Tags

, , ,

Er zijn mensen die zeggen dat zij verwoorden wat de zwijgende meerderheid wel denkt, maar niet durft te zeggen. Er zijn partijen die dit pretenderen. Er zijn heel serieus mensen die zeggen te weten wat de zwijgende meerderheid denkt, wil en vindt. Politici meestal.

Het grote probleem hiermee is dat een zwijgende meerderheid zwijgt. Geen clou wie het zijn en vooral geen clou wat zij vindt. Diegenen die het woord voeren namens die zwijgende meerderheid zwijgt zelf niet. Is dus ook geen onderdeel van die zwijgende meerderheid.

Dit is niet zomaar een semantisch leuk dingetje, een woordspelletje. Het echte probleem is dat diegenen die praten in een publiek debat per definitie een minderheid vormen en de rest dus zwijgt. We hebben geen idee van hun motieven om te zwijgen, laat staan dat we weten wat hun overtuigingen zijn.

Zeker, er zijn allerlei peilingen. Daaruit blijkt dat een groot deel van de Nederlandse bevolking iets vindt. Dat grote deel is overigens nooit de meerderheid maar hoogstens een heel grote minderheid. Er zijn ook gebeurtenissen waarin mensen het woord nemen, bijvoorbeeld bij protestbijeenkomsten. Maar ook die mensen zwijgen niet en zij zijn altijd redelijk duidelijk wat ze vinden. Komen niet met een oplossing maar in ieder geval wel met het uiten van hun grieven.

De paradox is geboren. Zij die hun mond open doen behoren niet tot de zwijgende groep maar kunnen wel pretenderen namens die zwijgers te praten. Hoe komen zij aan hun informatie? Telepathie? Piskijken? Eigen onderzoek? Praten met de achterban? Met iedereen? Hoe dan? Waar dan? Wanneer dan? Met wie?

Het geval wil dat die zwijgende meerderheid wordt gebruikt om de eigen, meestal niet al te populaire, standpunten te onderbouwen. De mensen in de straat vinden…. en dan komt er iets.

Bottom line moet je iedereen die namens anonieme anderen spreekt te diepste wantrouwen. Vooral in de politiek. Juist in de politiek. Het is een truc die wordt gebruikt om niet te worden tegengesproken, gebaseerd op helemaal niets. Of de politicus nu links of rechts is, het maakt niet uit. Wantrouw uitspraken die de zinsnede “de mensen”, “de zwijgende meerderheid”, “de hardwerkende Nederlander” of wat dan ook bevatten.

Iedere politicus praat namens zichzelf en het is aan mij en alle andere Nederlanders daar wat van te vinden. Zo snel een politicus praat namens een groep kun je stoppen met luisteren. Dan is het geen standpunt meer, maar populisme, volksmennerij, kwade trouw, oneerlijkheid. Altijd.

De zwijgende meerderheid bestaat niet.