Over vijf jaar bestaan Tweede Paasdag, Pinksterdag en Kerstdag niet meer. Over tien jaar zijn christelijke feestdagen puur een privéaangelegenheid.

Dat zit zo.

Er is niet veel meer van deze tijd als ik zo het nieuws volg. Niet van deze tijd is bijvoorbeeld om MBO’ers scholier te noemen in plaats van student. Vuurwerk is niet van deze tijd. Maar ook de christelijke feestdagen zijn niet meer van deze tijd. Zwarte Piet. Een mooie oude diesel. Iedere dag vlees. Je kinderen inenten. De originele tekst van opera’s. Ritueel slachten. Centraal Schriftelijk Examen en de CITO. Roken. Drinken. Het vliegtuig pakken binnen Europa. Koopzondag. Ik kan nog wel zo doorgaan.

Doet me wel de vraag stellen: wanneer is iets wel van deze tijd, hoe weet je dat en wie bepaalt dat? Moeilijke vragen. Alle drie. Maar ik geloof dat ik er uit ben en een antwoord heb. Dat gaat als volgt.

Iemand met een onwrikbare mening over een of ander onderwerp krijgt of zoekt een podium. Dat kan social zijn maar ook de radio of tv. Op hoge toon wordt vervolgens het eigen standpunt verkondigd (bijvoorbeeld roken op straat moet worden verboden want iedereen rookt mee). De rechtvaardiging voor het verbieden is dan dat in andermans rook lopen niet meer van deze tijd is.

Dus: wél van deze tijd is de mening van de verkondiger van die mening. Hoe je dat weet is luisteren naar de verkondiger. En wie dat bepaalt is dezelfde verkondiger. In het meest ridicule geval kan ieder van ons uitmaken of iets van deze tijd is of niet.

Neem dus de christelijke feestdagen. Ik voorzie binnen nu en pakweg 10 jaar een afschaffing van het collectieve karakter van die dagen. Ze zullen worden vervangen door dagen van andere religies (tweede Pinksterdag wordt ingeruild voor het Suikerfeest) of door seculiere dagen, op te nemen wanneer het jou uitkomt. Tweede Paasdag, Pinksterdag en Kerstdag zullen veel eerder verdwijnen. Ik denk binnen 5 jaar. Die dagen zijn niet meer van deze tijd want niemand weet meer waar ze voor dienen, wat de bedoeling is en wat de religieuze betekenis is. Daarom kunnen ze weg. Ze zijn dus niet meer van deze tijd.

Nu denk ik daar heel anders over, maar het gaat me om het algemene beeld. Ik ben een beetje moe aan het worden van het argument dat iets niet meer van deze tijd is. Inhoudelijk is het een straatarme redenering. Een armoede die zeer van deze tijd is overigens. Mensen discussiëren met elkaar zonder verdieping, zonder opbouw van argumenten, zonder oorzaak en gevolg en zonder goede conclusie. Degeen die het zegt doet namelijk iets anders. Hij vertelt jou impliciet dat jíj niet van deze tijd bent en dus hopeloos ouderwets. Niet aangesloten. Leeft in een vorige eeuw. Je telt niet meer mee.

In plaats van een inhoudelijk oordeel is het een moreel oordeel. De boodschapper is moreel superieur aan jou want wel aangesloten op de huidige tijd. En jij? Jij bent een sneue stakker.

Dus als sneue stakker kan ik zeggen dat ik van het meeste dat niet van deze tijd is de waarde wel kan inzien. Van een centraal schriftelijk examen tot aan het vasthouden van Christelijke Feestdagen tot het einde der tijden. Ik hou erg van tradities, van dingen die goed zijn niet opeens afschaffen maar laten evolueren tot iets anders. Meegroeien met veranderingen omdat de tijd dat ook doet. Ik hou van de schoonheid van de gewoonte, zelfs als je niet meer precies weet waarom er Pinksteren is. Wat namelijk wél van deze tijd is is veelal de hype van het moment. De verontwaardiging van deze week. De dagkoers.

Ik heb niets met dagkoersen en ik kijk nu al uit naar Pinksteren.