Wat zij wij collectief toch een chagrijnig, serieus en onverzoenlijk volkje geworden. Althans, grote delen en dan vooral dat deel met een luide stem. Het gaat al lang niet meer om links of rechts, wit of zwart, trans- dan wel andersgender, of wat dan ook voor onderscheid. Het gaat om een scheiding der geesten in Nederland tussen hen die geen enkele twijfel hebben over het eigen gelijk en de rest.

Natuurlijk moeten die demonstranten over Zwarte Piet niet zo doordrammen en gewoon de tijd nemen om te merken dat alles verandert in de loop der tijd. Maar natuurlijk moeten de voorstanders van ZP niet zo blijven doordrammen over het boegbeeld van onze cultuur dat nooit maar dan ook helemaal nooit mag veranderen.

En de discussies op Twitter over de zogenaamde Social Justice Warriors die overal een complot in zien, worden nauwlettend in de gaten gehouden door de rechtsgekkies die vinden dat we in een linkse dictatuur wonen en daar weer een complot in zien.

En ja, als witte man in een witte wereld is anders leven dan een zwarte man in een witte wereld. Maar dan maakt nog niet dat die witte man met een white privilege en dus erfzonde is geboren en dus nergens over mee mag praten.

En het afschaffen van woorden als man/vrouw en overstappen op gender klinkt best interessant, maar het zelotisme waarmee dat weer gepaard gaat doet me huiveren.

En nee, hoofddoekjes passen niet bij de politie, hoe je ook je best doet om duidelijk te maken dat dat doekje bij jouw identiteit past en dat de politie zich dus aan jou moet aanpassen. In plaats van andersom zoals het hoort.

De EU is niet opgericht om de burgers te muilkorven en dom te houden. En de natiestaat is niet de oplossing voor alle hedendaagse problemen. Daarvoor is de wereld veel te complex en te onderling afhankelijk.

Specialisten op TV of radio die gewantrouwd worden ómdat zij specialist zijn. Want tja dan zul je wel in dienst staan van een of ander belang en dus ben je onbetrouwbaar. En vervolgens komen niet deskundigen bijna schuimbekkend uitleggen dat het heel anders is want dat hebben zij gezien of meegemaakt.

Ik kan doorgaan met nog 100 voorbeelden van discussies die ontsporen en die allang geen discussie meer zijn.

Chagrijnige gelijkhebbers aan alle kanten. Mensen die je niet zou uitnodigen op je feestje omdat ze de sfeer verpesten en alleen zichzelf en gelijken willen horen. Naar volk. Dom ook.

Ik smacht naar de twijfel, de nuance, de wetenschap dat de werkelijkheid niet in een eenvoudig schema past. Ik smacht naar mensen die stiltes laten vallen na een vraag omdat het antwoord goed moet worden geformuleerd. Er moet over worden nagedacht. Er is geen gelijk of ongelijk, er is altijd een groot grijs gebied.

Ik hoop voor 2018 dat de twijfel weer toeslaat. Dat grijs een mooie kleur is om over te praten. Dat het eigen gelijk een tijdelijke houdbaarheid heeft omdat een ander ook gelijk kan hebben. Dat je daar het gesprek over kunt en moet hebben. Zo’n jaar wens ik. Minder chagrin ook. En dat maakt Twitter een stuk saaier want redelijker. Maar dat heb ik er wel voor over.

Nederland staat zo ongeveer in alle internationale vergelijkingen in de top 10: meeste welvaart, beste leven, super onderwijs, geweldige gezondheidszorg, minste ongelijkheid, best wonen et cetera. Waarschijnlijk is de reden voor al het chagrin het ontbreken van echte shit in ons land. Echte shit zoals oorlog, natuurrampen, hongersnood. Dus stop eens met dat gebrul vol op het orgel over alles en nog wat.

2018: RELAX!