Het moet echt anders met Europa. En dat kan, maar dan moeten we de durf hebben revolutionair anders naar Europa te kijken. Pas dan zal er een andere sfeer komen in dit mooiste continent aller continenten.

Want onvrede over Europa is overal te zien, te lezen en te horen. Soms wordt een onderscheid gemaakt tussen de EU en Europa, maar vaak ook niet. De grondtoon is steeds hetzelfde: iets klopt niet aan de manier waarop de boel wordt geregeld. De teneur is er een van verontwaardiging en chagrin. En dat kan echt anders. Laat me uitleggen hoe we dan moeten doen.

Eerst even dicht bij huis blijven.

In Nederland wordt het geld verdiend in de Randstad. De meeste banen zijn daar, de meeste bedrijven en de meeste mensen. Er zijn ook delen van Nederland die het economisch veel minder doen. Iedereen kent die gebieden: het noordoosten, het oosten, het zuiden van Nederland en Zeeland. Als je kijkt naar de herverdeling van geld gaat geld dat wordt verdiend in de Randstad naar die gebieden. Het zijn gebieden die netto ontvangen.

Dat vindt niemand vreemd want we zijn een land en – sterker nog –  we genieten van die gebieden. Zeilen of in de wind fietsen in Friesland, naar de eilanden oversteken, wandelen en lekker eten in Twente, kitesurfen in Zeeland en naar de camping in Valkenburg. Iedereen kan wat vinden naar zijn eigen gading en er van genieten. En, ja, dat kost geld.

Mijn voorstel is dat we ook zo naar Europa gaan kijken. Zuid-Europa produceert helemaal niets. Ja, olijfolie en kaas en ham maar dan ben je wel klaar. Alleen al het idee dat de landen rond de Middellandse Zee ooit hun schuld zullen gaan terugbetalen is echt waanzin. Dat gaat nooit gebeuren. Nooit. Of we nou kijken naar Griekenland, Portugal of Spanje: het verdienvermogen is zo laag dat er altijd geld naartoe moet.

Stel nou het volgende. Alle schuld wordt kwijtgescholden. Sunk cost. Er komt een budget dat standaard naar die landen gaat en dat budget kan jaarlijks worden vastgesteld door de EU, maar er zal altijd geld naartoe gaan. Niet als lening maar gewoon als donatie. We gaan daar ook nooit over zeuren. Het geld gaat er naartoe en het geld is weg.

Weg?

Niet helemaal. We krijgen er veel voor terug. Namelijk landen waar het fantastisch toeven is. Heerlijk op vakantie naar het zuiden in de zon. Voor al het geld dat zij krijgen eist dat deel van de EU waar wel geld wordt verdiend  een perfecte toeristeninfrastructuur, mooie locaties, vriendelijke mensen met een zonnige ziel. Iedere dag is daar weer memorabel. Je kunt naar het land van keuze. De een heeft meer met Italianen en de ander meer met Grieken. Alles ok. Je weet dat een deel van jouw belasting verdwijnt naar die landen, maar daar heb je dan ook wat voor.

De mensen in die landen, en ook de regeringen, weten dat zij niet meer hoeven zwoegen om alle schuld af te betalen. Zij weten wat er verwacht wordt: vriendelijkheid en gastvrijheid op vijfsterrenniveau. En wij? Wij kunnen op relatief kleine afstand genieten van vakanties als nooit eerder.

Chagrin weg. Verwachtingen weg. Milieubelasting neemt af omdat je dichter bij huis maximaal kunt genieten. Iedereen wint.

Dat is mijn revolutie in Europa. Een zonnige toekomst. Heerlijk.