• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Tag Archief: FVD

De politiek en de dood

26 dinsdag mrt 2019

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Baudet, boreaal, dood, FVD, politiek

De politiek

Politiek houdt me bezig. Zo lang ik me kan herinneren ben ik bezig met politiek. Als lid van twee verschillende partijen, als bestuurslid in mijn jonge jaren. Niet lang geleden ben ik opnieuw lid geworden van een partij, na vele jaren van niet lid zijn. We praatten in het gezin waar ik uit kom altijd over politiek. Mijn moeder was vol vertrouwen in Joop den Uyl, mijn vader was altijd wat sceptischer. Hij zei altijd dat ‘den arbeider’ als eerste moest inleveren en als laatste er wat bij kreeg. Was mijn moeder vol hoop (‘Op naar het licht‘), mijn vader was volgens hemzelf de realist. En nog steeds zijn de gesprekken aan mijn gezinstafel gelardeerd met politiek. De meningen lopen nogal uiteen, zal ik maar zeggen.

Politiek is belangrijk. Als mensen om me heen zeggen dat ze zich niet met politiek bemoeien, denk ik altijd ‘maar de politiek bemoeit zich wel met jou’. Van internationaal niveau tot aan lokaal. Of je nu wilt of niet.

Politiek is functioneel. Niet alleen gaat het om wetgeving, het gaat ook om verdeling van macht, inkomen, kansengelijkheid, belastingen et cetera. In die zin vormt de politiek een soort verkeersleiding van de samenleving.

Die verkeersleiding is niet objectief. Zoals ik ooit mijn zonen probeerde uit te leggen wat het verschil is tussen links en rechts. Dat wilden ze graag weten. Rechts, zei ik, zorgt voor het kapitaal en is heel optimistsch over de mens. Daardoor valt er wel eens iemand van de kar die niet mee kan komen. Links, zei ik, is zorgelijker en zorgzamer voor de mens. Zelfs zo ver dat mensen vergeten voor zichzelf te zorgen en afhankelijk worden.

Vervolgens kregen we het over keuzes en hoe die tot stand komen. En we hadden het over verkiezingen. Zoals deze maand.

De verkiezingen deze maand heb ik op de dag zelf niet gevolgd. Ik wist wat er ging komen: een klinkende overwinning voor Forum voor Democratie. Achter die neutrale fijn klinkende naam gaat voor mij het een en ander schuil. Warrige Spengler-achtige ondergangsfilosofieën van Baudet. Oudemannengemopper van Hiddema. Harde prietpraat van Otten, meen ik. En vooral een totaal gebrek aan een coherent verhaal of visie. En als ik dan vervolgens termen als ‘ondergang, boreaal, uil, einde’ hoor, dan ben ik inderdaad terug in wat duister verleden.

Een verleden waar ik over mee kan praten doordat mijn vader in de oorlog in een kamp zat (en ik dat mijn hele jeugd heb geweten en gevoeld). Daar is door Joseph Kotälla in de jonge Koopman veel realisme én veel afkeer van bruine fantasieën geslagen. Dat herkennen van de eerste tekenen van moreel verval én van tweedeling heb ik met de paplepel ingegoten gekregen. Ook het herkennen van NSB gedrag. Heulers, Farizeeërs, meelopers. Volgens mijn vader kun je niet alert genoeg zijn, en kun je er beter eens naast zitten dan het over het hoofd zien.

Door deze achtergrond ben ik er na de verkiezingen hard ingegaan. Ik vertrouw FvD in het geheel niet. Salonfähig zijn zij vergeleken met de PVV. Eleganter, beter bespraakt, schimmiger in hun standpunten, aanvaardbaarder. Daarmee ook sociaal aanvaardbaarder. Niet mijn partij.

De politiek hield me bezig en ik streed mijn strijd. Op mijn manier. Zonder welk gevaar voor het eigen leven dan ook. Comfortabel dus.

De dood

Nog geen week later reis ik af naar een dorp aan zee. Daar, in de hervormde kerk, ga ik een uitvaartdienst bijwonen. De moeder van een van mijn beste vriendjes is overleden. Ze was doodziek en uiteindelijk op hoge leeftijd is ze gestorven. Het kerkje was klein en wit en licht. De kist stond centraal en wij allen zaten er omheen. De sfeer was sereen en passend.

De toespraak van mijn vriend was mooi en ontroerend. Hier stond een zoon die opeens wees was geworden. Ik herkende het gevoel van 12 jaar geleden toen mijn vader overleed, en ik wees werd. Je kijkt over je schouder en daar staat niemand meer. Die leegte. Hij verwoordde dat heel mooi. Ook de vrede die hij had met de dood van zijn moeder omdat het echt niet meer ging.

De dood is onomkeerbaar en onherroepelijk. En soms is de dood een goede vriend die je verlost van een lijden.

Na de dienst stonden wij in twee rijen buiten om nog eenmaal de kist voorbij te zien komen. De zon scheen, het waaide en in de lucht rook ik de zee. En op dat moment werd het weer, opnieuw, duidelijk waar het echt om gaat in het leven.

De politiek is belangrijk, blijft belangrijk. Maar nooit zo belangrijk als het leven en hoe je het leeft. Wat je betekent voor concrete anderen. Niet de medetweeps die je niet kent, soms wel, maar meestal niet. Het gaat ook niet om mijn boze soundbites op twitter waarin iedere nuance verdwijnt.

Tussen de politiek en de dood zit het echte leven. Daar, langs dat pad, besloot ik al dat gedoe rond partijpolitiek maar even te bewaren voor echte gesprekken. Social is de vluchtigheid van het bestaan, verder niet.

Symbolen worden tot cymbalen in de ure des doods, zoals de grote dichter al schreef.

Een mens is wat hij doet

05 maandag mrt 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

FVD, Ramautarsing

Ik heb met veel interesse de discussie gevolgd rond nummer 2 op de lijst van Forum voor Democratie in Amsterdam. Al tijden roept hij dingen over ras en IQ en zijn laatste opmerkingen gingen over het IQ van homo’s. Die hebben een hoger IQ dan niet homo’s maar omdat zij zich niet voortplanten heb je daar niet zoveel aan. Kwam in het nieuws en de man heeft zich teruggetrokken uit de verkiezingen. Dat laatste kan overigens niet eens omdat de lijst definitief is.

Maar dat is niet mijn punt. Mijn punt is dat er allerlei mensen opstonden die zeiden dat hij het niet zo bedoeld had. Dat zijn bedoelingen zuiver zijn en dat hij het in een Whatsapp groep had gezegd met als doel te provoceren. Niet omdat dat zijn mening is.

Bij  hem zit er wel een lijn in zijn uitingen. Het gaat altijd over ras, geaardheid nu ook en IQ. Hij zal het dus ook zeker bedoeld hebben. Belangrijkste punt is echter dat dat er niets toe doet, hoe hij het bedoelt.

De mens is immers wat hij doet en niet wat zijn intenties zijn.

Je kunt niet van anderen verwachten dat zij telepatisch begaafd zijn en jouw intenties kunnen waarnemen. Je wordt beoordeeld op je gedrag, je woorden en alles wat waar te nemen is. Baudet roept ook steeds dat hij het anders bedoelt, maar ook dat blijft een groot geheim. Wat je ziet en hoort zijn echte uitspraken en echt gedrag. En daar word je op beoordeeld.

Dat geldt voor iedereen. Al je uitingen zijn de meetlat die jezelf hebt aangebracht. Als je iets anders bedoelt moet je ook gewoon iets anders doen. Verzuim je dat dan is je gedrag het sociale feit waarop je wordt beoordeeld.

Zo ook met de heer Ramautarsing. Als hij nu iets anders beweert dan is hij óf oliedom óf te kwader trouw.

Failliete politiek

12 maandag feb 2018

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen, leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

FVD, Halbe Zijlstra, politiek, PvdA, Rutte, VVD

Sj78Suj3

Zo, dus Halbe was er helemaal niet bij daar in de datsja van Poetin. Terwijl hij toch al jaren vol heeft gehouden er wel te zijn geweest. Sterker nog, door die “diplomatieke ervaring” bleek hij voor de VVD zeer gekwalificeerd voor de functie van Minister van BuZa. En nou gaat hij woensdag ook nog eens naar Rusland om daar onder andere te praten over fake news. Die Halbe dus.

Het is een beetje een patroon bij de VVD. Niet zo nauwkeurig omgaan met de waarheid en tegelijkertijd anderen de maat nemen. Als je erop stemt heb je daar niet zo’n erg in omdat je dat allemaal wat wegredeneert, maar voor mij -als buitenstaander- is het wel verontrustend. Je hoeft geen visie te hebben (een olifant in de kamer tenslotte) maar iets van moreel besef is toch echt wel handig. Bonnetjes, puinhopen op het Ministerie van Veiligheid en Justitie en wat dies meer zij.

Maar de VVD staat niet alleen. De PvdA bijvoorbeeld heeft een track record van beschadigen van binnenuit. Of het nou het totale zwalken ten aanzien van Moorlag is of de afwezigheid van Marleen Barth: door het gebrek aan regie en heldere communicatie verwordt iedere bananenschil tot een affaire. Zoals de Belg die een bananenschil ziet liggen en zegt ‘oh oh, daar gaan we weer.’

Het FvD kent ook zo zijn eigen waarheden. Je roept wat domme dingen die getuigen van een gebrek aan helder verstand, zoals IQ verwarren met intelligentie, je koppelt dat aan verschillende bevolkingsgroepen en voilà: een alternatieve waarheid is geboren. Zelfs Cliteur legitimeert dit soort onzin. Vervolgens ben je als partij nooit in de Tweede Kamer bij debatten. En als je tegenstand krijgt dan roep je ‘demonisering’ en doe je aangifte. Karakterzwakte tot in de haarvaten.

Zo kan ik per partij aangeven wat speelt en hoe er mee wordt omgegaan. Van de failliete PVV tot aan het familiebedrijf SP. Partijen zijn bolwerken geworden van georganiseerd stemgedrag. Grondwettelijk bestaan partijen niet en zit iedere volksvertegenwoordiger zonder last of ruggespraak in de Tweede Kamer. Wachtgeld is ooit bedacht om te zorgen dat jouw vertegenwoordiger niet blijft plakken vanwege het geld. Als hij of zij uit overtuiging opstapt dan houdt die persoon het inkomen. Dat was een mooi uitgangspunt. Een kamer vol vrije geesten, waardegedreven die jouw belang behartigen. In mijn jeugd had je volop dissidenten in de PvdA en het CDA. Vertegenwoordigers die vanuit eigen overtuiging in de Kamer zaten en duidelijk hun eigen mening lieten horen. Waar je op kon gaan stemmen omdat jij die mening ook had. Dat is allemaal verleden tijd.

De kiezer ziet nu monolitische blokken waarin afwijken bestraft wordt. Partijen die deals sluiten bij stemmingen zodat er meerderheden ontstaan. Een compromis sluiten is doodnormaal, iedereen doet dat de hele dag. Uitruilen van standpunten is iets anders. Dan wordt een overtuiging handelswaar of een betaalmiddel. Niet vanuit een moreel maar vanuit een rationeel standpunt. Waar de samenleving met vele monden spreekt, spreekt een partij nog maar met één mond: die van de leider. De rest volgt. Volksvertegenwoordigers blijven óf eeuwig zitten (Wilders) of hoppen naar andere functies (Duisenberg). En als iemand dan liegt, zoals Zijlstra nu, dan kan hij blijven zitten. Zijn baas, Rutte, die hiervan wist heeft er niets aan gedaan. Blijkbaar mag Jupiter wat de Os niet mag. Het volk is de Os.

Zo ontstaat het beeld van een gesloten elite die elkaar de hand boven het hoofd houdt en regelt dat het goed komt voor het eigen Old Boys/Girls netwerk. Een netwerk waartoe grote bedrijven toegang hebben en bijvoorbeeld belastingmaatregelen kunnen afdwingen. Dat beeld ontstaat en blijft hangen. Het is niet vreemd dat partijen die anti-elite zijn de wind in de zeilen hebben. Niet vanwege de helderheid of uitvoerbaarheid van de standpunten, veel meer vanuit de afkeer die ontstaat van het reguliere politieke bedrijf. Ik ben benieuwd wat er nu met Zijlstra gebeurt. Als je zo liegt in bijvoorbeeld een bedrijf dan lig je eruit. Hoe gaat dat nu met dit kabinet?

Er is voor Zijlstra maar één ding dat acceptabel is: opstappen of anders ontslagen worden.

(Zojuist werd bekend dat Rutte vindt dat Zijlstra geloofwaardig blijft als Minister van BuZa en kan aanblijven. Tja.)

Het partijkartel

08 zondag okt 2017

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Baudet, democratie, FVD, partijkartel

De tel ben ik kwijt, maar het aantal dagen dat de formatie duurt is hoog. Heel hoog. Gevestigde partijen met decennia ervaring in ’s lands bestuur, die er niet uitkomen. Partijen ook die alle achterkamertjes van Den Haag en omstreken al vele malen hebben mogen bezoeken. Partijen die volgens sommigen deel uitmaken van het partijkartel.

Zou het?

Is het nou werkelijk zo dat partijen die zo ingebed zijn in dat partijkartel er zo lang over moeten doen om tot een akkoord te komen. Of is het een bewijs dat er van een kartel geen sprake is? Dat iedere partij gewoon macht wil organiseren op de punten die hij van belang vindt. En dat die partijen water bij sommige wijn doen om belangrijke punten binnen te halen?

Baudet doet me denken aan een nieuwe buurjongen in de straat die de anderen -die er al jaren wonen- ervan beticht hem buiten te sluiten. Een vriendjeskartel te hebben en elkaar letterlijk en figuurlijk de bal toespelen. Zo’n jongetje dat niet gewend is in de spiegel te kijken en na te denken over zichzelf als oorzaak van die buitensluiting. Beetje verwend en vooral jaloers.

Het partijkartel bestaat niet in die zin. Er bestaat wel iets anders dat ook nog eens te verklaren is.

Er is in Den Haag, maar ook op Provinciaal en Gemeentelijk niveau sprake van een groep mensen die alle ins & outs kennen van het politieke bedrijf. Er is inderdaad een politieke elite, waar Baudet overigens deel van uit is gaan maken, die weet hoe en met wie je een land bestuurt. Een elite die dat beter kan dan alle anderen die het niet kunnen. Zoals de elite van voetballers beter kunnen voetballen dan de rest. Daar zijn ze voor ingehuurd en daar worden ze voor gekozen. Eens in de zoveel jaar kiezen wij een Tweede Kamer met mensen die worden geacht goed op te komen voor onze belangen. En als ze dat niet doen dan stem je de volgende keer wat anders. Het bedrijven van die politiek hebben we gedelegeerd aan hen die er goed in moeten zijn. Dat is geen kartel, dat is een groep specialisten.

Daar kun je natuurlijk kritiek op hebben. Op hun plannen, de uitkomsten van een debat, de compromissen, het doen van beloften en die gewoonweg niet nakomen (“Met de VVD blijft de hypotheekrenteaftrek overeind!”), soms op hun dédain voor de burger et cetera. Sterker nog, die elite zit er namens jou en mij en dus moet men kritisch gevolgd worden. Daarom is er een sterke pers nodig met goede journalistiek, we hebben de media waarin we hen kunnen volgen, we kunnen lid worden van een partij, we hebben social media die directe info geven. Kortom: er is sprake van een groot scala aan middelen om de politiek te volgen. En na vier jaar kun je weer gaan stemmen en laten weten wat je ervan vindt.

Dit systeem is niet perfect maar toon mij een beter systeem en ik zal erover na gaan denken. Toon mij een systeem waar rust heerst en chaos uitblijft, waar politiek saai is en vooral niet opwindend. Waar mensen die weten hoe je de dingen doet proberen met elkaar een land te besturen zodat dat land er over honderd jaar nog steeds is. Waar men rekening houdt met elkaar. Waar geen echte armoede is, geen oorlog, geen schaarste van primaire middelen. Waar je gewoon kunt gaan stemmen. Ik denk dat alle voorbeelden in het westen zijn. En dat alle voorbeelden een vorm van vertegenwoordiging kennen via verkiezingen die in rust verlopen.

Ik kan wel tien dingen bedenken waardoor onze parlementaire democratie beter kan. Ik weet ook dat je niet moet experimenteren met de besturing van een land. Want de beschaving en rust vormen slechts een dun laagje, en daaronder borrelt het altijd. Dus veranderen doe je met heel kleine stapjes. Evolutie en geen revolutie. Met uitleg en overleg. Met begrip voor elkaars standpunten. Met luisteren en nooit met grote woorden en framing van je tegenstanders. Met blik op de gemeenschappelijke toekomst en niet met een wee soort nostalgie. Met rechte rug en een open geest. Met het recht van praten en de plicht tot denken. Met de kans je zin niet te krijgen en toch gewoon door te gaan. Uit karakter.

Democratie is niet voor angstige mensen.

Liegend op weg naar 15 maart

02 donderdag mrt 2017

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

50Plus, Baudet, DENK, FVD, Henk Krol, Jan Roos, politiek, PVV, Tichelaar, VNL

Dat politici een nogal fluïde relatie met feiten hebben is bekend. Iedereen die dit ontkent heeft zitten pitten. Van economische resultaten tot aan verkiezingsuitslagen, iedere politicus haalt er geheel volgens het cafétariamodel uit wat passend is en laat de rest liggen.

Framen van feiten

Politici weten dat feiten nooit duidelijke feiten zijn. Feiten die wel duidelijk zijn, zoals ‘dat is een rode auto’ zijn politiek niet interessant. Feiten die te maken hebben met de samenleving, de economie, het klimaat, de vluchtelingeninstroom, het onderwijs et cetera zijn politiek wel interessant. Als bijvoorbeeld blijkt dat het aantal vluchtelingen in Nederland stijgt dan zal de ene politicus erop wijzen dat de instroom in de jaren 90 veel hoger was. De andere politicus zal erop wijzen dat dit slechts de voorbode is van een tsunami van miljoenen vluchtelingen.

Hoe het werkt is simpel. Je neemt een feit en je betwist dat feit in het geheel niet. Wat je wel doet is dat feit in een bepaalde context plaatsen.

Dit effect, het framen van feiten is oud, stokoud en zal nooit veranderen. Liegen is ook van alle tijden.

Liegende politici

Lang geleden is een CDA politicus gevallen over een leugen. Dat was in mijn leven de eerste keer dat ik bewust keek naar een liegende politicus: Aantjes. Er was een feit opgedoken dat hij tijdens de oorlog in dienst van de Duitse SS was geweest en daarover had hij gezwegen. Later moest hij toegeven dat het klopte en trad af.

Dat zwijgen en dat beetje draaien schokte de samenleving en het gezin waar ik opgroeide. Wij gingen er vanuit dat politici niet logen. Naïef wellicht maar zeker een mooi uitgangspunt. Opeens moesten we aan de realiteit wennen dat ook politici liegen als het erop aankomt.

Recent is daar Tichelaar bijgekomen. Het was niet alleen dom van hem om zijn schoonzus een opdracht vanuit de provincie te geven maar het glashard ontkennen dat hij daarbij betrokken was sloeg echt alles. Dan kun je niet meer in je functie blijven. Simpel als wat.

Het goede nieuws hier is overigens wel dat uiteindelijk ons systeem een zelfreinigend vermogen heeft waardoor leugenaars ontmaskerd worden.

Naast draaiende, framende en liegende politici is er iets nieuws bijgekomen: verzinnende politici.

Verzinnende politici

Een nieuw fenomeen is het verzinnen van dingen, dingen vooral die bij nader inzien niet kloppen. Het gaat hier dus niet om het framen van een feit in jouw voordeel of gewoon platweg liegen maar om uitspraken de wereld in te slingeren en te hopen dat mensen dat dan ook geloven. Ik heb het donkerbruine vermoeden dat heel veel mensen de onzin ook nog eens echt geloven. Daarover zo meer. Laat ik eerst een paar recente voorbeelden geven.

DENK verzint dat in Nederlandse ziekenhuizen bij oudere allochtone patiënten eerder de stekker eruit wordt getrokken. Dat is pure nonsens en de brenger van dit nieuws is een slecht mens. Zoveel kwaadwillendheid is stuitend. Ik vrees echter dat zijn, Kuzu, doelgroep toch angstig wordt en denkt ‘waar rook is, is vuur’.  Dit zal zeker tot meer stemmen leiden.

Baudet van Forum voor Democratie vindt het CPB achterhaald omdat de hele gedachte van een centraal geleide economie ouderwets is. Deze zelfverklaarde intellectueel snapt niet eens dat zo’n economie in Nederland niet bestaat én dat het CPB centraal is omdat daar alle (macro) economische cijfers terechtkomen. En toch, ondanks dit soort onnozelheid heeft FvD aanhangers.

50Plus gelooft de demografische cijfers van het CBS niet, want zij hebben een blog gelezen waarin iets anders wordt beweerd. Tja. 50Plus heeft toch al een wat vermoeide relatie met feiten maar het CBS vertrouwen zij totaal niet. En dan lees je ergens iets anders, et voilá, je hebt gewoon andere feiten. Ook 50Plus heeft aanhangers, hoewel dat er wat minder lijken te worden naarmate Henk Krol vaker op tv verschijnt.

VNL bij monde van Jan Roos verklaart dat op de Hogeschool van Amsterdam de kerstbomen zijn verdwenen en dat dat een voorbeeld van islamisering is. Het bleek een compleet broodje aapverhaal te zijn dat al heel snel ontmaskerd werd. Ook VNL heeft aanhang.

Als laatste de PVV. In een interview op de Duitse tv zei Wilders dat Fortuyn door een radicale moslim is vermoord. Dat is nonsens. Ook die nonsens werd heel snel duidelijk en er kwam nog een slap verhaal van vergissen is menselijk achteraan. Dat juist Wilders de enige duidelijke radicale-moslimmoord in Nederland niet kon plaatsen is een beetje triest. You have one job denk ik dan. Toch heeft de PVV veel aanhang.

We worden beduveld en we vinden het heerlijk

Wat opvalt in mijn lijstje is dat het, op de PVV na, nieuwe partijen betreft. Blijkbaar vinden zij geen steun voor hun ideeën in de werkelijkheid en dus maken zij een alternatieve werkelijkheid. Dat is verontrustend. Verontrustender nog vind ik dat zij aanhang hebben. Aanhang die alles wegwuift of afdoet als “kritiek van linkse goedmensen en wegkijkers”. Laat duidelijk zijn dat ik graag wegkijk van onzin omdat feiten, échte feiten, veel belangrijker en echter zijn. Ieder land krijgt de politici die het verdient en blijkbaar verdienen wij verzinnende politici.

We wachten 15 maart af.

 

Mannen met een partij

04 zondag dec 2016

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemem

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Baudet, elite, FVD, GeenPeil, Jan Roos, politiek, populisme, PVV, VNL

Het is me wat met mannen. Ik ben er zelf een en toch kijk ik met verbazing toe naar mannen in de publieke ruimte. Om nog veel duidelijker te zijn: mannen die opeens allemaal een politieke partij oprichten. Mannen met ambitie.

Ze hebben iets met elkaar gemeen. Ze kennen elkaar, ze zijn elkaar in verband eerder tegengekomen (bij GeenPeil of Forum voor Democratie) en ze zitten allen aan de rechterkant van de politiek.

Ze hebben nog wat met elkaar gemeen, een totaal gebrek aan twijfel en zelfironie. Ze nemen zichzelf doodserieus en hun eigen plannen ook. Elkaars plannen overigens niet want daar deugt niet veel van. Nuance is niet een van hun sterkste kanten.

Mannen met politieke ambitie en een gebrek aan twijfel en zelfironie zijn zorgwekkend. Ze delen zich, door hun eigen gedrag, in bij de rabiate fanatici waar er al veel te veel van zijn in de wereld. Fanatici waar zij zich dan weer tegen afzetten, meestal omdat het Islamitische fanatici betreft. Wij hebben nu onze eigen westerse fanatici. En ze richten partijen op.

Ze hebben weinig op met het wel en wee van Nederland. Ook al beweren zij van wel, ik vrees dat de stemmers op deze partijtjes van een koude kermis thuis gaan komen. Waarom denk ik dat?

Geen van hen heeft enig verstand van politiek bestuur. Dat willen ze ook niet want niets zo verfrissend om zonder verstand van zaken de boel op te willen schudden. Het volk zit op de tribune, kijkt toe en is enthousiast. Het is spektakel. Eindelijk eens mensen die ook ergens geen verstand van hebben en toch macht willen veroveren. Dat is mooi, dat is bijna Romeins: brood en spelen.

Alles is dus in het voordeel van deze mannen. Volgens de laatste peilingen slepen zij nog zetels binnen ook. Dus het gaat voor hen nog goed komen. Voor ons ook? Ik betwijfel het.

Best volk, wie je ook bent en waar je ook woont, stel je de volgende situatie eens voor:

Je voelt je beroerd, al tijden lang. Je hebt pijntjes, je bent humeurig en je besluit naar de huisarts te gaan. Die luistert eens naar je darmen en verwijst je naar de internist. Een elitaire man die veel te lang heeft gestudeerd van jouw centen. Hij woont in een groot huis, gaat vaak op vakantie en -het allerergste- hij stemt D66! Een elitaire low life dus van het ergste soort! Maar hij heeft wél ergens verstand van en jij niet. Daarom zit je in het ziekenhuis. Deze internist wil je onderzoeken maar opeens zwaait de deur open en komt er een klein mannetje met een grote mond en een nog veel grotere bril binnen. Schreeuwend. “Elitaire flapdrol” roept hij naar de internist, die geschrokken opzij springt. Het mannetje zegt dat hij het beter weet omdat hij niet al jaren hetzelfde werk doet, hij is nieuw in dit veld! Hij pakt een scalpel en zegt “zullen we dan nu maar gelijk gaan opereren?”.

Wat denk je dat je dan doet? Precies.

Politiek is ook een vak, vooral omdat het niet gaat om de korte termijn effecten op de publieke opinie maar om het voor jaren en jaren besturen van het land. Alles heeft met alles te maken. Een euro hier is een euro minder ergens anders. Je hebt met wetten te maken, met verdragen, met heel erg veel buitenland. Als je het vak niet beheerst kun je geen goed politicus zijn.

De zittende politieke partijen hebben het aan zichzelf te danken dat de schreeuwende mannen in opkomst zijn. Die zittende partijen zijn als de internist uit mijn voorbeeld die beleefd opzij stapt en jou laat opereren door een dilettant, een kwast. De zittende politiek is slap en heeft zich afhankelijk gemaakt van opiniepeilingen en alle rechtse main stream media.

De huidige politiek moet in opstand komen en altijd vragen hoe de ideeën dan moeten worden gerealiseerd. De PVV moet je niet bestrijden maar serieus nemen. En steeds weer vragen naar de samenhang tussen alle losse punten. Ik weet zeker dat ze geen idee hebben van een antwoord. Sterker nog: ze geven geen antwoord en komen ermee weg. Die nieuwe partijtjes gaan hetzelfde doen. Geen clou hebben van bestuur en toch macht willen. Dat is een gevaarlijke combinatie. Het ergste: ze komen er mee weg. Het levert niets op en het volk wordt alleen maar bozer.

We leven in duistere tijden en de kiezer zelf doet het licht uit.

 

 

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 2.476 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....