• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Tag Archief: politie

Twitter als gekkenhuis

29 donderdag mrt 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

islamofobie, politie, twitter

 

spooky-2813134_960_720

Ik twitter. Dat doe ik al lang en ik twitter veel. Als ik zie dat ik vanaf februari 2011 tot vandaag bijna 31.000 tweets heb verstuurd dan is dat nogal wat. Stel dat je per tweet zo’n 20 seconden nodig hebt, dan heb ik het over een tijdsinvestering van 620.000 seconden. Dat is iets meer dan 172 uur netto.  En dan heb ik het alleen over mijn getwitter. Een veelvoud daarvan breng ik door op twitter.

Waarom?

Twitter is voor mij allereerst een snel venster op de wereld. Van heel lokaal tot aan het heelal. Als ik een sirene hoor weet ik al na een aantal seconden waar wat aan de hand is. Als er indirect bewijs is voor donkere materie, dan lees ik daarover op en via Twitter. Ik converseer via Twitter en ik uit mijn mening. So far so good.

Twitter geeft mij ook een idioot beeld van de wereld waarin we leven. Inmiddels weten we dat het schreeuwend deel der natie ruim is vertegenwoordigd op Twitter. En dat gaat vrij ver. Achter iedere gebeurtenis wordt een complot gezien, worden Social Justice Warriors vermoed, ruikt met islamofobie dan wel moslimfundamentalisme. Als het tegen Pasen loopt weet je vooraf dat de xenofobe gekkies losgaan op het ‘feit’ dat ze ons alles willen afpakken want we spreken opeens van een feeststol.

Je wordt gek als je er in meegaat. Het leven verengt zich tot de grootte van een fobische postzegel waarin iedere mens de ander een wolf is.

Twitter houdt me zo ook bij de les. Mijn eigen les. Qua informatie maar ook qua mensbeeld. Ik ben het rancuneuze gezeik meer dan zat. Als ik voor mijn baan bij ‘gewone’ mensen thuis kom dan zie ik heel wat anders. Alle mensen van allerlei komaf willen gewoon een rustig leven en vinden al die opwinding maar niets. En natuurlijk zien zij in hun buurt dingen gebeuren en veranderen, maar dat is nooit anders geweest. De gewone mens respecteert iedereen en vragen respect terug. Meer niet en ook niet minder. Ongenoegen is heel concreet en gaat niet over abstracte groepen maar over een concrete buurman of buurvrouw. Over kinderen die ’s avonds nog over straat zwerven. Over de politie die niet komt als er iets is. Over de buurtbarbeque die zo super gezellig was.

Twitter is een gekkenhuis waarin de werkelijkheid wordt gesimuleerd. Een simulatie die als werkelijkheid wordt ervaren. De bewoners hebben niet door dat zij niet alleen het gekkenhuis bewonen maar ook mede tot stand brengen. De bewoners denken dat zij representatief zijn voor de ‘gewone Nederlander’.

Helaas voor de bewoners van het gekkenhuis: de echte wereld is buiten, niet binnen.

De politie heeft interesse in ons (*)

15 donderdag mrt 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Amsterdam, buurtaanpak, politie, Rotterdam, veiligheid

0

Meestal niet een geruststellende mededeling als de politie interesse in je heeft. In dit geval is dat heel anders. De politie heeft interesse in mij, in ons, in Homies omdat wij aan preventie doen. En preventie is waar de politie en gemeenten grote belangstelling voor hebben.

Het goede nieuws: de afgelopen decennia dalen criminaliteitscijfers in Nederland gestaag. En mensen voelen zich minder onveilig in de eigen buurt en in de straat. Echt iets om blij mee te zijn. Er is wel wat aan te nuanceren. Het gaat om gemiddelden. De wijken waar wij samen met woningcorporaties actief zijn, kennen zo hun eigen problemen. Daar is het veiligheidsgevoel lager dan gemiddeld.

Er wordt heel veel gedaan om deze wijken leefbaarder te maken. Veel contact met bewoners, renovaties, activiteiten voor jongeren, schuldsanering, de ouderwetste maar o zo belangrijke wijkagent: alles voor preventie. Preventie is altijd beter dan achteraf opsporen en bestraffen.

Preventie is altijd beter dan achteraf opsporen en bestraffen.

Wij, Homies, zijn een positief bedrijf. Wij geloven dat mensen graag goed voor zichzelf en voor anderen willen zorgen. Niet meer alleen op de ouderwetse manier van burenhulp, het pannetje soep, de hond uitlaten, maar vooral met behulp van nieuwe technologieën. Waar vroeger de buurvrouw in actie kwam bij rook, hebben mensen nu een rookmelder. Dat is mooi, maar als je niet thuis bent doet niemand er iets mee. Anderen horen het ding niet eens. De volgende stap is het aansluiten van zo’n rookalarm op jouw netwerk waarbij anderen wel worden genotificeerd bij onraad. Dat is geen toekomstmuziek, dat kan al lang. En niet alleen bij rook, maar ook bij inbraak, wateroverlast, glasbreuk, et cetera.

Ons Homies netwerk zorgt ervoor dat je voor relatief lage kosten een alarminstallatie hebt én dat je je eigen privénetwerk hebt in tijden van nood. Automatisch, via jouw wifi en alleen met mensen die jij vertrouwt.

Deze netwerken maken dat er meer samenhang komt in een buurt en dat mensen elkaar helpen. Voor elkaar klaarstaan als het er echt toe doet. Ouderwetse betrokkenheid via nieuwe technologie.

En dat is de politie opgevallen. Daardoor hebben zij interesse in ons gekregen en zijn wij nu met hen (en het ministerie van J&V) in gesprek over samenwerking. Hoe kunnen we zorgen door samen op te trekken dat buurten veiliger worden en voelen? Dat er vroegtijdige signalering is als er iets gebeurt. Dat er betere preventie is en dat bijvoorbeeld inbrekers weten dat het nutteloos is te werken in een wijk waar Homies is. Dat zijn de onderwerpen waar wij over spreken en waar wij een rol in kunnen en willen spelen.

Wij geloven dat een gezamenlijke aanpak met een gemeenschappelijke focus leidt tot leefbaarder wijken. Wij zijn daarmee bezig in Amsterdam en Rotterdam bijvoorbeeld. Wij meten wat de effecten zijn van een goed functionerend noodnetwerk van buren en vrienden onderling. Alles wat wij daaraan kunnen bijdragen zullen we ook doen.

Door op te trekken met zowel woningcorporaties en de politie leren wij wijken ook echt kennen. Wij zijn zelf aanwezig in de wijk, spreken met bewoners en door onze contacten zien we hoe wijken op elkaar lijken én van elkaar verschillen. En dat doen zij. Maar ondanks alle verschillen is er ook een grote gemeenschappelijkheid: de wens om een betere, fijnere en veiliger leefomgeving hebben alle bewoners met elkaar gemeen.

(*) eerder gepubliceerd in de Nieuwsbrief van Homies.

De politie hoort uniform te zijn

22 maandag mei 2017

Posted by Dick Koopman in Burger serieus nemen

≈ 1 reactie

Tags

burger, hoofddoekje, justitie, macht, politie

Hoofddoekjes. De krant staat vol met artikelen en brieven over hoofddoekjes bij de politie. Twitter stroomde vol nadat de Amsterdamse politie het voornemen kenbaar had gemaakt hoofddoekjes toe te staan voor agenten in dienst.

Is er iets mis met hoofddoekjes? Helemaal niets. Bij mijn lokale Jumbo werken veel vrouwen met een hoofddoekje. Ik merkte het in het begin nog op omdat het nieuw was. Inmiddels hoort het erbij. Ik maak me er niet druk over en voor mij is het net zoiets als een broek. Ook ben ik niet geïnteresseerd in de redenen waarom deze vrouwen er een dragen. Ik ben niet tolerant, ik ben totaal onverschillig.

Is er iets mis met hoofddoekjes bij de politie? Ja, alles. Zoals het is met alle individuele uitingen die duiden op een eigen overtuiging bij agenten. Of bij rechters, officieren van justitie, het leger, ambtenaren in het algemeen.

Anders dan bij een supermarkt kan ik niet kiezen voor een andere overheid. Ik kan niet shoppen in de buurt om bijvoorbeeld een gemeente te vinden waar ik beter word geholpen. Ik zit vast aan de overheid die er is.

Verder is het zo dat de overheid macht heeft over mij. Het hele justitiële apparaat kan sancties opleggen aan mij en ik heb me daar naar te schikken. Als ik het niet eens ben met beslissingen kan ik naar een rechter om mijn gelijk te bepleiten. Die rechter moet onafhankelijk zijn, waarbij ik niet bedoel dat de rechter geen enkele eigen opvatting mag hebben. Dat kan niet eens. Wat ik bedoel is dat ik op geen enkele manier moet kunnen zien of voelen dat er iemand zit met een vooroordeel over mij.

Dit geldt ook voor de politie. Zonder aanzien des persoons moet een agent mij bejegenen en mij beoordelen op mijn handelen. Alles vanuit de wet en niet vanuit iets anders. Om dat te waarborgen draagt de politie bijvoorbeeld een uniform. Zodat zij er gelijkvormig, uniform, uit zien. Zodat het niet uitmaakt wie mij aanspreekt omdat op dat moment de overheid mij aanspreekt.

Iedere uiting van religie (of een andere overtuiging) is daarmee in strijd. Ik kan dan niet meer onderscheiden of ik word aangesproken vanuit een overtuiging of vanuit de wet of vanuit een persoonlijke interpretatie van die wet. Dat mag en moet ik verlangen van de overheid. Ik ben de minst machtige en macht moet herkenbaar, uniform en fair zijn.

Daarom draagt Vrouwe Justitia een blinddoek, om zonder onderscheid recht te spreken.

Als mensen willen werken bij de politie dan kies je dus voor uniformiteit. Je kiest er voor je eigen individualiteit op te schorten tot na je dienst. Het is niet anders, zo is het. Als je daar niet voor wilt kiezen dan moet je een ander beroep kiezen. Ook dat is niet anders.

Opmerkelijk is dus dat het niet om het hoofddoekje gaat maar om de overheid en onze fundamentele afhankelijkheid daarvan. Om die veilig te stellen is het nodig niet af te wijken van het uniform.

Buiten de overheid is het prima. Daarbinnen niet.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 2.476 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....