Op de begane grond van het pand waar mijn bedrijf is, is een heel goede en goed gesorteerde boekhandel. In het dorp waar ik woon is ook een heel goede boekhandel. Bij de laatste bestel ik via Twitter boeken. Beide boekhandels hebben mij als klant. Bij de boekhandel in mijn dorp koop ik 97% van mijn boeken.

Boeken. Ik heb een huis vol boeken. Overal staan en liggen boeken. Ik koop boeken. Iedere week opnieuw koop ik boeken. Soms maar twee, veel vaker drie of meer. De stapels groeien daarmee. Soms doe ik boeken weg. Dat is moeilijk. Een boek wegdoen. Maar soms moet het. Mijn huis kan niet nog meer boeken aan en dus ga ik schiften en wegdoen.

Ik kom dan boeken tegen als oude bekenden. De dood in de pot qua wegdoen is herinneringen ophalen met zo’n boek. Dan doe je het niet meer weg. Ik doe dus mijn hart op slot, ga geen gesprek aan en doe het weg. Dat werkt.

Lezen. Ik lees. Iedere dag, liefst uren lang maar dat lukt niet altijd. Ik lees iedere tekst die ik tegenkom. Op internet, op straat, ’s morgens in de krant, boeken, brochures. Ik ben een dwangmatig lezer. Het is niet anders. Vanuit mijn jeugd kan ik dat heel goed verklaren en het heeft me nooit schade berokkend.

Als ik te lang niet kan lezen word ik ongelukkig en onrustig. Ik zorg er dus voor dat die dagen zich niet voordoen.

Ik lees altijd meerdere boeken door elkaar. Een roman, een biografie, filosofie, kookboeken en vaak ook over wiskunde of kwantummechanica. Zo’n 80% non-fictie. Iedere avond lees ik. Vaak met de tv aan omdat dat heel goed samengaat.

Waarom is dat lezen nodig?

De wereld is zo miraculeus en er dienen zich iedere dag weer nieuwe dingen aan om te leren kennen. Iedere dag opnieuw word ik getriggerd door een gebeurtenis, een gedachte, een voorval. Ik wil niets missen. Dus ga ik daarover lezen. Vaak eerst een beetje op Google en dan altijd in de vorm van een boek. In mijn hersenen is nog ruimte voor duizenden boeken dus ik kan daar nog lang mee doorgaan. Als ik niet lees krijg ik het gevoel achter te lopen, dingen te missen. Niet alleen bij actualiteit maar ook bij oudere zaken. Zoals bijvoorbeeld het werk van Paul Erdös om maar iemand te noemen. Lezen is zuurstof. Mensen die niet lezen hebben zuurstofgebrek.

Ik lees fysieke boeken en nauwelijks ebooks. Waarom? Op een e-reader lees je tekst, in een boek lees je een boek. En ik wil boeken lezen. Dat is de fysieke kant van mijn verslaving. Boeken kopen, vasthouden, openslaan, ruiken, lezen, ezelsoren in maken, in de kast zetten. Ik zet ook uitsluitend gelezen boeken in de kast. Als je een ongelezen boek in de kast zet neemt de kast het over en vind je het nooit meer terug. Dat moet je dus niet doen.

Als ik niet meer lees weet mijn omgeving dat ik ben overleden.