Tag Archief: Baudet

De politiek en de dood

26 dinsdag mrt 2019

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

De politiek

Politiek houdt me bezig. Zo lang ik me kan herinneren ben ik bezig met politiek. Als lid van twee verschillende partijen, als bestuurslid in mijn jonge jaren. Niet lang geleden ben ik opnieuw lid geworden van een partij, na vele jaren van niet lid zijn. We praatten in het gezin waar ik uit kom altijd over politiek. Mijn moeder was vol vertrouwen in Joop den Uyl, mijn vader was altijd wat sceptischer. Hij zei altijd dat ‘den arbeider’ als eerste moest inleveren en als laatste er wat bij kreeg. Was mijn moeder vol hoop (‘Op naar het licht‘), mijn vader was volgens hemzelf de realist. En nog steeds zijn de gesprekken aan mijn gezinstafel gelardeerd met politiek. De meningen lopen nogal uiteen, zal ik maar zeggen.

Politiek is belangrijk. Als mensen om me heen zeggen dat ze zich niet met politiek bemoeien, denk ik altijd ‘maar de politiek bemoeit zich wel met jou’. Van internationaal niveau tot aan lokaal. Of je nu wilt of niet.

Politiek is functioneel. Niet alleen gaat het om wetgeving, het gaat ook om verdeling van macht, inkomen, kansengelijkheid, belastingen et cetera. In die zin vormt de politiek een soort verkeersleiding van de samenleving.

Die verkeersleiding is niet objectief. Zoals ik ooit mijn zonen probeerde uit te leggen wat het verschil is tussen links en rechts. Dat wilden ze graag weten. Rechts, zei ik, zorgt voor het kapitaal en is heel optimistsch over de mens. Daardoor valt er wel eens iemand van de kar die niet mee kan komen. Links, zei ik, is zorgelijker en zorgzamer voor de mens. Zelfs zo ver dat mensen vergeten voor zichzelf te zorgen en afhankelijk worden.

Vervolgens kregen we het over keuzes en hoe die tot stand komen. En we hadden het over verkiezingen. Zoals deze maand.

De verkiezingen deze maand heb ik op de dag zelf niet gevolgd. Ik wist wat er ging komen: een klinkende overwinning voor Forum voor Democratie. Achter die neutrale fijn klinkende naam gaat voor mij het een en ander schuil. Warrige Spengler-achtige ondergangsfilosofieën van Baudet. Oudemannengemopper van Hiddema. Harde prietpraat van Otten, meen ik. En vooral een totaal gebrek aan een coherent verhaal of visie. En als ik dan vervolgens termen als ‘ondergang, boreaal, uil, einde’ hoor, dan ben ik inderdaad terug in wat duister verleden.

Een verleden waar ik over mee kan praten doordat mijn vader in de oorlog in een kamp zat (en ik dat mijn hele jeugd heb geweten en gevoeld). Daar is door Joseph Kotälla in de jonge Koopman veel realisme én veel afkeer van bruine fantasieën geslagen. Dat herkennen van de eerste tekenen van moreel verval én van tweedeling heb ik met de paplepel ingegoten gekregen. Ook het herkennen van NSB gedrag. Heulers, Farizeeërs, meelopers. Volgens mijn vader kun je niet alert genoeg zijn, en kun je er beter eens naast zitten dan het over het hoofd zien.

Door deze achtergrond ben ik er na de verkiezingen hard ingegaan. Ik vertrouw FvD in het geheel niet. Salonfähig zijn zij vergeleken met de PVV. Eleganter, beter bespraakt, schimmiger in hun standpunten, aanvaardbaarder. Daarmee ook sociaal aanvaardbaarder. Niet mijn partij.

De politiek hield me bezig en ik streed mijn strijd. Op mijn manier. Zonder welk gevaar voor het eigen leven dan ook. Comfortabel dus.

De dood

Nog geen week later reis ik af naar een dorp aan zee. Daar, in de hervormde kerk, ga ik een uitvaartdienst bijwonen. De moeder van een van mijn beste vriendjes is overleden. Ze was doodziek en uiteindelijk op hoge leeftijd is ze gestorven. Het kerkje was klein en wit en licht. De kist stond centraal en wij allen zaten er omheen. De sfeer was sereen en passend.

De toespraak van mijn vriend was mooi en ontroerend. Hier stond een zoon die opeens wees was geworden. Ik herkende het gevoel van 12 jaar geleden toen mijn vader overleed, en ik wees werd. Je kijkt over je schouder en daar staat niemand meer. Die leegte. Hij verwoordde dat heel mooi. Ook de vrede die hij had met de dood van zijn moeder omdat het echt niet meer ging.

De dood is onomkeerbaar en onherroepelijk. En soms is de dood een goede vriend die je verlost van een lijden.

Na de dienst stonden wij in twee rijen buiten om nog eenmaal de kist voorbij te zien komen. De zon scheen, het waaide en in de lucht rook ik de zee. En op dat moment werd het weer, opnieuw, duidelijk waar het echt om gaat in het leven.

De politiek is belangrijk, blijft belangrijk. Maar nooit zo belangrijk als het leven en hoe je het leeft. Wat je betekent voor concrete anderen. Niet de medetweeps die je niet kent, soms wel, maar meestal niet. Het gaat ook niet om mijn boze soundbites op twitter waarin iedere nuance verdwijnt.

Tussen de politiek en de dood zit het echte leven. Daar, langs dat pad, besloot ik al dat gedoe rond partijpolitiek maar even te bewaren voor echte gesprekken. Social is de vluchtigheid van het bestaan, verder niet.

Symbolen worden tot cymbalen in de ure des doods, zoals de grote dichter al schreef.

De Nederlandse Geeuw

22 maandag jan 2018

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Rechts Nederland is main stream en voorspelbaar geworden. In een weekeinde zie ik voorspelbare tweets van Thierry Baudet, het verslag van een bijeenkomst van De Nederlandse Leeuw, Buma die geen buitenlanders meer wil op Nederlandse banen, en  op tv zie ik Geert Wilders voorbijkomen.

Het is allemaal zo gewoontjes aan het worden: de opwinding, het rabiaat rechtse geluid van het opschonen van ons land en wat dies meer zij. Main stream en allemaal vechtend om de aandacht van mensen die openstaan voor dit benauwende nationalisme.

Het patroon is ook steeds hetzelfde. Op opgewonden toon verkondigen dat wij verloren zijn, vervolgens algemene begrippen gebruiken om aan te geven waar dat aan ligt. Begrippen die niet gedefinieerd worden zodat je eigenlijk nooit weet wat ermee wordt bedoeld. Links, cultuur-marxisme, oikofobie, omvolking et cetera. Begrippen, meer met ideologische gevoelswaarde dan met een heldere betekenis. Het is een ultra rechtse horoscoop aan het worden. Klopt altijd want het is zo algemeen dat iedereen zich erin herkent.

Concreter werd het op het congres van ‘De Nederlandse Leeuw’. Daar is een actielijst uit voortgekomen. Laten we eens kijken naar wat punten op die lijst. “Oplossingen voor de multiculturele samenleving” heet het. Voor een oplossing heb je een probleem nodig maar dat probleem wordt niet gedefinieerd. Daar begint het al mee: gebrek aan scherpte.

Oplossing 2 bijvoorbeeld: “stimuleer de Nederlandse bevolkingsgroei en geef aandacht aan grote gezinnen.” Waarom moet dit? Welk probleem wordt hiermee opgelost? Wat is aandacht besteden aan? Is dat erover publiceren? In het journaal? Komt er een premie op meer kinderen? Hoe komt het dat er minder kinderen komen en dat men steeds later ouder wordt? Wat is de oplossing daarvoor? Moet er een oplossing komen? Wat is Nederlandse bevolkingsgroei? Is dat groei van Nederland of van blanke Nederlanders? Wat is blank? Wanneer ben je Nederlander? En hoe rem je het krijgen van kinderen door niet-blanke Nederlanders af? Moet er een bevolkingspolitiek komen?

Of neem oplossing 7: “Verenigingen waarvan je niet lid-af mag worden worden bij wet verboden.” In de Grondwet staat het recht op verenigen zonder die restrictie. Gaan we de Grondwet veranderen? Welke verenigingen worden bedoeld? Zijn die verenigingen er überhaupt? En zo ja, hoeveel en waar? Wie gaat vaststellen dat je geen lid-af kunt zijn? Hoe ga je deze regel handhaven? Moet er dus een register komen voor verenigingen waarin duidelijk is dat je er nooit meer uit kan?

Bij iedere oplossing heb ik duizend vragen die gaan over de praktijk en over verduidelijking. Maar belangrijker dan dat is in mijn ogen het totale gebrek aan realiteitsbesef, het stuitende nationalisme en de onderhuidse onvrede. Die combinatie leidt tot ressentiment en chagrin en zal niet leiden tot welke verbetering van Nederland dan ook. Dat hebben alle landelijke clubs op rechts met elkaar gemeen. Het is veel geschreeuw en weinig wol. Het is het creëren van een stemming zonder echt concreet te worden. En als het concreet wordt bij Baudet, dan zal hij later altijd zeggen dat hij het anders had bedoeld. Het is draaien en zich afkeren van Nederlandse waarden als openheid, nuchterheid en gastvrijheid. Het is allemaal zompig en voorspelbaar.

Als Wilders roept dat wij Nederland gaan “terugveroveren”, waarbij heroveren overigens beter Nederlands is, dan vraag ik me af op wie en heeft die wie Nederland dan al geheel in de macht? Is er sprake van een heuse verzetsbeweging? Is het oorlog?

Als rechts Nederland weer eens roept dat de MSM geen aandacht besteden aan het eerlijke rechtse geluid doordat het linkse kartel dat tegenhoudt, dan buig ik vermoeid mijn hoofd. Zelfs de Volkskrant publiceert een paginagroot artikel over een warhoofd van FvD. Iedere dag op tv, in kranten, op de radio, in talkshows. Rechts domineert en krijgt enorm veel aandacht. Geen medium durft meer geen aandacht te besteden aan hen uit angst voor links te worden uitgemaakt.

Intussen komt er geen originele gedachte meer voort uit dat hele rechtse blok. Het is saai, voorspelbaar en banaal. En als ik de neiging heb zo ongeveer in coma van verveling om te vallen bedenk ik dat het ook gevaarlijk is eraan te wennen. Aan stemmingmakerij en het uitsluiten van mensen, ook al wordt dat alleen maar impliciet gesuggereerd mag ik nooit wennen.

Nederland moet heroverd worden op deze geestelijke luiheid.

De opheffing van de PVV

02 donderdag nov 2017

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Sleets. Zo noemde mijn oma een klein Perzisch tapijtje op tafel. De beste tijd gehad en de tekenen des tijds zichtbaar. Aan vervanging toe.

Sleets was het eerste woord dat in mij opkwam toen ik deze week Geert Wilders hoorde en zag tijdens het debat in de Tweede Kamer over het regeerakkoord. Dezelfde hoge toon, het geschreeuw, dezelfde woorden en zinnen. Hetzelfde gelaat erbij, de verontwaardiging, het likken van de lippen. Het was allemaal een volstrekte herhaling van zetten.

Nou zou je kunnen zeggen dat het ook nog steeds gaat om dezelfde problemen die hij benoemt. Wellicht, maar zelfs dat is sleets. De wereld is verder dan 10 jaar geleden. Verder ook dan tijdens de vluchtelingencrisis van een paar jaar terug. Veel verder dan Wilders en zijn clubje. Ook dat clubje is sleets. Vlak en grauw zitten zij in de kamerbankjes. Fulminerend tegen een systeem waar zij zelf de vruchten van plukken. Wilders die zo ongeveer het langstzittende kamerlid is met bijna 19 jaar. Een vreemd ondemocratisch stel in een democratische arena.

Ook nu de PVV de grootste oppositiepartij is valt dat direct op. Zij mogen het debat openen. Op geen enkele manier wordt ingegaan op de materie maar het is direct vol op het orgel. Over Ollongren die twee nationaliteiten heeft, over het nepkabinet van de planeet Rutte. Zelfs de snedigheid is die van een bejaardensoos.

Het is kortom tijd om de PVV op te heffen. Triest resultaat, waar zij op een gekke manier trots op kunnen zijn, is dat de meeste ideeën zijn overgenomen door gevestigde partijen. Daarmee is iedere wind uit de zeilen genomen. Het feit dat je even naar het toilet gaat als Wilders aan het woord is, dat je nog even in de gang treuzelt voor je weer de kamer binnenloopt en dat je dan vooral gaat zappen zegt genoeg.

We hebben een nieuwe clown die ook al niet van feiten houdt. Die niet op de hoogte is en die niet gewend is te debatteren met mensen die sneller en scherper zijn. Baudet is de nieuwe Wilders, geaffecteerder, welbespraakter en iets minder straatvechterig. A new kid in town en dan moet the old kid plaats maken. Het is zoals het is.

We kijken naar de nadagen van Wilders en de PVV. Je ziet het, je ruikt het.

Sleetse dingen worden vervangen.

Het partijkartel

08 zondag okt 2017

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

De tel ben ik kwijt, maar het aantal dagen dat de formatie duurt is hoog. Heel hoog. Gevestigde partijen met decennia ervaring in ’s lands bestuur, die er niet uitkomen. Partijen ook die alle achterkamertjes van Den Haag en omstreken al vele malen hebben mogen bezoeken. Partijen die volgens sommigen deel uitmaken van het partijkartel.

Zou het?

Is het nou werkelijk zo dat partijen die zo ingebed zijn in dat partijkartel er zo lang over moeten doen om tot een akkoord te komen. Of is het een bewijs dat er van een kartel geen sprake is? Dat iedere partij gewoon macht wil organiseren op de punten die hij van belang vindt. En dat die partijen water bij sommige wijn doen om belangrijke punten binnen te halen?

Baudet doet me denken aan een nieuwe buurjongen in de straat die de anderen -die er al jaren wonen- ervan beticht hem buiten te sluiten. Een vriendjeskartel te hebben en elkaar letterlijk en figuurlijk de bal toespelen. Zo’n jongetje dat niet gewend is in de spiegel te kijken en na te denken over zichzelf als oorzaak van die buitensluiting. Beetje verwend en vooral jaloers.

Het partijkartel bestaat niet in die zin. Er bestaat wel iets anders dat ook nog eens te verklaren is.

Er is in Den Haag, maar ook op Provinciaal en Gemeentelijk niveau sprake van een groep mensen die alle ins & outs kennen van het politieke bedrijf. Er is inderdaad een politieke elite, waar Baudet overigens deel van uit is gaan maken, die weet hoe en met wie je een land bestuurt. Een elite die dat beter kan dan alle anderen die het niet kunnen. Zoals de elite van voetballers beter kunnen voetballen dan de rest. Daar zijn ze voor ingehuurd en daar worden ze voor gekozen. Eens in de zoveel jaar kiezen wij een Tweede Kamer met mensen die worden geacht goed op te komen voor onze belangen. En als ze dat niet doen dan stem je de volgende keer wat anders. Het bedrijven van die politiek hebben we gedelegeerd aan hen die er goed in moeten zijn. Dat is geen kartel, dat is een groep specialisten.

Daar kun je natuurlijk kritiek op hebben. Op hun plannen, de uitkomsten van een debat, de compromissen, het doen van beloften en die gewoonweg niet nakomen (“Met de VVD blijft de hypotheekrenteaftrek overeind!”), soms op hun dédain voor de burger et cetera. Sterker nog, die elite zit er namens jou en mij en dus moet men kritisch gevolgd worden. Daarom is er een sterke pers nodig met goede journalistiek, we hebben de media waarin we hen kunnen volgen, we kunnen lid worden van een partij, we hebben social media die directe info geven. Kortom: er is sprake van een groot scala aan middelen om de politiek te volgen. En na vier jaar kun je weer gaan stemmen en laten weten wat je ervan vindt.

Dit systeem is niet perfect maar toon mij een beter systeem en ik zal erover na gaan denken. Toon mij een systeem waar rust heerst en chaos uitblijft, waar politiek saai is en vooral niet opwindend. Waar mensen die weten hoe je de dingen doet proberen met elkaar een land te besturen zodat dat land er over honderd jaar nog steeds is. Waar men rekening houdt met elkaar. Waar geen echte armoede is, geen oorlog, geen schaarste van primaire middelen. Waar je gewoon kunt gaan stemmen. Ik denk dat alle voorbeelden in het westen zijn. En dat alle voorbeelden een vorm van vertegenwoordiging kennen via verkiezingen die in rust verlopen.

Ik kan wel tien dingen bedenken waardoor onze parlementaire democratie beter kan. Ik weet ook dat je niet moet experimenteren met de besturing van een land. Want de beschaving en rust vormen slechts een dun laagje, en daaronder borrelt het altijd. Dus veranderen doe je met heel kleine stapjes. Evolutie en geen revolutie. Met uitleg en overleg. Met begrip voor elkaars standpunten. Met luisteren en nooit met grote woorden en framing van je tegenstanders. Met blik op de gemeenschappelijke toekomst en niet met een wee soort nostalgie. Met rechte rug en een open geest. Met het recht van praten en de plicht tot denken. Met de kans je zin niet te krijgen en toch gewoon door te gaan. Uit karakter.

Democratie is niet voor angstige mensen.

Liegend op weg naar 15 maart

02 donderdag mrt 2017

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , , , ,

Dat politici een nogal fluïde relatie met feiten hebben is bekend. Iedereen die dit ontkent heeft zitten pitten. Van economische resultaten tot aan verkiezingsuitslagen, iedere politicus haalt er geheel volgens het cafétariamodel uit wat passend is en laat de rest liggen.

Framen van feiten

Politici weten dat feiten nooit duidelijke feiten zijn. Feiten die wel duidelijk zijn, zoals ‘dat is een rode auto’ zijn politiek niet interessant. Feiten die te maken hebben met de samenleving, de economie, het klimaat, de vluchtelingeninstroom, het onderwijs et cetera zijn politiek wel interessant. Als bijvoorbeeld blijkt dat het aantal vluchtelingen in Nederland stijgt dan zal de ene politicus erop wijzen dat de instroom in de jaren 90 veel hoger was. De andere politicus zal erop wijzen dat dit slechts de voorbode is van een tsunami van miljoenen vluchtelingen.

Hoe het werkt is simpel. Je neemt een feit en je betwist dat feit in het geheel niet. Wat je wel doet is dat feit in een bepaalde context plaatsen.

Dit effect, het framen van feiten is oud, stokoud en zal nooit veranderen. Liegen is ook van alle tijden.

Liegende politici

Lang geleden is een CDA politicus gevallen over een leugen. Dat was in mijn leven de eerste keer dat ik bewust keek naar een liegende politicus: Aantjes. Er was een feit opgedoken dat hij tijdens de oorlog in dienst van de Duitse SS was geweest en daarover had hij gezwegen. Later moest hij toegeven dat het klopte en trad af.

Dat zwijgen en dat beetje draaien schokte de samenleving en het gezin waar ik opgroeide. Wij gingen er vanuit dat politici niet logen. Naïef wellicht maar zeker een mooi uitgangspunt. Opeens moesten we aan de realiteit wennen dat ook politici liegen als het erop aankomt.

Recent is daar Tichelaar bijgekomen. Het was niet alleen dom van hem om zijn schoonzus een opdracht vanuit de provincie te geven maar het glashard ontkennen dat hij daarbij betrokken was sloeg echt alles. Dan kun je niet meer in je functie blijven. Simpel als wat.

Het goede nieuws hier is overigens wel dat uiteindelijk ons systeem een zelfreinigend vermogen heeft waardoor leugenaars ontmaskerd worden.

Naast draaiende, framende en liegende politici is er iets nieuws bijgekomen: verzinnende politici.

Verzinnende politici

Een nieuw fenomeen is het verzinnen van dingen, dingen vooral die bij nader inzien niet kloppen. Het gaat hier dus niet om het framen van een feit in jouw voordeel of gewoon platweg liegen maar om uitspraken de wereld in te slingeren en te hopen dat mensen dat dan ook geloven. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat heel veel mensen de onzin ook nog eens echt geloven. Daarover zo meer. Laat ik eerst een paar recente voorbeelden geven.

DENK verzint dat in Nederlandse ziekenhuizen bij oudere allochtone patiënten eerder de stekker eruit wordt getrokken. Dat is pure nonsens en de brenger van dit nieuws is een slecht mens. Zoveel kwaadwillendheid is stuitend. Ik vrees echter dat zijn, Kuzu, doelgroep toch angstig wordt en denkt ‘waar rook is, is vuur’.  Dit zal zeker tot meer stemmen leiden.

Baudet van Forum voor Democratie vindt het CPB achterhaald omdat de hele gedachte van een centraal geleide economie ouderwets is. Deze zelfverklaarde intellectueel snapt niet eens dat zo’n economie in Nederland niet bestaat én dat het CPB centraal is omdat daar alle (macro) economische cijfers terechtkomen. En toch, ondanks dit soort onnozelheid heeft FvD aanhangers.

50Plus gelooft de demografische cijfers van het CBS niet, want zij hebben een blog gelezen waarin iets anders wordt beweerd. Tja. 50Plus heeft toch al een wat vermoeide relatie met feiten maar het CBS vertrouwen zij totaal niet. En dan lees je ergens iets anders, et voilá, je hebt gewoon andere feiten. Ook 50Plus heeft aanhangers, hoewel dat er wat minder lijken te worden naarmate Henk Krol vaker op tv verschijnt.

VNL bij monde van Jan Roos verklaart dat op de Hogeschool van Amsterdam de kerstbomen zijn verdwenen en dat dat een voorbeeld van islamisering is. Het bleek een compleet broodje aapverhaal te zijn dat al heel snel ontmaskerd werd. Ook VNL heeft aanhang.

Als laatste de PVV. In een interview op de Duitse tv zei Wilders dat Fortuyn door een radicale moslim is vermoord. Dat is nonsens. Ook die nonsens werd heel snel duidelijk en er kwam nog een slap verhaal van vergissen is menselijk achteraan. Dat juist Wilders de enige duidelijke radicale-moslimmoord in Nederland niet kon plaatsen is een beetje triest. You have one job denk ik dan. Toch heeft de PVV veel aanhang.

We worden beduveld en we vinden het heerlijk

Wat opvalt in mijn lijstje is dat het, op de PVV na, nieuwe partijen betreft. Blijkbaar vinden zij geen steun voor hun ideeën in de werkelijkheid en dus maken zij een alternatieve werkelijkheid. Dat is verontrustend. Verontrustender nog vind ik dat zij aanhang hebben. Aanhang die alles wegwuift of afdoet als “kritiek van linkse goedmensen en wegkijkers”. Laat duidelijk zijn dat ik graag wegkijk van onzin omdat feiten, échte feiten, veel belangrijker en echter zijn. Ieder land krijgt de politici die het verdient en blijkbaar verdienen wij verzinnende politici.

We wachten 15 maart af.

 

Ik ben een groot blogger

29 donderdag dec 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , ,

Mijn blogs behoren tot de top van bloggend Nederland. Wat zeg ik: Europa. Ik bedoel dit ironisch. Ik schrijf met plezier over zaken die me boeien -positief of negatief- maar daarin ben ik gewoon een blogger. Ironie houdt de mens in leven. Als je naast je schoenen gaat lopen, dat is het goed om met ironie naar jezelf te kijken. Zet je weer op de aarde.

We leven in mooie tijden. Werkelijk, dat ik nog mee mag maken dat er iedere dag een nieuwe partij wordt opgericht! Ik geniet er met volle teugen van. Dit is sarcastisch bedoeld voor alle duidelijkheid. Ik bedoel het tegenovergestelde. Ik vind namelijk helemaal niet dat we in mooie tijden leven. We leven in duistere tijden. En ik geniet er ook niet van. Sarcasme is een stijlfiguur die de toehoorder op het verkeerde been zet en als het meezit hem aan het denken zet. Sarcasme is zelfs een vorm van intelligentie, zo blijkt uit onderzoek.

Naast ironie en sarcasme, is er ook nog cynisme. Een cynicus is iemand die als hij een bos bloemen ziet, vraagt waar de kist met het lijk staat. Een cynicus is de oom op de verjaardag die het prima vindt dat al die boten op de Middellandse Zee omslaan. Dan komen er ook minder vluchtelingen naar Europa. Cynisme is de volstrekte verwerping van een positieve vertrouwende kijk op het leven. Het is ook het verwerpen van de verantwoordelijkheid voor eigen daden. Met cynici is het moeilijk leven omdat er uiteindelijk niets deugt, omdat niets en niemand te vertrouwen is en omdat het wereldbeeld inktzwart is. En als je een cynicus aanspreekt op zijn gedrag dan draait hij weg. Hij benoemt tenslotte alleen maar.

De huidige nieuwe politici…. o, wacht, dit moet ik natuurlijk anders zeggen. De mensen die nu in de schijnwerpers komen met hun volstrekt ondoordachte en niet-uitvoerbare plannen en die daarmee hopen in de politiek te komen zijn cynici.

Stuk voor stuk verklaren zij alle anderen tot totale verliezers die het allemaal verkeerd zien. En alleen zij hebben de kennis en het inzicht om de waarheid te kennen en alles nu eens anders te doen.

Als ik wil weten wat iemand morgen doet moet ik kijken naar wat hij vandaag doet. Dat gaat hij morgen weer doen namelijk. Dus het hebben van warrige theorieën over de natiestaat zal leiden tot warrige politiek die ten koste van veel zal gaan. Het als journalist schofferen van iedereen, op hoge toon, zal leiden tot het schofferen van collega’s in de politiek. Het totaal lak hebben aan iedereen behalve de eigen familie van Trump zal leiden tot ongebreideld nepotisme als hij eenmaal president is.

Zittende, echte politici zijn niet anders als mens. Als de PVV overal tegen is zonder ook maar ooit één plan tot succes te maken dan is dat cynisme. Het ligt ook aan iedereen behalve de eigen mensen dat het maar steeds niets wordt. Het komt niet eens in de mensen op dat het misschien wel eens aan de eigen plannen zou kunnen liggen. Als ‘het volk’ de ruiten ingooit van asielzoekers met een verwijzing naar het ‘minder, minder, minder’ dan zal de PVV nooit zich daarvoor verantwoordelijk achten. Zij zal zelfs niet oproepen ermee te stoppen. Niets. Helemaal niets.

Cynici krijgen alle ruimte momenteel. Enige tijd geleden sprak ik met van de PVV fractieleden, niet de minste, en vroeg wat zijn wereldbeeld is. ‘Inktzwart’ zei hij, ‘Europa zal verdwijnen en volstrekt islamitisch worden.’ Dat waren letterlijk zijn woorden. In ons gesprek bleek het gewoon een aardige, zeer hartelijke vent te zijn. Zeker geen slecht mens. Zijn beeld was volstrekt uitzichtloos.

Het lijkt alsof er behoefte is aan cynisme bij veel mensen. Mensen die het gevoel hebben dat ‘zij’ niet deugen. Dat ‘de elite’ alles voor zichzelf regelt en niet voor hen. Die mensen moeten wel bedenken dat cynici er niet zijn voor hen. Geheel en al zijn zij er voor zichzelf en voor niemand anders. Waarom? Omdat ook het volk uiteindelijk te wantrouwen is. Daarom.

Een cynicus heeft geen vrienden, slecht potentiële vijanden. Een cynicus komt voor niemand op behalve zichzelf. Een cynicus zal zeggen ‘zie je wel, ik heb het je verteld’ als het anders loopt dan hij dacht. Een cynicus twijfelt aan iedereen behalve aan zichzelf.

Cynisme leidt tot helemaal niets. Hoogstens tot het einde.

 

Mannen met een partij

04 zondag dec 2016

Posted by in Burger serieus nemem

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , , , ,

Het is me wat met mannen. Ik ben er zelf een en toch kijk ik met verbazing toe naar mannen in de publieke ruimte. Om nog veel duidelijker te zijn: mannen die opeens allemaal een politieke partij oprichten. Mannen met ambitie.

Ze hebben iets met elkaar gemeen. Ze kennen elkaar, ze zijn elkaar in verband eerder tegengekomen (bij GeenPeil of Forum voor Democratie) en ze zitten allen aan de rechterkant van de politiek.

Ze hebben nog wat met elkaar gemeen, een totaal gebrek aan twijfel en zelfironie. Ze nemen zichzelf doodserieus en hun eigen plannen ook. Elkaars plannen overigens niet want daar deugt niet veel van. Nuance is niet een van hun sterkste kanten.

Mannen met politieke ambitie en een gebrek aan twijfel en zelfironie zijn zorgwekkend. Ze delen zich, door hun eigen gedrag, in bij de rabiate fanatici waar er al veel te veel van zijn in de wereld. Fanatici waar zij zich dan weer tegen afzetten, meestal omdat het Islamitische fanatici betreft. Wij hebben nu onze eigen westerse fanatici. En ze richten partijen op.

Ze hebben weinig op met het wel en wee van Nederland. Ook al beweren zij van wel, ik vrees dat de stemmers op deze partijtjes van een koude kermis thuis gaan komen. Waarom denk ik dat?

Geen van hen heeft enig verstand van politiek bestuur. Dat willen ze ook niet want niets zo verfrissend om zonder verstand van zaken de boel op te willen schudden. Het volk zit op de tribune, kijkt toe en is enthousiast. Het is spektakel. Eindelijk eens mensen die ook ergens geen verstand van hebben en toch macht willen veroveren. Dat is mooi, dat is bijna Romeins: brood en spelen.

Alles is dus in het voordeel van deze mannen. Volgens de laatste peilingen slepen zij nog zetels binnen ook. Dus het gaat voor hen nog goed komen. Voor ons ook? Ik betwijfel het.

Best volk, wie je ook bent en waar je ook woont, stel je de volgende situatie eens voor:

Je voelt je beroerd, al tijden lang. Je hebt pijntjes, je bent humeurig en je besluit naar de huisarts te gaan. Die luistert eens naar je darmen en verwijst je naar de internist. Een elitaire man die veel te lang heeft gestudeerd van jouw centen. Hij woont in een groot huis, gaat vaak op vakantie en -het allerergste- hij stemt D66! Een elitaire low life dus van het ergste soort! Maar hij heeft wél ergens verstand van en jij niet. Daarom zit je in het ziekenhuis. Deze internist wil je onderzoeken maar opeens zwaait de deur open en komt er een klein mannetje met een grote mond en een nog veel grotere bril binnen. Schreeuwend. “Elitaire flapdrol” roept hij naar de internist, die geschrokken opzij springt. Het mannetje zegt dat hij het beter weet omdat hij niet al jaren hetzelfde werk doet, hij is nieuw in dit veld! Hij pakt een scalpel en zegt “zullen we dan nu maar gelijk gaan opereren?”.

Wat denk je dat je dan doet? Precies.

Politiek is ook een vak, vooral omdat het niet gaat om de korte termijn effecten op de publieke opinie maar om het voor jaren en jaren besturen van het land. Alles heeft met alles te maken. Een euro hier is een euro minder ergens anders. Je hebt met wetten te maken, met verdragen, met heel erg veel buitenland. Als je het vak niet beheerst kun je geen goed politicus zijn.

De zittende politieke partijen hebben het aan zichzelf te danken dat de schreeuwende mannen in opkomst zijn. Die zittende partijen zijn als de internist uit mijn voorbeeld die beleefd opzij stapt en jou laat opereren door een dilettant, een kwast. De zittende politiek is slap en heeft zich afhankelijk gemaakt van opiniepeilingen en alle rechtse main stream media.

De huidige politiek moet in opstand komen en altijd vragen hoe de ideeën dan moeten worden gerealiseerd. De PVV moet je niet bestrijden maar serieus nemen. En steeds weer vragen naar de samenhang tussen alle losse punten. Ik weet zeker dat ze geen idee hebben van een antwoord. Sterker nog: ze geven geen antwoord en komen ermee weg. Die nieuwe partijtjes gaan hetzelfde doen. Geen clou hebben van bestuur en toch macht willen. Dat is een gevaarlijke combinatie. Het ergste: ze komen er mee weg. Het levert niets op en het volk wordt alleen maar bozer.

We leven in duistere tijden en de kiezer zelf doet het licht uit.

 

 

Brexit sucks

18 zaterdag jun 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Het zou zo maar kunnen dat de Britten komende week stemmen voor een Brexit. Met aandacht heb ik de campagnes gevolgd, in het VK maar ook hier in de krant en op Twitter. Beide kampen gebruiken sterke beelden om hun argumenten kracht bij te zetten en beide kampen beschuldigen elkaar van leugens, bedrog en bangmakerij. Zal dus wel ergens een kern van waarheid inzitten denk ik dan.

En net als hier in Nederland en in andere landen is de toon in de politiek en van de campagne hard en ongenuanceerd. Als politici zich bedienen van de taal van de straat, zal de straat voelen macht te hebben. Woorden zijn daden en daden worden opgeroepen door woorden. Dat is in Engeland zo, dat is ook zo in Nederland.

(De moord afgelopen week op Jo Cox is een absoluut dieptepunt. Wat de moordenaar ook bewogen heeft, zij was vooral bekend van haar pro-EU standpunt en haar positieve houding ten opzichte van immigratie. Zeggen dat die moord niets daarmee te maken heeft is óf wegkijken óf hopeloos naïef. Alles heeft met alles te maken.)

Maar goed, het wordt dus eventueel een Brexit. Als dat zo is dan is het wachten op het volgende land dat uit de EU wil. Mijn inschatting is dat dat wel eens Nederland zou kunnen zijn. Nederland immers herbergt een van ’s werelds topintellectuelen, Baudet, en die wil niets liever dan uit de EU. Waarom overigens is mij nooit helemaal duidelijk maar waarschijnlijk kan ik zijn tempo en complexiteit van denken niet bijbenen. Dus laat ik het maar zo.

Waarom is een Brexit een slecht idee?

De EU is ontstaan uit een diep verlangen naar een toekomst zonder oorlog. Na drie grote oorlogen in Europa waren de mensen in 1945 oorlogsmoe en de leiders wilden een vreedzaam Europa. De enige manier om dat voor elkaar te krijgen is te zorgen dat men gemeenschappelijke belangen krijgt. Gemeenschappelijk over grenzen heen en dus niet per land. Als het grote gemeenschappelijke belang vrede is, dan is een voorwaarde daarvoor dat je economische belangen deelt, militaire belangen, sociale belangen et cetera. Dat is de EEG en later de EU geworden. Een formeel systeem van samenwerking waarin belangen worden behartigd, uitgeruild en uiteindelijk gemeenschappelijk worden gemaakt. Een deel van je autonomie als land lever je in. Je krijgt daar vrede, stabiliteit en voorspelbaarheid voor terug. Saaiheid zelfs. Politieke saaiheid is het hoogste ideaal.

Churchill zei in 1946 dat een voorwaarde voor een EU is dat binnen Europa iedereen zich Europeaan moet noemen en zich zo gaan gedragen “voor zover ze politieke macht, invloed of vrijheid bezitten”. En daar steekt volgens mij de grootste angel in de EU. De gemiddelde burger heeft niet meer het gevoel macht of invloed te hebben. Wel vrijheid overigens. Dat hij vergeten is waaraan we die vrijheid danken doet er nu even niet toe.

Een Brexit is een slecht idee omdat het voorbijgaat aan de kern: het gesprek over de taken van de EU en de mate van soevereiniteit van iedere lidstaat. Als mensen weer het gevoel hebben iets te zeggen te hebben over hun eigen leven én tegelijkertijd weten dat je ook zeggenschap moet inleveren voor een rustig vreedzaam bestaan, dán heeft de EU weer kans van slagen. Een Brexit is het verwend weglopen voor je eigen verantwoordelijkheid. Een Brexit is dom en onbezonnen omdat het totaal blind is voor de geschiedenis.

De EU-lidstaten moeten weten dat zij meer legitimiteit moeten creëren. Dat weten ze ook want dit is trending topic in Brussel. Dat doe je door diep in te grijpen in een aantal zaken. Symbolisch: geen reizend circus meer tussen Brussel, Luxemburg en Straatsburg maar gewoon op één plek nog zitten. Inhoudelijk door zich alleen nog bezig te houden met vrede, economie, milieu en immigratie en verder niets. Een slanke, sterke, zelfbewuste EU waar het parlement -en dus ieder land- de baas is. En dat dan ook altijd uitdragen in heldere bewoordingen.

Geen NEXIT dus in de toekomst, geen BREXIT nu.

Ik wil leven in een politiek enorm saai Europa, als Europeaan en als Nederlander.

 

 

Gaaf joh, een referendum

01 maandag feb 2016

Posted by in Burger serieus nemen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Nog maar even te gaan en we vieren weer een hoogtepunt van onze democratie: een heus referendum. Met als inzet een verdrag dat inmiddels iedereen gelezen heeft en waar iedereen dus een goed gefundeerde mening over heeft.

Ik ben blij te leven in een land waar mensen zoveel tijd steken in dit soort zaken. Zo hun best doen om zo’n verdrag -best een saai en moeilijk stuk proza- geheel tot zich te nemen. Het tot op de laatste komma te lezen er in zaaltjes met elkaar over praten en dan tot een gewogen oordeel komen.

Ook blij met de initiators van dit referendum. Heldere geesten van onbesproken komaf die zo de democratie en de toekomst van dit land ter harte nemen. Echt super dat mensen als Baudet en Roos, die toch al tot de intellectuele voorhoede behoren, zo het voortouw genomen hebben. Dat zij het op zich genomen hebben de democratie te redden uit de klauwen van hen die de democratie om zeep willen helpen.

Ook al blij ben ik met een overheid die er niet alleen tijd voor uittrekt maar ook tientallen miljoenen om dit referendum, dat zo enorm belangrijk is voor ons voortbestaan, te garanderen en te faciliteren. Ik ben een bevoorrecht mens dit allemaal mee te mogen maken.

Echt gaaf, een referendum over zo’n belangrijk onderwerp.