Tag Archief: burger en politiek

Nostalgie als ziekte

30 donderdag jun 2016

Posted by in Europa

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

FullSizeRenderBrexit achter de rug, dat wil zeggen het referendum. De echte Brexit moet nog komen en zal grote gevolgen hebben. Niemand weet welke gevolgen, maar er zit zeker een lijn in alle analyses. En de eerste voortekenen zijn als zichtbaar. Het Pond is hard onderuit gegaan, de koers van Britse banken is min 12%,  om er maar twee te noemen. Amsterdam, Dublin en Frankfurt lopen zich al warm om hét financiële centrum te worden.

Daarnaast zal men aan den lijve gaan ervaren wat het betekent niet meer in de EU te zitten. Van grenscontroles tot aan studeren in het buitenland. Van invoerrechten tot aan onderhandelen met tientallen landen voor nieuwe handelsakkoorden. Van wegvallen van subsidies tot aan geen geld krijgen uit Londen. Het gaat allemaal gebeuren. Het VK zal armer en leger worden. De verwachting van nee-stemmers dat Londen ook geld zal geven aan arme regio’s zal niet uitkomen. Brexiters zullen wederom teleurgesteld worden. En weer krijgen politici de schuld.

En waarom wilde men uit de EU? Om verder te kunnen als soevereine staat? Als wraak op de elite? Vanuit angst voor de toekomst? Of uit nostalgie? Uit ongeïnformeerdheid?

Als ik naar de uitslag kijk dan loopt er een scheiding op een aantal punten. Het is oud tegenover jong, het is laagopgeleid tegenover hoogopgeleid en het is arm tegenover rijk. Om het maar even scherp te stellen. Naar mijn idee is er een scheiding tussen twee grote groepen. Hen die vat hebben op de toekomst, zich zelfstandig voelen, zelfverzekerd zijn en stedelijk georiënteerd. En hen die dat niet hebben. Die voelen dat de wereld zoals die was verdwijnt, niet het gevoel hebben daar iets aan te kunnen doen en niet in de stad leven of in de armere buitenwijken. Hen die ergens de aansluiting hebben gemist en tegelijkertijd niet zijn aangesloten door de politiek.

Sinds de jaren 80 van de vorige eeuw is Europa en de EU in toenemende mate liberaler en minder sociaal-democratisch geworden. Dat betekent veel goeds maar niet alleen dat. Het betekent ook dat mensen aan hun lot worden overgelaten en het zelf moeten uitzoeken. Het betekent ook dat minder bedeelden voor politici niet meer interessant zijn. En dus uit het zicht verdwijnen. En zo voelt men zich in de steek gelaten. Eerst door de eigen regering en vervolgens door Brussel. Twee instellingen die men overigens zelf kan kiest en dus zeer democratisch tot stand komen.

Daarnaast hebben regeringsleiders zich altijd negatief uitgelaten over Brussel. Ook Rutte. We zouden ons geld terug gaan halen. We zouden niets meer betalen aan Griekenland. Het was nu echt de laatste keer. Et cetera. En steeds weer was de werkelijkheid anders. En steeds weer werd men ongeloofwaardiger. Dit zijn dezelfde regeringsleiders die nu zeggen dat de EU prima is. Maar toch. Ook deze week weer zei Rutte dat zijn prioriteiten zijn: op 1, 2 en 3 Nederland! Dus niet de EU maar Nederland. Zo zet je het beeld neer van continu vechten tegen de vijand en opkomen voor jezelf.

Dus mensen in de schaduw voelen zich alleen gelaten, zien politici die het één zeggen en wat anders doen en vinden dat er beter voor het buitenland en buitenlanders wordt gezorgd dan voor henzelf.

En je kunt veel zeggen van mensen die achterblijven in sociaal economische ontwikkeling, maar ze zijn niet gek. Ze hebben net zo’n scherp beeld van de werkelijkheid als de rest. De betekenis die ze eraan geven is een andere. Het is een verlangen naar vroeger toen alles nog overzichtelijk was. Vandaar de roep om de Gulden. Alsof dat wat oplost overigens. Vandaar de Brexit. Alsof je niet afhankelijk blijft van de rest van de wereld. Het is de hang naar een fijne wereld van Dik Trom in het dorp waar de populisten in alle landen (ook in Nederland van Wilders tot Roemer) zo graag naar verwijzen.

Dat is echter zinloos. De wereld was toen ook goed en slecht, vol beloften en teleurstellingen. En, belangrijker, die wereld komt nooit meer terug. Godzijdank. De wereld die er wel is moet door politici dichter bij de mens worden gebracht. Door luisteren, vertellen, praten, mensen serieus nemen, helder zijn in eigen standpunten, staan voor je mening, leiderschap tonen en vooral deemoed.

Ik las in de krant vandaag dat de president van Litouwen in de EU gezegd heeft: “De EU gaat door. Wie houdt ons tegen?” Wat te denken van je kiezers, je achterban, van diegenen die je zegt te vertegenwoordigen, van hen aan wie je verantwoording moet afleggen, de mensen die geen regent meer kunnen zien? Dat heeft niets met nostalgie te maken, dat is realiteit van nu.

Zelfs ík werd boos van zoveel hybris. Stop daar mee.

 

 

 

Alles kan, alles mag

03 woensdag feb 2016

Posted by in Fatsoen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Werkelijk, ik leef in duistere tijden. Schreef Brecht in de jaren 30 van de vorige eeuw. Laatst heb ik dit gedicht nog herlezen omdat ik er opeens aan moest denken. Ik moest er aan denken toen ik weer beelden op tv zag van mensen die zich schaamteloos als klootzakken gedragen. Het ging natuurlijk over de komst van een AZC en men was tegen.

De manier waarop mensen dan onze cultuur verdedigen doet een mens zich te pletter schamen. Althans mij. Als ik als vluchteling zou denken dat dit een voorbeeld is van de cultuur dan zou ik wegblijven. Misschien, denk je, is dat de bedoeling van dit gedrag. Ik denk dat we dan teveel intelligentie veronderstellen.

Waarom leven we in duistere tijden?

Wat voorbeelden.

De heer Azmani (VVD) zegt op de radio dat hij het zich kan voorstellen dat het draagvlak voor AZC’s is verdwenen. De burgemeester van Geldermalsen trekt voorstellen voor een AZC in nadat het gepeupel een vergadering onmogelijk heeft gemaakt. Rutte houdt zich oorverdovend stil. Wilders zegt doodleuk dat hij niet wil dat het volk in opstand komt als de PVV na verkiezingen niet in de regering komt. Ik  kan doorgaan maar doe het niet.

Wat is het punt wat ik hiermee wil maken?

De politiek in de volle breedte weigert zich uit te spreken tegen de volkse onderbuik. Weigert met argumenten te komen waarom we vluchtelingen moeten opnemen. Of het nu het gevolg is van ondertekende verdragen of dat dat een gevolg is van een humanistische opvatting, van ethiek. Dat maakt uit want het een is een procedureel argument en het ander een ethisch inhoudelijk. Geen van beide argumenten hoor ik. Niets.

De politiek zegt ook niet dat als mensen een democratische besluitvorming onmogelijk maken dat zij dan worden aangehouden, dat die besluitvorming gewoon doorgaat en dat hun gebrul geen enkel effect zal hebben.

De politiek zwijgt omdat zij let op peilingen en weet dat je alleen dat moet beweren dat goed in het gehoor ligt. Op straat.

Vrijheid van meningsuiting brengt de plicht tot meningsvorming met zich mee. Alleen brullen moet worden beantwoord met acties en argumenten.

Dat gebeurt niet. Op geen enkele manier.

De tijden worden duister als de politiek luistert naar het rumoer op straat en het beleid daarop gaat afstemmen. Het leidt ertoe dat het lijkt dat je met schreeuwen en vernielingen je zin krijgt. Momenteel lijkt dat niet alleen zo maar het is ook de alledaagse werkelijkheid.

Alles kan. Alles mag. Ik leef in duistere tijden.

Wachtgeld, prachtig

28 donderdag jan 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Het is tegenwoordig erg hip om tegen wachtgeld voor politici te zijn. Ik ben al niet hip en ik ben het er ook niet mee eens. Maar laat ik ook eens genuanceerd zijn.

De emotie die momenteel meespeelt is dat politici – die toch al hun zakken vullen en aan het pluche plakken in een nepparlement (waarbij  men snel over het hoofd ziet dat degeen die dit voortdurend zegt zelf al sinds jaar en dag in datzelfde parlement zit) – ook nog eens geld meekrijgen. Als Jan met de pet moet je daar niet om komen. Dus wat denken ze wel?

Dat is de emotie.

Nu de feiten.

Parlementariërs moeten, zoals in de Grondwet staat, zonder last kunnen stemmen. Dat wil zeggen dat zij hun eigen geweten moeten volgen bij het bepalen van hun stem. Sterker nog, zij moeten zomaar kunnen opstappen (als lid van de Kamer of als bijvoorbeeld Minister) als hun geweten opspeelt. Als een politicus het dus ergens absoluut niet meer mee eens is moet hij in alle vrijheid kunnen opstappen en het pand verlaten.

Om dat mogelijk te maken is ooit bedacht dat zijn beloning dan gewoon doorloopt. Waarom? Om te zorgen dat juist niemand aan het pluche blijft plakken vanwege de centen. Juist niet. Je kunt weg en nog jaren financieel doorgaan op dezelfde voet.

Wachtgeld is dus een garantie tegen blijven zitten en niets meer doen, van geen enkele toegevoegde waarde meer zijn.

Schaf wachtgeld af en je krijgt de situatie dat mensen net zolang blijven zitten als kan omdat zij anders zonder inkomen zitten. En dat is pas echt ongewenst.

Daarom ben ik voor wachtgeld.

 

Balen van feiten

20 woensdag jan 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Toch mooi wat er nu gebeurt in het hele vluchtelingendebat. Dorp na dorp komt in opstand, mensen zien gegeneraliseerde spoken, vijandbeelden komen op, varkens worden in bomen gehesen en wat doet dit kabinet?

Een prognose dat er 90.000 vluchtelingen Nederland zullen instromen dit jaar is niet wenselijk en dus gaat het kabinet werken met een eigen prognose van 58.000. Let wel: men zegt niet ‘prognose is prognose maar wij willen maximaal dit aantal’. Men zegt ‘we hanteren onze eigen prognose’.

Dat betekent dat iedere instelling en iedere ambtenaar beter kan stoppen met denken en analyseren. Beter kan men vooraf vragen: joh hoe had je gehad willen hebben, dan zoeken wij er wel een onderbouwing bij.

Dit kabinet kiest ervoor om mee te gaan in de waan van deze tijd, dat feiten er zijn om volkomen te negeren. Als je dat doet moet je niet opkijken dat je een bevolking krijgt die hetzelfde doet. Een dorp dat zegt ‘volgens Dijkhof komen er 1.200 asielzoekers maar wij gaan uit van 3’. Een burgemeester die zegt ‘het COA geeft aan opvang te moeten hebben voor 500 mensen, maar wij gaan uit van een andere stad waar dat plaatsvindt’.

Door dit te doen en vooral ook zo te communiceren geef je aan lak te hebben aan alles en te doen wat je zelf goeddunkt. Hegel zei al: als de feiten niet overeenkomen met de theorie, des te erger voor de feiten. Hij heeft goede leerlingen in dit kabinet.

Op deze manier maakt dit kabinet van iedere mening een nieuw feit waardoor iedere mening van willekeurig iedere burger even veel waarde krijgt. ‘Vannacht gaat het 10 graden vriezen maar ik ga uit van 17 graden plus’. Ook waar. De wereld is wat je ervan maakt.

En nu nooit meer zeuren als de opiniepeilingen voorspellen dat er vrijwel niets meer overblijft van VVD en PVDA. Dat heb je geheel aan jezelf te danken.

Dit kabinet baalt van feiten.

Waarom Van der Steur deze week opstapt

10 zondag jan 2016

Posted by in politiek

≈ 2 reacties

Tags

, , , , , ,

Het is XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX want XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX duidelijk.

Daarnaast XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX en XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX VVD.

Vandaar dat XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX democratie buitenspel XXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX geduld is XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XX

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX stropdas XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX  X XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX huppeltje XXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXX XXXXXXX gezellig XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX        X XXXXXXXXXXX

Het XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX niet XXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX controle XXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXX zat XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX

Dus XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX Rutte.

 

2015 en de gekte in 2016

29 dinsdag dec 2015

Posted by in Durf te denken

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Het is bijna 2016 en ik hoop dat we in het nieuwe jaar afscheid nemen van de gekte van 2015. Hoop, geen geloof. Een stap in een kalender betekent niet per se een stap in houding.

Welke gekte heb ik het over? Om samen te vatten: dat gevoelens belangrijker zijn dan feiten. Dat de individuele anekdote meer zeggingskracht heeft dan de analyse.

Nu kun je zeggen dat voor ieder individu de eigen gevoelens heel waar zijn en dat er niets op tegen is om die dan ook leidend te laten zijn. Kun je zeggen. Zoals ook iemand zei dat gevoelens altijd waar zijn. Dat het beeld voorafgaat aan de werkelijkheid. Allemaal waar.

Maar waarom zouden we daar geestelijk lui van worden en vooral zo onkritisch ten opzichte van je eigen overtuigingen. Men heeft ook heel lang gedacht dat de aarde plat was. In India worden nog steeds vrouwen verbrand omdat zij heks zijn. Allemaal overtuigingen.

Twee voorbeelden van gekte. Een klein en een groot voorbeeld.

Klein. Dit jaar was er weer een discussie over E-nummers. Ik ga de discussie niet herhalen omdat hij doorgedrongen is tot iedereen. Er bestaat de overtuiging dat E-nummers slecht zijn en zeer schadelijk voor de mens. Dat die E-nummers nu juist bestaan om aan te geven dat zijn juist niet schadelijk zijn voor de mens, dat er dus meer een keurmerk mee wordt beoogd dan een waarschuwing nemen heel veel mensen niet meer aan. Het verwijzen naar betrouwbare sites zoals van de Wageningen Universiteit leidt tot opmerkingen dat de lobby overal achter zit. Complotdenken en cognitieve dissonantie reductie. Feiten zijn onzin omdat zij niet overeenkomen met mijn overtuigingen. Dat.

Groot. De vluchtelingencrisis. Dat er een crisis is kan niemand zijn ontgaan. Er zijn miljoenen mensen op de vlucht en die komen het liefst naar noordwest Europa. Waarom? Omdat het hier goed toeven is. Er vluchten nooit Nederlanders naar het midden-oosten dus zullen we hier wel iets beter doen dan daar. Als gevraagd wordt naar aantallen vluchtelingen dan worden die altijd overschat. Er zijn voldoende feiten bekend maar die lijken niet zo belangrijk. Wat blijft is de emotie. Emotie aan beide zijden van het spectrum overigens.

Aan de ene kant de mensen die van mening zijn dat de wereld van iedereen is en dat je dus iedereen moet toelaten. Loffelijk maar als je kijkt naar de verdeling van vluchtelingen zie je ook dat er mensen tussenzitten die niet op de vlucht zijn voor oorlog of voor hun leven moeten vrezen. Die gewoon op zoek zijn naar een beter bestaan. Geef ze eens ongelijk, maar de vraag is of je die ook gewoon moet toelaten.

Zo zullen tussen de echte vluchtelingen ook niet allemaal mensenrechtenactivisten zitten. Er zullen ook mensen tussen zitten die het niet zo hebben met onze waarden en onze manier van leven. Laat je die gewoon toe of eis je assimilatie? En hoe dan?

Aan de andere kant zijn de mensen die tegen zijn. Uit angst voor een tsunami van slechteriken. Uit angst voor het onbekende. Niet alleen burgers redeneren zo. Zelf gemeentebesturen bevestigen dit beeld door bijvoorbeeld schoolkinderen te bewaken als zij langs een opvang fietsen. De emotie van de tegenstanders gaat van verontwaardiging tot en met lijfelijk verzet en het plegen van aanslagen. Vragen naar feiten, hoe onveilig het eigenlijk is, hoe het is als er een AZC in een buurt komt, hoeveel overlast er is, het gebeurt niet. Ook niet naar feiten over aantallen en bijvoorbeeld aantallen vluchtelingen die in de regio worden opgevangen. Men denkt dat het hier volloopt en dus zijn feiten verdacht omdat ze niet kloppen.

Twee voorbeelden, een klein en een groot. Zeer verschillend qua impact en reikwijdte maar ze komen voort uit hetzelfde fenomeen. Dat de eigen ervaring en overtuiging juist zijn. Dat feiten niet kunnen kloppen omdat zij niet stroken met die eigen overtuiging. Dat feiten gefabriceerd zijn door mensen met belangen.

Deze gekte zal niet stoppen ook al hoop ik dat nog zo. Ook in 2016 zal iedereen zijn eigen waarneming weer voor waar nemen. Feiten zijn van steeds minder belang en dat zal zo blijven. Dat betekent iets voor bijvoorbeeld de politiek en gemeentebesturen in het vluchtelingendebat. Kom niet met feiten maar met voorbeelden, anekdotiek, luister, wees emotioneel, deel emoties. Maar capituleer nooit voor de gekte.

Uiteindelijk krijgen feiten gelijk.

Niet voor de PVV bedoeld

22 dinsdag dec 2015

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Ik schrijf dit niet voor aanhangers van het gedachtegoed van de PVV. De kans dat die dit lezen is immers gelijk aan nul. Zo gaat het überhaupt met alle tegengeluiden: geschreven voor eigen parochie. En ook als zij het wel lezen dat zal het hen alleen maar bevestigen in een aantal overtuigingen. De naïeve Gutmensch is links, intellectueel, weet niet wat het volk wil en gaat de eigen ondergang tegemoet. Door het niet eens te zijn met de PVV demoniseer je hen (‘zie je wel’) en geef je blijk van elitair gedrag.

Tot zover de drogredeneringen.

Waarom schrijf ik dit wel? Omdat ik iets kwijt wil. Dat is samen te vatten als: tegen de gemakzucht. Ik vind de PVV een onmatig gemakzuchtig clubje waarbij de laatste tweet van Wilders (Politiek en pers kunnen de rambam krijgen) een mooi voorbeeld is.

Wat staat daar eigenlijk? Allereerst moeten we vaststellen dat Wilders zelf al heel lang Tweede Kamerlid is en onderdeel is van de politiek. Sterker nog, de beste man heeft nooit een andere baan gehad dan ambtenaar of politicus. Al eerder gaf hij zichzelf de kwalificatie neppoliticus mee, want ook hij is onderdeel van dat parlement. Nu maakt hij het bonter: hij zegt tegen zichzelf dat hij de rambam kan krijgen. Dat is voer voor psychologen en getuigt van een helder zelfinzicht.

Ook de pers kan de rambam krijgen, maar dat is oud nieuws.

Waarom kan iedereen de rambam krijgen? Simpel: mensen die zich op Wilders beroepen hebben een aanslag gepleegd op een gezin met een niet-Nederlandse achtergrond. Politici en pers hebben gesteld dat Wilders nu moet komen met een uitspraak dat hij geweld afkeurt. Dat zijn oproep kominverzet betekent dat dat moet met democratische middelen. Maar hij geeft aan dat iedereen de rambam kan krijgen en dat hij zich niet tegen geweld uitspreekt.

De geestelijke armoede en gemakzucht druipt hier vanaf. Waarom je niet uitspreken? Zo moeilijk is dat niet als het gaat om geweld van niet-Nederlanders. Er is dus verschil tussen het ene en het andere geweld. Het ene geweld is af te keuren, het andere is prima. Dat zit er achter, verder niets.

Voorts zal de PVV nooit komen met werkbare oplossingen. Het is een beetje schreeuwen langs de zijlijn, beetje stemming maken, beetje jennen, jij-bakken, beetje puberen op kosten van de belastingbetaler. En juist dat, dat nooit verder komen dan zeggen wat in je opkomt is onmatig gemakzuchtig. Het is zo makkelijk. Kritiek hebben op andere partijen die wel proberen iets te bereiken -ook al ben ik het niet altijd met hen eens- getuigt van dezelfde gemakzucht. Je moet altijd praten. Er altijd uit willen komen.

Blijkbaar heeft het een functie. Zo’n 22% van de kiezers zegt op de PVV te gaan stemmen en nog eens 8% overweegt het. Dat betekent dat 30% van de kiezers in Nederland niet is geïnteresseerd in welke oplossing dan ook en net zo gemakzuchtig is. Een oplossing is overigens een idee dat uitgevoerd kan worden waarmee een probleem verdwijnt. Dat is iets anders dan roepen, het is de consequentie van je standpunt nemen en ten uitvoer brengen. Dat zal de PVV niet doen en met zijn tweet laat Wilders zien dat hij dat ook niet doet. We weten waar we aan toe zijn. Nooit zeggen dat we het niet wisten.

Maar goed, ik schrijf voor eigen parochie. Dat weet ik. Ik zal niemand overtuigen die het hier allemaal niet mee eens is. Ik wil het wel gezegd hebben.

 

Geldermalsen

17 donderdag dec 2015

Posted by in Communicatie

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Ik rij iedere dag over de A2 langs de afslag Geldermalsen. Afgelopen week nog vroeg ik me af waar ik dat van moet kennen. Ik heb er ooit op het station gestaan vanwege een treinstoring. Verder had ik er geen enkele associatie bij.

Dat is veranderd.

In alle media heb ik gevolgd, als ieder ander, wat er gebeurd is tijdens een avond over de vestiging van een AZC in Geldermalsen. En natuurlijk heb ik alle argumenten gelezen van voor- en tegenstanders. Dat 1.500 teveel is voor een dorp met 11.500 inwoners. Dat men niet tegen vluchtelingen is maar wel tegen zoveel. Het zal. Ik geloof iedereen op zijn blauwe of bruine ogen. Echt, het zal.

Mijn opwinding zit ergens anders.

De mensen die zoveel stennis maken, een openbare meeting verstoren, zoveel vernielingen aanrichten hebben ten diepste niets met welke democratie dan ook. Zij zijn overtuigd van het eigen gelijk en willen dat met geweld doordrijven. Die houding is anti-democratisch, anti-westers en anti-burgers. Zij zijn anti. Mensen die zich zo gedragen zijn ten diepste reactionair en verlangen naar een sterke man die zijn wil oplegt aan anderen. Die sterke man moet dan wel doen wat zij willen want anders is het een onbetrouwbare vent. En die sterke man moet zijn wil aan anderen opleggen en zeker niet aan hen. Het zijn mensen die als dreinende driejarigen hun gelijk willen halen.

Wat moet je nou eigenlijk met dit soort mensen die -Gode zij dank- in de minderheid zijn?

In ieder geval niet voeden met leuzen en hashtags als #kominverzet. Wie dat doet is te kwader trouw. Wel het gedrag afstraffen omdat het niet acceptabel is dat een democratische bijeenkomst zo wordt verstoord. Politici moeten hier heel duidelijk over zijn.

En bij dat afstraffen toch ook gewoon het gesprek aangaan. Waar komt die woede vandaan? Waarom wil met horde zijn en niet een weldenkend mens? Wat denkt men te bereiken?

Ik zal niet beweren dat dat leidt tot enorm diepe inzichten. Het zal er wel toe leiden dat je laat zien dat je niet tot dezelfde horde behoort. Dat de enige manier om ergens uit te komen het gesprek is. Het is niet anders. Dat je niet altijd je zin kunt krijgen. En dat als politici luisteren dat niet betekent dat ze gaan doen wat jij wilt. Dat dat echt iets anders is.

De afslag Geldermalsen zal voor mij nooit meer dezelfde zijn. Ik heb er beelden en emoties en opvattingen bij gekregen. En ook daar zal men uiteindelijk met elkaar in gesprek moeten. Dat moet nou eenmaal in Nederland.

Maar hoe krijg je iedereen zo ver dat een gesprek mogelijk is?

Kom in verzet

22 donderdag okt 2015

Posted by in vluchtelingen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Kominverzet, zo luidt een hashtag op Twitter. Een die nogal vaak langskomt in mijn timeline. Als je als argeloze buitenstaander dit ziet dan denk je dat Nederland zucht onder een buitenlandse bezetter. Of een dictator. Dat het volk voor tirannen is gezwicht. Dat lijf en goed verloren is. Waarvoor het licht is gedoofd. Een land waar barricaden zijn opgericht om de zoveel kilometer en waar je je iedere keer moet identificeren. Zo’n land.

Best gek. In zo’n land woon en leef ik niet. Ik woon in een land met een goede welvaart, met redelijk saaie politiek (altijd een teken van beschaving), met overzichtelijke verhoudingen en met vrijheden die in andere landen vaak ontbreken.

Een land ook met een traditie van tolerantie of in het mindere geval onverschilligheid ten opzichte van andersdenkenden. Waar je redelijk je gang kan gaan zolang je de ander maar met rust laat. Zo’n land.

Als ik naar social media kijk (een ook naar meer traditionele media) dan komt er een heel ander beeld naar voren. Een land waar geschreeuwd wordt zelfs voordat iemand (meestal een burgemeester) ook maar iets heeft kunnen zeggen. Een land waar Riefenstahl-achtige beelden opdoemen van optochten met fakkels (wat een gebrek aan historisch besef). Een land waar bussen met vluchtelingen in de nacht moeten wachten voor ze worden toegelaten in een dorp vanwege verzet. Een land ook waar mensen die positief durven zijn worden weggezet als verraders. Waar de grote bek het lijkt te winnen.

Toch is dat niet de hele werkelijkheid. Het is een deel. Dát is ook Nederland. En de paradox is dat je naar die mensen met een grote bek en het ruige gedrag moet luisteren. Anders doe je hetzelfde als zij. Vrijheid van meningsuiting wordt op de proef gesteld bij meningen die je absoluut niet deelt. Beschaving is laten zien dat jij wel luistert. Zoals Aboutaleb in Rotterdam.

Luister en zorg dat mensen rustig worden. Laat ze vertellen waar ze bang voor zijn. Want dat is het: angst. Het is ook ongeïnformeerdheid. Over de aantallen vluchtelingen. Over de herkomst. Over de procedure.

Geef mensen die genuanceerd zijn een podium. Op social kunnen en doen zij dat zelf al, geef hen ook een plek in de traditionele media. Zo kun je heel genuanceerd kijken naar het proces. Dat Oranje gewoon is overvallen door Den Haag en dat je dan krijgt wat er is gebeurd. Dat er steden zijn waar het heel goed loopt met noodopvang (Zeist bijvoorbeeld). Dat vroegtijdig overleg met inwoners leidt tot nuance en begrip.

Je kunt genuanceerd kijken naar de mensen die hier komen. Je hebt als land de morele plicht vluchtelingen op te vangen. Wat gij wil dat u geschiedt, doet dan ook een ander. Je hebt echter niet de morele plicht iedereen altijd hier te laten blijven. Dat is nergens voor nodig. Maak helder welke criteria je hanteert als politiek en wees daar heel snel in. Selecteer. Dat de wereld van iedereen is is een mooie liedtekst maar hopeloos naïef en romantisch. Geen land ter wereld hoeft iedereen zomaar toe te laten. Maar wees extreem helder in je toelatingsbeleid. Wees ook vanaf het begin helder dat de hier geldende regels voor iedereen gelden. Dus ook voor nieuwkomers. Dat je je moet aanpassen daaraan.

Betrek bij al dit soort zaken inwoners van dorpen en steden, wijken en straten. Want op dat niveau worden politieke keuzes zichtbaar en voelbaar. Het Rijk heeft daar niets te zoeken. Wel colleges van B&W. Die moeten het doen, samen met alle inwoners. Bij die inwoners zitten alle groepen, van rabiaat tegen tot aan rabiaat voor.

We leven in een land waar je er uit moet komen met elkaar. Waarin niemand ooit helemaal zijn zin krijgt. Waar je door moet met elkaar. Waar je de boel bij elkaar moet houden. Niks mis mee.

Dat ‘kom in verzet’ is grotesk en dom. Ik zou zijn voor de hashtag ‘praat met elkaar en luister’, maar ja, dat bekt niet lekker genoeg.

Vluchtelingen blijven komen. We zijn er nog lang niet. Als iemand denkt dat de hausse voorbij is dan heeft hij het mis. We moeten er aan wennen. We hebben behoefte aan duidelijkheid, menselijkheid waar kan, hardheid waar moet en een gesprek. Met elkaar, met de politiek en met vluchtelingen.

Pegida, of de grote onnozelheden

12 maandag okt 2015

Posted by in PEGIDA

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Afgelopen zondag demonstraties in de stad waar ik geboren en getogen ben. De stad waar nooit iets gebeurt. De stad waar de revolutie nooit zal uitbreken. Utrecht. De beelden gingen over internet. Oranje rookbommen. Demonstranten die naar spandoeken schoppen. Schreeuwende mensen. Een Duitser die namens Pegida een toespraak houdt. Haat in ogen. Verontwaardiging. Alles kwam weer voorbij. Het was niet echt een verheffend gezicht.

Maar goed, dingen gebeuren.

Waar ik me over blijf verbazen is de grenzeloze naïviteit aan beide zijden van het spectrum. Aan beide zijden bestaat een mens- en vooral wereldbeeld dat het heel goed zou doen in de jaren 70 van de vorige eeuw. Maakbaarheid van de samenleving en een verdeling van mensen in goeden en slechten.

Laat ik hier wat duidelijker in zijn. Eerst maar eens de verdeling van mensen in goeden en slechten.

Het ligt eraan met wie je praat maar Nederland wordt steeds meer bevolkt door mensen die het weten, die een zekere kennis hebben waar ik niet aan kan tippen. Zo weten de tegenstanders van immigratie dat iedereen die voor is, een Gutmensch is, wat zoveel betekent als een naïeve verrader van het ergste soort. Een mens die Nederland van oranje, blanje, bleu wil verkwanselen aan de Islam.  Tegenstanders haten ook de elite, geen idee wie dat zijn, en vertrouwen geen enkele politicus meer.

Aan de andere kant staan de mensen die precies weten wie de fascisten zijn, wie eigenlijk het Arische Vierde Rijk willen stichten. De ‘linksen’ die weten wie rechts is. Die ook weten dat als iemand zegt dat hij bezorgd is, het eigenlijk een racist is die niet voor zijn mening uitkomt.

Beiden zijn grenzeloos onnozel. Tegenstanders zijn niet allen fascist of wat dan ook. Het zijn ook medeburgers die zich zorgen maken over een snel veranderende wereld. Een wereld waarin waarden en normen Nederland binnenkomen die zij niet zien als verrijking maar als bedreiging.

Voorstanders zijn geen verraders. Het zijn mensen die vinden dat de wereld van iedereen moet zijn, dan iedere vluchteling recht heeft op een veilige plek. Zij willen Nederland niet verkopen maar hebben de overtuiging dat het land beter wordt door goed te doen. Wat gij wilt dat u geschiedt, doet dat vooral een ander. Wie wil niet geholpen worden?

Goeden en slechten bestaan nauwelijks. De meeste mensen zijn weifelend, twijfelend over waarheen en waarvoor. Zoeken steun bij elkaar en bij schijnbaar duidelijke standpunten.

Dan het wereldbeeld. In de jaren 70 dacht iedereen dat de wereld maakbaar is. Dat lijkt nog zo. Terwijl Nederland voor 10% zelf nog wat kan en voor 90% van de wereld afhankelijk is, te beginnen met Europa. Het is ondenkbaar dat grenzen gesloten kunnen worden zonder allerlei zeer nadelige gevolgen. Het is ondenkbaar dat je uit de Euro kunt stappen, terug naar de Gulden kunt gaan en dat dan de wereld weer goed is. Dit getuigt allemaal van een nostalgie die past bij negentigjarigen. Ook is het ondenkbaar dat de influx van vluchtelingen alleen maar leidt tot een verrijking van Nederland. Dat iedere vluchteling automatisch een blije Nederlander wordt. Dat iedere vluchteling automatisch dankbaar is voor het kunnen slapen in een tennishal.

Maakbaarheid is beperkt. Je kunt je eigen vierkante meter met enige mazzel goed inrichten. Een land als Nederland is open en dus komt alles binnen. Mensen, trends, technologie, ideologieën, terrorisme, Franse kaas, thee met nana noem maar op. Potentiële verrijking en potentiële dreigingen. Alles. Wen er maar aan.

Dus, wat te doen?

Het hoofd koel houden en weten dat die ander daar aan de overkant van de demonstratie ook maar probeert zijn leven onder controle te krijgen. Ok, met een spandoek of een knuppel. Is niet handig. Inzien dat de maatschappij gebeurt, ontwikkelt ook zonder jou. Zoals de file op de A2, of je nou meedoet of niet.

Relaxen omdat we in een van de meest relaxte landen van de wereld leven. Begrip hebben voor vluchtelingen die op zoek zijn naar een beter leven. Een overheid die zacht is voor vluchtelingen en hard is voor hen die in Nederland niet mee willen doen. Een premier die duidelijk is, die er voor iedereen is. Dus banen wil scheppen voor iedereen, niemand uitgezonderd. Huizen bouwt voor iedereen. Eerlijk is in de beperkte mogelijkheden die er zijn. Een politiek die niet meehuilt met de wolven in het bos maar leidt.

Makkelijk gezegd maar moeilijk te doen. Want wie wil er nou niet een simpele oplossing van ingewikkelde problemen? Wie wil er nou nuance in plaats van het grote heldere antwoord?

Het is niet anders. Het zal moeten. De wereld gaat niet meer weg. We kunnen maar beter meedoen vanuit het besef dat we wellicht niet de samenleving kunnen veranderen, maar wel onszelf.

Begin daar dus maar.