• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Categorie Archief: Burger serieus nemen

Failliete politiek

12 maandag feb 2018

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen, leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

FVD, Halbe Zijlstra, politiek, PvdA, Rutte, VVD

Sj78Suj3

Zo, dus Halbe was er helemaal niet bij daar in de datsja van Poetin. Terwijl hij toch al jaren vol heeft gehouden er wel te zijn geweest. Sterker nog, door die “diplomatieke ervaring” bleek hij voor de VVD zeer gekwalificeerd voor de functie van Minister van BuZa. En nou gaat hij woensdag ook nog eens naar Rusland om daar onder andere te praten over fake news. Die Halbe dus.

Het is een beetje een patroon bij de VVD. Niet zo nauwkeurig omgaan met de waarheid en tegelijkertijd anderen de maat nemen. Als je erop stemt heb je daar niet zo’n erg in omdat je dat allemaal wat wegredeneert, maar voor mij -als buitenstaander- is het wel verontrustend. Je hoeft geen visie te hebben (een olifant in de kamer tenslotte) maar iets van moreel besef is toch echt wel handig. Bonnetjes, puinhopen op het Ministerie van Veiligheid en Justitie en wat dies meer zij.

Maar de VVD staat niet alleen. De PvdA bijvoorbeeld heeft een track record van beschadigen van binnenuit. Of het nou het totale zwalken ten aanzien van Moorlag is of de afwezigheid van Marleen Barth: door het gebrek aan regie en heldere communicatie verwordt iedere bananenschil tot een affaire. Zoals de Belg die een bananenschil ziet liggen en zegt ‘oh oh, daar gaan we weer.’

Het FvD kent ook zo zijn eigen waarheden. Je roept wat domme dingen die getuigen van een gebrek aan helder verstand, zoals IQ verwarren met intelligentie, je koppelt dat aan verschillende bevolkingsgroepen en voilà: een alternatieve waarheid is geboren. Zelfs Cliteur legitimeert dit soort onzin. Vervolgens ben je als partij nooit in de Tweede Kamer bij debatten. En als je tegenstand krijgt dan roep je ‘demonisering’ en doe je aangifte. Karakterzwakte tot in de haarvaten.

Zo kan ik per partij aangeven wat speelt en hoe er mee wordt omgegaan. Van de failliete PVV tot aan het familiebedrijf SP. Partijen zijn bolwerken geworden van georganiseerd stemgedrag. Grondwettelijk bestaan partijen niet en zit iedere volksvertegenwoordiger zonder last of ruggespraak in de Tweede Kamer. Wachtgeld is ooit bedacht om te zorgen dat jouw vertegenwoordiger niet blijft plakken vanwege het geld. Als hij of zij uit overtuiging opstapt dan houdt die persoon het inkomen. Dat was een mooi uitgangspunt. Een kamer vol vrije geesten, waardegedreven die jouw belang behartigen. In mijn jeugd had je volop dissidenten in de PvdA en het CDA. Vertegenwoordigers die vanuit eigen overtuiging in de Kamer zaten en duidelijk hun eigen mening lieten horen. Waar je op kon gaan stemmen omdat jij die mening ook had. Dat is allemaal verleden tijd.

De kiezer ziet nu monolitische blokken waarin afwijken bestraft wordt. Partijen die deals sluiten bij stemmingen zodat er meerderheden ontstaan. Een compromis sluiten is doodnormaal, iedereen doet dat de hele dag. Uitruilen van standpunten is iets anders. Dan wordt een overtuiging handelswaar of een betaalmiddel. Niet vanuit een moreel maar vanuit een rationeel standpunt. Waar de samenleving met vele monden spreekt, spreekt een partij nog maar met één mond: die van de leider. De rest volgt. Volksvertegenwoordigers blijven óf eeuwig zitten (Wilders) of hoppen naar andere functies (Duisenberg). En als iemand dan liegt, zoals Zijlstra nu, dan kan hij blijven zitten. Zijn baas, Rutte, die hiervan wist heeft er niets aan gedaan. Blijkbaar mag Jupiter wat de Os niet mag. Het volk is de Os.

Zo ontstaat het beeld van een gesloten elite die elkaar de hand boven het hoofd houdt en regelt dat het goed komt voor het eigen Old Boys/Girls netwerk. Een netwerk waartoe grote bedrijven toegang hebben en bijvoorbeeld belastingmaatregelen kunnen afdwingen. Dat beeld ontstaat en blijft hangen. Het is niet vreemd dat partijen die anti-elite zijn de wind in de zeilen hebben. Niet vanwege de helderheid of uitvoerbaarheid van de standpunten, veel meer vanuit de afkeer die ontstaat van het reguliere politieke bedrijf. Ik ben benieuwd wat er nu met Zijlstra gebeurt. Als je zo liegt in bijvoorbeeld een bedrijf dan lig je eruit. Hoe gaat dat nu met dit kabinet?

Er is voor Zijlstra maar één ding dat acceptabel is: opstappen of anders ontslagen worden.

(Zojuist werd bekend dat Rutte vindt dat Zijlstra geloofwaardig blijft als Minister van BuZa en kan aanblijven. Tja.)

De politie hoort uniform te zijn

22 maandag mei 2017

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen

≈ 1 reactie

Tags

burger, hoofddoekje, justitie, macht, politie

Hoofddoekjes. De krant staat vol met artikelen en brieven over hoofddoekjes bij de politie. Twitter stroomde vol nadat de Amsterdamse politie het voornemen kenbaar had gemaakt hoofddoekjes toe te staan voor agenten in dienst.

Is er iets mis met hoofddoekjes? Helemaal niets. Bij mijn lokale Jumbo werken veel vrouwen met een hoofddoekje. Ik merkte het in het begin nog op omdat het nieuw was. Inmiddels hoort het erbij. Ik maak me er niet druk over en voor mij is het net zoiets als een broek. Ook ben ik niet geïnteresseerd in de redenen waarom deze vrouwen er een dragen. Ik ben niet tolerant, ik ben totaal onverschillig.

Is er iets mis met hoofddoekjes bij de politie? Ja, alles. Zoals het is met alle individuele uitingen die duiden op een eigen overtuiging bij agenten. Of bij rechters, officieren van justitie, het leger, ambtenaren in het algemeen.

Anders dan bij een supermarkt kan ik niet kiezen voor een andere overheid. Ik kan niet shoppen in de buurt om bijvoorbeeld een gemeente te vinden waar ik beter word geholpen. Ik zit vast aan de overheid die er is.

Verder is het zo dat de overheid macht heeft over mij. Het hele justitiële apparaat kan sancties opleggen aan mij en ik heb me daar naar te schikken. Als ik het niet eens ben met beslissingen kan ik naar een rechter om mijn gelijk te bepleiten. Die rechter moet onafhankelijk zijn, waarbij ik niet bedoel dat de rechter geen enkele eigen opvatting mag hebben. Dat kan niet eens. Wat ik bedoel is dat ik op geen enkele manier moet kunnen zien of voelen dat er iemand zit met een vooroordeel over mij.

Dit geldt ook voor de politie. Zonder aanzien des persoons moet een agent mij bejegenen en mij beoordelen op mijn handelen. Alles vanuit de wet en niet vanuit iets anders. Om dat te waarborgen draagt de politie bijvoorbeeld een uniform. Zodat zij er gelijkvormig, uniform, uit zien. Zodat het niet uitmaakt wie mij aanspreekt omdat op dat moment de overheid mij aanspreekt.

Iedere uiting van religie (of een andere overtuiging) is daarmee in strijd. Ik kan dan niet meer onderscheiden of ik word aangesproken vanuit een overtuiging of vanuit de wet of vanuit een persoonlijke interpretatie van die wet. Dat mag en moet ik verlangen van de overheid. Ik ben de minst machtige en macht moet herkenbaar, uniform en fair zijn.

Daarom draagt Vrouwe Justitia een blinddoek, om zonder onderscheid recht te spreken.

Als mensen willen werken bij de politie dan kies je dus voor uniformiteit. Je kiest er voor je eigen individualiteit op te schorten tot na je dienst. Het is niet anders, zo is het. Als je daar niet voor wilt kiezen dan moet je een ander beroep kiezen. Ook dat is niet anders.

Opmerkelijk is dus dat het niet om het hoofddoekje gaat maar om de overheid en onze fundamentele afhankelijkheid daarvan. Om die veilig te stellen is het nodig niet af te wijken van het uniform.

Buiten de overheid is het prima. Daarbinnen niet.

Open brief aan PVV stemmers

08 woensdag mrt 2017

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen, leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

innovatie, open brief, PVV, verkiezingsprogramma

Dezer dagen lees ik de verschillende verkiezingsprogramma’s, dus ook dat van de PVV. Daar ben je zo doorheen overigens. Heel de toekomst van het geliefde Vaderland waar onze identiteit is verankerd, in zowel bloed als bodem, past op één A4tje.

Meer woorden wil de PVV niet vuil maken aan ons land. Maar goed.

Lezen dus. Na de redelijke eentonigheid van punt 1, een opsomming van onhaalbare eisen, op naar punt 2. Over de EU. En dan wat later kom je aan bij punt 7. Daar lees ik wederom over van alles wat gestopt moet worden, echt positief en opbouwend wil het maar niet worden. En wat lees ik daartussen? Innovatie!

De PVV wil geen geld meer besteden aan innovatie! Het staat er echt.

Zij zijn daar nog dommer dan ik dacht. Daarom deze open brief aan PVV stemmers.

Beste (potentiële) PVV stemmer,

Lees het verkiezingsprogramma van de PVV. Lees het langzaam. Sta stil bij ieder woord en iedere zin. Denk na over onze Grondwet en dat dat niet voor niets de Grondwet heet. Dat je die niet zomaar kunt veranderen. Hoogstens door middel van een staatsgreep. Maar ja, dat is ook zo wat. Die lopen altijd slecht af voor gewone mensen zoals u en ik.

Sta ook even stil bij punt 7: geen geld meer naar innovatie!

Beseft u wat u ok vindt als u PVV stemt? Beseft u bijvoorbeeld dat:

de TV het gevolg is van innovatie, dat dat ook geldt voor bijvoorbeeld uw kankermedicijnen, voor de auto waarin u rijdt, het vliegtuig waarmee u vliegt, de pinpas waar u mee betaalt, de centrale verwarming in uw huis, de koelkast waar u uw bier bewaart, uw bier, uw eten, het ziekenhuis waar uw kind wordt opgenomen, de tv waar u naar kijkt, uw hele leven kortom. Beseft u dat alles wat u bent, doet, aanraakt, gebruik van maakt een gevolg is van innovatie?

en dat Nederland een van de welvarendste landen ter wereld is dankzij alle innovaties? Soms noodgedwongen door bijvoorbeeld de Watersnoodramp ooit. Daar is de innovatie uit voortgekomen die we Deltawerken noemen. Een geweldig exportproduct.

Naar al die innovatie mag dus geen geld meer!

Beste PVV stemmer, als u stemt op de PVV dan moet u consequent zijn en alle producten die het gevolg zijn van innovatie, ja ook uw smartphone, direct de deur uitdoen. Dan toont u te snappen waarvoor u stemt.

Als u PVV stemt dan gaat u zelf ook terug naar een ander land, dat van pakweg 500 jaar geleden. Als dat is wat u wilt, ga vooral uw gang. Ik zal zeker niet volgen.

Met vriendelijke groet,

Dick

Nu weet ik best dat er als tegenwerping zal komen dat andere partijen ook dingen opschrijven die niet iedereen onderschrijft. Dat is waar. Maar kom op zeg, als je maar 1 A4tje produceert dat staan daar echt de allerbelangrijkste punten op. De enige zeg maar gerust. Dan zijn dat dus de punten waar je het sowieso mee eens moet zijn.

Wat een stel.

 

 

 

Gaaf joh, een referendum

01 maandag feb 2016

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Baudet, democratie, GeenPeil, politiek, referendum, Roos

Nog maar even te gaan en we vieren weer een hoogtepunt van onze democratie: een heus referendum. Met als inzet een verdrag dat inmiddels iedereen gelezen heeft en waar iedereen dus een goed gefundeerde mening over heeft.

Ik ben blij te leven in een land waar mensen zoveel tijd steken in dit soort zaken. Zo hun best doen om zo’n verdrag -best een saai en moeilijk stuk proza- geheel tot zich te nemen. Het tot op de laatste komma te lezen er in zaaltjes met elkaar over praten en dan tot een gewogen oordeel komen.

Ook blij met de initiators van dit referendum. Heldere geesten van onbesproken komaf die zo de democratie en de toekomst van dit land ter harte nemen. Echt super dat mensen als Baudet en Roos, die toch al tot de intellectuele voorhoede behoren, zo het voortouw genomen hebben. Dat zij het op zich genomen hebben de democratie te redden uit de klauwen van hen die de democratie om zeep willen helpen.

Ook al blij ben ik met een overheid die er niet alleen tijd voor uittrekt maar ook tientallen miljoenen om dit referendum, dat zo enorm belangrijk is voor ons voortbestaan, te garanderen en te faciliteren. Ik ben een bevoorrecht mens dit allemaal mee te mogen maken.

Echt gaaf, een referendum over zo’n belangrijk onderwerp.

Kan de gemeente de burger nog zien als individu?

05 maandag jan 2015

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen, Communicatie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

burger, communicatie, gemeenten, participatiesamenleving, wmo

Het is vijf januari. Vijf dagen in dit nieuwe jaar waarin er voor heel veel mensen wat gaat veranderen. Altijd verandert er wel iets, en het betreft ook altijd veel mensen maar ik heb het over een mega-operatie: de decentralisatie van de WMO.

Al jaren aangekondigd en in 2014 werd het een steeds belangrijker onderwerp. Kon dit kabinet nog verrukt spreken over de participatiesamenleving, in het najaar stapelden de doemscenario’s zich op. Mensen zouden in de kou komen staan, het was een platte bezuiniging, hulpbehoevenden wisten niet waar zij aan toe waren et cetera. Kwam bij dat uit onderzoek blijkt dat gemeenten er helemaal niet klaar voor zijn.

Je kunt je er van alles bij voorstellen. Zorg is iets anders dan beleid maken. Uitvoering en handhaving van bouw- en woningwetten is van een andere orde en vergt andere competenties van ambtenaren dan het hebben van een gesprek over zorgbehoevendheid. Ik snap alle commotie. Sterker nog: ik denk dat er een kern van waarheid in zit. Dát er mensen tussen wal en schip komen, dát gemeenten er niet klaar voor zijn en dát budgetten ontoereikend zijn.

Maar stel nu dat het perspectief wordt gekanteld. Dat gemeenten niet zozeer de WMO overnemen maar er nu eens echt voor zorgen dat alles wordt georganiseerd rond de burger.

De centrale overheid heeft de natuurlijke neiging alles te categoriseren en van daaruit, vanuit dat systeem, burgers – onderdanen – te benaderen. Gemeenten daarentegen hebben nu de mogelijkheid hun burgers centraal te stellen, dienstbaar te zijn aan hen. Een schok voor vele gemeenten, een mogelijkheid voor die gemeenten die willen.

Dan is er wel een aantal zaken nodig dat geregeld moet worden:

  1. communiceer snel en accuraat in normale taal over alle wijzigingen in het algemeen, stop alle jargon
  2. stel een communicatiedeskundige in staat alle jargon uit alle communicatie te slopen
  3. zorg voor individueel inzicht in iedere zorgvraag, ken je burger
  4. regel continuïteit in de bestaande zorg, geen grote onzekerheid
  5. koop zorg in bij kleinschalige initiatieven en niet bij grote conglomeraten (dan komt een en ander weer op afstand)
  6. maak een groep mensen (ook bestaande ambtenaren maar niet alleen hen) vrij om in het eerste kwartaal met iedereen te spreken
  7. noem dit niet gezellig keukentafelgesprekken maar gesprekken
  8. voer die gesprekken in alle openheid en eerlijkheid, benoem wat je waarneemt en bespreek dat. Ook mogelijkheden en twijfels
  9. ga snel over tot inzicht in het besluit dat genomen is, bespreek dat met ieder individu opnieuw en implementeer hard op de feiten maar vooral zacht op de mens.

Ik zie de decentralisatie als een grote kans voor gemeenten om samen met burgers te participeren in een grote reis, die naar individuele mogelijkheden en kansen. Gemeenten moeten dat wel de lef hebben zich anders op te stellen, uitzonderingen te zien als kans en te stoppen met alles in te delen in categorieën en kaders.

Ik ben oprecht benieuwd welke gemeenten hiermee bezig zijn en welke stress dat oplevert bij ambtenaren en beleidsmakers. Nieuw kan zomaar beter zijn.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 44 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....