Tags

, , , ,

unnamed-5

We hadden het kunnen weten, maar wat er gebeurde hadden we echt niet voorzien.

De dag begon wat bewolkt maar we konden lekker buiten ontbijten. Snel trok het dicht en begon het te onweren, heel ver van ons vandaan. We, vier volwassenen en vier pubers, zouden gaan kanoën op de Argens, een riviertje niet ver van ons vandaan. Een uitje dat altijd de moeite waard is. Anderhalf uur minimaal, relaxed en soms ook helemaal niet relaxed, de rivier af. Maar ja, met onweer op een rivier is niet slim. Gebeld en inderdaad bleek ook de organisatie het geen goed idee te vinden.

Dus op naar Cotignac, de Troglodytes bezoeken. Eeuwenoude grotten en grotwoningen. Altijd mooi en dan vooral het uitzicht. Op de terugweg werd het donkerder en donkerder.

En eenmaal thuis in Le Sommet begon het te regenen.

Dat hield niet meer op. Met bakken kwam het urenlang de hemel uit. We hadden een kleine, voorspelde, lekkage in huis. Het zwembad en de overloop daarvan liepen over van al het water. We telden de seconden na een coupe de foudre en het ene moment liep het onweer bij ons vandaan om vervolgens weer op ons af te komen. Het werd flink koeler en donker. In de loop van de middag viel én het water én de elektra uit.

De weer-app voorspelde dat het tussen 19 en 20 uur droog zou worden. Dat was mooi, want we hadden gereserveerd bij Les Chineurs, vanwege de perfecte pizza en daarna gingen we de Marché Nocturne en de kermis bezoeken. En, hey presto!, het werd droog. Wij ons bergje af naar het dorp. Wat we toen meemaakten hadden we niet verwacht.

Het restaurant was dicht, er was geen avondmarkt en de kermis stond in diepe stilte op de Place Respélidó. Welgeteld één restaurant was open en we mochten op eigen risico buiten zitten. Toen wij er eenmaal zaten kwamen er nog zo’n twintig gasten bij. De elektra viel geregeld uit wat een enorm goede sfeer gaf op het terras. Elkaar bijlichten met de mobiel, kletsen met elkaar. Het licht ging aan en er was gejuich. Vervolgens begon het weer te onweren en te gieten en het licht viel uit. De sfeer werd steeds beter. Fransen zijn uitstekend in het opvangen en relativeren van dit soort overmacht. Aah, bof! Het is nu eenmaal zo. Relax, eet en drink. Maak het gezellig!

We zijn de avond thuis binnen aan tafel geëindigd, bij kaarslicht. Drinkend, kletsend, spelletjes spelend, met heel veel plezier. Geen online dingen, de wifi lag er immers ook uit, en pubers die opeens graag spelletjes speelden.

Laat in de avond ging het licht weer aan en bleef aan. De volgende dag was het weer ongegeneerd lekker.

Black out in de Var is on-Nederlands heftig, maar als je je overgeeft aan wat er gebeurt kun je zomaar een vreemde heerlijke dag samen beleven.

Niet dat ik uitkijk naar de volgende keer…

(*) Ook gepubliceerd op Cote & Provence