Het is me wat met mannen. Ik ben er zelf een en toch kijk ik met verbazing toe naar mannen in de publieke ruimte. Om nog veel duidelijker te zijn: mannen die opeens allemaal een politieke partij oprichten. Mannen met ambitie.
Ze hebben iets met elkaar gemeen. Ze kennen elkaar, ze zijn elkaar in verband eerder tegengekomen (bij GeenPeil of Forum voor Democratie) en ze zitten allen aan de rechterkant van de politiek.
Ze hebben nog wat met elkaar gemeen, een totaal gebrek aan twijfel en zelfironie. Ze nemen zichzelf doodserieus en hun eigen plannen ook. Elkaars plannen overigens niet want daar deugt niet veel van. Nuance is niet een van hun sterkste kanten.
Mannen met politieke ambitie en een gebrek aan twijfel en zelfironie zijn zorgwekkend. Ze delen zich, door hun eigen gedrag, in bij de rabiate fanatici waar er al veel te veel van zijn in de wereld. Fanatici waar zij zich dan weer tegen afzetten, meestal omdat het Islamitische fanatici betreft. Wij hebben nu onze eigen westerse fanatici. En ze richten partijen op.
Ze hebben weinig op met het wel en wee van Nederland. Ook al beweren zij van wel, ik vrees dat de stemmers op deze partijtjes van een koude kermis thuis gaan komen. Waarom denk ik dat?
Geen van hen heeft enig verstand van politiek bestuur. Dat willen ze ook niet want niets zo verfrissend om zonder verstand van zaken de boel op te willen schudden. Het volk zit op de tribune, kijkt toe en is enthousiast. Het is spektakel. Eindelijk eens mensen die ook ergens geen verstand van hebben en toch macht willen veroveren. Dat is mooi, dat is bijna Romeins: brood en spelen.
Alles is dus in het voordeel van deze mannen. Volgens de laatste peilingen slepen zij nog zetels binnen ook. Dus het gaat voor hen nog goed komen. Voor ons ook? Ik betwijfel het.
Best volk, wie je ook bent en waar je ook woont, stel je de volgende situatie eens voor:
Je voelt je beroerd, al tijden lang. Je hebt pijntjes, je bent humeurig en je besluit naar de huisarts te gaan. Die luistert eens naar je darmen en verwijst je naar de internist. Een elitaire man die veel te lang heeft gestudeerd van jouw centen. Hij woont in een groot huis, gaat vaak op vakantie en -het allerergste- hij stemt D66! Een elitaire low life dus van het ergste soort! Maar hij heeft wél ergens verstand van en jij niet. Daarom zit je in het ziekenhuis. Deze internist wil je onderzoeken maar opeens zwaait de deur open en komt er een klein mannetje met een grote mond en een nog veel grotere bril binnen. Schreeuwend. “Elitaire flapdrol” roept hij naar de internist, die geschrokken opzij springt. Het mannetje zegt dat hij het beter weet omdat hij niet al jaren hetzelfde werk doet, hij is nieuw in dit veld! Hij pakt een scalpel en zegt “zullen we dan nu maar gelijk gaan opereren?”.
Wat denk je dat je dan doet? Precies.
Politiek is ook een vak, vooral omdat het niet gaat om de korte termijn effecten op de publieke opinie maar om het voor jaren en jaren besturen van het land. Alles heeft met alles te maken. Een euro hier is een euro minder ergens anders. Je hebt met wetten te maken, met verdragen, met heel erg veel buitenland. Als je het vak niet beheerst kun je geen goed politicus zijn.
De zittende politieke partijen hebben het aan zichzelf te danken dat de schreeuwende mannen in opkomst zijn. Die zittende partijen zijn als de internist uit mijn voorbeeld die beleefd opzij stapt en jou laat opereren door een dilettant, een kwast. De zittende politiek is slap en heeft zich afhankelijk gemaakt van opiniepeilingen en alle rechtse main stream media.
De huidige politiek moet in opstand komen en altijd vragen hoe de ideeën dan moeten worden gerealiseerd. De PVV moet je niet bestrijden maar serieus nemen. En steeds weer vragen naar de samenhang tussen alle losse punten. Ik weet zeker dat ze geen idee hebben van een antwoord. Sterker nog: ze geven geen antwoord en komen ermee weg. Die nieuwe partijtjes gaan hetzelfde doen. Geen clou hebben van bestuur en toch macht willen. Dat is een gevaarlijke combinatie. Het ergste: ze komen er mee weg. Het levert niets op en het volk wordt alleen maar bozer.
We leven in duistere tijden en de kiezer zelf doet het licht uit.