^{(Picture GPT: een prerafaëlitisch beeld van Carcès)}

Nu heb ik al veel geschreven over Frankrijk, de Var en met name ons mooie dorp Carcès. Ik val altijd terug op eigen ervaringen, ontmoetingen en indrukken. Ik schrijf een verhaal, soms kort, soms langer, over iets wat mij opviel of wat ik van belang acht.

Vandaag stond ik op met het idee Chat GPT te gebruiken om een blogtekst te schrijven over Carcès. Dus heb ik de vraag gesteld ‘schrijf een blog over Carcès waarin goed tot uiting komt wat het zo mooi maakt’.

Het resultaat bespaar ik jullie. Ot & Sientaal uit een heel slechte toeristenbrochure. Hmm, dat moest beter kunnen. Ik veranderde de ‘prompt’ in ‘herschrijf de blog in de stijl van Dick Koopman op dickkoopman.com’. Het resultaat was anders, niet beter. ’s Avonds werd vervangen door ‘als de avond valt’. Ok, zo schrijf ik dus blijkbaar.

Mijn derde poging vulde ik aan met ‘herschrijf de tekst met daarin een belangrijke rol voor pastoor Gemp’. Nu heet de beste man GemPP, is inderdaad pastoor en hij is ook nog eens een kleurrijk mens. Met opzet een P weggelaten. Ik heb al eens eerder over hem geschreven.

Afijn, ik drukte op return en de puntjes begonnen te verschijnen als iemand aan de andere kant aan het typen was. Dit was het resultaat:

Carcès, een prachtig dorp gelegen in het zuiden van Frankrijk, heeft een bijzondere plek in het hart van zijn bewoners. Een belangrijke reden hiervoor is de toegewijde en geliefde pastoor Gemp, die zijn gemeenschap met warmte en zorg leidt.

Pastoor Gemp begint zijn dag altijd vroeg met een bezoek aan de lokale bakkerij, waar hij versgebakken brood en croissants haalt voor zijn ochtendgebed en om te delen met de minderbedeelden in zijn gemeenschap. Hij gaat vervolgens naar de kerk om te bidden en zich voor te bereiden op de dagelijkse mis.

Na de mis begint pastoor Gemp aan zijn taken als geestelijke, waarbij hij zich richt op het ondersteunen van de leden van zijn gemeenschap. Of het nu gaat om het bijstaan van een zieke parochiaan, het organiseren van een liefdadigheidsevenement of het bezoeken van de lokale school, Pastoor Gemp is altijd beschikbaar en bereid om te helpen waar hij kan.

De markt van Carcès is ook een belangrijk onderdeel van het dorpsleven en Pastoor Gemp bezoekt deze regelmatig om verse ingrediënten te kopen voor zijn zelfgemaakte gerechten. Hij is een getalenteerde kok en deelt zijn liefde voor eten en gastvrijheid graag met zijn parochianen. De avonden worden vaak doorgebracht in zijn pastorie, waar hij vrienden en gemeenteleden uitnodigt om samen te eten en te genieten van elkaars gezelschap.

Voor de inwoners van Carcès is Pastoor Gemp niet alleen een geestelijke leider, maar ook een vriend en vertrouwenspersoon. Zijn toewijding aan zijn gemeenschap is inspirerend en zijn aanwezigheid is een belangrijk onderdeel van het dagelijks leven in dit prachtige dorp. Als je op zoek bent naar een plek waar gemeenschap en zorg voor elkaar centraal staan, dan is Carcès de perfecte bestemming.

Nou, wat een intelligentie! Een pastoor wordt geacht alles te delen met de mensen om hem heen. Hij nodigt natuurlijk, als een soort eigentijdse Fernandel, de mensen uit op de pastorie om voor hen te koken. Die bewoners van Carcès waren in een eerdere versie overigens fanatieke wandelaars en fietsers, die eropuit gingen om te genieten van de natuur. Ik zou zeggen, kom eens kijken.

Er deugt niets van het stuk. Het taalgebruik is slaapverwekkend, de inhoud is een groot cliché en de beste man heet GemPP. Er is in Carcès geen pastorie. Natuurlijk, de beste man woont ergens en nog tegenover de lagere school ook. Maar in een gewoon huis op een gewone etage. De dagelijkse mis is een reliek uit een ver verleden. Wat wel klopt, en waarover ik ook heb geschreven, is zijn belangrijke rol in de kleine gemeenschap die Carcès is. Het klopt statistisch, zal ik maar zeggen. Welke pastoor wil dat nou niet?

Ook heb ik in Picture GPT gevraagd om een prerafaëlitisch beeld van Carcès. Er kwamen er vier uit, te zien aan het begin van deze blog. Twee zo blurry dat het ieder dorp kan zijn, de derde ziet er een beetje plausibel uit, de vierde is ronduit nonsens met die brug.

Wat is nou de conclusie?

De wereld van de geest kan (nog) niet worden gegenereerd door Chat GPT. Het is niet artificieel (alle inhoud is ooit door mensen gemaakt en ook het applicatie is dat) en het is niet intelligent. Wat je erin stopt komt er weer uit. Je wordt niet gecorrigeerd bij bijvoorbeeld namen. Nu kun je zeggen ‘ja maar wie weet nou dat de beste man GemPP heet?’. Tja, zo kan ik het ook. Onwetendheid produceren en dat zeggen ‘hoe moet ik dat nou weten?’. Gewoon internet minen, dat doen waar GPT zo goed in schijnt te zijn:

Chat GPT is gemakzuchtiger dan een brugklasser.

De stijl waarin wordt geschreven is niet echt indrukwekkend. Als je dit goed proza vindt, dan ligt je lat wel heel erg laag; op enkelhoogte ongeveer.

Dan de beelden. Er zijn ontelbare beelden van Carcès te vinden en dan is dit de productie. Voor de zekerheid heb ik ook om een hyperrealistisch beeld van Carcès gevraagd. Het werd er niet beter op. Kijk maar eens mee:

Ik was wel onder de indruk van de Kathedraal de Carcès!

Kortom: alle hoera appelvla verhalen ten spijt, AI is nogal krakkemikkig. Zal het beter worden? Oh, zeker. Ik twijfel daar niet over. Zal het beter worden dan de mens? Het zal zeker beter worden dan sommige mensen. Natuurlijk. Als je niet kunt schrijven dan is bovenstaande blog prima. Als je niet kunt schilderen, zijn de beelden prima. De mens bestaat natuurlijk niet. De vraag is opmerkelijk onnauwkeurig. De vraag is: zal GPT schrijvers vervangen, schilders, componisten? Ik neig naar een duidelijk nee! Weet ik dat zeker? Zeker niet. Maar een ding weet ik wel: zij die momenteel helemaal lyrisch zijn over GPT onderschatten hun eigen vermogens en zeker ook die van hun medemensen.

Leg de lat wat hoger en wees kritisch. Dat is mijn conclusie.