Tag Archief: PVV

Honds gedrag

07 woensdag sep 2016

Posted by in leven

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

Ok, ik ben geen hondenliefhebber, dus als ik iemand nu al voor het hoofd stoot: mijn excuses, het is niet zo bedoeld.

Honds gedrag. Geen positieve uitdrukking in ieder geval. Iedereen heeft er en beeld bij. De buurman die de hele dag loopt te schelden, de automobilist die rechts inhaalt en jou vervolgens snijdt, de wandelaar die allerlei troep op straat gooit. En dat zijn dan nog de milde vormen van honds gedrag.

En iedereen voelt ook aan zijn water dat het gedrag is dat moet worden afgekeurd. Het is immers zand in de raderen van de samenleving. Een samenleving heeft olie nodig en niet zand.

Er is in de loop der jaren wel iets veranderd. Honds gedrag wordt tegenwoordig ook bewonderd. Ik zal het toelichten.

Laat ik klein beginnen, nou ja, klein. De boze burgers die bijeenkomsten over de komst van een AZC verstoren met schelden en schreeuwen vertonen honds gedrag. Genoeg zijn er die het afkeuren maar er is ook begrip en goedkeuring te horen. Eindelijk eens een groep die zegt waar het op staat, die niet politiek correct is, niet bang, maar gewoon vol op het orgel gaat. Ook op social is er begrip en soms ronduit bewondering voor. Eindelijk eens weg van het juk van de elite waar omgangsvormen wel tellen. Zo, dat zal ze leren.

Die goede omgangsvormen worden opeens gezien als onderdeel van het complot om het volk stil te houden. En dom. En buitengesloten. Goede omgangsvormen zijn het gereedschap van de Gutmensch en die is paradoxaal per definitie slecht.

Nou kan ik nog denken ‘nou ja, het is lokaal, de mensen zeggen in hun emotie wel eens wat en uiteindelijk zijn wij toch een land waar je er met elkaar uit wilt komen’.

Er is echter veel groter honds gedrag bijgekomen waar ook in bewondering naar wordt gekeken.

Neem de Filipijnen.

Daar is op democratische wijze een president gekozen die in de stad waar hij burgemeester was verslaafden liet ombrengen. Gewoon, hoppa, kogel erin, want het was toch vuilnis. Deze man is dus gekozen tot staatshoofd van dat land. In de korte tijd dat hij er zit zijn al duizenden vermoord. Barack Obama heeft hij een hoerenzoon genoemd, en niet alleen Obama.

Dichterbij: stel de buurman besluit zich met jou en je gezin te bemoeien. Hij vindt wat van je én hij zorgt dat hij invloed krijgt in jouw huis. Via zijn zoon, die komt spelen, wil hij regelen dat andere vriendjes niet meer komen. Dat er ruzie komt. Dat jij zijn opvattingen overneemt. Die buurman heet Erdogan. Die buurman exporteert de eigen shit naar ons land en wordt daarom bewonderd. Hij schoffeert Nederlandse politici door het een te zeggen (geen inmenging) en het ander te doen (lijst opstellen van landverraders in Nederland). Hij wordt daarom bewonderd.

In de VS loopt Trump zich warm en intussen schoffeert hij de hele wereld. Vrouwen, Latino’s, Japan ga zo maar door. Hij gedraagt zich als een enorme hork en hij wordt erom bewonderd.

In Nederland komt de PVV met een verkiezingsprogramma waarvan de hoofdmoot is dat alle moslims moeten worden gereduceerd tot derderangs burgers. Zij wordt daarom bewonderd. Eindelijk eens ‘geen programma dat dik is’, eindelijk eens ‘zeggen waar het op staat’, en -zelfs de politiek correcte pers- ‘best knap om zo de lead te nemen in de discussie’. Bewondering dus.

Terwijl we weten, als je van feiten houdt en probeert de geschiedenis te begrijpen, dat dit gedrag leidt tot ruzie en oorlog. George Clooney zei ooit ‘that if you look like an asshole, you probably are.’ Gedrag hoort daarbij. Als je je honds gedraagt zul je het ook waarschijnlijk zijn. Ik snap niets van de bewondering voor hufterig gedrag. Tenzij al die bewonderaars ook hufters zijn en dat kan ik niet geloven. Het enige dat ik kan bedenken dat het voor de bewonderaars de vertaling is van hun eigen angst en wellicht haat. Zelf zouden ze het nooit durven maar nu is er iemand die het wel durft.

Dat dezelfde hufter zich op een dag tegen jou kan keren komt in niemand op. Dat er nooit iets goed zal komen uit dit soort gedrag ook niet. Dat de wereld er slechter op wordt dringt ook niet door. En vooral: dat de hufter het alleen maar zegt om zelf machtiger te worden, ook ten koste van jou, de bewonderaar als dat nodig blijkt, ook dat wordt niet gezien.

Honds gedrag. Het is altijd verkeerd. Altijd.

Weg met de elite?

15 maandag aug 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , ,

 

De elite. Je struikelt er virtueel over op social. Als ik de berichten lees op Twitter die zich keren tegen de elite dan kan ik het aantal niet bijhouden. Vooral gecombineerd met de term “politiek correct”. Het leidt tot een waas voor de ogen, een felheid die ongekend is en soms tot onverholen haat. Als iets tot zulke sterke emoties leidt dan moet er iets aan de hand zijn denk ik dan.

Dus, wat is er aan de hand?

Laat ik eerst duidelijk zijn dat ik niets tegen elites heb. Mensen die op basis van verdiensten een hoge positie (wat dat ook moge zijn) innemen. Ik hoop dat als ik ooit een ernstige ziekte heb, dat ik dan aan tafel kan komen met de elite der geneeskunde. Dat geeft mij een hogere kans op genezing dan wanneer ik met de minderen aan tafel zit. En je weet dat als je naar de Olympische Spelen kijkt, je kijkt naar de elite van de sport. Anders zou de aandacht snel weg zijn. 100 Meter sprint in 23,8 seconden is niet echt interessant. Zo bezien is een elite een topgroep binnen een bepaalde wereld die die positie heeft verkregen en daar bepaalde privileges voor terugkrijgt. Topsporters krijgen beter betaald dan amateurs.

Ik heb ook niets tegen een politieke elite. Mensen die verstand hebben van zaken waar ik geen of minder verstand van heb en die daar hun beroep van hebben gemaakt. (Aardig is natuurlijk dat onderdeel van die elite bijvoorbeeld Geert Wilders en Martin Bosma zijn, twee beroepspolitici die zich enorm afzetten tegen de elite. Een mooie interessante vorm van zelfhaat.) Ik heb er zelfs vertrouwen in dat politici hun werk goed doen zodat ik altijd netjes  ga stemmen. Daarbij laat ik me leiden door standpunten en uitspraken van diezelfde politici. Als ze er een zootje van maken stem ik er niet meer op.

Waar  komt die haat tegen elites dan toch vandaan?

Volgens mij is het simpel. Het begrip wordt gebruikt om een heel specifieke groep aan te duiden. Vooral linkse regenteske politici die in grote huizen wonen, in buurten waar alles koek en ei is en die geen idee hebben wat er onder het volk speelt. Niet alleen dat: zij hebben niet door dat het volk het beter weet. Beter weet wat goed is voor Nederland. Zij, de elite, luisteren nooit naar het volk en hebben lak eraan. Zij beloven van alles maar doen iets anders. Ze kleven aan het pluche, geven elkaar de beste banen, sturen hun kinderen naar de beste scholen en regelen dat de shit bij het volk terechtkomt en niet bij henzelf.

Dat is ongeveer het verhaal dat ik terugvind op social.

Waar gaat het volgens mij mis?

Allereerst heeft iedere samenleving elites: mensen die iets beter kunnen dan de rest. Godzijdank. Je kunt mij met een masker voor en een scalpel in mijn hand een OK binnensturen, de kans dat de patiënt overleeft is klein. Ik behoor niet tot de elite der geneeskunst. Je kunt mij voetbalscheidsrechter maken maar dat wordt niks. Gelukkig zijn er mensen die daar veel meer van weten dan ik. Je hebt elites nodig. Ze kunnen iets wat jij niet kunt. Deal with it.

Verder wordt vergeten dat die elites iets hebben moeten doen en laten om op hun plek te komen. Je moet wel heel erg van politiek en macht houden wil je ooit in de Tweede Kamer komen en blijven. Anders haak je af. Het is hard werken, zeven dagen per week, 24 uur per dag. Je komt er niet met gelanterfant.

Daarnaast is het handig om elites te hebben. Zij zullen sneller tot een gewogen oordeel komen dan de niet elites. Je kunt wel voor de simpele oplossing willen zijn maar die werkt vaak niet eens. “Geen AZC in mijn wijk!” Ok, maar waar dan wel? En wanneer? En hoe? En voor hoelang? Elites overzien vaak beter wat de gevolgen zijn van handelingen.

Het is kortom handig dat er elites zijn en onvermijdbaar. Als “het volk aan de macht” is duurt het maximaal een jaar voordat nieuwe elites opstaan.

Wat kan de politieke elite, want daar gaat het om, in de tussentijd doen?

Stoppen met zich verdedigen en gewoon vertellen wat zij doen en waarom. De anti-elitisten niet vragen om losse uitspraken maar om plannen die uitvoerbaar zijn. Ze betrekken bij plannen, voornemens en vooral ook bij besluiten. Luisteren en vervolgens uitleggen wat de complexe werkelijkheid nog meer inhoudt. Dat dat hun werk is om daar rekening mee te houden. Dat van politici mag worden verwacht alles af te wegen en dan toch een besluit te nemen. Dat ieder besluit een compromis is. Dat luisteren naar iedereen niet hetzelfde is als iedereen zijn zin geven. En dat ieder besluit iemand of een groep boos zal maken omdat ie zijn zin niet krijgt. Tot vervelens toe uitleggen. Steeds weer.

Het is niet anders. De elite zal de rest serieus moeten nemen. De rest zal de elite serieus moeten nemen. Of anders gewoon wegstemmen. Dat kan in Nederland.

Dat is de luxe van Nederland.

Het drama PvdA

14 zondag feb 2016

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , , , , ,

Het zijn moeilijke tijden voor de bevlogen medemens. Bij wie kun je nog terecht voor een sociaal genuanceerd geluid. Bij  wie met je overtuiging dat er altijd mensen zullen zijn die het zelf niet redden. En voor wie dus moet worden gezorgd. Kortom: waar kun je terecht voor een ouderwets sociaal democratisch geluid?

Het was ooit, hoe lang geleden lijkt dat al weer, heel duidelijk: de PvdA. Daar moest je zijn. Een grote partij met het hart op de juiste plek. Een partij met een rijke traditie opgericht om arbeiders aan een betere toekomst te helpen.

Maar ja. Arbeiders werden schaars. Er kwam in de laatste decennia van de vorige eeuw een steeds grotere middenklasse. De kinderen van de arbeiders hadden gestudeerd en kregen betere banen dan hun ouders. Kregen dus ook meer te verliezen en minder te winnen dan hun ouders. De wereld werd ook groter. De Nederlandse economie was totaal afhankelijk van wat er in de rest van de wereld gebeurde. Die rest van de wereld kwam naar Nederland. Niet alleen studenten en kenniswerkers maar ook vluchtelingen. Mensen zonder kansen op de arbeidsmarkt.

De PvdA raakte zijn dubbeltjes, die nooit een kwartje zouden worden, kwijt en had geen oog voor de nieuwe kwartjes. De middenklasse werd overgelaten aan andere partijen en de PvdA ging zich richten op nieuwe dubbeltjes. Zielige mensen. Vluchtelingen, allochtonen, mensen met een uitkering. Niet dat die zielig zijn, maar zo werd er wel naar gekeken. Helpen zullen we ze. Of ze willen of niet. Er werd verzuimd een verbinding te maken met die hele grote middenklasse die best wat overheeft voor een ander. Maar die ook tegelijkertijd vindt dat je het zelf moet regelen. Dat je zelf verantwoordelijk bent voor je leven.Wat de PvdA moeilijk vindt is dingen te eisen van zwakkere groepen. Want dat is niet aardig.

Het is de PvdA nooit gelukt een goed antwoord te formuleren op de vraag hoe je solidair kunt zijn in een individualiserende wereld.

Wat is wel gebeurd?

Kok noemde het het afschudden van de ideologische veren. Het leek een meesterzet. Men sprak van het einde van de geschiedenis, het einde van de grote verhalen. De wereld zou gerund worden als een bedrijf en Nederland werd opeens de BV Nederland.

Hoe men er naast kan zitten is wel gebleken. Mensen blijven behoefte hebben aan verhalen, aan ideologie. Aan ethiek. Aan een verbindende verklaring voor alles wat gebeurt. En het is niet meer de PvdA die die verklaring kan leveren. Op links doet de SP zijn best, maar Roemer is uiteindelijk niet de man om grote groepen te binden. Op rechts is er de PVV die doorheeft dat het benoemen van een gemeenschappelijke vijand ook een verhaal is. Niet een prettig verhaal maar wel een verhaal. Een verhaal ook zonder oplossingen maar blijkbaar goed genoeg voor bijna 30% van alle stemmen.

Wat doet de PvdA intussen?

Samsom heeft zijn lot verbonden aan dit kabinet zonder er zelf in te zitten. Best bijzonder. Maar goed, hij verdedigt het met verve en dwars tegen alle peilingen in. En nu in het jaar dat de PvdA 70 wordt worden de messen geslepen. Partijgenoten liggen op de loer om hem een pootje te lichten. Te zorgen dat men in ieder geval niet als een man achter hem staat. Zoals de traditie wil roeptoetert men alles over de ander om zelf meer op te vallen.

Alsof de kiezer gek is. Alsof de potentiële PvdA-stemmer immuun is voor dit geschutter. Men wil niet anders dan een partij die staat voor wat zij zegt en niet meewaait met de bomen in het bos.

Ik denk dat de PvdA weer een ideologisch verenpak moet aantrekken dat zich richt op succesvolle mensen uit alle lagen van de samenleving. Dat zij moet stimuleren dat mensen zelf weer aan het roer staan en dat dat beloond wordt. Dat het niet beloond wordt als je niet mee wilt doen terwijl je wel kunt. Of je nu autochtoon of allochtoon bent, ingezetene of vluchteling, man of vrouw. Een nieuw soort optimisme dat iedereen iets van het bestaan kan maken en dat dat ondersteund moet worden. Een groot verhaal.

Een verhaal in plaats van bijvoorbeeld nieuwe regels of nieuwe wetgeving. Die kramp met de PvdA ook uit: alles willen vatten in wetgeving voor iedereen en alles. Het antwoord op maatschappelijke problemen is niet aangeven dat er een nieuw wetsvoorstel ligt of zo, maar het antwoord is een opvatting, een stellingname. Onvermoeibaar realistisch optimisme. Dat alles kan en mogelijk is, maar dat de mens niet van nature tot het goede geneigd is.

Het drama kan voorkomen worden.

Niet voor de PVV bedoeld

22 dinsdag dec 2015

Posted by in politiek

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Ik schrijf dit niet voor aanhangers van het gedachtegoed van de PVV. De kans dat die dit lezen is immers gelijk aan nul. Zo gaat het überhaupt met alle tegengeluiden: geschreven voor eigen parochie. En ook als zij het wel lezen dat zal het hen alleen maar bevestigen in een aantal overtuigingen. De naïeve Gutmensch is links, intellectueel, weet niet wat het volk wil en gaat de eigen ondergang tegemoet. Door het niet eens te zijn met de PVV demoniseer je hen (‘zie je wel’) en geef je blijk van elitair gedrag.

Tot zover de drogredeneringen.

Waarom schrijf ik dit wel? Omdat ik iets kwijt wil. Dat is samen te vatten als: tegen de gemakzucht. Ik vind de PVV een onmatig gemakzuchtig clubje waarbij de laatste tweet van Wilders (Politiek en pers kunnen de rambam krijgen) een mooi voorbeeld is.

Wat staat daar eigenlijk? Allereerst moeten we vaststellen dat Wilders zelf al heel lang Tweede Kamerlid is en onderdeel is van de politiek. Sterker nog, de beste man heeft nooit een andere baan gehad dan ambtenaar of politicus. Al eerder gaf hij zichzelf de kwalificatie neppoliticus mee, want ook hij is onderdeel van dat parlement. Nu maakt hij het bonter: hij zegt tegen zichzelf dat hij de rambam kan krijgen. Dat is voer voor psychologen en getuigt van een helder zelfinzicht.

Ook de pers kan de rambam krijgen, maar dat is oud nieuws.

Waarom kan iedereen de rambam krijgen? Simpel: mensen die zich op Wilders beroepen hebben een aanslag gepleegd op een gezin met een niet-Nederlandse achtergrond. Politici en pers hebben gesteld dat Wilders nu moet komen met een uitspraak dat hij geweld afkeurt. Dat zijn oproep kominverzet betekent dat dat moet met democratische middelen. Maar hij geeft aan dat iedereen de rambam kan krijgen en dat hij zich niet tegen geweld uitspreekt.

De geestelijke armoede en gemakzucht druipt hier vanaf. Waarom je niet uitspreken? Zo moeilijk is dat niet als het gaat om geweld van niet-Nederlanders. Er is dus verschil tussen het ene en het andere geweld. Het ene geweld is af te keuren, het andere is prima. Dat zit er achter, verder niets.

Voorts zal de PVV nooit komen met werkbare oplossingen. Het is een beetje schreeuwen langs de zijlijn, beetje stemming maken, beetje jennen, jij-bakken, beetje puberen op kosten van de belastingbetaler. En juist dat, dat nooit verder komen dan zeggen wat in je opkomt is onmatig gemakzuchtig. Het is zo makkelijk. Kritiek hebben op andere partijen die wel proberen iets te bereiken -ook al ben ik het niet altijd met hen eens- getuigt van dezelfde gemakzucht. Je moet altijd praten. Er altijd uit willen komen.

Blijkbaar heeft het een functie. Zo’n 22% van de kiezers zegt op de PVV te gaan stemmen en nog eens 8% overweegt het. Dat betekent dat 30% van de kiezers in Nederland niet is geïnteresseerd in welke oplossing dan ook en net zo gemakzuchtig is. Een oplossing is overigens een idee dat uitgevoerd kan worden waarmee een probleem verdwijnt. Dat is iets anders dan roepen, het is de consequentie van je standpunt nemen en ten uitvoer brengen. Dat zal de PVV niet doen en met zijn tweet laat Wilders zien dat hij dat ook niet doet. We weten waar we aan toe zijn. Nooit zeggen dat we het niet wisten.

Maar goed, ik schrijf voor eigen parochie. Dat weet ik. Ik zal niemand overtuigen die het hier allemaal niet mee eens is. Ik wil het wel gezegd hebben.