• Over

Dick Koopman

~ Durf te denken

Dick Koopman

Tag Archief: leidinggeven

Polderen is prima!

30 maandag nov 2015

Posted by Dick Koopman in Management

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Benedictus, besluiten, communicatie, leidinggeven, management

Polderen is prima? Hoe kom ik erbij? Ben ik gek geworden of zo. Iedereen is tegen polderen tegenwoordig, want slap en tot niets leidend.

Is polderen prima?

Waarom deze vraag? Vanmorgen had ik een meeting over de richting van ons bedrijf. Wat willen we precies uitstralen. Op wie richten we ons precies en welke middelen willen we inzetten. Onder andere. Eens in de zoveel tijd hebben we een soort check up om te zien of we op de goede weg zitten. En ook om eventueel te besluiten dat we dingen anders moeten doen. We zijn altijd online en dat betekent dat de buitenwereld soms sneller gaat dat je met je team aankunt. Of aan moet. Want de wereld kan veranderen maar dat betekent niet dat je daarin meemoet.

We hadden nu wat knopen door te hakken, en dan is de vraag hoe je dat doet.

Benedictus heeft rond 530 een regel geschreven voor het leiden en leven van en in een kloostergemeenschap. Daarin geeft hij op een verrassend eigentijdse manier een overzicht van alles dat speelt in een gemeenschap van mensen. Over de tijd van bidden tot aan wanneer, waarom en hoe te straffen. Het is het allereerste managementboek. Ik heb het meermalen gelezen. Ook bij het komen tot een oordeel als leidinggevende (abt) geeft hij inzichten.

Er zij twee soorten besluiten, grote en kleine. Bij een groot besluit is er sprake van iets belangrijks, iets dat allen treft. Een klein besluit betreft iets met minder reikwijdte, met een kleine impact.

Benedictus is heel duidelijk over het nemen van een groot besluit. Je roept iedereen bij elkaar en je bent duidelijk over het probleem. Wat is het probleem, waarom is het een probleem en waarom ben je bij elkaar. Iedereen geeft in gepaste eerbied zijn mening en iedereen komt aan bod om raad te geven. Niemand mag zijn standpunt hard en onbuigzaam verdedigen. In zo’n beraad is het van belang als leidinggevende je oor te lenen aan de jongste van het gezelschap. Zoals Benedictus zegt: de Heer openbaart vaak aan de jongere wat de beste oplossing is. Luister dus naar iedereen, vooral naar de jongste (van hart) en neem een besluit. Het is ook voor Benedictus duidelijk dat de Abt het besluit neemt en dat iedereen gehoorzaamt.

Wat kan ik hiermee? Wat kun je als manager, als leidinggevende hiermee? Mijn bedrijf heeft medewerkers met een gemiddelde leeftijd van 26 jaar. Ze zijn allen jong terwijl sommigen jonger zijn dan anderen. Een groot issue bereid ik voor, zodat ik helder ben waar het precies om gaat en welke vraag moet worden beantwoord. In een ‘company stand up’ leg ik voor wat precies de issue is, waarom het ons allen raakt en dat we met een oplossing moeten komen. Helder is ook dat ik het uiteindelijke besluit neem. Ik luister altijd naar de jongste van het gezelschap. Die komt inderdaad meestal met het verrassendste inzicht. Nog niet behept met verleden en begrip voor hoe het zo is gekomen. Fris. Ik hoor alles aan en neem een besluit. Soms direct,  soms later. Het besluit laat ik weten aan iedereen. We komen het na.

Een klein issue bespreek je volgens Benedictus met een oudere. Gewoon om te kijken of je op de goede weg zit. En je besluit.

Door te doen zoals iemand bijna 1500 jaar geleden beschreef creëer je draagvlak en krijg je ideeën die je daarvoor niet had. Jongeren hebben verrassende inzichten, nieuwe ideeën. Vol energie, weinig richting. Ouderen hebben (te)veel richting en minder energie. Samen perfect aanvullend. Veel praten levert duidelijkheid, rust en draagvlak op. Polderen is prima. Een goed besluit kan niet zonder.

Polderen is goed, want zoals geschreven staat ‘doe alles met raad, dan hoeft het u later niet te berouwen’.

 

Vergaderingen overleven (deel 1)

17 maandag aug 2015

Posted by Dick Koopman in organisaties

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Benedictus, leidinggeven, vergaderen

Het is maandagochtend en ik weet dat er op dit moment in heel veel organisaties wordt vergaderd. Dat weet ik trouwens op willekeurig welk moment van welke dag dan ook. Er wordt namelijk volop vergaderd.

Iedereen die vergadert, en wie doet dat niet, kent de routine. Ongeveer 10 minuten na het begintijdstip begint de vergadering. Er ligt in het beste geval een agenda en in het nog betere geval is per punt aangegeven wat de status per punt is. Informeren, sonderen of besluitvormend. En, hors catégorie, per punt een tijd. De voorzitter opent en de vergadering is begonnen. En daar gaan we.

Karakters komen naar voren. De alfamensen, de beschouwers, de afwachters, de tragen. Belangen komen naar voren. Onderlinge spanningen. Goede chemie. Slechte chemie. De voorzitter stuurt, laveert, laat versloffen, wordt boos, pauzeert et cetera.

En na een paar uur is de vergadering afgelopen. Ik heb ooit een baas gehad die opende met de woorden ‘ik heb alle tijd en ik heb er zin in’. Soms eindigde de vergadering om 20.00 uur, 10 uur na start. Dat waren memorabele tijden.

Na afloop praat je na, bel je elkaar in de auto met vragen als: ‘wat is er nou precies besloten’, ‘wie gaat nou wat doen’ en ook ‘dat projectplan was natuurlijk bagger hè?’.

Na twee weken ga je opnieuw de cyclus in. Vergaderingen overleven doe je door zitvlees te creëren, je een beetje voor te bereiden, vooraf draagvlak voor je punt regelen en vooral door met niet te veel actiepunten naar buiten te lopen.

Dit lijkt wat aangedikt maar dat is het niet. Ik praat veel met mensen over vergaderen en het valt me op hoeveel weerzin ertegen bestaat. Vanwege het tijdsbeslag, de onduidelijkheid et cetera. Het is mijn overtuiging dat het allemaal beter kan.

De rol van de voorzitter of leidinggevende is cruciaal. Je kunt de verantwoordelijkheid overal neerleggen maar het slagen van een organisatie of een vergadering hangt af van de leidinggevende.

Ik wil ook graag uitleggen hoe dat beter kan zonder zelf maar de minste pretentie te hebben dat ik het allemaal goed doe. Dat is namelijk niet zo. Ik heb wel bijgeleerd. En precies dát wat ik heb bijgeleerd zal ik hier delen. Ik zal daarbij teruggrijpen op een boekje uit ongeveer 530 NC, de Regel van Benedictus. De nadruk zal liggen op de leidinggevende.

In een eerdere blog over Benedictijns timemanagement heb ik beloofd te zullen schrijven over mijn leven als leidinggevende en hoe dat is beïnvloed door de Regel. Dat gaat niet in een keer dus zal ik er meerdere blogs aan wijden.

De komende blogs zal ik schrijven over: goed leidinggeven, goed vergaderen, goed besluiten nemen en time-management.

Voor nu wil ik eindigen met de woorden van een heel goede vriend van me. ‘Iedere organisatie met meer dan vijftig mensen, heeft geen buitenwereld meer nodig.’ Hij zei dat zonder ironie en ik ben ervan overtuigd dat hij gelijk had. Dat het ook anders kan is duidelijk.

En het mooie is: ik kan dit allemaal schrijven zonder er eerst over te vergaderen. Tenslotte is een kameel een paard waarover vergaderd is.

Abonneren

  • Berichten (RSS)
  • Reacties (RSS)

Archief

  • juni 2022
  • mei 2022
  • april 2022
  • maart 2022
  • februari 2022
  • januari 2022
  • december 2021
  • november 2021
  • oktober 2021
  • september 2021
  • augustus 2021
  • juli 2021
  • juni 2021
  • mei 2021
  • april 2021
  • maart 2021
  • februari 2021
  • januari 2021
  • december 2020
  • november 2020
  • oktober 2020
  • september 2020
  • augustus 2020
  • juli 2020
  • juni 2020
  • mei 2020
  • april 2020
  • maart 2020
  • februari 2020
  • december 2019
  • november 2019
  • oktober 2019
  • september 2019
  • augustus 2019
  • juli 2019
  • juni 2019
  • mei 2019
  • april 2019
  • maart 2019
  • februari 2019
  • januari 2019
  • december 2018
  • november 2018
  • oktober 2018
  • september 2018
  • augustus 2018
  • juli 2018
  • juni 2018
  • mei 2018
  • april 2018
  • maart 2018
  • februari 2018
  • januari 2018
  • december 2017
  • november 2017
  • oktober 2017
  • september 2017
  • augustus 2017
  • juli 2017
  • juni 2017
  • mei 2017
  • april 2017
  • maart 2017
  • februari 2017
  • januari 2017
  • december 2016
  • november 2016
  • oktober 2016
  • september 2016
  • augustus 2016
  • juli 2016
  • juni 2016
  • mei 2016
  • april 2016
  • maart 2016
  • februari 2016
  • januari 2016
  • december 2015
  • november 2015
  • oktober 2015
  • september 2015
  • augustus 2015
  • juli 2015
  • juni 2015
  • mei 2015
  • april 2015
  • maart 2015
  • februari 2015
  • januari 2015
  • december 2014
  • november 2014

Categorieën

  • Autonomie
  • Brexit
  • Burger serieus nemem
  • Burger serieus nemen
  • Commissie Stiekem
  • Communicatie
  • crisis
  • culinair
  • de open samenleving
  • deeleconomie
  • Durf te denken
  • economie
  • Europa
  • Fatsoen
  • filosofie
  • Geen categorie
  • GeenPeil
  • Grexit
  • griekenland
  • Gutmensch
  • Klant centraal
  • leven
  • Lezen
  • Literatuur
  • Maatschappij
  • Management
  • Marketing
  • mensbeeld
  • nationalisme
  • New Business
  • Ondernemen
  • Onderwijs
  • organisaties
  • Parijs
  • PEGIDA
  • politiek
  • Politiek correct
  • Populisme en de Grondwet
  • referendum
  • religie
  • Retail
  • seculaire religie
  • terreur
  • Toeristen
  • Turkije
  • twitter
  • Verlichting
  • vluchtelingen
  • Zwarte Piet

Meta

  • Registreren
  • Inloggen

Blog op WordPress.com.

  • Volg Volgend
    • Dick Koopman
    • Doe mee met 2.473 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • Dick Koopman
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen