Het is zover. Tsipras heeft moeten slikken wat er aan eisen lag, heeft er een schepje op gedaan en kon een nacht afwachten. In wijsheid heeft de rest van Europa vannacht in Brussel besloten dat er een akkoord ligt.

Griekenland moet wel ASAP alle beloften omzetten in wetgeving en die ook in hoog tempo door het parlement krijgen. Tempo, tempo, tempo.

Eerst het eten en dan de moraal. Met lege banken, hoge werkloosheid, lege winkels en veel werkloosheid is het moeilijk onderhandelen. Dat snapt iedereen. Zoals ook iedereen snapt dat Griekenland zelf met een oplossing moest komen en dat niet van een ander mocht verwachten. Bij volwassen zijn hoort ook de je je eigen shit opruimt of om hulp vraagt.

Mooi zou zijn geweest als Europa Tsipras had geholpen met een goed verhaal, met gezichtsbehoud, een overwinning voor het volk thuis. Laat men zich vooral niet bekocht voelen in Griekenland, laat men zich voelen als de overwinnaar die met opgeheven hoofd het strijdtoneel verlaat. Zoiets. Maar dat is niet gebeurd.

Griekenland is aan zet maar helaas niet vanuit een positie van kracht. Een gemiste kans voor Europa.