• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Tag Archief: Trump

Verwende nesten en verkeerde keuzes

12 donderdag jul 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

defensie, economie, NATO, NAVO, Trump, vluchtelingenvraagstuk

Europa staat op een keerpunt. Van Trump hebben we niets te verwachten behalve schofferingen. Hij doet me altijd denken aan die ene boze oom die eens even lekker de waarheid komt zeggen. En hij zegt zoveel dat er altijd wel iets tussen zit de hout snijdt. Verder is het een boze onbetrouwbare lompe boer.

Gewoon extreem lomp terug doen denk ik dan. Rode types hebben alleen respect voor andere rode types. Dus er met gestrekt been in en duidelijk maken dat de EU inderdaad zelf alles moet regelen t.o.v. defensie. En dat dat betekent dat we de JSF afbestellen. Bijvoorbeeld.

Intussen wordt wel duidelijk dat de EU voor echt grote issues staat. Op het gebied van defensie als eerste. De Baltische staten en Polen zijn echt bang voor Rusland. En ik geloof niet dat Poetin – ook al zo’n extreem rood mannetje – warme toeristische banden wil gaan leggen met Estland, Letland en Litouwen.

Daarnaast op het gebied van de economie. Het zuiden van Europa blijft een bleeder. Hoe je het ook wendt of keert, de economische productie is laag en de kosten hoog. Dus ja, de Grieken werken meer uren gemiddeld dan de Nederlanders, hun productiviteit is echter lager. Het is niet anders en het gaat niet anders worden. Gewoon subsidiëren en topvakanties ervoor terugkrijgen.

Verder is er natuurlijk de vluchtelingencrisis, of meer algemeen geformuleerd het vraagstuk van humanitair leven. Welke vluchtelingen worden toegelaten en welke niet? En wat zijn onze ethische en economische uitgangspunten.

De EU zal het zelf moeten gaan regelen. Niet terugvallen op de VS wat lang is gedaan. Zoals Tusk zei: de helpende hand zit aan het einde van je eigen arm. Niet meer aan de andere kant van de oceaan.

Er moet veel gebeuren. Heel veel.

De agenda in Nederland moet ook worden opgeschud. Dat betekent dat alle welvaartsdiscussies, zeg maar de discussies die je alleen kunt voeren als echt al je wensen zijn vervuld, maar even tweede rang worden. Van de Oostvaardersplassen tot aan genderneutrale toiletten. Triviale onderwerpen waar de politiek zich nu niet mee moet bemoeien en geen tijd aan moet besteden. Dat individuen dit willen bespreken, prima. Just moving the deck chairs. Verwende nesten maken verkeerde keuzes op het verkeerde moment en met een verkeerde inschatting van wat echt belangrijk is. Zo na bijna 75 jaar vrede zijn we vergeten dat vrede niet een natuurlijke toestand is maar iets dat je met elkaar actief regelt. En als je het niet actief regelt of triviale zaken belangrijker gaat vinden, dan kan die vrede zomaar verdwijnen.

Dus first things first. De EU maken tot een zelfstandige macht die samenwerkt op defensie (als onderdeel van de NATO inclusief Canada), economie en monetaire unie. Een fatsoenlijk ei leggen over vluchtelingen en hoe daar mee om te gaan. En wat mij betreft het hele “Nederland van het gas af” enorm over de tijd uitstrijken en geen overhaaste en dus dure maatregelen treffen.

Ik ben al heel lang een voorstander van een sterke Europese Unie en als er een tijd is die vorm te geven is het nu. Doorpakken en sterk maken. Een groot sterk economisch blok van souvereine staten met een gezamenlijk verleden en een gezamenlijke defensie (onder leiding van Duitsland en Frankrijk), een gezamenlijke monetaire unie, zeer zeker een culturele unie (wellicht kern EU en fellow states) en een gezamenlijk buitenlandbeleid inclusief vluchtelingenkwestie.

Trump brengt de wereld slechts ruzie en tweespalt maar het hebben van een gemeenschappelijke dreiging kan de vaart er wel eens inbrengen.

En nu buffelen om dat te regelen.

Kinderen in kooien

19 dinsdag jun 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Illegalen, Kinderen, Kooien, Trump, VS

f7571f62-733b-11e8-9131-9d083e2f8cea

 

Ja maar, Obama deed het ook. Ja maar, het is een wet van Bush. Ja maar, anders worden de VS overspoeld door illegalen. Ja maar, Trump doet wat hij zegt. Ja maar, het zijn ook kinderen zonder ouders. Ja maar, die kinderen zijn illegaal. Ja maar, die illegalen zijn ook geen lieverdjes. Ja maar, het is maar tijdelijk. Ja maar, het ligt aan de democraten. Ja maar, kijk eens hoe ze dat in andere landen doen. Ja maar, het zijn geen kooien. Ja maar, het is maar één kooi en eigenlijk een hekwerk. Ja maar, wat moeten ze dan? Ja maar, IS deed het ook en daar hoorde ik nooit iemand over.

Ik lees op social heel veel ‘ja maar’ opmerkingen. Zoals boven bijvoorbeeld. Sommige helemaal onjuist (Obama sloot gezinnen op in afwachting van uitzetting maar haalde die gezinnen nooit uit elkaar), sommige drogredeneringen (over wat IS met kinderen deed was altijd heel veel verontwaardiging), sommige flagrant dom (Trump die beweert dat het door de democraten komt terwijl die niet aan de macht zijn).

Hoe het ook is: het beeld van huilende kinderen in kooien zal nooit, nooit wennen. Het mag nooit, nooit normaal zijn. Er mag nooit, nooit een reden voor worden gezocht.

Het is altijd laakbaar, kwaadaardig, wraakzuchtig en volstrekt onbeschaafd.

De VS houden kinderen in kooien vast. Gescheiden van hun ouders. Weggevoerd.

Kinderen in kooien. Geen enkel excuus.

De Derde Wereldoorlog

11 woensdag apr 2018

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

POTUS, rusland, Syrië, Trump, Wereldoorlog

Schermafdruk 2018-04-11 13.56.48

Oorlogen ontstaan omdat leiders in een zogenaamde Chicken Game terecht zijn gekomen. Je rijdt beiden op een muur af en degeen die het eerst stopt in het lulletje, de looser, de dombo. Een echte alfaman stopt dus niet en wint door zich te pletter te rijden.

Trump is de vleesgeworden droomspeler van de chicken game. De grootste mond, het grootste dreigement en hoppa op de muur af. Ervan uitgaand dat iedere andere speler eerder stopt dan hij, zodat hij joyeus, breed grijnzend, losjes remmend later tot stilstand komt. Nog net voor de  muur.

En nu Syrië. Tweeten dat Rusland klaar moet zijn voor de nieuwste, mooiste en slimste raketten. Tuurlijk, je mag het denken en je mag het vinden. Zelfs als POTUS. Het is alleen niet meer de vraag of je het ook zo moet  uitspreken. Deze man kan niet anders dan continu de confrontatie aangaan, met iedereen. Echt met iedereen. Van een gehandicapte kiezer in Alabama tot aan de president van Rusland. En precies dat gedrag gaat net zo lang goed tot het fout gaat. En dan blijkt fout gaan bij de POTUS van een totaal andere orde dan fout gaan bij oom Henk die ook altijd met iedereen ruzie maakt.

Fout gaan in dit geval leidt tot een Derde Wereldoorlog zonder winnaars.

Iemand zal dat toch eens tegen Trump  moeten zeggen.

 

De VS als open inrichting

26 donderdag jan 2017

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Democraten, Republikeinen, Trump, VS

Stel je voor dat je partner ’s morgens tegen je zegt dat hij je niet vertrouwt, dat hij al een hele tijd helemaal klaar met je is en dat hij je eigenlijk verschrikkelijk vindt. Dat zal inslaan als een bom, lijkt mij. ’s Avonds komt hij thuis uit zijn werk en vertelt je hoe heerlijk je altijd kookt, hoe lief je bent, hoe hij blij is dat hij nou juist met jou getrouwd is en dat hij tot over zijn oren verliefd is op je. En dat de buurvrouw je woorden heeft verdraaid.

De volgende dag heeft hij het over dat feestje voor zijn verjaardag waar nog geen tien vrienden kwamen. ‘Het grootste feest ooit’ zegt hij. Als hij om zich heen keek zag hij alleen maar vrienden en de tafel zat ook vol. Je sputtert wat, dat veel zich hadden afgemeld. Hij wuift dat boos weg. Alsof je niet wilt dat hij een goed feest had. Dat je het hem niet gunt.

De dag erop loopt hij met hout te slepen. ‘Wat ga je doen?’, vraag je. ‘Een schutting bouwen tussen ons en de buren. Ik vertrouw ze niet en voor je het weet staan ze in onze tuin en willen meedoen met de BBQ.’

Voer voor psychologen zou je denken. De kans dat je zo’n partner blijft vertrouwen en liefhebben is niet groot. Sterker nog, ik schat zo in dat je, al dan niet in stilte, werkt aan je scheiding. Leven met een gek is moeilijk, zo niet onmogelijk.

Dat een man die ressentiment en wantrouwen tot kunst heeft verheven tot president is gekozen, zegt wat over de VS. Toch het land met een oeroude democratie, met checks and balances, met een journalistieke traditie waar we in Europa een puntje aan kunnen zuigen en een land ook met altijd een president voor iedere Amerikaan. Of het nu een democraat of een republikein was, eenmaal gekozen wist de president mensen te verbinden en in ieder geval niet uit te sluiten.

Trump zit er heel anders in. De wereld is voor hem heel simpel: je bent vóór hem en anders ben je tegen hem. Zijn ressentiment en narcisme zet hij om in beleid. Diegenen die dachten dat hij anders zou zijn, eenmaal aan de macht, vergissen zich. Hij zal dit blijven doen tot zijn laatste dag als president. Diegenen, ook hier in Europa en in Nederland, die vol bewondering kijken hoe er nu een man is die doet wat hij zegt, gaan voorbij aan wat hij zegt en zien alleen maar het doen. Luister goed naar zijn leugens en verdraaiingen en vraag je af of je met zo’n man zou kunnen leven. Ik heb een flauw vermoeden.

Feit is ook dat de VS een totaal gespleten land is en dat deze president daar het gevolg van is. Dat veel, heel veel mensen klaar waren met Washington en de gevestigde orde. Feit is ook dat Trump duidelijk maakt dat hij er niet is voor iedereen die niet op hem gestemd heeft. Die kunnen de pot op, worden afgeserveerd of achter een muur gezet. Dat gedrag zal de VS nog veel meer splijten en wat er over zal blijven is een land waarin wantrouwen regel wordt. Zo’n neurotische samenleving, die ook in ons land zichtbaar maar niet dominant is, is te vergelijken met een open inrichting. Je mag naar buiten, de straat op maar ontsnappen is niet mogelijk. De burgers van de VS en wij ook, zullen het ermee moeten doen.

Trump is een feit. De inrichting ook.

 

Dr. A. Vogel als president

23 maandag jan 2017

Posted by Dick Koopman in politiek

≈ 1 reactie

Tags

alternatieve feiten, Dr. Vogel, Trump, VS

Al vele jaren verbaas ik me over het bestaan van alternatieve geneesmiddelen en alternatieve geneeskunde in het algemeen. Alternatief voor wat? Oh wacht, voor geneesmiddelen waarvan de werkzaamheid wel is bewezen en in iedere nieuwe test opnieuw bewezen kan worden. Alternatief betekent hier zoiets als “werkt vooral als je erin gelooft, maar pin me er niet op vast”.

Nu is er sinds het aantreden van Trump ook zoiets als ‘alternatieve feiten’. Kijk, nu wordt het pas echt interessant. Er zijn feiten – bij de inauguratie van Trump kwamen minder mensen dan bij Obama – en er zijn alternatieve feiten – de inauguratie van Trump is de best bezochte ooit. Nu kun je aan dat laatste twijfelen. Als je de foto’s12763356 ziet dan zie je toch echt dat er minder mensen waren. Maar, zeggen de gelovers van alternatieve feiten, dat is een kwestie van tellen en de manier waarop wordt geteld. Of, ook een argument, de tweede foto is in de ochtend genomen. Ver voor de inauguratie. Je kunt zelfs zeggen dat de foto’s bewerkt zijn. Of verwisseld. Waarom niet? De linker is Trump en de rechter is Obama. Alternatieve feiten die we moeten bekijken.

Moeten we dat?

Het is een alternatief feit dat Utrecht de hoofdstad van Nederland is met zijn meer dan 700.000 inwoners. Dat er in Nederland nog geen 12 miljoen mensen wonen en dat ik 28 jaar oud ben. Allerlei alternatieve feiten. Die overigens door iedereen als pure onzin worden herkend.

Nu is er dus een nieuwe president van de VS en die houdt er zo zijn eigen feitendatabase op na. De media zijn volstrekt onbetrouwbaar en worden bevolkt door de oneerlijkste mensen op aarde, is zijn uitgangspunt. Dus moet deze president zijn eigen feiten maken want anders worden er continu leugens over hem verspreid. Dat is echt nieuws. Nieuws omdat de machtigste man op aarde eigenlijk volkomen paranoïde is en niemand vertrouwt. Niet alleen dat, hij gelooft ook niet in een onafhankelijke pers die er is om onder andere de macht te controleren. Te checken of wat de overheid vertelt wel echt waar is. Of het klopt.

En dat al op de dag van inauguratie. Dat belooft veel voor onze gezamenlijke toekomst. Een president die niet gelooft in feiten maar geheel vaart op een eigen weergave van de werkelijkheid. Een president die moet beslissen of er wel of niet moet worden ingegrepen in een ander land bijvoorbeeld. Nu is hij niet de eerste die vaart op leugens. Wie herinnert zich niet Colin Powell die bewijs had voor het bestaan van massavernietigingswapens van Saddam Houssein. Later bleek dat totale onzin te zijn. Zo is er in de politiek vaker sprake van het aanpassen van de werkelijkheid ten eigen faveure. Zo openlijk als nu het geval is, is nieuw. Althans in de VS. In Europa hebben we er in het verleden ervaring mee opgedaan.

Maar kijk er ook eens naar vanaf een zonnige kant. Als er alternatieve feiten bestaan dan kun je daar ook heel veel mee. Niet alleen kun je homeopathie beter verkopen maar ook de wiskundetoetsen van mijn zonen zullen alle opeens op een 10 uitdraaien. De NS zal nooit meer te laat zijn. De chirurg die het verkeerde been amputeert, amputeert opeens het goede been. Het CPB constateert 15,8% jaarlijkse groei van de economie. Werkloosheid bestaat niet meer. Zo kan ik nog heel lang doorgaan.

Ik ben dus erg voor alternatieve feiten zolang ik ze maar te pas en te onpas mag kiezen en gebruiken. Geheel naar eigen inzicht. Als Trump dat mag dan mag iedereen dat natuurlijk ook. We leven dus opeens niet meer in een fact-free tijdperk, of in een post-facts tijdperk maar in een parallelle-feiten tijdperk. Alternatieve feiten die ook waar zijn. Die waarder zijn dan welke feiten ook. Die de werkelijkheid op grote achterstand zetten. Trump is een homeopathische president.

Dames en heren, de nieuwe president van de VS: Dr. A. Vogel.

Beschoft gedrag

13 zondag nov 2016

Posted by Dick Koopman in leven

≈ 1 reactie

Tags

Dewinter, Goedmens, Le Pen, Trump, Wilders

Ik moet eerlijk zijn. Na de verkiezing van Trump, ’s morgens zag ik het pas, had ik het gevoel dat dit goed moest zijn omdat het volk het zo gewild had. Amerika had gesproken en dit was de uitkomst. Die overtuiging heb ik nog steeds. Minder stemmen maar meer kiesmannen, zo werkt het nu eenmaal.

Ik begon zelfs te wennen aan het idee dat Trump president zou zijn vanaf 20 januari 2017. Ik ben daar van afgestapt. Van dat wennen.

Al jaren wen ik als een kikker in koud water aan het oplopen van de temperatuur. En zonder dat ik het doorhad werd het water steeds warmer en warmer. Ik ben gaan wennen aan de horken, de klootzakken, de schreeuwers, de ongenuanceerden, de onbeschoften.

Of het nu op televisie is, waar het ooit manifest is geworden met Pownews, op de radio, waar mensen geïnterviewd worden alsof ze terechtstaan voor een oorlogstribunaal of op Twitter waar het riool 24/7 open staat: de hufters zijn doodnormaal geworden.

En ik wil het niet meer. Ik kan de wereld niet veranderen en dit zal niet gelezen worden door diezelfde hufters. Als ze het wel lezen zullen zij reageren als hufter overigens. Ik stop ermee.

Ik stop er ook mee goede woorden te vinden voor Trump. Tot het tegendeel door hemzelf bewezen wordt is het een narcistische egocentrische windbuil die echt helemaal NIETS zal doen voor het volk dat hem gekozen heeft. Ook in Nederland heeft extreem rechts echt nog nooit iets maar dan ook maar iets tot stand gebracht behalve haat en tweedracht.

De politici die blij zijn met Trump: van Le Pen en Dewinter tot aan Wilders. Dat zegt toch wel iets lijkt mij. Leve het extreem rechtse front.

Al die mensen die tevens blij zijn met Trump hier in Nederland, wat willen die nu eigenlijk? Dat ook hier iemand aan de macht komt die niets weet van besturen, die lak heeft aan iedereen die het niet met hem eens is, die spuugt op anderen? Dus dat is vanaf nu het grote ideaal? Echt?

Ik merk dat mijn boosheid van deze week is weggeëbd en dat er iets anders voor in de plaats is gekomen: een weigering om begrip op te brengen voor de mensen zoals Trump en zijn klapvee. Als je slechtheid goed vindt maakt dat je slecht. Kosher is kosher en treife is altijd treife, wat de omstandigheden ook zijn.

En nee, het zijn niet alleen deze mensen. Ook de fanatici die hun kans ruiken om Sinterklaas te versjteren doen exact hetzelfde: ook zij vinden zichzelf oneindig belangrijk zonder aanziens van alle andere personen die er toe doen. De onbarmhartigheid van ieder gesprek over discriminatie, waarbij niemand dichter bij de ander komt, het staat me enorm tegen.

Het is overal. Gelukkig is het niet bij iedereen. Gelukkig ken ik genoeg mensen die beschoft zijn, een mening hebben die doordacht is ook voor wat betreft de consequenties van die mening. Die durven denken. En nee, dit zijn niet alleen de mensen waar ik het mee eens ben. Meestal zelfs integendeel. Dat is namelijk totaal onbelangrijk. Mijn meningen sterven met mij en wat ik kan achterlaten is een goed beeld van een goed mens. Als het meezit. Een Goedmensch zelfs. Dat wil ik zijn en daar doe ik mijn best voor. Wat gij wilt dat u geschiedt doet dat vooral een ander.

Ik sluit mijn ogen niet voor de onnozelen van geest die denken dat alles overwaait als je maar aardig en begripvol bent. Zoals met het jihadisme bijvoorbeeld. Dat gaat niet weg door lief te zijn. Integendeel, dat wordt sterker. Beschaving moet nooit worden verward met slapte of toeschietelijkheid. Beschaving is de weigering te worden zoals die ander die het slecht met de mens voorheeft. Beschaving is het tegendeel van onbeschoft. Wie het ook betreft.

Ik hunker naar beschofte mensen.

Wakker worden in de VS

08 dinsdag nov 2016

Posted by Dick Koopman in Fatsoen

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Clinton, politiek, Trump, USA, VS

Woensdag 9 november weten we wie de nieuwe president is van de Verenigde Staten. De kans dat Clinton wint wordt hoog ingeschat maar mij zou het niets verbazen als het anders is. Dat ik op woensdagochtend wakker word met het nieuws dat Trump heeft gewonnen.

Maakt het wat uit?

Vanuit Europa gezien wel. Als een diehard isolationist president was geweest in 1944 dan spraken we nu Duits. Het is niet handig. Verder doet de man er alles aan om zo ongenuanceerd als mogelijk over te komen. Clinton is in Europese termen al rechts, Trump is uiterst rechts.

In mijn bedrijf heb ik een Amerikaanse uit Texas werken. Jong is ze en zij heeft in de voorronden gestemd op Bernie Sanders. En nu op Clinton. En zeker niet omdat die zo warm of sympathiek of betrouwbaar is. Gewoon om niet op Trump te hoeven stemmen.

En dan: een van de twee zal het worden. President worden van een verscheurd land waarin de leiders elkaar voor rotte vis uitmaken. Waar Trump belooft de andere kandidaat op te sluiten zo snel hij president is. Waar zijn aanhangers roepen dat ze opgeknoopt moet worden. Van zo’n land wordt een van de twee president.

Waar Trump zegt dat alles rigged is, tot de FBI toe. Iedereen liegt en bedriegt behalve hijzelf. Hele bevolkingsgroepen worden als inferieur en onbetrouwbaar weggezet. Landen worden voor gek verklaard. Je kunt veel van Clinton zeggen en vinden, maar daartegen kan ook zij niet op. Veel verder dan roepen dat Trump altijd liegt is zo’n beetje de max. Van zo’n land wordt een van de twee president.

De VS zullen nog lang verscheurd blijven. Nog lang zullen groepen elkaar niet vertrouwen. Binnen families zijn er al ruzies vanwege wie men aanhangt. Echt beangstigend is dat. Stel dat Clinton wint, dan zal 50% haar haten en wegwensen. Trump zal claimen dat er gesjoemeld is en het land zal gedurende langere tijd onbestuurbaar zijn.

Als Trump wint zullen democraten willen verhuizen en alles bevend afwachten wat hij gaat doen. Maar ook de republikeinse partij zit dan met een probleem. Velen in de partijtop hebben zich van hem afgekeerd en wat moeten zij nu doen? Realpolitiker zijn en gewoon doorgaan met de orde van de dag? Wat doe je dan?

Deze dag zou een hoogtepunt van een grote democratie moeten zijn maar is het niet.

De manier waarop je campagne voert geeft uiteindelijk moreel het resultaat dat je er zelf in hebt gestopt. Als je schreeuwt, verdacht maakt, het over nepverkiezingen hebt dan krijg je een neurotisch wantrouwend volk. Het was geen fraaie vertoning. De potentiële winnaar moet beseffen dat hij of zij president zal zijn van iedereen. En dat wordt moeilijk en ongeloofwaardig.

De VS is het land waar trends beginnen. De grofheid in de politiek is ook al zichtbaar in Nederland. Ik hoop niet dat we een voorproefje zien van wat wij gaan meemaken tot maart 2017. Ik heb er een hard hoofd in helaas.

Ik ben tegen grofheid en voor feiten en discussie. En ik ben blij morgen niet wakker te worden ergens in de VS.

Fatsoen is basis voor alles.

 

 

 

Wulders of Trimp

20 donderdag okt 2016

Posted by Dick Koopman in mensbeeld

≈ Een reactie plaatsen

Tags

rigged, Trump, USA, verliezen, Wilders

Stel, je gaat met een paar vrienden Risk spelen. Of een ander spelletje, maakt eigenlijk niet uit. Je hebt maanden geleden al afgesproken voor een avondje, je hebt hapjes in huis gehaald, drank en dan komen ze. Je gaat aan tafel zitten, legt het bord op tafel en je begint.

Een van de vrienden, laten we hem Wulders noemen, of Trimp, is altijd wel een goede aanwinst in je clubje. Altijd een grote bek, altijd tegendraadse opmerkingen, altijd gevat, altijd ook leuke woordgrapjes als hij iemand kan afzeiken. Ook altijd op of over het randje. Soms genant. Jij weet inmiddels ook wel dat hij zelf niet zo heel veel kan hebben. Eigenlijk niks. En dat is al tijden zo.

Zo was er eens een nieuw iemand in het clubje, geïntroduceerd door een van de vaste vrienden. Die persoon was erg leuk maar zijn afkomst was duidelijk anders dan van het vaste clubje. Wulders of Trimp ging tekeer toen hij zich die ene keer aansloot. Of we gek geworden waren? Of we niet wisten dat dit soort gasten nooit alleen zou komen. Ja, deze keer. Maar als het leuk zou worden en we waren aan hem gewend dan kwamen ze vrienden ook. En dat terwijl die allemaal ook uit die andere stad kwamen waar je niets mee te maken moest hebben. Ze zouden alle drank en eten opmaken en ieder spelletje winnen. Gelopen race. Die nieuwe voelde het en bleef voorts weg. Hoe vaak hij ook werd uitgenodigd.

Best gek trouwens, want als je Wulders of Trimp een op een had was ie altijd erg aardig en zelfs hoffelijk. Vriendelijk. Gewoon een leuke vent. Maar in gezelschap gebeurde er altijd iets dat zeer onaangenaam was. Dan namen zijn meningen hem over en kon hij zich ook niet meer bedwingen. Het gevolg was dan ook dat de stilzwijgende afspraak in het clubje was om sommige onderwerpen te mijden. Ook deze avond.

Dus: alles ligt klaar, iedereen is in een opperbeste stemming en terwijl je zo’n tien minuten bezig bent zegt Trimp of Wulders opeens: “ik laat later weten of ik de spelregels wel zal volgen. Hangt van de uitkomst af.”

Iedereen kijkt hem aan. Vragend. “Wat bedoel je?”

“Nou”, gaat hij verder, “tot nu toe lijkt het erop dat jullie vooraf altijd alles al bekokstoofd hebben zonder mij er in te betrekken. Iedere keer dat wij bijeen zijn wordt niet aan mij gevraagd welk spel we gaan doen. Er wordt nooit aan mij gevraagd wat we zullen drinken. En achteraf hebben jullie altijd plezier over de verliezende partij. Vooral als ik dat ben. Mijn conclusie is dat dit spelletje rigged is en dus kijk ik wie wint. Als ik verlies dan deugen jullie niet.”

Jullie zeggen dat ie nu al niet tegen zijn verlies kan. Niets van waar want verliezen kán Trimp of Wulders nu eenmaal niet. En als hij wel verliest dat accepteert hij de spelregels niet omdat die dan dus niet kunnen deugen.

Verbluft blijft iedereen zitten. Ok, hij was al niet de makkelijkste maar dit slaat echt alles. De sfeer is er uit. Het spelletje wordt gestopt, en de avond gaat uit als een nachtkaars.

Wulders of Trimp staat boos op en gaat weg.

Later horen jullie dat hij overal zegt dat jullie een cordon sanitaire hebben opgericht. Dat jullie hem demoniseren. Dat hij niet eens meer mee mag doen. Dat iedereen zich tegen hem keert en dat dat alles het bewijs levert voor zijn gelijk. Dat het niet aan hem ligt. En er zijn mensen die hem geloven. Mensen die hetzelfde ook altijd meemaken.

Zuchtend laat je hem zijn gang gaan. Tegen zoveel idiotie kan een goed werkende geest en een oprecht hart niet op. Uitnodigen doe je hem niet meer.

Wulders of Trimp zal tevreden grijnzen. “Zie je wel”, mompelt hij in zichzelf terwijl hij ’s avonds alleen thuis zit te winnen met Risk.

 

Honds gedrag

07 woensdag sep 2016

Posted by Dick Koopman in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

AZC, Erdogan, George Clooney, Gutmensch, politiek, PVV, Trump

Ok, ik ben geen hondenliefhebber, dus als ik iemand nu al voor het hoofd stoot: mijn excuses, het is niet zo bedoeld.

Honds gedrag. Geen positieve uitdrukking in ieder geval. Iedereen heeft er en beeld bij. De buurman die de hele dag loopt te schelden, de automobilist die rechts inhaalt en jou vervolgens snijdt, de wandelaar die allerlei troep op straat gooit. En dat zijn dan nog de milde vormen van honds gedrag.

En iedereen voelt ook aan zijn water dat het gedrag is dat moet worden afgekeurd. Het is immers zand in de raderen van de samenleving. Een samenleving heeft olie nodig en niet zand.

Er is in de loop der jaren wel iets veranderd. Honds gedrag wordt tegenwoordig ook bewonderd. Ik zal het toelichten.

Laat ik klein beginnen, nou ja, klein. De boze burgers die bijeenkomsten over de komst van een AZC verstoren met schelden en schreeuwen vertonen honds gedrag. Genoeg zijn er die het afkeuren maar er is ook begrip en goedkeuring te horen. Eindelijk eens een groep die zegt waar het op staat, die niet politiek correct is, niet bang, maar gewoon vol op het orgel gaat. Ook op social is er begrip en soms ronduit bewondering voor. Eindelijk eens weg van het juk van de elite waar omgangsvormen wel tellen. Zo, dat zal ze leren.

Die goede omgangsvormen worden opeens gezien als onderdeel van het complot om het volk stil te houden. En dom. En buitengesloten. Goede omgangsvormen zijn het gereedschap van de Gutmensch en die is paradoxaal per definitie slecht.

Nou kan ik nog denken ‘nou ja, het is lokaal, de mensen zeggen in hun emotie wel eens wat en uiteindelijk zijn wij toch een land waar je er met elkaar uit wilt komen’.

Er is echter veel groter honds gedrag bijgekomen waar ook in bewondering naar wordt gekeken.

Neem de Filipijnen.

Daar is op democratische wijze een president gekozen die in de stad waar hij burgemeester was verslaafden liet ombrengen. Gewoon, hoppa, kogel erin, want het was toch vuilnis. Deze man is dus gekozen tot staatshoofd van dat land. In de korte tijd dat hij er zit zijn al duizenden vermoord. Barack Obama heeft hij een hoerenzoon genoemd, en niet alleen Obama.

Dichterbij: stel de buurman besluit zich met jou en je gezin te bemoeien. Hij vindt wat van je én hij zorgt dat hij invloed krijgt in jouw huis. Via zijn zoon, die komt spelen, wil hij regelen dat andere vriendjes niet meer komen. Dat er ruzie komt. Dat jij zijn opvattingen overneemt. Die buurman heet Erdogan. Die buurman exporteert de eigen shit naar ons land en wordt daarom bewonderd. Hij schoffeert Nederlandse politici door het een te zeggen (geen inmenging) en het ander te doen (lijst opstellen van landverraders in Nederland). Hij wordt daarom bewonderd.

In de VS loopt Trump zich warm en intussen schoffeert hij de hele wereld. Vrouwen, Latino’s, Japan ga zo maar door. Hij gedraagt zich als een enorme hork en hij wordt erom bewonderd.

In Nederland komt de PVV met een verkiezingsprogramma waarvan de hoofdmoot is dat alle moslims moeten worden gereduceerd tot derderangs burgers. Zij wordt daarom bewonderd. Eindelijk eens ‘geen programma dat dik is’, eindelijk eens ‘zeggen waar het op staat’, en -zelfs de politiek correcte pers- ‘best knap om zo de lead te nemen in de discussie’. Bewondering dus.

Terwijl we weten, als je van feiten houdt en probeert de geschiedenis te begrijpen, dat dit gedrag leidt tot ruzie en oorlog. George Clooney zei ooit ‘that if you look like an asshole, you probably are.’ Gedrag hoort daarbij. Als je je honds gedraagt zul je het ook waarschijnlijk zijn. Ik snap niets van de bewondering voor hufterig gedrag. Tenzij al die bewonderaars ook hufters zijn en dat kan ik niet geloven. Het enige dat ik kan bedenken dat het voor de bewonderaars de vertaling is van hun eigen angst en wellicht haat. Zelf zouden ze het nooit durven maar nu is er iemand die het wel durft.

Dat dezelfde hufter zich op een dag tegen jou kan keren komt in niemand op. Dat er nooit iets goed zal komen uit dit soort gedrag ook niet. Dat de wereld er slechter op wordt dringt ook niet door. En vooral: dat de hufter het alleen maar zegt om zelf machtiger te worden, ook ten koste van jou, de bewonderaar als dat nodig blijkt, ook dat wordt niet gezien.

Honds gedrag. Het is altijd verkeerd. Altijd.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 2.478 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....