En weer is het zover. Nu in België. Hoe naakt en kwetsbaar kunnen we ons voelen? Onze open samenleving ís kwetsbaar. En hoezeer we ook alles doen om ons te beschermen, nooit zal het lukken volkomen veiligheid te garanderen. Op ieder moment, op iedere plek kan dit dus gewoon gebeuren. Je hebt er één nietsontziende gek voor nodig, meer niet. En let wel: ik praat niet over verwarde mensen of lone wolves. Lijkt zo handig om het zo te benaderen maar dat is het niet. Dit zijn geen verwarde mensen, ze zijn ook niet lone. Ze passen bij een veel grotere groep fanatieke fundamentalisten die alles willen en zullen doen om ons te ontregelen.

En daar is weinig voor nodig.

Vanmorgen al de eerste reactie uit Den Haag. Wilders die oproept grenzen te sluiten en alle Syriëgangers gevangen te zetten. Blijkbaar gaat het aan de beste man voorbij dat dit geen Syriëgangers zijn maar gewoon Belgen die sinds jaar en dag in België wonen. Hij heeft een eigen agenda die iedere keer wordt getrokken. Helaas slaat hij de plank volkomen mis. Leuk voor de bühne maar reëel is het niet. We kunnen de grenzen ook niet sluiten, tenzij er een hek komt van 800 kilometer. En dat gebeurt niet.

Wat dan wel?

Accepteren dat het is zoals het is: we zijn kwetsbaar. En iedereen kan slachtoffer worden. Ik heb al eens eerder geschreven over de reactie van onze mensen in Parijs. Daags na de aanslagen daar gaven ze aan door te willen. Nooit toe te geven en bang te worden. Ook nooit onze manier van leven op te geven. Daarom ook moeten we blijven doen wat we doen. Open leven. Dat betekent niet alleen feesten en schrijven en toneel spelen en naar voetbalwedstrijden gaan en discussiëren en religies belachelijk maken en ruzie maken met woorden en eten wat je wilt en met het openbaar vervoer reizen en homoseksualiteit prima vinden , en en en en. Het betekent vooral dat we moeten koesteren en verdedigen wat we hebben en zijn, op een waardige manier. Dus niet ramen ingooien of gemeenteraadsvergaderingen verstoren. Dat maakt ons namelijk gelijk aan de nietsontziende fanatici. Dat gedrag geeft hen gelijk.

Ons gedrag moet zijn dat we staan voor wat we willen zijn. Dat we altijd woorden gebruiken en verder niets. Dat we trots zijn dat dat kan zonder repercussies. Dat we duidelijk maken dat als je dat allemaal niet wilt je je moet beraden op je aanwezigheid hier. Te gast betekent je gedragen als gast. Gastheer zijn betekent je zo gedragen. Altijd met fatsoen en altijd extreem duidelijk. En nooit toegeven aan dezelfde onderbuikgevoelens. Ook nooit toegeven aan de intolerantie en het fanatisme van anderen.

We moeten nooit toegeven. Nooit.