Veel vakantie was dit jaar al in het Covid-water gevallen. Geeft niet, het is hoe het is en zolang er geen vaccin is, zullen we ons moeten aanpassen. Toch hadden we bedacht een week naar Catalonië te gaan en dan door te gaan naar ons dorp in de Var.

Twee dagen na boeken werd Spanje oranje verklaard en dat wilden we niet. Dus snel nog even een nachtje Dijon en drie nachten Nice geboekt. En dan door naar de Var. En Marseille vooral rechts laten liggen.

Dijon was top. Iedereen liep buiten en binnen met een mondkapje. Mensen hielden afstand en we hebben de stad weer eens helemaal kunnen zien. Het blijft een mooie historisch belangrijke stad. Een stad ook waar je in een dag doorheen bent. En wat vooral opviel was de ingetogen drukte. Zeker, overal was het druk maar altijd op afstand. De restaurants hadden er alles aan gedaan de gasten op afstand te zetten en de bediening was top. Rond de Hallen was het een drukte van belang, maar wel op z’n 2020’s.

Vanuit Dijon door naar Nice. Een stad die ik niet goed kende. Goed hotel geboekt net naast het centrum. Wat direct opviel in het hotel waren de ver doorgetrokken Covid-maatregelen. Je kwam gewoon niet binnen zonder een mondkapje dat ook over de neus zat. En in het hotel was het vriendelijk streng. We gingen de eerste middag wandelen en werden door gendarmes aangesproken dat mondkapjes buiten ook verplicht waren. Daar hield overigens 98% van de mensen zich aan. Vanaf dat moment hebben we steeds met een mondkapje gelopen.

Dat is met 37 graden geen feestje maar het moest. Wandelen naar het Musée Marc Chagall, wat een absolute aanrader is. Eenmaal buiten het centrum mag het mondkapje af en dat klopt ook omdat er weinig drukte is. Bj het museum alles weer op etc etc.

Opvallend is ook dat overal goede en goed gevulde pompjes met gel staan. Dat is bij mijn lokale Jumbo in Nederland wel anders. Daar staan wat vieze halflege flessen waar iedereen aanzit met een grote rol beduimeld keukenpapier ernaast. Frankrijk neemt de boel serieus en investeert dus ook in middelen. In Nederland moet het weer voor een duppie.

Alle voorbereidingen voor de Tour de France waren volop aan de gang. Op de Place Masséna werden tribunes gebouwd en zelfs de stoeltjes op de promenade waren geschilderd in de kleuren van alle truien.

Alles was letterlijk en figuurlijk geel.

En dan, vijf dagen voor de start van de Tour, wordt Nice oranje. Opeens is het een gebied van waaruit je in quarantaine moet. En er is niet zoveel veranderd. De drukte was er, maar net zoals in Dijon. Afstand en overal mondkapjes. De reden dat het verandert is de Tour. En heel eerlijk, als ik Nice zie moet ik er niet aan denken dat er duizenden mensen bijkomen voor de Tour. Onhoudbaar wordt het dan.

En zo kan een code dus ook heel preventief worden gebruikt. Je kunt gewoon naar Nice maar je moet daarna wel twee weken in quarantaine. Dan ga je dus niet.

Wij zitten alweer lang hoog en droog en warm in de Var waar het code geel is. Mocht er iets veranderen dan blijven we gewoon op ons eigen erf. Geen enkel risico is toch het best. En over een paar dagen weer naar huis in Nederland.

We kunnen alleen maar wachten tot een vaccin. In de tussentijd moeten we vriendelijk en met respect met elkaar omgaan. Ik zou willen dat ook in Nederland een verplichting bestond om binnen altijd en overal mondkapjes te dragen. Het is zo duidelijk en het leidt tot een relaxte samenleving.

Maar ja, nuchter Nederland wil er niet aan.