Tag Archief: Wilders

De Nederlandse Geeuw

22 maandag jan 2018

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Rechts Nederland is main stream en voorspelbaar geworden. In een weekeinde zie ik voorspelbare tweets van Thierry Baudet, het verslag van een bijeenkomst van De Nederlandse Leeuw, Buma die geen buitenlanders meer wil op Nederlandse banen, en  op tv zie ik Geert Wilders voorbijkomen.

Het is allemaal zo gewoontjes aan het worden: de opwinding, het rabiaat rechtse geluid van het opschonen van ons land en wat dies meer zij. Main stream en allemaal vechtend om de aandacht van mensen die openstaan voor dit benauwende nationalisme.

Het patroon is ook steeds hetzelfde. Op opgewonden toon verkondigen dat wij verloren zijn, vervolgens algemene begrippen gebruiken om aan te geven waar dat aan ligt. Begrippen die niet gedefinieerd worden zodat je eigenlijk nooit weet wat ermee wordt bedoeld. Links, cultuur-marxisme, oikofobie, omvolking et cetera. Begrippen, meer met ideologische gevoelswaarde dan met een heldere betekenis. Het is een ultra rechtse horoscoop aan het worden. Klopt altijd want het is zo algemeen dat iedereen zich erin herkent.

Concreter werd het op het congres van ‘De Nederlandse Leeuw’. Daar is een actielijst uit voortgekomen. Laten we eens kijken naar wat punten op die lijst. “Oplossingen voor de multiculturele samenleving” heet het. Voor een oplossing heb je een probleem nodig maar dat probleem wordt niet gedefinieerd. Daar begint het al mee: gebrek aan scherpte.

Oplossing 2 bijvoorbeeld: “stimuleer de Nederlandse bevolkingsgroei en geef aandacht aan grote gezinnen.” Waarom moet dit? Welk probleem wordt hiermee opgelost? Wat is aandacht besteden aan? Is dat erover publiceren? In het journaal? Komt er een premie op meer kinderen? Hoe komt het dat er minder kinderen komen en dat men steeds later ouder wordt? Wat is de oplossing daarvoor? Moet er een oplossing komen? Wat is Nederlandse bevolkingsgroei? Is dat groei van Nederland of van blanke Nederlanders? Wat is blank? Wanneer ben je Nederlander? En hoe rem je het krijgen van kinderen door niet-blanke Nederlanders af? Moet er een bevolkingspolitiek komen?

Of neem oplossing 7: “Verenigingen waarvan je niet lid-af mag worden worden bij wet verboden.” In de Grondwet staat het recht op verenigen zonder die restrictie. Gaan we de Grondwet veranderen? Welke verenigingen worden bedoeld? Zijn die verenigingen er überhaupt? En zo ja, hoeveel en waar? Wie gaat vaststellen dat je geen lid-af kunt zijn? Hoe ga je deze regel handhaven? Moet er dus een register komen voor verenigingen waarin duidelijk is dat je er nooit meer uit kan?

Bij iedere oplossing heb ik duizend vragen die gaan over de praktijk en over verduidelijking. Maar belangrijker dan dat is in mijn ogen het totale gebrek aan realiteitsbesef, het stuitende nationalisme en de onderhuidse onvrede. Die combinatie leidt tot ressentiment en chagrin en zal niet leiden tot welke verbetering van Nederland dan ook. Dat hebben alle landelijke clubs op rechts met elkaar gemeen. Het is veel geschreeuw en weinig wol. Het is het creëren van een stemming zonder echt concreet te worden. En als het concreet wordt bij Baudet, dan zal hij later altijd zeggen dat hij het anders had bedoeld. Het is draaien en zich afkeren van Nederlandse waarden als openheid, nuchterheid en gastvrijheid. Het is allemaal zompig en voorspelbaar.

Als Wilders roept dat wij Nederland gaan “terugveroveren”, waarbij heroveren overigens beter Nederlands is, dan vraag ik me af op wie en heeft die wie Nederland dan al geheel in de macht? Is er sprake van een heuse verzetsbeweging? Is het oorlog?

Als rechts Nederland weer eens roept dat de MSM geen aandacht besteden aan het eerlijke rechtse geluid doordat het linkse kartel dat tegenhoudt, dan buig ik vermoeid mijn hoofd. Zelfs de Volkskrant publiceert een paginagroot artikel over een warhoofd van FvD. Iedere dag op tv, in kranten, op de radio, in talkshows. Rechts domineert en krijgt enorm veel aandacht. Geen medium durft meer geen aandacht te besteden aan hen uit angst voor links te worden uitgemaakt.

Intussen komt er geen originele gedachte meer voort uit dat hele rechtse blok. Het is saai, voorspelbaar en banaal. En als ik de neiging heb zo ongeveer in coma van verveling om te vallen bedenk ik dat het ook gevaarlijk is eraan te wennen. Aan stemmingmakerij en het uitsluiten van mensen, ook al wordt dat alleen maar impliciet gesuggereerd mag ik nooit wennen.

Nederland moet heroverd worden op deze geestelijke luiheid.

De opheffing van de PVV

02 donderdag nov 2017

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Sleets. Zo noemde mijn oma een klein Perzisch tapijtje op tafel. De beste tijd gehad en de tekenen des tijds zichtbaar. Aan vervanging toe.

Sleets was het eerste woord dat in mij opkwam toen ik deze week Geert Wilders hoorde en zag tijdens het debat in de Tweede Kamer over het regeerakkoord. Dezelfde hoge toon, het geschreeuw, dezelfde woorden en zinnen. Hetzelfde gelaat erbij, de verontwaardiging, het likken van de lippen. Het was allemaal een volstrekte herhaling van zetten.

Nou zou je kunnen zeggen dat het ook nog steeds gaat om dezelfde problemen die hij benoemt. Wellicht, maar zelfs dat is sleets. De wereld is verder dan 10 jaar geleden. Verder ook dan tijdens de vluchtelingencrisis van een paar jaar terug. Veel verder dan Wilders en zijn clubje. Ook dat clubje is sleets. Vlak en grauw zitten zij in de kamerbankjes. Fulminerend tegen een systeem waar zij zelf de vruchten van plukken. Wilders die zo ongeveer het langstzittende kamerlid is met bijna 19 jaar. Een vreemd ondemocratisch stel in een democratische arena.

Ook nu de PVV de grootste oppositiepartij is valt dat direct op. Zij mogen het debat openen. Op geen enkele manier wordt ingegaan op de materie maar het is direct vol op het orgel. Over Ollongren die twee nationaliteiten heeft, over het nepkabinet van de planeet Rutte. Zelfs de snedigheid is die van een bejaardensoos.

Het is kortom tijd om de PVV op te heffen. Triest resultaat, waar zij op een gekke manier trots op kunnen zijn, is dat de meeste ideeën zijn overgenomen door gevestigde partijen. Daarmee is iedere wind uit de zeilen genomen. Het feit dat je even naar het toilet gaat als Wilders aan het woord is, dat je nog even in de gang treuzelt voor je weer de kamer binnenloopt en dat je dan vooral gaat zappen zegt genoeg.

We hebben een nieuwe clown die ook al niet van feiten houdt. Die niet op de hoogte is en die niet gewend is te debatteren met mensen die sneller en scherper zijn. Baudet is de nieuwe Wilders, geaffecteerder, welbespraakter en iets minder straatvechterig. A new kid in town en dan moet the old kid plaats maken. Het is zoals het is.

We kijken naar de nadagen van Wilders en de PVV. Je ziet het, je ruikt het.

Sleetse dingen worden vervangen.

Lenin leeft en heet Geert

20 dinsdag dec 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , ,

Afgelopen week werd me opeens duidelijk wat me al tijden dwars zat. Ik las over Wilders, luisterde naar hem en iedere keer had ik het gevoel “dit heb ik al eens eerder gelezen”. Ik kon er de vinger niet op leggen. En, nee, ik was niet in de stemming voor een Godwin dus die liet ik links liggen.

En opeens wist ik het! Lenin! Dat was het. Jaren geleden heb ik veel van de beste man gelezen en ik had nog het een en ander in mijn boekenkast staan. Ik pakte het boekje “Wat te doen?”, geschreven aan het begin van de 20ste eeuw (1902). Uit dit boek komt de beroemde uitspraak “Geef ons een organisatie van revolutionairen en we zullen Rusland omverwerpen”.

fullsizerender

Waarom moest ik aan Lenin denken bij alles wat ik las en hoorde? Een paar duidelijke paralellen zijn aanwijsbaar, zonder overigens te zeggen dat beide heren hetzelfde doel hebben: de vestiging van een communistische heilstaat. Wel een heilstaat trouwens.

Als schrijver is Lenin onnavolgbaar slecht. Kan aan de vertaling liggen maar wat een rommelig taalgebruik. Als openbaar spreker daarentegen was hij heel duidelijk, heel opzwepend en zeer polariserend. Zijn wereldbeeld was heel duidelijk: er waren de goeden en er waren de slechten. Al zijn toespraken zijn doordrenkt van dit gegeven. Er spreekt onverzoenlijkheid uit en in de jaren zijn zij harder van toon geworden.

Daarnaast wantrouwde en verketterde hij iedereen die het niet met hem eens was. Dat waren dwaallichten, neprevolutionairen, revisionisten, vijanden van het volk. Ook dat werd steeds radicaler. In het begin wilde hij nog wel samenwerken met anderen, maar dat veranderde. Steeds meer intern gericht en steeds meer op controle.

Verder wantrouwde hij alle media. “Zogenaamde” kranten met zogenaamde “vrije” nieuwsgaring. Al die MSM, die toen niet zo werden genoemd natuurlijk, moesten worden gewantrouwd en uiteindelijk afgeschaft en vervangen door “goede” kranten. Kranten zonder kritiek: kritiek is immers kleinburgerlijk en vijandig. Afschaffen dus.

Alle staatsinstituties, de gehele rechterlijke macht, politie en zittende politiek: alle vijanden van de waarheid. Een waarheid die alleen Lenin kende.

Die waarheid was dat hij opkwam voor het volk, dat alleen hij wist wat het volk wilde en dat alleen hij daarvoor kon zorgen. Geloven in democratie deed hij niet. Hij wilde een sterke partij van beroepsrevolutionairen die het juiste zou gaan doen. De sterke overtuiging te weten wat het volk wilde en nodig had was duidelijk aanwezig, maar in de uitvoering zou datzelfde volk alleen maar voor zijn voeten lopen.

Lenin had het vermogen heel goed te voelen waar het land stond en welke plek hij in moest nemen om aan de macht te komen. Hij had het al eens eerder geprobeerd maar toen was hij te vroeg. Gematigden kwamen aan de macht maar die gaven het volk niet wat het wilde: snelle veranderingen en wraak op de heersende elite. Toen Lenin in 1917 voor de tweede keer de revolutie predikte had hij meer succes. Direct werden kranten lamgelegd, politiebureaus ingenomen, de rechterlijke macht opzij gezet en er werden zogenaamde volksraden in het leven geroepen. Partijleden kwamen op alle belangrijke posities. Hier is geen enkele parallel te vinden met het heden natuurlijk. De staat was toen failliet en op, het land bankroet en de mensen waren alle oorlogen en plunderingen meer dan zat. Dit alles zal in Nederland niet gebeuren is mijn overtuiging.

Wanneer ik stel dat Lenin terug is, dan doel ik op de manier van optreden en van het verketteren van iedereen die het niet met hem eens was. De verongelijkte toon, het wegzetten van andersdenkenden als “nep” en het tot op het bot overtuigd zijn van het eigen gelijk. Hij schijnt ook geen gevoel voor humor te hebben gehad. Wat altijd een slecht teken is.

Sjto djèlatj, of “wat te doen” is nog steeds een moderne titel. Het zou zo maar de titel van een verkiezingsprogramma op 1 A4tje kunnen zijn.

 

 

 

Een cursus vrijheid van meningsuiting

22 dinsdag nov 2016

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

Er is een aantal dingen dat ik wil zeggen over vrijheid van meningsuiting.

Allereerst dat die vrijheid per definitie absoluut is. Dat wil zeggen dat iedereen altijd alles moet kunnen zeggen en schrijven en uiten op welke manier ook. Hoe leuk of hoe abject ook naar de mening van anderen, alles moet kunnen. Zo snel je hier mitsen en maren aan gaat koppelen heb je het over voorwaardelijke vrijheid. Dan verdwijnt de vrijheid.

Verder dat er maar één grens is aan die vrijheid en dat is het geldende recht, vastgelegd in wetten en in jurisprudentie. Dat betekent dat als er iets wordt gezegd waar een ander enorme aanstoot aan neemt, die persoon naar de rechter moet om zijn gelijk te halen. Die rechter zal dan objectief toetsend aan de wet laten weten of je over de juridische schreef bent gegaan of niet.

Dit wil niet zeggen dat alles even verstandig is om te roepen. In een volle bioscoop ‘brand, brand’ roepen is niet verstandig, tenzij er brand is. Het is echter altijd moeilijk om voorbeelden te geven van wat wel en wat niet verstandig is. Dat is contextgebonden. En het is vaak heel subjectief.

Je kunt de vraag stellen of het uiten van woorden gelijk staat aan het uiten van een mening. Is het dus nodig en noodzakelijk voor een beroep op die vrijheid dat je een mening hebt en niet zomaar het gevoel van de dag? Dat klinkt plausibel en heel redelijk, maar wie gaat dat bepalen?

Waak voor diegenen die zich beroepen op gezond verstand, fatsoen, de samenleving et cetera om de vrijheid in te perken. Ik vind ook niet alles even fatsoenlijk, maar dat is geen enkele reden om die vrijheid te beperken. Fundamenteel wordt dan namelijk de vraag ‘fatsoenlijk volgens wie?’. Met andere woorden, volgens wiens of wier standaarden moeten we dan een mening afkeuren of beperken?

Dus: vrijheid van meningsuiting is absoluut, welke mening ook wordt geventileerd. Maakt niet uit, in onze samenleving moet iedereen kunnen zeggen wat hij of zij wil. Dat is mijn overtuiging en die overtuiging is sterker naarmate ik het minder eens ben met iemand. Juist dan, bijvoorbeeld bij het roepen van “minder? Dan gaan we dat regelen!”, ben ik voor die vrijheid. Wat een prachtig land leven we dat dat soort uitspraken kunnen. En dan graag ook het harde debat daarover.

Brengt mij tot mijn laatste punt: mij valt op dat velen die zich beroepen op die vrijheid van meningsuiting, die vooral voor zichzelf gereserveerd zien. Hoe vaak de PVV al niet heeft gepleit voor een beroepsverbod voor mensen met een andere mening dan zijzelf heeft, valt niet meer te tellen. Hoe agressief men reageert op anti-Pieten protestanten en vice versa, en hoe men heden ten dage mensen bedreigt voor een mening: dit zijn voorbeelden van vrijheid voor zichzelf  en niet voor anderen. De gang naar de rechter in het geval Wilders vind ik een voorbeeld van hoe het hoort. Als je tegen zijn uitspraken bent moet je niet bedreigen maar de rechtsgang vinden om dat aan te vechten. Het is een grote schande dat hij al zolang moet worden beschermd vanwege zijn opvattingen. Beschermd tegen hen die niets moeten hebben van onze vrijheden. En als Wilders serieus zou menen dat vrijheid van meningsuiting absoluut was, ook voor anderen, dan zou hij in deemoed het hoofd buigen voor het recht en de uitspraak afwachten. Zo zijn de regels in dit land. Het voorbeeld geven.

Vrijheid van meningsuiting is een voorrecht dat moeite en energie kost. Het komt niet gratis en het is niet vrijblijvend. Wie denkt dat je het voor jezelf mag opeisen en anderen mag ontzeggen heeft het niet begrepen. Het heeft niets met particuliere opvattingen en normen en waarden te maken. Het is. En het is in ons land. Dát is waarschijnlijk het belangrijkste dat ons onderscheid van minder ontwikkelde landen. Van de barbaren waar je op je tenen moet lopen of zelfs moet vrezen voor je leven.

Vrijheid van meningsuiting is topsport.

Beschoft gedrag

13 zondag nov 2016

Posted by in leven

≈ 1 reactie

Tags

, , , ,

Ik moet eerlijk zijn. Na de verkiezing van Trump, ’s morgens zag ik het pas, had ik het gevoel dat dit goed moest zijn omdat het volk het zo gewild had. Amerika had gesproken en dit was de uitkomst. Die overtuiging heb ik nog steeds. Minder stemmen maar meer kiesmannen, zo werkt het nu eenmaal.

Ik begon zelfs te wennen aan het idee dat Trump president zou zijn vanaf 20 januari 2017. Ik ben daar van afgestapt. Van dat wennen.

Al jaren wen ik als een kikker in koud water aan het oplopen van de temperatuur. En zonder dat ik het doorhad werd het water steeds warmer en warmer. Ik ben gaan wennen aan de horken, de klootzakken, de schreeuwers, de ongenuanceerden, de onbeschoften.

Of het nu op televisie is, waar het ooit manifest is geworden met Pownews, op de radio, waar mensen geïnterviewd worden alsof ze terechtstaan voor een oorlogstribunaal of op Twitter waar het riool 24/7 open staat: de hufters zijn doodnormaal geworden.

En ik wil het niet meer. Ik kan de wereld niet veranderen en dit zal niet gelezen worden door diezelfde hufters. Als ze het wel lezen zullen zij reageren als hufter overigens. Ik stop ermee.

Ik stop er ook mee goede woorden te vinden voor Trump. Tot het tegendeel door hemzelf bewezen wordt is het een narcistische egocentrische windbuil die echt helemaal NIETS zal doen voor het volk dat hem gekozen heeft. Ook in Nederland heeft extreem rechts echt nog nooit iets maar dan ook maar iets tot stand gebracht behalve haat en tweedracht.

De politici die blij zijn met Trump: van Le Pen en Dewinter tot aan Wilders. Dat zegt toch wel iets lijkt mij. Leve het extreem rechtse front.

Al die mensen die tevens blij zijn met Trump hier in Nederland, wat willen die nu eigenlijk? Dat ook hier iemand aan de macht komt die niets weet van besturen, die lak heeft aan iedereen die het niet met hem eens is, die spuugt op anderen? Dus dat is vanaf nu het grote ideaal? Echt?

Ik merk dat mijn boosheid van deze week is weggeëbd en dat er iets anders voor in de plaats is gekomen: een weigering om begrip op te brengen voor de mensen zoals Trump en zijn klapvee. Als je slechtheid goed vindt maakt dat je slecht. Kosher is kosher en treife is altijd treife, wat de omstandigheden ook zijn.

En nee, het zijn niet alleen deze mensen. Ook de fanatici die hun kans ruiken om Sinterklaas te versjteren doen exact hetzelfde: ook zij vinden zichzelf oneindig belangrijk zonder aanziens van alle andere personen die er toe doen. De onbarmhartigheid van ieder gesprek over discriminatie, waarbij niemand dichter bij de ander komt, het staat me enorm tegen.

Het is overal. Gelukkig is het niet bij iedereen. Gelukkig ken ik genoeg mensen die beschoft zijn, een mening hebben die doordacht is ook voor wat betreft de consequenties van die mening. Die durven denken. En nee, dit zijn niet alleen de mensen waar ik het mee eens ben. Meestal zelfs integendeel. Dat is namelijk totaal onbelangrijk. Mijn meningen sterven met mij en wat ik kan achterlaten is een goed beeld van een goed mens. Als het meezit. Een Goedmensch zelfs. Dat wil ik zijn en daar doe ik mijn best voor. Wat gij wilt dat u geschiedt doet dat vooral een ander.

Ik sluit mijn ogen niet voor de onnozelen van geest die denken dat alles overwaait als je maar aardig en begripvol bent. Zoals met het jihadisme bijvoorbeeld. Dat gaat niet weg door lief te zijn. Integendeel, dat wordt sterker. Beschaving moet nooit worden verward met slapte of toeschietelijkheid. Beschaving is de weigering te worden zoals die ander die het slecht met de mens voorheeft. Beschaving is het tegendeel van onbeschoft. Wie het ook betreft.

Ik hunker naar beschofte mensen.

Wulders of Trimp

20 donderdag okt 2016

Posted by in mensbeeld

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

Stel, je gaat met een paar vrienden Risk spelen. Of een ander spelletje, maakt eigenlijk niet uit. Je hebt maanden geleden al afgesproken voor een avondje, je hebt hapjes in huis gehaald, drank en dan komen ze. Je gaat aan tafel zitten, legt het bord op tafel en je begint.

Een van de vrienden, laten we hem Wulders noemen, of Trimp, is altijd wel een goede aanwinst in je clubje. Altijd een grote bek, altijd tegendraadse opmerkingen, altijd gevat, altijd ook leuke woordgrapjes als hij iemand kan afzeiken. Ook altijd op of over het randje. Soms genant. Jij weet inmiddels ook wel dat hij zelf niet zo heel veel kan hebben. Eigenlijk niks. En dat is al tijden zo.

Zo was er eens een nieuw iemand in het clubje, geïntroduceerd door een van de vaste vrienden. Die persoon was erg leuk maar zijn afkomst was duidelijk anders dan van het vaste clubje. Wulders of Trimp ging tekeer toen hij zich die ene keer aansloot. Of we gek geworden waren? Of we niet wisten dat dit soort gasten nooit alleen zou komen. Ja, deze keer. Maar als het leuk zou worden en we waren aan hem gewend dan kwamen ze vrienden ook. En dat terwijl die allemaal ook uit die andere stad kwamen waar je niets mee te maken moest hebben. Ze zouden alle drank en eten opmaken en ieder spelletje winnen. Gelopen race. Die nieuwe voelde het en bleef voorts weg. Hoe vaak hij ook werd uitgenodigd.

Best gek trouwens, want als je Wulders of Trimp een op een had was ie altijd erg aardig en zelfs hoffelijk. Vriendelijk. Gewoon een leuke vent. Maar in gezelschap gebeurde er altijd iets dat zeer onaangenaam was. Dan namen zijn meningen hem over en kon hij zich ook niet meer bedwingen. Het gevolg was dan ook dat de stilzwijgende afspraak in het clubje was om sommige onderwerpen te mijden. Ook deze avond.

Dus: alles ligt klaar, iedereen is in een opperbeste stemming en terwijl je zo’n tien minuten bezig bent zegt Trimp of Wulders opeens: “ik laat later weten of ik de spelregels wel zal volgen. Hangt van de uitkomst af.”

Iedereen kijkt hem aan. Vragend. “Wat bedoel je?”

“Nou”, gaat hij verder, “tot nu toe lijkt het erop dat jullie vooraf altijd alles al bekokstoofd hebben zonder mij er in te betrekken. Iedere keer dat wij bijeen zijn wordt niet aan mij gevraagd welk spel we gaan doen. Er wordt nooit aan mij gevraagd wat we zullen drinken. En achteraf hebben jullie altijd plezier over de verliezende partij. Vooral als ik dat ben. Mijn conclusie is dat dit spelletje rigged is en dus kijk ik wie wint. Als ik verlies dan deugen jullie niet.”

Jullie zeggen dat ie nu al niet tegen zijn verlies kan. Niets van waar want verliezen kán Trimp of Wulders nu eenmaal niet. En als hij wel verliest dat accepteert hij de spelregels niet omdat die dan dus niet kunnen deugen.

Verbluft blijft iedereen zitten. Ok, hij was al niet de makkelijkste maar dit slaat echt alles. De sfeer is er uit. Het spelletje wordt gestopt, en de avond gaat uit als een nachtkaars.

Wulders of Trimp staat boos op en gaat weg.

Later horen jullie dat hij overal zegt dat jullie een cordon sanitaire hebben opgericht. Dat jullie hem demoniseren. Dat hij niet eens meer mee mag doen. Dat iedereen zich tegen hem keert en dat dat alles het bewijs levert voor zijn gelijk. Dat het niet aan hem ligt. En er zijn mensen die hem geloven. Mensen die hetzelfde ook altijd meemaken.

Zuchtend laat je hem zijn gang gaan. Tegen zoveel idiotie kan een goed werkende geest en een oprecht hart niet op. Uitnodigen doe je hem niet meer.

Wulders of Trimp zal tevreden grijnzen. “Zie je wel”, mompelt hij in zichzelf terwijl hij ’s avonds alleen thuis zit te winnen met Risk.