Tag Archief: politie

Twitter als gekkenhuis

29 donderdag mrt 2018

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, ,

 

spooky-2813134_960_720

Ik twitter. Dat doe ik al lang en ik twitter veel. Als ik zie dat ik vanaf februari 2011 tot vandaag bijna 31.000 tweets heb verstuurd dan is dat nogal wat. Stel dat je per tweet zo’n 20 seconden nodig hebt, dan heb ik het over een tijdsinvestering van 620.000 seconden. Dat is iets meer dan 172 uur netto.  En dan heb ik het alleen over mijn getwitter. Een veelvoud daarvan breng ik door op twitter.

Waarom?

Twitter is voor mij allereerst een snel venster op de wereld. Van heel lokaal tot aan het heelal. Als ik een sirene hoor weet ik al na een aantal seconden waar wat aan de hand is. Als er indirect bewijs is voor donkere materie, dan lees ik daarover op en via Twitter. Ik converseer via Twitter en ik uit mijn mening. So far so good.

Twitter geeft mij ook een idioot beeld van de wereld waarin we leven. Inmiddels weten we dat het schreeuwend deel der natie ruim is vertegenwoordigd op Twitter. En dat gaat vrij ver. Achter iedere gebeurtenis wordt een complot gezien, worden Social Justice Warriors vermoed, ruikt met islamofobie dan wel moslimfundamentalisme. Als het tegen Pasen loopt weet je vooraf dat de xenofobe gekkies losgaan op het ‘feit’ dat ze ons alles willen afpakken want we spreken opeens van een feeststol.

Je wordt gek als je er in meegaat. Het leven verengt zich tot de grootte van een fobische postzegel waarin iedere mens de ander een wolf is.

Twitter houdt me zo ook bij de les. Mijn eigen les. Qua informatie maar ook qua mensbeeld. Ik ben het rancuneuze gezeik meer dan zat. Als ik voor mijn baan bij ‘gewone’ mensen thuis kom dan zie ik heel wat anders. Alle mensen van allerlei komaf willen gewoon een rustig leven en vinden al die opwinding maar niets. En natuurlijk zien zij in hun buurt dingen gebeuren en veranderen, maar dat is nooit anders geweest. De gewone mens respecteert iedereen en vragen respect terug. Meer niet en ook niet minder. Ongenoegen is heel concreet en gaat niet over abstracte groepen maar over een concrete buurman of buurvrouw. Over kinderen die ’s avonds nog over straat zwerven. Over de politie die niet komt als er iets is. Over de buurtbarbeque die zo super gezellig was.

Twitter is een gekkenhuis waarin de werkelijkheid wordt gesimuleerd. Een simulatie die als werkelijkheid wordt ervaren. De bewoners hebben niet door dat zij niet alleen het gekkenhuis bewonen maar ook mede tot stand brengen. De bewoners denken dat zij representatief zijn voor de ‘gewone Nederlander’.

Helaas voor de bewoners van het gekkenhuis: de echte wereld is buiten, niet binnen.

De politie heeft interesse in ons (*)

15 donderdag mrt 2018

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

0

Meestal niet een geruststellende mededeling als de politie interesse in je heeft. In dit geval is dat heel anders. De politie heeft interesse in mij, in ons, in Homies omdat wij aan preventie doen. En preventie is waar de politie en gemeenten grote belangstelling voor hebben.

Het goede nieuws: de afgelopen decennia dalen criminaliteitscijfers in Nederland gestaag. En mensen voelen zich minder onveilig in de eigen buurt en in de straat. Echt iets om blij mee te zijn. Er is wel wat aan te nuanceren. Het gaat om gemiddelden. De wijken waar wij samen met woningcorporaties actief zijn, kennen zo hun eigen problemen. Daar is het veiligheidsgevoel lager dan gemiddeld.

Er wordt heel veel gedaan om deze wijken leefbaarder te maken. Veel contact met bewoners, renovaties, activiteiten voor jongeren, schuldsanering, de ouderwetste maar o zo belangrijke wijkagent: alles voor preventie. Preventie is altijd beter dan achteraf opsporen en bestraffen.

Preventie is altijd beter dan achteraf opsporen en bestraffen.

Wij, Homies, zijn een positief bedrijf. Wij geloven dat mensen graag goed voor zichzelf en voor anderen willen zorgen. Niet meer alleen op de ouderwetse manier van burenhulp, het pannetje soep, de hond uitlaten, maar vooral met behulp van nieuwe technologieën. Waar vroeger de buurvrouw in actie kwam bij rook, hebben mensen nu een rookmelder. Dat is mooi, maar als je niet thuis bent doet niemand er iets mee. Anderen horen het ding niet eens. De volgende stap is het aansluiten van zo’n rookalarm op jouw netwerk waarbij anderen wel worden genotificeerd bij onraad. Dat is geen toekomstmuziek, dat kan al lang. En niet alleen bij rook, maar ook bij inbraak, wateroverlast, glasbreuk, et cetera.

Ons Homies netwerk zorgt ervoor dat je voor relatief lage kosten een alarminstallatie hebt én dat je je eigen privénetwerk hebt in tijden van nood. Automatisch, via jouw wifi en alleen met mensen die jij vertrouwt.

Deze netwerken maken dat er meer samenhang komt in een buurt en dat mensen elkaar helpen. Voor elkaar klaarstaan als het er echt toe doet. Ouderwetse betrokkenheid via nieuwe technologie.

En dat is de politie opgevallen. Daardoor hebben zij interesse in ons gekregen en zijn wij nu met hen (en het ministerie van J&V) in gesprek over samenwerking. Hoe kunnen we zorgen door samen op te trekken dat buurten veiliger worden en voelen? Dat er vroegtijdige signalering is als er iets gebeurt. Dat er betere preventie is en dat bijvoorbeeld inbrekers weten dat het nutteloos is te werken in een wijk waar Homies is. Dat zijn de onderwerpen waar wij over spreken en waar wij een rol in kunnen en willen spelen.

Wij geloven dat een gezamenlijke aanpak met een gemeenschappelijke focus leidt tot leefbaarder wijken. Wij zijn daarmee bezig in Amsterdam en Rotterdam bijvoorbeeld. Wij meten wat de effecten zijn van een goed functionerend noodnetwerk van buren en vrienden onderling. Alles wat wij daaraan kunnen bijdragen zullen we ook doen.

Door op te trekken met zowel woningcorporaties en de politie leren wij wijken ook echt kennen. Wij zijn zelf aanwezig in de wijk, spreken met bewoners en door onze contacten zien we hoe wijken op elkaar lijken én van elkaar verschillen. En dat doen zij. Maar ondanks alle verschillen is er ook een grote gemeenschappelijkheid: de wens om een betere, fijnere en veiliger leefomgeving hebben alle bewoners met elkaar gemeen.

(*) eerder gepubliceerd in de Nieuwsbrief van Homies.

De politie hoort uniform te zijn

22 maandag mei 2017

Posted by in Burger serieus nemen

≈ 1 reactie

Tags

, , , ,

Hoofddoekjes. De krant staat vol met artikelen en brieven over hoofddoekjes bij de politie. Twitter stroomde vol nadat de Amsterdamse politie het voornemen kenbaar had gemaakt hoofddoekjes toe te staan voor agenten in dienst.

Is er iets mis met hoofddoekjes? Helemaal niets. Bij mijn lokale Jumbo werken veel vrouwen met een hoofddoekje. Ik merkte het in het begin nog op omdat het nieuw was. Inmiddels hoort het erbij. Ik maak me er niet druk over en voor mij is het net zoiets als een broek. Ook ben ik niet geïnteresseerd in de redenen waarom deze vrouwen er een dragen. Ik ben niet tolerant, ik ben totaal onverschillig.

Is er iets mis met hoofddoekjes bij de politie? Ja, alles. Zoals het is met alle individuele uitingen die duiden op een eigen overtuiging bij agenten. Of bij rechters, officieren van justitie, het leger, ambtenaren in het algemeen.

Anders dan bij een supermarkt kan ik niet kiezen voor een andere overheid. Ik kan niet shoppen in de buurt om bijvoorbeeld een gemeente te vinden waar ik beter word geholpen. Ik zit vast aan de overheid die er is.

Verder is het zo dat de overheid macht heeft over mij. Het hele justitiële apparaat kan sancties opleggen aan mij en ik heb me daar naar te schikken. Als ik het niet eens ben met beslissingen kan ik naar een rechter om mijn gelijk te bepleiten. Die rechter moet onafhankelijk zijn, waarbij ik niet bedoel dat de rechter geen enkele eigen opvatting mag hebben. Dat kan niet eens. Wat ik bedoel is dat ik op geen enkele manier moet kunnen zien of voelen dat er iemand zit met een vooroordeel over mij.

Dit geldt ook voor de politie. Zonder aanzien des persoons moet een agent mij bejegenen en mij beoordelen op mijn handelen. Alles vanuit de wet en niet vanuit iets anders. Om dat te waarborgen draagt de politie bijvoorbeeld een uniform. Zodat zij er gelijkvormig, uniform, uit zien. Zodat het niet uitmaakt wie mij aanspreekt omdat op dat moment de overheid mij aanspreekt.

Iedere uiting van religie (of een andere overtuiging) is daarmee in strijd. Ik kan dan niet meer onderscheiden of ik word aangesproken vanuit een overtuiging of vanuit de wet of vanuit een persoonlijke interpretatie van die wet. Dat mag en moet ik verlangen van de overheid. Ik ben de minst machtige en macht moet herkenbaar, uniform en fair zijn.

Daarom draagt Vrouwe Justitia een blinddoek, om zonder onderscheid recht te spreken.

Als mensen willen werken bij de politie dan kies je dus voor uniformiteit. Je kiest er voor je eigen individualiteit op te schorten tot na je dienst. Het is niet anders, zo is het. Als je daar niet voor wilt kiezen dan moet je een ander beroep kiezen. Ook dat is niet anders.

Opmerkelijk is dus dat het niet om het hoofddoekje gaat maar om de overheid en onze fundamentele afhankelijkheid daarvan. Om die veilig te stellen is het nodig niet af te wijken van het uniform.

Buiten de overheid is het prima. Daarbinnen niet.