Net uit bed zag ik een tweet van iemand die tegen dodenherdenking op 4 Mei is omdat het hier pure hypocrisie betreft. Ik stopte met lezen, haalde diep adem en retweette met mijn tekst: “Leve de totale leeghoofdigheid. Fijn om dom te zijn.”

Daarop kreeg ik van iemand een antwoord dat het hier maar een mening betreft. ‘Maar een mening’ bestaat niet volgens mij. Iedereen die een mening uit, tracht daarmee de wereld te veranderen, te beïnvloeden. Als dat niet het doel is kun je net zo goed je mond houden.

De initiatiefneemster wil dus iets veranderen in de wereld. Niet alleen moeten we onze doden herdenken zoals we dat al decennia doen, maar eigenlijk alle doden. Het moet ook allemaal minder Eurocentrisch, want Europa is maar een deel van de wereld. En er vallen bommen wat heel erg is. En er lopen nazi’s door onze straten. Zij wil ook haar voorouders herdenken.

Het is waar. Er vallen veel te veel doden in deze wereld vanwege allerlei verkeerde redenen. Er is overal geweld tegen onschuldige mensen, ook dat is waar. Het zijn niet alleen witte mensen die zijn omgekomen (zeker ook niet in WOII), ook dat is zo. En Europa is maar een deel van de wereld, niet de gehele wereld.

Het is toevallig, en het was toeval, wel het deel van de wereld waar ik geboren ben. Net zoals ik toevallig in Nederland geboren ben. En wat ben ik daar blij mee. Ik woon in een land waar ik me vrij voel, waar ik kan zeggen wat ik wil, waar ik me ongegeneerd kan uiten. Een land met een democratisch systeem waarvan Churchill ooit terecht zei dat het het minst slechte systeem denkbaar is. Een land ook waar je zomaar tegen herdenken op de 4de Mei kunt zijn.

Maar ik niet.

Los van het feit dat de initiatiefneemster allerlei zaken door elkaar haalt en vervolgens op een hoop veegt, wat mag, maar niet getuigt van goed doordenken van je standpunt. Los daarvan is het goed om te blijven herdenken wat we doen. Waarom?

Omdat men vergeten schijnt te zijn dat die gemakkelijke luxe die we hier ervaren ook dankzij die gevallenen tot stand is gekomen. We kunnen zeggen wat we willen omdat er mensen voor zijn gestorven in een oorlog die anders had kunnen aflopen.

Het is als met inenten tegen polio. Daarvan vergeet ook iedereen dat het ooit een grote ziekte was en dat die weg is dankzij inenten. Dan kan zomaar de mening ontstaan dat je niet meer hoeft in te enten omdat die ziekte weg is. Omdraaien van oorzakelijkheid.

Nu zeggen dat je tegen 4 Mei bent omdat je ook nog wat, ook relevante, issues te bespreken hebt getuigt van slechte smaak. Je keert je dan af van de reden van het herdenken. We herdenken juist zodat rechts kan demonstreren in onze straten, en links, en iedereen. En als je issues te bespreken hebt doe dat, ook al valt de hele wereld over je heen. In die zin reageerde ook ik verkeerd op twitter. Ik had moeten zeggen:

‘Wat een onzin, maar ik zal je verdedigen zodat je iedere onzin kunt uiten.’

En daarna gaan we praten. Over geschiedenis, kennis van zaken, hoofd- en bijzaken, emoties en rede. En verder zal ik weer met een brok in mijn keel op 4 Mei twee minuten stil zijn. Zoals ik dat altijd doe. En zal blijven doen.

Dus zomaar een mening bestaat niet.