Met ‘in de Provence’ bedoel ik de Var, en nog preciezer het mooie dorpje Carcès. Al 22 jaar komen we hier en loop ik door het dorp. ‘s Morgens een wandeling naar de bakker, het café en daarna naar de kerk om een kaarsje op te steken.
Gedachteloos. Lijkt het.
Ik heb natuurlijk oog voor nieuwe en vertrokken winkeltjes, voor de mensen op het terras (zo heb ik de plaatselijke Steven Seagall al een tijdje niet gezien) en voor de mooie plekken. Het middeleeuwse dorp is prachtig. Duizend jaar oud is het. Ook de natuur is prachtig. De place Confluence waar de Caramy en de Argens bij elkaar komen.
Ook ben ik erachter gekomen dat de route die ik altijd volg een stukje is van de Route de Compostella, waarmee ik in 22 jaar zo’n kleine 1200 kilometer van die route heb gelopen.
Ik let op de namen van de straten: Foch (maarschalk), Fournery (schilder), Lone (stilstaand watertje) en de Rue de l’Horloge die inderdaad bij de klok aan het centrale pleintje uitkomt.
Parkeren doe ik ook al 22 jaar op dezelfde plek: de Place Respélido. Op de foto is die vanaf de zijkant gefotografeerd. Nauwelijks zichtbaar door het groen. Als er geen kermis, geen Grand Aïoli of geen markt is, kun je hier makkelijk parkeren. Tegenwoordig zijn er zelfs twee oplaadpunten. Het dorp gaat mee met de tijd.
Vanmorgen vroeg ik me af waar die naam vandaan komt. Ik dacht dat het een familienaam was of iets dergelijks. Nooit over nagedacht en nu opeens wel. En wat blijkt?
Respélido is provençaals voor opstanding, wedergeboorte! Wat mooi. Het is gebruikt door de dichter Frédéric Mistral (lo respelido pèr la restauracioun de la lengo naturalo e istourico dóu païs) bij de aanvaarding van zijn Nobelprijs in 1904. Mistral wilde de eigen taal weer een prominente plek geven in onderwijs, in het openbare leven et cetera. Dat is niet echt gebeurd.
Maar hier ben ik, en dat na 22 jaar. Ik kende Mistral al wel, probeer zelfs stukken provençaals te lezen als ik het tegen kom, maar dit heb ik niet eerder geweten. Er is natuurlijk oneindig veel dat ik (nog) niet weet. Sterker: ik weet meer niet dan wel.
Mijn advies is dus: goed om je heen kijken en je altijd afvragen wat iets betekent of waar het vandaan komt. Mag ook morgen of nog veel later. Als je het maar doet.
Overigens staat in het mooie dorpje Saint-Maximin-la-Sainte-Baume een buste van Mistral, bovenop een fontein. Symbolischer kan bijna niet.
Blijf vragen, vooral blijf jezelf bevragen.