Tag Archief: tweede kamer

De opheffing van de PVV

02 donderdag nov 2017

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Sleets. Zo noemde mijn oma een klein Perzisch tapijtje op tafel. De beste tijd gehad en de tekenen des tijds zichtbaar. Aan vervanging toe.

Sleets was het eerste woord dat in mij opkwam toen ik deze week Geert Wilders hoorde en zag tijdens het debat in de Tweede Kamer over het regeerakkoord. Dezelfde hoge toon, het geschreeuw, dezelfde woorden en zinnen. Hetzelfde gelaat erbij, de verontwaardiging, het likken van de lippen. Het was allemaal een volstrekte herhaling van zetten.

Nou zou je kunnen zeggen dat het ook nog steeds gaat om dezelfde problemen die hij benoemt. Wellicht, maar zelfs dat is sleets. De wereld is verder dan 10 jaar geleden. Verder ook dan tijdens de vluchtelingencrisis van een paar jaar terug. Veel verder dan Wilders en zijn clubje. Ook dat clubje is sleets. Vlak en grauw zitten zij in de kamerbankjes. Fulminerend tegen een systeem waar zij zelf de vruchten van plukken. Wilders die zo ongeveer het langstzittende kamerlid is met bijna 19 jaar. Een vreemd ondemocratisch stel in een democratische arena.

Ook nu de PVV de grootste oppositiepartij is valt dat direct op. Zij mogen het debat openen. Op geen enkele manier wordt ingegaan op de materie maar het is direct vol op het orgel. Over Ollongren die twee nationaliteiten heeft, over het nepkabinet van de planeet Rutte. Zelfs de snedigheid is die van een bejaardensoos.

Het is kortom tijd om de PVV op te heffen. Triest resultaat, waar zij op een gekke manier trots op kunnen zijn, is dat de meeste ideeën zijn overgenomen door gevestigde partijen. Daarmee is iedere wind uit de zeilen genomen. Het feit dat je even naar het toilet gaat als Wilders aan het woord is, dat je nog even in de gang treuzelt voor je weer de kamer binnenloopt en dat je dan vooral gaat zappen zegt genoeg.

We hebben een nieuwe clown die ook al niet van feiten houdt. Die niet op de hoogte is en die niet gewend is te debatteren met mensen die sneller en scherper zijn. Baudet is de nieuwe Wilders, geaffecteerder, welbespraakter en iets minder straatvechterig. A new kid in town en dan moet the old kid plaats maken. Het is zoals het is.

We kijken naar de nadagen van Wilders en de PVV. Je ziet het, je ruikt het.

Sleetse dingen worden vervangen.

Premier Wilders

12 maandag dec 2016

Posted by in politiek

≈ 1 reactie

Tags

, , , ,

Stel, Wilders’ PVV komt uit op 35 zetels. Dat zou betekenen dat 2.275.000 Nederlanders op hem gestemd hebben (bij 75% opkomst), wat neerkomt op 17,5% van alle stemgerechtigden in Nederland. Niet bijster veel zo gezien, maar hij zou wel als winnaar uit het democratisch proces tevoorschijn komen.

Ik ga even voorbij aan de nogal doorzichtige retoriek van Wilders dan heel het land in opstand komt als de PVV dan niet mag regeren. Ik ben ook heel het land (omdat dat niet bestaat) en geloof me, ik kom niet in opstand om die reden.

De vraag is: moet de winnaar ook regeren of zelfs de premier leveren als het ervan komt?

De redenen die de PVV zelf aanvoert waarom ze niet welkom zijn, zijn van schoolpleinniveau. Eerst iedereen voor rotte vis uitmaken en dan klagen dat je niet op verjaardagen wordt uitgenodigd. Erg kinderachtig. En toen zij uiteindelijk wel werden uitgenodigd op het feestje, en Rutte 1 gedoogden, hebben ze er zelf weer een zootje van gemaakt en zijn zij weggelopen. Het gedrag van de afgelopen jaren maakt ook niet dat je uitkijkt naar samenwerking. Een single issue partij met als leidraad intense afkeer van een bevolkingsgroep is niet echt plezierig om mee samen te werken. Maar goed. Toch stel ik het volgende voor.

Als de PVV de grootste wordt dan moet Wilders direct de opdracht krijgen een regering te vormen. Mag allemaal na een informatieronde waarbij allerlei mogelijkheden worden onderzocht, als de uitkomst maar is dat hij moet gaan formeren. Ik zou zeggen, laten we de heer Wilders serieus nemen en hem de kans geven een kabinet te formeren. Laten we hem ook de kans geven premier te worden en van start te gaan.

Ik stel dit voor omdat ik vind dat duidelijk moet zijn dat het systeem waar hij op spuugt en nep noemt een systeem is dat blind is voor opvattingen. Dat heet parlementaire democratie. Dat je dus ook als rabiate partij de kans krijgt te formeren. De ironie is natuurlijk dat Wilders zo ongeveer het langstzittende Tweede Kamerlid is, dat hij in die rol wetgever is en dat hij tegelijkertijd ermee wegkomt zijn afkeer te uiten van zowel dezelfde Tweede Kamer én de rechterlijke macht. Die ironie wordt hem aangeleverd door zijn stemmers.

Geef hem dus de kans een kabinet te formeren, goede mensen bijeen te brengen die kundig zijn en van start te gaan. Laat hem dat doen omdat in alle jaren de PVV nog nooit ergens verantwoordelijkheid voor heeft genomen. Wel roepen maar niet de verantwoordelijkheid nemen voor wat je roept is erg onvolwassen. Laat hen volwassen worden. Onze democratie kan het aan.

Kan de PVV het aan? Ik denk van niet. Niet omdat iedereen tegen is maar omdat zij zelf niet in staat zullen zijn een land te leiden. Een heel land en niet alleen de eigen doelgroep. Premier te zijn van alle Nederlanders en niet alleen van de eigen stemmers. Dat is complexer dan het roepen van leuzen en het van je vervreemden van heel grote groepen mensen, zo ongeveer 82,5% van alle stemgerechtigden. Het betekent niet alleen beleid formuleren maar ook goed uitvoeren. Het betekent dat je moet vertrouwen op instituties die er zijn omdat zonder die instituties een land onbestuurbaar wordt. Het betekent ook dat je als Keizer je kleren moet tonen, vooral aan hen die op je gestemd hebben. Dan moet je dus wel kleren hébben.

De reacties zullen voorspelbaar zijn. De die hard aanhangers zullen bij alles wat lukt juichen en bij alles wat niet lukt anderen de schuld geven. De gewone aanhangers zullen zich teleurgesteld ook van de PVV afkeren omdat het opeens een gewone partij blijkt te zijn die ook heel veel belooft maar nog niet de helft kan waarmaken. Precies zoals het gaat.

Dan is er ook nog het risico dat er schoon schip gemaakt gaat worden in Nederland. Dat risico is klein. De Grondwet kan niet zomaar worden gewijzigd. Zuivering van bijvoorbeeld het rechtsapparaat en de media zijn wel heel erg jaren 40 vorige eeuw en daarmee moeilijk voor te stellen. Denk ik. Wellicht ben ik naïef.

Regeren? Ik denk dat Wilders dat niet eens wil.

Arib als goede keuze

14 donderdag jan 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Na uren ondervragen en stemmen was het gisteren dan toch zo ver, een nieuwe voorzitter voor de Tweede Kamer is gekozen. Twitter ontplofte. De haatdragendheid, de beperktheid, de geborneerdheid hadden geen grenzen. Het gezonde volksgevoel kreeg weer eens de vrije loop en men genoot ervan. Ik niet overigens. Ik heb het niet zo op dat volksgevoel. Iedere keer schrik ik toch opnieuw van de liederlijkheid van sommige reacties. Maar goed. Het is hoe het is.

Wat vind ik van de uitverkiezing van Arib? Ik was er ergens in het proces wel uit dat zij het zou worden. Om allerlei redenen. Je zag het die kant opgaan. Is de verkiezing terecht?

Ze is me nooit eerder opgevallen als een heel helder debater. Evenmin als een verbindende persoonlijkheid. Zeker, ze heeft een mening maar ook die is niet altijd even helder. Voor mij, die toch een beetje de politiek volgt is ze meer een iets geprofileerde back bencher. En toch ben ik blij met haar verkiezing.

Waarom ben ik er blij mee?

Het zegt een aantal dingen. Ze heeft twee paspoorten, waarvan een Marokkaans. Dat betekent dat iemand die niet alleen Nederlands maar ook Marokkaans is voorzitter wordt van de belangrijkste plek van onze democratie. Ik zie dat als een enorme stap voorwaarts in de integratie van allochtonen in Nederland. Ik had dat al eerder met Aboutaleb die burgemeester werd van Rotterdam. Ik voel me dan trots op mijn land omdat we ons onderscheiden van al die landen waar dit nooit mogelijk is. We onderscheiden ons hiermee van de ondemocratische landen waar er veel te veel van zijn.

Het zegt ook dat je op persoonlijke verdienste ver kunt komen in dit land. Dat er uiteindelijk gekeken wordt naar relevante kenmerken om te bepalen of je een functie krijgt of niet.

Het zegt verder dat de Tweede Kamer ondanks al het populisme dat momenteel dwars door alle partijen loopt, deze keuze durft te maken en niet zwicht voor niet relevante emoties. Ik waardeer dat.

Opgeteld is het dus een goed besluit. Hiermee laat je zien dat je als individu meetelt en mee kunt tellen.

Dat brengt me op een ander belangrijk punt. Het zegt me ook dat al het slachtoffergedrag van individuen – ‘we krijgen geen eerlijke kans’ of ‘in Nederland wordt alleen maar gediscrimineerd’ – verleden tijd mag zijn. Deze verkiezing laat zien dat je in Nederland wordt gewaardeerd om wat je doet. Als je mee wilt tellen dan moet je dus gedrag vertonen dat positief is. Dat constructief is. Je moet laten zien dat je totale verantwoordelijkheid neemt voor je eigen leven en dat verder niemand daar verantwoordelijk voor is. En je moet gewoon meedoen in deze samenleving, want we wonen hier nou eenmaal met elkaar. Samen leven, het zegt het al.

Nu kun je zeggen dat het aantal banen als voorzitter of burgemeester niet echt voor het oprapen liggen. Dat is waar. Het doet niets af aan de kern van mijn punt: je moet waar je ook bent en wat je ook doet zelf het verschil willen maken. Als je dat niet doet ligt het helemaal aan jou.

De keuze voor Arib is dus in alle opzichten een goede.

 

De glimlach van Geert

20 zondag sep 2015

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Afgelopen week buitelden alle politieke kopstukken over elkaar heen in het debat over de vluchtelingen. Het was het één – barmhartig zijn – én het ander – streng tegen gelukszoekers. Iedereen kon er wat van vinden en ieders mening was ergens wel verwoord. Veel duidelijker werd het er niet op en dus moesten gemeenten aan de slag. Stoere bestuurder worden ze tegenwoordig genoemd in al die gemeenten. Je moet wel, denk ik dan, als er zich duizenden in Nederland melden. Die vluchtelingen gaan niet naar Den Haag om de Tweede Kamer te bewonen. Zij melden zich gewoon bij de een of andere gemeente.

Tijdens het debat ging Wilders weer eens vol op het orgel. De onrust in het land neemt grootse proporties aan zo zei hij. Dat hij zelf onderdeel is van die onrust valt volgens mij niemand meer op, maar à la. Zijn betoog was wederom qua toonhoogte zelfs uitstijgend boven Roemer, bij wie iedere interruptie zo wordt uitgesproken alsof het eind eraan zit te komen. Zijn woorden waren opmerkelijk. Hij sprak zijn collega kamerleden toe en kwam tot de conclusie dat hier sprake is van een nepparlement. Hij riep het volk op Rutte tot aftreden te dwingen. Hij wist in al zijn wijsheid dat Nederland zich niet meer vertegenwoordigd voelt door dit kabinet in het bijzonder en door dit parlement in het algemeen.

Dat is best knap. Dat inzicht. Moet ik zeggen.

Allereerst betekent het dat Wilders onze parlementaire democratie naar de prullenbak verwijst. Verkiezingen zijn ondergeschikt aan opiniepeilingen. De wil van het volk wordt slechts verwoord door één man, en dat is Hij.

Daarnaast doet hij een opmerkelijke oproep aan dat volk. Het afzetten van deze regering. Nou gebeurt dan wel eens hier en daar, Afrika, het Midden-Oosten, maar het resultaat is niet echt een vooruitgang te noemen. Het is ook niet echt democratisch om te verwachten dat de horden in staat zijn een betere wereld te scheppen. Van alle slechte staatsvormen leven wij in de minst slechte.

Ik zat naar hem te luisteren en dacht ‘dit kan niet waar zijn. Zelfs Wilders is niet zo knettergek dat hij dit meent. Zelf 17 jaar kamerlid en dan dit als conclusie?’

Ik denk ook dat het anders is.

Wilders is geen domme man. Integendeel. Hij weet wat hij wanneer zegt. Debatteren doet hij nooit maar hij is de perfecte zender. Hij zendt meningen en oproepen. Aan eenieder die het horen wil.

Deze week kwam hij ’s avonds thuis en zei met een glimlach dat hij weer een steen in de Hofvijver had gegooid. Dat hij weer op alle nieuwsuitzendingen heel veel tijd had gekregen. En! Dat ze er weer in waren getrapt. Hij zei dat hij natuurlijk weet dat hij geen enkele macht heeft. Dat met alles wat hij zegt hij niets voor elkaar heeft gekregen. Ja, een beetje stemmingmakerij. Verder niet. Maar dat was niet zijn punt. De glimlach werd breder. Het belangrijkste was dat al die anderen niet door hadden wat zijn superieure ironie was. Zeventien jaar trouw kamerlid, zeventien jaar goedbetaald kunnen zeggen wat je wilt. Zelfs Miltenburg greep niet in.

Nee, het belangrijkste zei hij, was dat de uitspraak over een nepparlement natuurlijk ging over hem. Hij hield het al die tijd al uit in dat parlement. Waar anderen wel wat voor elkaar kregen, wel macht hadden. Waar naar anderen wel werd geluisterd. Waar anderen ook gewoon het parlement verlaten als ze er niets meer aan vinden.

Het was de uitspraak van een man die op zijn werk stil mompelt ‘ik werk bij een nepbedrijf’ en blijmoedig ’s morgens in zijn stoel gaat zitten en de pc opstart. Innig tevreden met de omstandigheden. En om zes uur weer naar huis.

En niemand heeft dat door, zei hij. Niemand ziet hoezeer ik het naar mijn zin heb. Niemand ziet dat ik vol zelfrelativering zit met deze uitspraak. Echt niemand. Hoogstens Martin. Die heeft het ook.

En Geert glimlachte nog veel breder.

Plasterk en zijn Grondwet

24 maandag nov 2014

Posted by in Populisme en de Grondwet

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Minister Plasterk wil dus onderzoeken of het mogelijk is te voorkomen dat Tweede Kamerleden die een fractie verlaten, op eigen houtje door kunnen gaan. Qua timing een vreemd onderzoek als net twee PvdA kamerleden uit de fractie zijn gezet.

Ik kan hem dat onderzoek besparen: je kunt het niet voorkomen.

In onze Grondwet, en dus ook die van Plasterk (Minister van Binnenlandse Zaken!) is vastgelegd dat de leden rechtstreeks worden gekozen (art. 58) en dat zij zonder last mogen stemmen (art. 67). De TK bestaat dus volledig uit individuen die ieder voor zich gekozen zijn om te kunnen stemmen zonder overleg of wat dan ook. Gewoon helemaal vanuit de eigen overtuiging en achtergrond.

Het feit dat er partijen bestaan, wordt met geen woord over gerept in de Grondwet, is een handigheid. Een organiserend principe. Het maakt de boel overzichtelijk, het brengt mensen bij elkaar, je kunt stemmingen organiseren et cetera. Die partijen kunnen echter niet voorkomen dat ieder van de 150 leden er zit op eigen mandaat.

En nu snap ik ook wel dat dit lastig is. We hebben verkiezing waarbij vooral op partijen wordt gestemd. De opiniepeilingen geven een beeld van hoe de partijen ervoor staan. Een partij, met leiding en bijbehorende bureaucratie, maakt het functioneren van de TK eenvoudiger. Et cetera, et cetera. Maar dat zijn alle operationele overwegingen.

Als morgen alle 150 leden zich van elkaar afsplitsen en er 150 partijen ontstaan dan is dat grondwettelijk helemaal ok.

Het land wordt onbestuurbaar en er zijn zo nog wat problemen die zich zullen aandienen. Maar het kan. En niemand, ook of moet ik zeggen zelfs Plasterk kan dat voorkomen.

Het zou mooi zijn en ook tot voorbeeld dienen als politici nadenken voor ze wat roepen. Nadenken over haalbaarheid, wenselijkheid, tijdigheid van plannen of uitspraken. Het voorbeeld is dan dat, ook al baal je ergens van, tot tien tellen en nadenken meer waarde heeft dat onuitvoerbare ballonnen oplaten. Plasterk en andere politici laten daarmee zien dat keuzes maken soms nadenken vereist. Meestal trouwens.