• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Tag Archief: allergie

Zuivelvrij leven: crème brulée!

20 zondag jan 2019

Posted by Dick Koopman in leven

≈ 2 reacties

Tags

allergie, koeien, koken, kookboek, melkeiwitallergie

Je hebt een zoon die op enig moment van zijn leven op de ICU ligt. Allergie. Geen idee waarvoor. Een nacht doorbrengen op een stretcher naast je zoon die bijna dood was. Wakker worden omdat je gepord wordt met de opmerking “pa, je snurkt”. Denken, “Gode zij geprezen, hij is er nog.”

Het is me overkomen.

Na veel onderzoek wordt de oorzaak gevonden: melkeiwit. Die uitslag betekent een totale disruptie van je leven. Vanaf dat moment weet je dat iedere druppel, iedere molecuul melkeiwit het einde van je kind kan betekenen. En overal zit melk in. En nee, boter mag dus ook niet. En nee, een ei is geen zuivel.

Maar er is ook een up side! Ik heb opnieuw moeten leren koken. Zonder zuivel. Altijd en steeds weer. En zo heb ik deze week crème brulée gemaakt zonder melk en room. En dus hier het recept.

Crème brulée zonder zuivel

Wat heb je nodig voor 4 personen:
5 eieren, waarvan 2 heel en drie alleen de dooier
130 gram suiker
vanillestokje (wel goede, geen uitgedroogde Jumbo- of AH-stokjes)
2 dl Oatley Barista
250 ml soja kookroom
beetje maizena

De bereiding:
Verwarm de oven op 150ºC.
Klop met een mixer de eieren met de suiker net zolang tot je een bleekgele mooie romige substantie krijgt. Moet een beetje luchtig zijn.
Verwarm in een pannetje de Oatley met vanille. Deze snij je in lengte eerst open en je verwijdert de zaadjes. Die doe je met het stokje in de oatley en verwarm je mee. Als het handwarm is geworden doe je er de soja kookroom bij en verwarm je al roerend het geheel tot handwarm. Gas uit en een minuutje of tien laten trekken.
Verwijder de vanillestok uit de vloeistof en giet voorzichtig al roerend de warme vloeistof bij het ei-suikermengsel. Niet in één keer omdat je dan het risico loopt scrambled eggs te maken.
Voeg lepeltje maizena toe en mix alles met de mixer goed dooreen. Het moet een mooie egale vloeibare custard worden.

Zet vier ramequins in een ovenschaal. Vul de ramequins tot net onder de rand met het mengsel. Vul de ovenschaal met warm water tot ongeveer op tweederde van de hoogte van de ramequins. Zet ze in de oven voor een minuut of 30.

Als je ze uit de oven haalt is het best nog wel vloeibaar. Laat ze afkoelen op het aanrecht en zet ze in de koelkast om helemaal koud te worden. Je zult zien dat de textuur stevig wordt.

Nu komt het leuke deel: vlak voor het opdienen met een laagje suiker bestrooien en met de brander de suiker karamelliseren. Liefst doe je dat met een goede brander die je voor weinig kunt kopen bij bijvoorbeeld de Hanos. Ik heb ooit uit zuinigheid een Praxis verfbrander gebruikt maar toen stond de broodplak in brand. Is dus niet handig.

Het enige wat je nu nog moet doen is met liefde en aandacht opdienen.

De zoon in kwestie heeft alles tot de laatste druppel opgegeten wat voor hem best wel uniek is.

Ik heb in de afgelopen jaren geleerd alles te bereiden zonder zuivel. Ik bak brood (zit vaak magere melkpoeder in), bak taarten zonder roomboter en zelfs lasagne weet ik goed op smaak op tafel te krijgen. Nog even ik kan een kookboek schrijven.

Humor(loosheid)

06 woensdag jun 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

allergie, humor, ijs

Een retailer met humor, en nog een leuk eigentijds soort humor ook. Tussen alle bakken ijs zet hij een bak ijsklontjes neer met een tekst dat er geen allergenen en ook geen calorieën in zitten. Gevat en opvallend. En toch..

Al snel reageren de eersten met een allergie dat zij zich geschoffeerd voelen door deze actie en dat het echt niet leuk is een allergie te hebben. Na alle ophef biedt de ijsmaker zijn excuses aan. Zo was het niet bedoeld. Je kunt het hier nalezen als je het gemist hebt.

Op zijn minst weer een opmerkelijke gebeurtenis. Weer is er iemand gekwetst en weer vindt die persoon dat haar kwetsuur zo belangrijk is dat de hele wereld het moet weten. De wereld zit vol  met gekwetsten die zichzelf op geen enkele manier kunnen relativeren. Integendeel, zij nemen zichzelf heel erg serieus. Volstrekt humorloos. En waarom?

Omdat verder niemand hen meer serieus neemt, maar gewoon capituleert. Liever capituleren dan online de shit over je heen krijgen. Meer is het niet.

Wie lacht niet, die de mens beziet.

Allergisch leven anno 2016

28 woensdag dec 2016

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

allergie, koken, melk, restaurants, robuchon, warenkennis

Een zoon hebben die hyperallergisch is voor melkeiwit. Niet een beetje, maar zo’n allergie met dodelijke afloop als je er niet snel genoeg bij bent.

Ik heb zo’n zoon.

Nog niet lang geleden een nacht in het ziekenhuis doorgebracht na een anafylactische shock door het eten van een heel klein hapje met roomboter erin. Op het kantje was het.

Onze wereld, die van mijn zoon, mij en mijn gezin, wordt daarmee kleiner maar ook groter.

Onze wereld is allereerst met de jaren kleiner geworden. Die wereld is er een van melkvrije producten kopen. Dat is nog een hele toer. Werkelijk overal wordt melk aan toegevoegd. En als je denkt dat je iets gevonden hebt zonder melk, let dan vooral op want op ieder moment kan melk zijn toegevoegd. Zo was er mayonaise zonder melk en opeens is er melkeiwit toegevoegd in de vorm van magere melkpoeder. Inmiddels is dat weer teruggedraaid en kan het spul weer op het bord. Idem dito met bladerdeeg op basis van margarine waar opeens melkzuur in blijkt te zitten.

In de loop der jaren ben ik compleet melkvrij gaan koken. Pizza’s zonder kaas, lasagne zonder bechamelsaus, taarten zonder roomboter et cetera. Prima te doen en qua smaak niets mee aan de hand.

Maar soms wil je niet zelf koken en bakken en wil je bijvoorbeeld uit eten. De keren dat dat misging zijn niet meer te tellen. Gepaneerde schnitzel waar men in de paneer parmezaanse kaas heeft toegevoegd. De gesauteerde groenten in roomboter. Personeel dat geen clou heeft wat je op je bord krijgt. Kortom: uit eten is een soort expeditie Robinson waarbij de fittest survived. En mijn zoon is niet altijd de fittest.

Naar nu blijkt triggert het kleinste beetje melk zijn immuunsysteem. Dat betekent dat ook koekjes bijvoorbeeld, waar op het etiket staat “kan sporen van melk bevatten” (een legal disclaimer) verboden gebied zijn. Zelfs een spoortje melk, waar hij op zich niets van merkt, prikkelt zijn immuunsysteem waardoor een echte reactie logaritmisch toeneemt in effect.

Concreet betekent dit dat de wereld waarin wij boodschappen konden doen nog veel kleiner is geworden dan hij al was. Ook uit eten gaan is risicovoller geworden.

De wereld is ook groter geworden. Ik heb nieuwe producten ontdekt. Meest op sojabasis. Veel vegan eetwaar. Koekjes (die €1,95 per stuk kosten. Als je in de bijstand zit heb je echt een probleem) die qua textuur dermate aan Zeeuwse klei doen denken dat hij ze niet eet. En er zijn producten waar heel duidelijk op staat dat er geen melk in zit. Zoiets als glutenvrij. Ook mijn kennis neemt toe. Zo blijkt in een gelders volkoren geen melkpoeder te gaan bij mijn bakker, bij al het andere brood wel.

Groter ook omdat ik nog meer en nog bewuster ben gaan koken. Ik ben een meester geworden in het omzetten van receptuur van bijvoorbeeld Joël Robuchon in compleet melkvrije  recepturen die heerlijk zijn. En dan blijkt dat de mens voor weinig hoeft terug te deinzen. Als je je fantasie en je kennis vrije loop laat kun je heel veel improviseren. Zelf saucijzenbroodjes maken voor Kerstnacht. Bechamelsaus maken op basis van perfecte bouillon. Geef me een recept en ik kan het maken zonder gevaar voor mijn zoon.

Waar het dus lastig is te leven met zo een allergie is het tegelijkertijd ook op een goede manier ontregelend. Je moét wel anders gaan denken. En gedachteloos boodschappen doen is er niet bij. Wat me ook opvalt is het gebrek aan warenkennis in restaurants bij de bediening. Velen hebben geen idee wat uitgeserveerd wordt. Daarentegen is de bereidheid mee te denken 100%. Ik ben nog geen restaurant tegengekomen waar men dwars lag. Dat is echt heel goed en klantgericht.

Ook interessant: regionale verschillen. Als je in Italië bent bij bijvoorbeeld San Remo, schuilt het gevaar van melk, room en kaas in ieder broodje, in iedere worst. Als je de grens passeert Frankrijk in, dan is ieder gevaar direct geweken. In de Provence gebruikt men olijfolie! Een imaginaire lijn door het landschap maakt een enorm verschil.

Lastig dus, melkvrij leven. Ook een avontuur. Lastige zaken worden minder lastig als je je erop instelt.

Het is net als in de rest van het leven.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 2.473 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....