Is er een dansavond met vluchtelingen georganiseerd, wordt ie afgelast wegens bedreigingen. Er mag dus niet worden gedanst met vluchtelingen. Althans volgens sommigen in onze maatschappij. En als dat wel lijkt te gebeuren komen er bedreigingen zodat een en ander wordt afgelast. Wat gebeurt hier nu eigenlijk?

Het lijkt doodnormaal te zijn geworden dat mensen elkaar bedreigen. Om wat voor reden dan ook. Je zet op de verkeerde tijd de kliko buiten en je ontvangt een dreigbrief zal ik maar zeggen. Je twittert een mening en hop, de negatieve tweets worden over je uitgestort. Geen inhoudelijke argumenten maar gewoon met gestrekt been erin. Dat op zich duidt al op een immense geestelijke leegte. Mensen die bedreigen beschikken niet over al te veel intellect. Omdat zij geen woorden hebben gaan ze dreigen. Dat is éen reden. Blatante domheid. Stuitend, maar het is niet anders.

Er is nog een andere reden en die is naar mijn idee gevaarlijker.  Die is dat er een legitimatie is gekomen voor dit soort gedrag. Voor dit totale gebrek aan beschaving. Sommigen denken dat dit zeggen wat je wilt begonnen is bij Fortuyn, maar dat is niet zo. Fortuyn was een tegendraads denkende welbespraakte heer die tegen heilige huisjes durfde aan te schoppen. Zonder het met hem eens te hoeven zijn, herkende je stijl en eruditie.

Later pas is het normaal geworden elkaar grof en beledigend te bejegenen. Ik zie nog Rutte en Wilders voor me waarbij de een roept ‘doe ’s normaal man’ en de ander terugroept ‘doe zelf normaal’. Let wel, twee volwassen mannen die er geen enkele moeite mee hebben zich te gedragen als driejarigen. Dit soort gedrag lijkt leuk en triviaal maar het legitimeert anderen ook grof te worden.

Als leiders in een samenleving, of het nou politici zijn of anderen, gewoon vanuit de puberale, minder ontwikkelde onderbuik reageren dan mag iedereen dat toch. Als gewaardeerd wordt dat iemand “zegt wat anderen denken” dan is het toch OK uiting te geven aan al mijn ongenoegens. Sterker nog, als ongenoegen ertoe leidt dat dingen worden afgezegd dat is het blijkbaar heel nuttig om te schelden en te dreigen. En dat is het dus ook. Dansavonden worden afgezegd. Bijeenkomsten over AZC’s worden verschoven. Plannen om vluchtelingen te vestigen worden ingetrokken.

Er zijn twee dingen die gedaan kunnen worden.

Het eerste is dat iedereen altijd in moet gaan tegen gewoon geschreeuw en geblaat. Politici voorop. Dus niet reageren op dezelfde manier, maar verklaren en vragen om een verklaring. Wat bedoelt U met doe ’s normaal. Wat is normaal. Wie bent U om te claimen dat U het allemaal wel weet. Et cetera. Nooit capituleren voor de horde. Wat Merkel nu doet in Duitsland verdient waardering. Haar standpunt over vluchtelingen levert een verkiezingsnederlaag op. In haar eigen partijcombinatie is er opstand vanuit de CSU. En toch zegt ze dat ze blijft doen wat ze doet. Leiderschap is geen Voice of Europe verkiezing. Leiderschap is je morele kompas volgen ook als dat betekent dat mensen je voor gek verklaren.

Het tweede wat moet gebeuren is dat politici veel beter uitleggen hoe en waarom zij tot iets besluiten. Dat ze vertellen dat niet alles is te beïnvloeden maar wel te managen. Dat zij uitleggen dat zij er zijn om besluiten te nemen. En dan niet op basis van de dagkoers maar omdat een land of een stad bestuurd moet worden. Dat besturen dus iets anders is dan doen wat de meeste mensen vinden die dag. Dat zij inwoners altijd serieus nemen als die inwoners in alle redelijkheid het gesprek aangaan. Anders gewoon niet. Naar geschreeuw wordt niet geluisterd en geschreeuw heeft geen enkel effect op de besluitvorming. Dát moet worden gezegd. Ik luister als U luistert en vice versa. Anders gewoonweg niet.

Vrijheid van meningsuiting vergt de plicht van meningsvorming. Anders is het geen mening maar gewoon een uitspraak of geschreeuw. Als je je mening niet kunt onderbouwen idem dito. Jammer. Schreeuw voort, maar zo praten we niet met elkaar.

Dus: lekker een dansavond organiseren omdat dansen mensen tot elkaar brengt en dansen ook altijd feest is. Niet zwichten. Wel alert zijn en beveiligen. Wellicht een totaal naïef beeld van de werkelijkheid zo’n dansavond. Gebaseerd op Goedmensgedrag. Het zal.

De naïeven op deze wereld hebben recht op meer ruimte dan zij nu krijgen.