belangrijke beloften. Binnen 24 uur. Om onafhankelijk te zijn heeft men zich afhankelijk gemaakt van omstandigheden die men niet kan overzien, waarvan men niet weet wat er komen gaat. Waarover men niet goed ingelicht is. En dat terwijl iedere afhankelijkheid wordt ingeruild voor een nieuwe andere afhankelijkheid.

Vrijheid en autonomie bestaan niet. Invloed wel. En precies die is nu teruggebracht tot nul. Het VK heeft iedere invloed verloren. Maar dat hebben de populisten er niet bij gezegd. Zoals de populisten zoveel niet hebben gezegd. Populisten gokken graag met vrijheid en invloed, zolang die maar van een ander zijn.

Het volk sprak en verloor.

 

Wakker worden in een land dat Nee zei

08 vrijdag apr 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

De vermoeidheid van het feest der democratie eruit geslapen en dan wakker worden in een land dat Nee zei. Best apart. Het overkwam me de dag na het referendum.

Ik ben geen fan van referenda die gaan over complexe onderwerpen waar je ook nog eens niets over te zeggen hebt. Zoals het verdrag met de Oekraïne. Dat is complex, niemand heeft het gelezen. Dat is niet van ons, de EU gaat over het grootste deel ervan. En erger nu nog, het is aangegrepen om iets anders te bereiken. Namelijk de weerzin tegen Brussel een stem te geven.

In die zin is de uitslag een grote teleurstelling voor de initiatiefnemers. Nog geen 20% van alle stemgerechtigden heeft zijn protest laten horen. En dat terwijl de protestpartijen in de Tweede Kamer meer zetels in handen hebben dan die 20%. Het parlement, de vertegenwoordigende democratie, werkt dus beter en betrouwbaarder dan een referendum. Maar goed, iedere uitslag wordt uitgelegd ten eigen faveure. In die zin doet GeenPeil echt mee met de gevestigde politici. Snel geleerd en aangepast.

Referenda moeten gaan over zaken die we ten eerste kunnen begrijpen en -belangrijker- waar we ook effect op hebben. De aanleg van een weg. Een bestemmingsplan in je gemeente. Een heldere vraag over een helder onderwerp. Het Nee van woensdag, wat betekent dat nou in de praktijk? Wát moet de politiek nou precies met deze uitslag. Het moet anders, dat is duidelijk. Maat wát moet anders? Geen clou. Niemand trouwens.

Dit kan alleen maar op een deceptie uitlopen. Want het verdrag gaat door. Dat is zeker. Het zal iets worden aangepast, iets in de tekst of een ander dingetje. Meer niet. Dit referendum loopt uit op een nog grotere afstand tussen “Het Volk” en “De Politiek”. Want het volk zal roepen dat er weer niets mee is gebeurd. Dus de netto opbrengst negatief.

Althans zoals het nu zal gaan.

Hoe om te buigen naar een positieve opbrengst?

Als iets duidelijk is geworden de laatste jaren dan is het dat er een groeiende afkeer is van Brussel. Dat is niet gek. We hebben een premier die hier zegt dat hij niets zal toegeven in Brussel en vervolgens terugkomt en uitlegt wat hij heeft toegegeven. De politiek zegt voor de bühne dat we altijd voor Nederlandse belangen op zullen komen en vervolgens voelt dat anders aan. Geen cent meer naar Griekenland en vervolgens gaan de miljarden de grens over.

Dat leidt ertoe dat ten eerste de Nederlandse politiek de eigen geloofwaardigheid ondergraaft en ten tweede dat Brussel de boeman wordt.

Wat dan wel?

De politiek, het kabinet, de premier moet een aantal zaken duidelijk gaan maken. Helder vertellen. Eerlijk zijn. Dat Europa er is, dat de EU er is. Dat diezelfde EU heeft gezorgd voor een houdbare en groeiende welvaart. Voor het ontbreken van oorlog. Voor meer onderlinge handel. Voor open grenzen die handig zijn bij vakantie. Voor uitwisseling van studenten, van werknemers. Dat tegen de EU zijn getuigt van een totaal gebrek aan historische kennis. En vooral dat we daar blij over mogen zijn en nooit afstand van moeten nemen.

Dat ieder besluit dat genomen wordt gebaseerd is op twee uitgangspunten. Het eerste is dat Brussel bestaat dankzij alle nationale parlementen en landen. Als het Nederlandse parlement, democratisch gekozen, niet had ingestemd met alles dan zou Brussel Brussel niet zijn.

Het tweede uitgangspunt is dat alle besluiten altijd een compromis zijn. Altijd. Dat niemand ooit zijn hele zin krijgt. En dat als mensen dat niet willen dat zij dan eens moeten reflecteren op hun eigen leven dat barst van de compromissen. Dat het gewoon niet anders is.

Laat Rutte daar eens mee beginnen, dat scheelt een slok op een borrel. Daar hoef je het niet mee eens te zijn maar het is wel duidelijk. Ik denk dat het ontbreken van een visie, van een verhaal en het niet duidelijk zijn over simpele feiten ertoe leidt dat mensen zich in de maling genomen voelen. Dat is wat er gebeurd is met het referendum. Men heeft laten zien klaar te zijn met de huidige toestand.

En intussen is Nederland een land dat Nee zegt.

 

 

De onnozelheid van “nee” stemmers

01 vrijdag apr 2016

Posted by in referendum

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Over een paar dagen is er sprake van een heus referendum. Het gaat over het Associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne. Daar is veel over te zeggen maar dat ga ik hier niet doen.

Ik wil wel iets anders. Namelijk mijn totale verbazing uiten over de “nee” stemmers die we zeker komende week gaan hebben.

Ik snap veel van het sentiment. Dat we de EU niet nog verder willen uitbreiden bijvoorbeeld. Dat is prima want daar gaat dat verdrag dan ook niet over. Dat we niet door Brussel een oor willen worden aangenaaid. Ook te volgen, maar uiteindelijk zijn alle landen in Brussel de baas, is dit verdrag door alle parlementen (democratisch gekozen volksvertegenwoordigers) goedgekeurd na jaren van onderhandelen en is dit verdrag dus op democratische wijze tot stand gekomen. Met alle parlementaire en journalistieke controle die daarbij horen. Ik snap ook dat er onder de mensen huiver is voor een steeds groter wordende invloed van de buitenwereld in Nederland. Dat is nooit anders geweest overigens maar met de huidige media en veelheid van berichten komt het meer en sneller tot ons.

Daar gaat het me allemaal niet om! Als mensen nee willen stemmen hebben ze daar alle recht toe.

Maar dan. In de NRC van afgelopen week stond een interview met de bedenkers van dit referendum (‘Oekraïne kan ons niets schelen’). Daarin geven ze volmondig toe dat het hen helemaal niet gaat om dit verdrag. Dat ze alleen maar de EU ten gronde willen richten. Dat is het enige echte doel. Dat mag overigens ook nog eens van mij. Wat ik echter opmerkelijk vind is dat ze dit pas nu zeggen en niet direct.

Bedenk eens wat dit betekent. Een stel mensen, die overigens liever niet op de foto willen, gebruikt valse argumenten om hun eigen agenda te bereiken. Ze liegen dat het een lieve lust is. GeenPeil gaat daar ook nog eens in mee. Ook nog eens met argumenten die er met de haren worden bijgesleept. Hele volksstammen maken zich opeens druk over Oekraïne behalve de initiatiefnemers! Die interesseert het geen bal.

Wat betekent het wel? Dat hun particuliere opvatting die ze goed verborgen hielden de Nederlandse belastingbetaler een slordige €40 miljoen kost. Dat zij ervoor zorgen dat mensen denken het ergens mee eens te zijn, terwijl dat hen niets kan schelen. Dat zij voor hun particuliere opvatting mensen voor de gek houden. Wees dan stoer en regel een referendum met als stelling “Nederland moet uit de EU treden”. Dan weet iedereen waar ie aan toe is.

Nee stemmers geven hun zegen dus aan mensen van de pot en de ketel. Zij verwijten de politiek te liegen, niet duidelijk te zijn, het een te zeggen en het ander te doen. En wat doen zijzelf? Exact.

Mijn stemadvies? Ga stemmen wat je hart je ingeeft, maar zeik nooit over het feit dat je in de maling wordt genomen en daarom nee stemt.

Beste nee stemmer: je bént in de maling genomen! Maar niet door de EU.

Oekraïne is Europa

14 maandag mrt 2016

Posted by in Europa

≈ 4 reacties

Tags

, , , , , , , ,

Ik ben overtuigd Europeaan. Mijn vader heeft in de oorlog, ‘den oorlog’ zei hij altijd, een tijd in een kamp doorgebracht. Mijn moeder heeft de bezetting aan den lijve ondervonden, inclusief fusillades op de Vleutenseweg in Utrecht. Lange tijd weigerde mijn vader naar of door Duitsland te rijden. Vanwege. Gewoon.

In mijn jeugd gingen de eerste reisjes buitenlands naar Luxemburg. ’s Nachts om 5 uur rijden en dan op naar Consdorf, camping Auf dem Berg. Daar leerde ik allerlei kinderen kennen uit andere landen. Weer later, toen mijn vader over zijn ergste weerzin heen was, gingen we naar Italië, Rimini en Ravenna, het Gardameer. De wereld, mijn wereld werd steeds groter.

Mijn vader werd ook steeds relaxter. Ooit, ’s avonds laat, waren we verdwaald in Oberhausen. Geen idee waar we heen moesten, opende mijn vader het raampje aan zijn kant en riep tegen een Duitser ‘nach Italien’. De man bedacht zich geen moment, stapte in zijn auto, reed voor ons uit Oberhausen uit en de Autobahn op. Vormende momenten.

Door mijn jeugd en alle jaren daarna ben ik gaan beseffen en voelen dat die rust, die expansie van mijn leefwereld kwam door Europa.

De bedenkers van Europa, de EEG, hadden niet alleen een handelsassociatie voor ogen. Zij wisten dat als mensen met elkaar kunnen handelen, elkaar leren kennen, oorlog voorkomen kan worden. Wederzijdse belangen en begrip leiden ertoe dat mensen iets te verliezen hebben en dus geen oorlog zullen voeren.

Zo ben ik groot geworden. Geworteld in Europa. In een joods-christelijke traditie met gemeenschappelijke wortels. Culturele wortels, afkomst (de familie van moederskant komt oorspronkelijk uit Duitsland), taal, muziek, literatuur, kunst, geschiedenis. Er is meer dat ons bindt dan ons scheidt.

Ik hou van Europa. De uithoeken ervan. Mijn eerste vliegtocht naar Griekenland. De warmte toen ik op de vliegtuigtrap stond. Dat licht. Die prachtige taal. Kamperen in de Provence. Vertoeven in Parijs. Later ook: de tocht naar Auschwitz om ook die zijde van ons verleden te ondergaan.

En daar sta ik nu. Met al mijn liefde voor deze prachtige dingen is Europa ook voor mij verworden tot een technocratisch bolwerk van regelneven en regelnichten. Ambtenaren die zich overal mee bemoeien maar nooit eens uitleg geven. Een uitdijend universum dat geen buitenwereld meer nodig heeft. Ik als burger snap er in ieder geval steeds minder van. Dat ligt ook aan mij. Te lui om me er echt in te verdiepen. Maar niet alleen lui.

Het ontbreekt de mannen (vooral mannen) in Brussel aan het vermogen mij mee te nemen in een wenkend perspectief waarin mijn herinneringen een plaats krijgen. Een moreel kompas in plaats van regelgeving en cijfermatige berekeningen. Een verhaal dat mij vervoert, dat gaat over mijn leven en mijn plaats in de wereld. Geen enkel verhaal gaat om mij. Zelf nu er in Europa referenda worden gehouden komt Juncker niet verder dan het dreigement dat het het einde van de EU kan betekenen. Let wel: het einde van iets, niet eens het begin van iets anders.

Dreigementen. Dom, dom, dom.

Ik zal Ja stemmen tijdens het referendum over het verdrag met de Oekraïne. Niet omdat de wereld vergaat als ik Nee stem, maar omdat ik iedereen dezelfde luxe en rust gun die ik mijn hele leven al ervaar. Omdat Oekraïne Europa is. Omdat ooit rijke Europeanen op vakantie gingen naar de Krim. Ik stem Ja omdat ik vanuit achtergrond en inhoud overtuigd Europeaan ben.

De autisten in Brussel snappen daar helemaal niets van. Mijn motivatie is niet te vangen in cijfers en getallen, niet in Excelsheets of in een model. Ik ben een gewone burger met behoefte aan een verhaal. En omdat Brussel mij dat nooit zal geven, maak ik het zelf wel.

Het verhaal Europa is prachtig.

Gaaf joh, een referendum

01 maandag feb 2016

Posted by in Burger serieus nemen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Nog maar even te gaan en we vieren weer een hoogtepunt van onze democratie: een heus referendum. Met als inzet een verdrag dat inmiddels iedereen gelezen heeft en waar iedereen dus een goed gefundeerde mening over heeft.

Ik ben blij te leven in een land waar mensen zoveel tijd steken in dit soort zaken. Zo hun best doen om zo’n verdrag -best een saai en moeilijk stuk proza- geheel tot zich te nemen. Het tot op de laatste komma te lezen er in zaaltjes met elkaar over praten en dan tot een gewogen oordeel komen.

Ook blij met de initiators van dit referendum. Heldere geesten van onbesproken komaf die zo de democratie en de toekomst van dit land ter harte nemen. Echt super dat mensen als Baudet en Roos, die toch al tot de intellectuele voorhoede behoren, zo het voortouw genomen hebben. Dat zij het op zich genomen hebben de democratie te redden uit de klauwen van hen die de democratie om zeep willen helpen.

Ook al blij ben ik met een overheid die er niet alleen tijd voor uittrekt maar ook tientallen miljoenen om dit referendum, dat zo enorm belangrijk is voor ons voortbestaan, te garanderen en te faciliteren. Ik ben een bevoorrecht mens dit allemaal mee te mogen maken.

Echt gaaf, een referendum over zo’n belangrijk onderwerp.

GeenPeil op te trekken.

28 maandag sep 2015

Posted by in Europa, GeenPeil

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Mooi he, meer dan 450.000 handtekeningen om te komen tot een referendum. Het feit dat dit zo snel kan worden georganiseerd en bereikt is prachtig. Blijkbaar kunnen er virtueel heel veel mensen op de been worden gebracht. Dat is mooi. Echt.

En toch mis ik iets.

Om bij het begin te beginnen. Ik mis duidelijkheid. Het onderwerp van het referendum is er met de haren bijgesleept: het associatieverdrag met Oekraïne. Het had ook de Europese richtlijn met betrekking tot de minimale ronding van urinoirs kunnen zijn. De echte reden is een diep wantrouwen van de opstellers ten opzichte van de Europese Unie. Dat kan. Is niet mijn mening, maar het kan. Stond alleen niet op de agenda en je kunt geen referendum houden over iets algemeens dus is dit onderwerp gevonden. De mensen die nu hebben getekend weten niet eens wat dat verdrag inhoudt.

En dan de uitwerking. Ik mis intelligentie. In de media bleven de opstellers van GeenPeil benadrukken dat dat verdrag een enorm gevaar inhoudt voor zo ongeveer alles en iedereen. En het is de eerste stap naar uitbreiding van Europa met Oekraïne, volgens hen. Zo buitelden de argumenten over elkaar en ging men van onzin naar onzin. Nog vanmorgen, maandag, hoorde ik op de radio dat Europa de veroorzaker was van de inmenging van Rusland in  Oekraïne. En zo gaat dat door. Daar gaat het verdrag dus helemaal niet over.

Als laatste mis ik betrouwbaarheid. De basis is een ressentiment dat kenmerkend is voor onze tijd: het volk wordt niet vertegenwoordigd door dit parlement en door Brussel. Ook dit is pure nonsens want zowel het Nederlandse parlement als het Europese zijn gekozen lichamen. Dat een groot deel van de kiezers thuis blijft doet daar niets aan af. Als mensen gaan stemmen dan kies je je vertegenwoordiging en als je thuisblijft doe je dat niet. Simpel.

Wat mis ik dus? Duidelijkheid, intelligentie en betrouwbaarheid.

Dat zijn drie zaken die essentieel zijn, zeker als je ergens voor tekent. Zeker als er meer dan 450.000 mensen tekenen. Al deze mensen zijn voor hetzelfde gebruikt: het maken van een dikke middenvinger naar de zittende macht in Den Haag en in Brussel. Dát is waar het om gaat. GeenPeil bedenkers zouden moeten zeggen waar het om gaat – weg met de EU – en zij zouden moeten zeggen dat dit verdrag gewoon een excuus is om duidelijk te maken dat zij tegen de EU zijn. Dat zij daar jouw handtekening voor nodig hebben. Verder niets. En dat hebben ze knap geregeld.

Triomfalisme overstemt ook een andere kern van deze actie: blijkbaar zijn er heel veel mensen die klaar zijn met de huidige politiek. Er zijn er meer die niet getekend hebben dus al met al valt het ook wel weer mee. Maar toch. Er wordt openlijk getwijfeld aan de legitimiteit van de huidige politiek, zelfs door politici als Wilders die zelf al 17 jaar deel ervan uitmaken. En de huidige politiek heeft geen antwoord. Kan er niet mee omgaan.

Ik denk dat dit referendum een oproep kan zijn aan politici om even de rug te rechten. Nu dus niet meegaan in het ressentiment maar uitleggen hoe wetten en verdragen tot stand komen. Uitleggen dat niet de politiek verdeeld is maar het land. Dat dat zich uit in een parlement met 91 partijen en afscheidingen. Dat dat weer betekent dat alles op een compromis uitloopt en dat dat nu eenmaal zo is in een democratie. Dat dat niet anders is dan in het gemiddelde gezin. En dat er maar één alternatief is: de sterke man. Dat ons systeem het minst slechte is van alle denkbare slechte systemen. Dat men geduld moet hebben en niet alleen uit moet gaan van het eigen belang. En dat referenda bedoeld zijn voor belangrijke zaken.

Maar ja, een politiek geregeerd door de waan van de dag oogst geen bewondering. Slechts kritiek.