Als ik ’s morgens vanuit het dorp de berg oploop naar huis dan zing ik in mijn hoofd altijd liederen met een goed tempo, een marstempo. Dat helpt mij door de vele procenten stijging en maakt dat ik de vaart erin hou. Een van de liederen die ik dan zing is het Solidaritätslied geschreven door Brecht, op muziek gezet door Eisler en gezongen door Busch. Rauwe zang uit ver in de vorige eeuw. Mooi ook. Een mooi tijdsbeeld. Quatsch is het overigens ook, inhoudelijk gezien. Maar toch: mooi.

Brecht zag de dingen niet verkeerd maar verbond er wel verkeerde conclusies aan. De socialistische heilstaat had geen enkele kans ooit een heilstaat te worden. Integendeel, het werd een grote menselijke ramp.

Eén van de coupletten gaat aldus:

Unsre Herrn, wer sie auch seien,
sehen unsre Zwietracht gern,
denn solang sie uns entzweien,
bleiben sie doch unsre Herrn.

En toen ik dát zong in mijn hoofd moest ik direct denken aan alle rechtse partijen in Europa. Of het nu gaat om UKIP, met die charlatan van een Farage, die er vandoor ging toen het eenmaal zo ver was en nu geniet van een mooi inkomen, aan de PVV, aan de Lega Nord, de AfD met hun holocaustwegmoffelende Gauland, het FN in Frankrijk, Tommy Robinson enzovoort. De kern van al hun verhalen is dat zij namens het Volk spreken en dat zij weten wat dat Volk wil. Dat Volk wil namelijk van de Elites (door Bosma van de PVV gespeld als élites) af en in plaats daarvan moet de Wil van het Volk direct kunnen worden toegepast. Het Volk moet bepalen wat er gebeurt! Maar omdat het Volk wel heel veel is, is daar opeens de Partij die namens het Volk spreekt. En zo is de cirkel weer rond. Dus als het Volk het voor het zeggen wil hebben dan moet zij bovengenoemde partijen aan de macht brengen.

Als voorloper daarop kun je nu al kijken naar hun standpunten. Die zijn alle nogal zwartgallig. De wereld zoals we die kennen gaat ten onder. Dat ligt vooral aan de wegkijkende elite maar nog meer aan de islam. Mensen die dat zwarte beeld wegwuiven zijn Goedmensen, deugmensen, wegkijkers, SJW enzovoort. Een minder soort volk en dus niet het Volk met hoofdletter. Die partijen praten dus namens een deel van het Volk en de rest is slecht. Wat zij zaaien is tweespalt, verdeeldheid, hullie-wullie denken, de goeden en de slechten. Wat zij doen is met zoveel onzin mensen tegen elkaar opzetten, dat zij de macht krijgen en hebben en houden.

Het is oppassen met deze partijen en met hun apologeten! Zo snel mensen goed gedrag, vriendelijkheid, begrip, deugen, empathie wegzetten als Volksvijandig en elitair, zo snel dat gebeurt, is de dictatuur van de lompheid dichtbij. En die is dichtbij. Kijk naar Hongarije, Italië en Turkije. Niet voor niets zijn de leiders van deze partijen zo gecharmeerd van sterke mannen die wel eens zullen laten zien wat het Volk wil.

Daar denk ik aan als ik dus in mijn hoofd dit couplet zing:

Unsre Herrn, wer sie auch seien,
sehen unsre Zwietracht gern,
denn solang sie uns entzweien,
bleiben sie doch unsre Herrn.

Zolang wij zorgen dat partijen groot kunnen worden, die spugen op gewoon menselijk basisfatsoen en de samenleving splijten, zolang staan we hen toe aan de macht te komen en te blijven. Geen betere samenleving voor hen dan een gespleten samenleving vol haat en nijd. Zij zullen nooit de harmonie nastreven, het geluk van allen of gewoon lekker wonen in een fijn  land. Zij zijn de vijand van al die zaken. En uiteindelijk zijn zij de vijand van het volk (zonder hoofdletter).

En het goede nieuws is dat de meerderheid van mensen gewoon lekker wil leven, zonder al te veel strijd en woede én dat wij het zelf in de hand hebben. Wij nemen zelf, ieder van ons, iedere dag weer het besluit mee te gaan in hun verhalen of niet. Er tegenin te gaan of niet. Op  hen te stemmen of niet.

Ik zou zeggen: beter van niet.