• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Maandelijks Archief: december 2016

Ik ben een groot blogger

29 donderdag dec 2016

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Baudet, cynisme, elite, Hiddema, ironie, Jan Roos, PVV, sarcasme

Mijn blogs behoren tot de top van bloggend Nederland. Wat zeg ik: Europa. Ik bedoel dit ironisch. Ik schrijf met plezier over zaken die me boeien -positief of negatief- maar daarin ben ik gewoon een blogger. Ironie houdt de mens in leven. Als je naast je schoenen gaat lopen, dat is het goed om met ironie naar jezelf te kijken. Zet je weer op de aarde.

We leven in mooie tijden. Werkelijk, dat ik nog mee mag maken dat er iedere dag een nieuwe partij wordt opgericht! Ik geniet er met volle teugen van. Dit is sarcastisch bedoeld voor alle duidelijkheid. Ik bedoel het tegenovergestelde. Ik vind namelijk helemaal niet dat we in mooie tijden leven. We leven in duistere tijden. En ik geniet er ook niet van. Sarcasme is een stijlfiguur die de toehoorder op het verkeerde been zet en als het meezit hem aan het denken zet. Sarcasme is zelfs een vorm van intelligentie, zo blijkt uit onderzoek.

Naast ironie en sarcasme, is er ook nog cynisme. Een cynicus is iemand die als hij een bos bloemen ziet, vraagt waar de kist met het lijk staat. Een cynicus is de oom op de verjaardag die het prima vindt dat al die boten op de Middellandse Zee omslaan. Dan komen er ook minder vluchtelingen naar Europa. Cynisme is de volstrekte verwerping van een positieve vertrouwende kijk op het leven. Het is ook het verwerpen van de verantwoordelijkheid voor eigen daden. Met cynici is het moeilijk leven omdat er uiteindelijk niets deugt, omdat niets en niemand te vertrouwen is en omdat het wereldbeeld inktzwart is. En als je een cynicus aanspreekt op zijn gedrag dan draait hij weg. Hij benoemt tenslotte alleen maar.

De huidige nieuwe politici…. o, wacht, dit moet ik natuurlijk anders zeggen. De mensen die nu in de schijnwerpers komen met hun volstrekt ondoordachte en niet-uitvoerbare plannen en die daarmee hopen in de politiek te komen zijn cynici.

Stuk voor stuk verklaren zij alle anderen tot totale verliezers die het allemaal verkeerd zien. En alleen zij hebben de kennis en het inzicht om de waarheid te kennen en alles nu eens anders te doen.

Als ik wil weten wat iemand morgen doet moet ik kijken naar wat hij vandaag doet. Dat gaat hij morgen weer doen namelijk. Dus het hebben van warrige theorieën over de natiestaat zal leiden tot warrige politiek die ten koste van veel zal gaan. Het als journalist schofferen van iedereen, op hoge toon, zal leiden tot het schofferen van collega’s in de politiek. Het totaal lak hebben aan iedereen behalve de eigen familie van Trump zal leiden tot ongebreideld nepotisme als hij eenmaal president is.

Zittende, echte politici zijn niet anders als mens. Als de PVV overal tegen is zonder ook maar ooit één plan tot succes te maken dan is dat cynisme. Het ligt ook aan iedereen behalve de eigen mensen dat het maar steeds niets wordt. Het komt niet eens in de mensen op dat het misschien wel eens aan de eigen plannen zou kunnen liggen. Als ‘het volk’ de ruiten ingooit van asielzoekers met een verwijzing naar het ‘minder, minder, minder’ dan zal de PVV nooit zich daarvoor verantwoordelijk achten. Zij zal zelfs niet oproepen ermee te stoppen. Niets. Helemaal niets.

Cynici krijgen alle ruimte momenteel. Enige tijd geleden sprak ik met van de PVV fractieleden, niet de minste, en vroeg wat zijn wereldbeeld is. ‘Inktzwart’ zei hij, ‘Europa zal verdwijnen en volstrekt islamitisch worden.’ Dat waren letterlijk zijn woorden. In ons gesprek bleek het gewoon een aardige, zeer hartelijke vent te zijn. Zeker geen slecht mens. Zijn beeld was volstrekt uitzichtloos.

Het lijkt alsof er behoefte is aan cynisme bij veel mensen. Mensen die het gevoel hebben dat ‘zij’ niet deugen. Dat ‘de elite’ alles voor zichzelf regelt en niet voor hen. Die mensen moeten wel bedenken dat cynici er niet zijn voor hen. Geheel en al zijn zij er voor zichzelf en voor niemand anders. Waarom? Omdat ook het volk uiteindelijk te wantrouwen is. Daarom.

Een cynicus heeft geen vrienden, slecht potentiële vijanden. Een cynicus komt voor niemand op behalve zichzelf. Een cynicus zal zeggen ‘zie je wel, ik heb het je verteld’ als het anders loopt dan hij dacht. Een cynicus twijfelt aan iedereen behalve aan zichzelf.

Cynisme leidt tot helemaal niets. Hoogstens tot het einde.

 

Allergisch leven anno 2016

28 woensdag dec 2016

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

allergie, koken, melk, restaurants, robuchon, warenkennis

Een zoon hebben die hyperallergisch is voor melkeiwit. Niet een beetje, maar zo’n allergie met dodelijke afloop als je er niet snel genoeg bij bent.

Ik heb zo’n zoon.

Nog niet lang geleden een nacht in het ziekenhuis doorgebracht na een anafylactische shock door het eten van een heel klein hapje met roomboter erin. Op het kantje was het.

Onze wereld, die van mijn zoon, mij en mijn gezin, wordt daarmee kleiner maar ook groter.

Onze wereld is allereerst met de jaren kleiner geworden. Die wereld is er een van melkvrije producten kopen. Dat is nog een hele toer. Werkelijk overal wordt melk aan toegevoegd. En als je denkt dat je iets gevonden hebt zonder melk, let dan vooral op want op ieder moment kan melk zijn toegevoegd. Zo was er mayonaise zonder melk en opeens is er melkeiwit toegevoegd in de vorm van magere melkpoeder. Inmiddels is dat weer teruggedraaid en kan het spul weer op het bord. Idem dito met bladerdeeg op basis van margarine waar opeens melkzuur in blijkt te zitten.

In de loop der jaren ben ik compleet melkvrij gaan koken. Pizza’s zonder kaas, lasagne zonder bechamelsaus, taarten zonder roomboter et cetera. Prima te doen en qua smaak niets mee aan de hand.

Maar soms wil je niet zelf koken en bakken en wil je bijvoorbeeld uit eten. De keren dat dat misging zijn niet meer te tellen. Gepaneerde schnitzel waar men in de paneer parmezaanse kaas heeft toegevoegd. De gesauteerde groenten in roomboter. Personeel dat geen clou heeft wat je op je bord krijgt. Kortom: uit eten is een soort expeditie Robinson waarbij de fittest survived. En mijn zoon is niet altijd de fittest.

Naar nu blijkt triggert het kleinste beetje melk zijn immuunsysteem. Dat betekent dat ook koekjes bijvoorbeeld, waar op het etiket staat “kan sporen van melk bevatten” (een legal disclaimer) verboden gebied zijn. Zelfs een spoortje melk, waar hij op zich niets van merkt, prikkelt zijn immuunsysteem waardoor een echte reactie logaritmisch toeneemt in effect.

Concreet betekent dit dat de wereld waarin wij boodschappen konden doen nog veel kleiner is geworden dan hij al was. Ook uit eten gaan is risicovoller geworden.

De wereld is ook groter geworden. Ik heb nieuwe producten ontdekt. Meest op sojabasis. Veel vegan eetwaar. Koekjes (die €1,95 per stuk kosten. Als je in de bijstand zit heb je echt een probleem) die qua textuur dermate aan Zeeuwse klei doen denken dat hij ze niet eet. En er zijn producten waar heel duidelijk op staat dat er geen melk in zit. Zoiets als glutenvrij. Ook mijn kennis neemt toe. Zo blijkt in een gelders volkoren geen melkpoeder te gaan bij mijn bakker, bij al het andere brood wel.

Groter ook omdat ik nog meer en nog bewuster ben gaan koken. Ik ben een meester geworden in het omzetten van receptuur van bijvoorbeeld Joël Robuchon in compleet melkvrije  recepturen die heerlijk zijn. En dan blijkt dat de mens voor weinig hoeft terug te deinzen. Als je je fantasie en je kennis vrije loop laat kun je heel veel improviseren. Zelf saucijzenbroodjes maken voor Kerstnacht. Bechamelsaus maken op basis van perfecte bouillon. Geef me een recept en ik kan het maken zonder gevaar voor mijn zoon.

Waar het dus lastig is te leven met zo een allergie is het tegelijkertijd ook op een goede manier ontregelend. Je moét wel anders gaan denken. En gedachteloos boodschappen doen is er niet bij. Wat me ook opvalt is het gebrek aan warenkennis in restaurants bij de bediening. Velen hebben geen idee wat uitgeserveerd wordt. Daarentegen is de bereidheid mee te denken 100%. Ik ben nog geen restaurant tegengekomen waar men dwars lag. Dat is echt heel goed en klantgericht.

Ook interessant: regionale verschillen. Als je in Italië bent bij bijvoorbeeld San Remo, schuilt het gevaar van melk, room en kaas in ieder broodje, in iedere worst. Als je de grens passeert Frankrijk in, dan is ieder gevaar direct geweken. In de Provence gebruikt men olijfolie! Een imaginaire lijn door het landschap maakt een enorm verschil.

Lastig dus, melkvrij leven. Ook een avontuur. Lastige zaken worden minder lastig als je je erop instelt.

Het is net als in de rest van het leven.

Lenin leeft en heet Geert

20 dinsdag dec 2016

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

elite, Lenin, politiek, PVV, rusland, Wilders

Afgelopen week werd me opeens duidelijk wat me al tijden dwars zat. Ik las over Wilders, luisterde naar hem en iedere keer had ik het gevoel “dit heb ik al eens eerder gelezen”. Ik kon er de vinger niet op leggen. En, nee, ik was niet in de stemming voor een Godwin dus die liet ik links liggen.

En opeens wist ik het! Lenin! Dat was het. Jaren geleden heb ik veel van de beste man gelezen en ik had nog het een en ander in mijn boekenkast staan. Ik pakte het boekje “Wat te doen?”, geschreven aan het begin van de 20ste eeuw (1902). Uit dit boek komt de beroemde uitspraak “Geef ons een organisatie van revolutionairen en we zullen Rusland omverwerpen”.

fullsizerender

Waarom moest ik aan Lenin denken bij alles wat ik las en hoorde? Een paar duidelijke paralellen zijn aanwijsbaar, zonder overigens te zeggen dat beide heren hetzelfde doel hebben: de vestiging van een communistische heilstaat. Wel een heilstaat trouwens.

Als schrijver is Lenin onnavolgbaar slecht. Kan aan de vertaling liggen maar wat een rommelig taalgebruik. Als openbaar spreker daarentegen was hij heel duidelijk, heel opzwepend en zeer polariserend. Zijn wereldbeeld was heel duidelijk: er waren de goeden en er waren de slechten. Al zijn toespraken zijn doordrenkt van dit gegeven. Er spreekt onverzoenlijkheid uit en in de jaren zijn zij harder van toon geworden.

Daarnaast wantrouwde en verketterde hij iedereen die het niet met hem eens was. Dat waren dwaallichten, neprevolutionairen, revisionisten, vijanden van het volk. Ook dat werd steeds radicaler. In het begin wilde hij nog wel samenwerken met anderen, maar dat veranderde. Steeds meer intern gericht en steeds meer op controle.

Verder wantrouwde hij alle media. “Zogenaamde” kranten met zogenaamde “vrije” nieuwsgaring. Al die MSM, die toen niet zo werden genoemd natuurlijk, moesten worden gewantrouwd en uiteindelijk afgeschaft en vervangen door “goede” kranten. Kranten zonder kritiek: kritiek is immers kleinburgerlijk en vijandig. Afschaffen dus.

Alle staatsinstituties, de gehele rechterlijke macht, politie en zittende politiek: alle vijanden van de waarheid. Een waarheid die alleen Lenin kende.

Die waarheid was dat hij opkwam voor het volk, dat alleen hij wist wat het volk wilde en dat alleen hij daarvoor kon zorgen. Geloven in democratie deed hij niet. Hij wilde een sterke partij van beroepsrevolutionairen die het juiste zou gaan doen. De sterke overtuiging te weten wat het volk wilde en nodig had was duidelijk aanwezig, maar in de uitvoering zou datzelfde volk alleen maar voor zijn voeten lopen.

Lenin had het vermogen heel goed te voelen waar het land stond en welke plek hij in moest nemen om aan de macht te komen. Hij had het al eens eerder geprobeerd maar toen was hij te vroeg. Gematigden kwamen aan de macht maar die gaven het volk niet wat het wilde: snelle veranderingen en wraak op de heersende elite. Toen Lenin in 1917 voor de tweede keer de revolutie predikte had hij meer succes. Direct werden kranten lamgelegd, politiebureaus ingenomen, de rechterlijke macht opzij gezet en er werden zogenaamde volksraden in het leven geroepen. Partijleden kwamen op alle belangrijke posities. Hier is geen enkele parallel te vinden met het heden natuurlijk. De staat was toen failliet en op, het land bankroet en de mensen waren alle oorlogen en plunderingen meer dan zat. Dit alles zal in Nederland niet gebeuren is mijn overtuiging.

Wanneer ik stel dat Lenin terug is, dan doel ik op de manier van optreden en van het verketteren van iedereen die het niet met hem eens was. De verongelijkte toon, het wegzetten van andersdenkenden als “nep” en het tot op het bot overtuigd zijn van het eigen gelijk. Hij schijnt ook geen gevoel voor humor te hebben gehad. Wat altijd een slecht teken is.

Sjto djèlatj, of “wat te doen” is nog steeds een moderne titel. Het zou zo maar de titel van een verkiezingsprogramma op 1 A4tje kunnen zijn.

 

 

 

Wantrouw politici

13 dinsdag dec 2016

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemem

≈ Een reactie plaatsen

Tags

burgers, Cultuur, Politici, politiek

Gek is het niet, dat wantrouwen in de politiek. De politiek heeft het er zelf naar gemaakt.

In mijn jeugd was er Joop den Uyl, een man met een visie. Hij ging de verkiezingen in met een heldere boodschap. Hij stond voor spreiding van kennis, macht en inkomen. Nee, je hoefde het er helemaal niet mee eens te zijn, maar zijn boodschap was duidelijk. Als je op hem stemde wist je waar hij voor ging. Hij vertelde ook dat je je verwachtingen moest temperen omdat de ‘marges in de democratie erg smal’ waren.

Zijn idee werd niet doorgerekend door een CPB en vervolgens neergesabeld vanwege een procent hier of daar. Zijn stelling was: dit is wat ik wil, waar ik me kapot voor ga vechten en weet dat er iets anders uit zal komen omdat er een coalitie  komt. Die coalitie kwam er, Den Uyl vocht zich kapot en het kabinet viel. Over grondpolitiek.

De stemming in het land was erg verdeeld over Den Uyl. Ik kom uit een SDAP familie en Den Uyl was een held. Een warrige professor die het beste met de werkende arbeider voorhad. Hijzelf was heel duidelijk geen arbeider maar er was iets in hem dat vertrouwen wekte. Zijn groezelige voorkomen, zijn gedram over een betere wereld. Zijn visie ook, die dus niet was doorgerekend maar gewoon insteek was van de verkiezingen. We gaan het doen en we zien wel wat het kost want we willen een betere wereld.

Kabinet Den Uyl viel in 1977.

kabinet_-_sfa001006480

Na Den Uyl kwam het kabinet Van Agt. Een totaal ander mens maar net zo bevlogen. Hij startte ethisch reveil, een ethisch gemotiveerde oproep om van Nederland weer een fatsoenlijk christelijk land te maken. Waardegedreven dus, net als Den Uyl. Dat werd overigens niet echt een succes.

De polarisatie in Nederland was groot in mijn jeugd. Nergens leidde dat tot grote scheldpartijen of bedreigingen. Soms ontving een minister een ‘kogelbrief’ en dat was dan ook direct groot nieuws.

Tijdens dat kabinet werd er voor het eerst serieus werk gemaakt van begrotingsdiscipline en gingen zaken doorgerekend worden. Er gebeurde nog veel meer. In de jaren 80 (tijdens het kabinet Lubbers) was er sprake van een grote economische crisis. De jaren van bloei waarin mijn vader opeens veel meer ging verdienen, waren voorbij. Nederland was ‘ziek’ volgens Lubbers. Het regime werd wat harder. Er was minder begrip voor mensen met een uitkering. Aanstellers waren dat.

De decennia daarna laten steeds minder waardegedreven politiek en steeds meer begrotinggedreven politiek zien. Opeens werd er gesproken over het huishoudboekje. Mensen werden een kostenpost. Er kwam een neo-liberale geest waarin solidariteit een woord uit het verleden werd.

Grote stappen naar het heden.

Hedendaagse politici laten zich nauwelijks meer uit over echt intrinsieke waarden. Laat staan dat zij er met gestrekt been ingaan om die waarden te realiseren. En als het eens mocht gebeuren, dan worden de ideeën zorgvuldig gefileerd door het CPB. Financieel onhaalbaar en dus onzin.

Politici maken ook niet duidelijk dat waar zij voor staan altijd anders wordt in de praktijk. Den Uyl zei voor herverdeling van inkomens te zijn. Hij vocht, verloor een beetje en legde vervolgens uit wat hij wel en wat hij niet had gerealiseerd. Rutte spreekt bijvoorbeeld met dubbele tong. In Nederland tegen Brussel tekeergaan, in Brussel heel veel steunen en kritiek hier pareren met een ‘ik kon niet anders’. Tuurlijk wel. Je kunt altijd anders. Wat er beloofd wordt is ook nog eens flinterdun. €1000 voor iedere Nederlander! Oh nee, toch niet. Mensen zijn niet gek maar keren zich af van dit soort doorzichtig geneuzel.

Het wachten is op een politicus met een echt verhaal. Zo’n verhaal waar je naar toe wilt, als een goede film. Waar het wel en waar het niet om gaat. Wat wel en wat niet wordt geaccepteerd. En van wie. Een politicus die inspireert en mensen in ieder geval het gevoel geeft dat zij hun mandaat voor vier jaar kunnen geven. Zo’n politicus ontbreekt. Discussies gaan over doorgerekende details. Overwinningen gaan over onduidelijke details waarvan de relevantie menigeen ontgaat. Mensen hebben niet meer het gevoel dat er namens hen wordt opgetreden maar vooral tégen hen.

Als politici niet weer vanuit een heldere set van waarden gaan opereren, en daarbij ook duidelijk maken dat iedere coalitie leidt tot een compromis dan verliest de politiek nog veel meer legitimiteit. Het land zal zich meer afkeren en desinteresse tonen of luidkeels de onderbuik uiten. De kloof zal groot zijn.

Leiders van een leeg land.

 

Premier Wilders

12 maandag dec 2016

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ 1 reactie

Tags

Geert Wilders, PVV, Regeren, tweede kamer, verkiezingen

Stel, Wilders’ PVV komt uit op 35 zetels. Dat zou betekenen dat 2.275.000 Nederlanders op hem gestemd hebben (bij 75% opkomst), wat neerkomt op 17,5% van alle stemgerechtigden in Nederland. Niet bijster veel zo gezien, maar hij zou wel als winnaar uit het democratisch proces tevoorschijn komen.

Ik ga even voorbij aan de nogal doorzichtige retoriek van Wilders dan heel het land in opstand komt als de PVV dan niet mag regeren. Ik ben ook heel het land (omdat dat niet bestaat) en geloof me, ik kom niet in opstand om die reden.

De vraag is: moet de winnaar ook regeren of zelfs de premier leveren als het ervan komt?

De redenen die de PVV zelf aanvoert waarom ze niet welkom zijn, zijn van schoolpleinniveau. Eerst iedereen voor rotte vis uitmaken en dan klagen dat je niet op verjaardagen wordt uitgenodigd. Erg kinderachtig. En toen zij uiteindelijk wel werden uitgenodigd op het feestje, en Rutte 1 gedoogden, hebben ze er zelf weer een zootje van gemaakt en zijn zij weggelopen. Het gedrag van de afgelopen jaren maakt ook niet dat je uitkijkt naar samenwerking. Een single issue partij met als leidraad intense afkeer van een bevolkingsgroep is niet echt plezierig om mee samen te werken. Maar goed. Toch stel ik het volgende voor.

Als de PVV de grootste wordt dan moet Wilders direct de opdracht krijgen een regering te vormen. Mag allemaal na een informatieronde waarbij allerlei mogelijkheden worden onderzocht, als de uitkomst maar is dat hij moet gaan formeren. Ik zou zeggen, laten we de heer Wilders serieus nemen en hem de kans geven een kabinet te formeren. Laten we hem ook de kans geven premier te worden en van start te gaan.

Ik stel dit voor omdat ik vind dat duidelijk moet zijn dat het systeem waar hij op spuugt en nep noemt een systeem is dat blind is voor opvattingen. Dat heet parlementaire democratie. Dat je dus ook als rabiate partij de kans krijgt te formeren. De ironie is natuurlijk dat Wilders zo ongeveer het langstzittende Tweede Kamerlid is, dat hij in die rol wetgever is en dat hij tegelijkertijd ermee wegkomt zijn afkeer te uiten van zowel dezelfde Tweede Kamer én de rechterlijke macht. Die ironie wordt hem aangeleverd door zijn stemmers.

Geef hem dus de kans een kabinet te formeren, goede mensen bijeen te brengen die kundig zijn en van start te gaan. Laat hem dat doen omdat in alle jaren de PVV nog nooit ergens verantwoordelijkheid voor heeft genomen. Wel roepen maar niet de verantwoordelijkheid nemen voor wat je roept is erg onvolwassen. Laat hen volwassen worden. Onze democratie kan het aan.

Kan de PVV het aan? Ik denk van niet. Niet omdat iedereen tegen is maar omdat zij zelf niet in staat zullen zijn een land te leiden. Een heel land en niet alleen de eigen doelgroep. Premier te zijn van alle Nederlanders en niet alleen van de eigen stemmers. Dat is complexer dan het roepen van leuzen en het van je vervreemden van heel grote groepen mensen, zo ongeveer 82,5% van alle stemgerechtigden. Het betekent niet alleen beleid formuleren maar ook goed uitvoeren. Het betekent dat je moet vertrouwen op instituties die er zijn omdat zonder die instituties een land onbestuurbaar wordt. Het betekent ook dat je als Keizer je kleren moet tonen, vooral aan hen die op je gestemd hebben. Dan moet je dus wel kleren hébben.

De reacties zullen voorspelbaar zijn. De die hard aanhangers zullen bij alles wat lukt juichen en bij alles wat niet lukt anderen de schuld geven. De gewone aanhangers zullen zich teleurgesteld ook van de PVV afkeren omdat het opeens een gewone partij blijkt te zijn die ook heel veel belooft maar nog niet de helft kan waarmaken. Precies zoals het gaat.

Dan is er ook nog het risico dat er schoon schip gemaakt gaat worden in Nederland. Dat risico is klein. De Grondwet kan niet zomaar worden gewijzigd. Zuivering van bijvoorbeeld het rechtsapparaat en de media zijn wel heel erg jaren 40 vorige eeuw en daarmee moeilijk voor te stellen. Denk ik. Wellicht ben ik naïef.

Regeren? Ik denk dat Wilders dat niet eens wil.

Mannen met een partij

04 zondag dec 2016

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemem

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Baudet, elite, FVD, GeenPeil, Jan Roos, politiek, populisme, PVV, VNL

Het is me wat met mannen. Ik ben er zelf een en toch kijk ik met verbazing toe naar mannen in de publieke ruimte. Om nog veel duidelijker te zijn: mannen die opeens allemaal een politieke partij oprichten. Mannen met ambitie.

Ze hebben iets met elkaar gemeen. Ze kennen elkaar, ze zijn elkaar in verband eerder tegengekomen (bij GeenPeil of Forum voor Democratie) en ze zitten allen aan de rechterkant van de politiek.

Ze hebben nog wat met elkaar gemeen, een totaal gebrek aan twijfel en zelfironie. Ze nemen zichzelf doodserieus en hun eigen plannen ook. Elkaars plannen overigens niet want daar deugt niet veel van. Nuance is niet een van hun sterkste kanten.

Mannen met politieke ambitie en een gebrek aan twijfel en zelfironie zijn zorgwekkend. Ze delen zich, door hun eigen gedrag, in bij de rabiate fanatici waar er al veel te veel van zijn in de wereld. Fanatici waar zij zich dan weer tegen afzetten, meestal omdat het Islamitische fanatici betreft. Wij hebben nu onze eigen westerse fanatici. En ze richten partijen op.

Ze hebben weinig op met het wel en wee van Nederland. Ook al beweren zij van wel, ik vrees dat de stemmers op deze partijtjes van een koude kermis thuis gaan komen. Waarom denk ik dat?

Geen van hen heeft enig verstand van politiek bestuur. Dat willen ze ook niet want niets zo verfrissend om zonder verstand van zaken de boel op te willen schudden. Het volk zit op de tribune, kijkt toe en is enthousiast. Het is spektakel. Eindelijk eens mensen die ook ergens geen verstand van hebben en toch macht willen veroveren. Dat is mooi, dat is bijna Romeins: brood en spelen.

Alles is dus in het voordeel van deze mannen. Volgens de laatste peilingen slepen zij nog zetels binnen ook. Dus het gaat voor hen nog goed komen. Voor ons ook? Ik betwijfel het.

Best volk, wie je ook bent en waar je ook woont, stel je de volgende situatie eens voor:

Je voelt je beroerd, al tijden lang. Je hebt pijntjes, je bent humeurig en je besluit naar de huisarts te gaan. Die luistert eens naar je darmen en verwijst je naar de internist. Een elitaire man die veel te lang heeft gestudeerd van jouw centen. Hij woont in een groot huis, gaat vaak op vakantie en -het allerergste- hij stemt D66! Een elitaire low life dus van het ergste soort! Maar hij heeft wél ergens verstand van en jij niet. Daarom zit je in het ziekenhuis. Deze internist wil je onderzoeken maar opeens zwaait de deur open en komt er een klein mannetje met een grote mond en een nog veel grotere bril binnen. Schreeuwend. “Elitaire flapdrol” roept hij naar de internist, die geschrokken opzij springt. Het mannetje zegt dat hij het beter weet omdat hij niet al jaren hetzelfde werk doet, hij is nieuw in dit veld! Hij pakt een scalpel en zegt “zullen we dan nu maar gelijk gaan opereren?”.

Wat denk je dat je dan doet? Precies.

Politiek is ook een vak, vooral omdat het niet gaat om de korte termijn effecten op de publieke opinie maar om het voor jaren en jaren besturen van het land. Alles heeft met alles te maken. Een euro hier is een euro minder ergens anders. Je hebt met wetten te maken, met verdragen, met heel erg veel buitenland. Als je het vak niet beheerst kun je geen goed politicus zijn.

De zittende politieke partijen hebben het aan zichzelf te danken dat de schreeuwende mannen in opkomst zijn. Die zittende partijen zijn als de internist uit mijn voorbeeld die beleefd opzij stapt en jou laat opereren door een dilettant, een kwast. De zittende politiek is slap en heeft zich afhankelijk gemaakt van opiniepeilingen en alle rechtse main stream media.

De huidige politiek moet in opstand komen en altijd vragen hoe de ideeën dan moeten worden gerealiseerd. De PVV moet je niet bestrijden maar serieus nemen. En steeds weer vragen naar de samenhang tussen alle losse punten. Ik weet zeker dat ze geen idee hebben van een antwoord. Sterker nog: ze geven geen antwoord en komen ermee weg. Die nieuwe partijtjes gaan hetzelfde doen. Geen clou hebben van bestuur en toch macht willen. Dat is een gevaarlijke combinatie. Het ergste: ze komen er mee weg. Het levert niets op en het volk wordt alleen maar bozer.

We leven in duistere tijden en de kiezer zelf doet het licht uit.

 

 

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • januari 2023
  • december 2022
  • november 2022
  • oktober 2022
  • september 2022
  • augustus 2022
  • juli 2022
  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 44 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....