White privilege!

Twee woorden die volop worden gebruikt op social waarachter een wereld schuil gaat. Een wereld met louter negatieve connotaties. Als white privileged mens sta je aan de verkeerde kant van de gehele geschiedenis van de mensheid. Je bent – of je wil of niet – medeschuldig aan heel erg veel naars. Vroeger, ook toen jíj nog in de Munnikenboom zat, maar ook nu.

Mansplaining!

Nog zo een. Ik hoorde Mei Li Vos tijdens een debat dit uitkrijsen en wist dat de PvdA hiermee verloren is. Ook hierachter gaat een wereld van slechtheid schuil. En als man kun je er niet aan ontsnappen.

Cisgender gedrag.

Hoppa. Als je hetero bent, wat je niet meer mag zeggen denk ik, dan vertoon je cisgender gedrag. Heel fout. Heel erg bevooroordeeld ten opzichte van alles wat dus niet hetero, excuses, cis is.

Micro agression.

En daar gaan we: ik hou de deur open voor een vrouw en vertoon daarmee micro agression. Ik maak haar daarmee kleiner dan ik ben en daarmee doe ik iets heel erg fouts.

Ik kan doorgaan maar doe dat niet. Het gebruik van deze termen is modern stotteren. Je roept iets en iedereen weet dat jij aan de goede kant staat en de ander niet. Je brengt een scheiding aan tussen mensen die deugen, vooral jijzelf en de jouwen, en hen die niet deugen. En ook niet eens kúnnen deugen want tja, je bent nou eenmaal man of wit of allebei.

Het zijn uitroepen van mensen die een gitzwart mensbeeld hebben waarin er alleen in goed en slecht gedacht kan worden. De gebruikers van deze termen kijken ook nooit positief naar de wereld. Het is allemaal kloten.

Als mensen op die manier tegen mij stotteren dan sluit ik de oren.