Lees ik toch nu weer een bericht in de NRC  dat rechts Nederland kritiek heeft op de keuze voor de Amsterdamse Sinterklaas. Vanmorgen nog las ik in De Volkskrant een artikel over een bijeenkomst over Zwarte Piet. Allemaal mooi, tot de laatste alinea. Lees even mee:

Ondertussen zijn de radicaalste activisten alweer een stap verder. Sinterklaas deugt ook niet, zei Michael van Zeijl in het gesprek met burgemeester Hamming: ‘Kwalijk dat kinderen bij een oude katholieke man op schoot zitten.’ En: ‘Waarom moet Sinterklaas altijd een man zijn?’, vond Naomie Pieter van Kick Out Zwarte Piet deze week op radiozender Den Haag FM. ‘Kan het niet een vrouw zijn, of iemand in een rolstoel?’

Van links tot rechts is weer iedereen bezig met een kinderfeest, waar ik ieder jaar overigens heel veel  plezier aan beleef, en buitelt haatdragend, verbitterd, kleingeestig en zonder enige relativering over elkaar heen.

Aan het feest van Sinterklaas kan echt niets meer goed zijn! Althans volgens 0,00000001% van de bevolking. De rest interesseert het geen biet. Mij ook niet. In het geheel niet. Zwarte Piet is al lang niet meer in alle gevallen zwart en soms wel. So what? Geel, groen, paars, zeg maar alle kleuren van de ergernis: ik heb ze allemaal gezien. Mijn  kinderen vonden het allemaal prima en gezegend. Zolang het maar gezellig is en cadeautjes opleverde.

Volwassen mensen die nu nog vol overtuiging de discussie aangaan zijn inmiddels erg sneu aan het worden. Culturele veranderingen gebeuren en kun je niet per decreet afdwingen. Ga weg, sodemieter op, denk ik dan. Je kunt ze ook niet tegenhouden. Dan denk ik hetzelfde.

Ga dus weg, stel zielepoten.

Waarom is Sinterklaas een fantastisch feest? Het is oud en nostalgisch voor iedereen die ermee is opgegroeid. Het gaat over liefde en aandacht voor elkaar. Je doet echt moeite. Je maakt een surprise die spot on is of je schrijft een gedicht dat helemaal bedoeld is voor de ontvanger van het cadeau. Je bent er vooraf mee bezig. En dan..wordt er op deur gebonkt en, hey ho presto, voor de deur staat een zak met cadeaus! Hoe kan dát nou? Sinterklaas gaat over spanning, elkaar iets geven, aandacht, cadeaus. Een avond met de familie thuis cadeaus uitpakken en naar elkaar luisteren als een gedicht wordt voorgelezen. Mompelen als het verkeerd wordt voorgelezen terwijl je er zo je best op hebt gedaan. Een borrel, een chippie erbij. En daarna blij zijn met alles wat er is gebracht door die oude Sint en zijn knechten.

Dat is en blijft fantastische en wat mij betreft overleeft die feest mij en allen die na mij komen. Dat we nog generaties op 5 december feest mogen vieren. Met alle kleuren van de regenboog. Mij best.

Dus hou eens op met zeiken aan alle kanten. Zoek een hobby of werk waardoor je van de straat bent. Doe wat met je leven dat ertoe doet, maak positief verschil. Stop je eigen verzuring.

Mij allemaal prima.

Laat ik ook mijn grens aangeven. Die grens heeft niets te maken met kleur want daarin ben ik volstrekt agnostisch. Een ding moet me van me hart:

Sinterklaas is een vent en zit op een paard en niet in een rolstoel.