Burgemeester zijn, voor sommigen een droom. Waar je in Nederland benoemd wordt bij Koninklijk Besluit is dat in Frankrijk anders. Burgemeesterschap is het resultaat van een verkiezing door de plaatselijke bevolking. Dat maakt het heel direct en heel divers. Iedereen kan in principe burgemeester worden.

Na de laatste verkiezingen kreeg ook Carcès een nieuwe burgemeester. Er waren wat verschuivingen in de politiek en opeens bleek een andere partij het goed te hebben gedaan. Zij kon dan ook de nieuwe burgemeester leveren.

Maar laat ik eerst iets vertellen over de dorpsjuwelier en goudsmid, een man die ik al jaren ken. Af en toe kopen we er iets. Een van onze aankopen was een Darth Vader wekker voor onze jongste zoon. Een aantal jaar geleden zag ik dat hij ook dealer is van het horlogemerk Lip.

Lip zal niet bij veel mensen bekend zijn. Ik kende het merk uit een biografie over De Gaulle. Die droeg een Lip-horloge en had er in 1946 ook een cadeau gegeven aan Churchill. Ooit had ik er een zien liggen bij een juwelier in Aix. En nu dus in Carcès. Van de weeromstuit heb ik er toen een gekocht. Een mooi eenvoudig automatisch horloge.

De juwelier was heel verrast door mijn keuze en dat ik het merk kende. Hij vertelde me dat het een oud merk is uit Besançon en dat het gerevitaliseerd is. Dat moest ook wel, want in de jaren 70 van de vorige eeuw maakten zij erg lelijke horloges en het merk begon een beetje kwijnend bestaan te leiden. De juwelier was helemaal idolaat van het merk en had er zelf een aantal. Ook oude. Ik was blij als een baby met mijn nieuwe klokkie.

Wat heeft dit met de burgemeester te maken?

De juwelier die dus burgemeester werd, daar gaat het om. Hij was een van de belangrijkste mensen in de partij die won en werd burgemeester. Via Facebook heb ik hem toen vanuit Nederland gefeliciteerd.

Toen ik afgelopen zomer in het dorp was ging ik even bij hem langs om te vragen hoe het met hem gaat. Ik belde aan, de deur werd geopend en daar stonden twee bekenden van me, le Père et le Maire zoals ik ze noemde. De pastoor en dus de burgemeester. Ik vroeg of zijn leven was veranderd. En weet dat Carcès een dorp is met een paar duizend inwoners. Er gebeurt niets. Er is ook niets. Nou ja, een paar cafés, een kerk, wat winkels, een grote Intermarché net buiten de bebouwde kom en een paar restaurantjes. Maar toch: de beste man had het enorm druk opeens. Zijn winkel was zo zo, qua drukte, maar nu zat hij commissies voor, de gemeenteraad, werd overal op aangesproken et cetera. Het gemeentehuis is tien meter van hem vandaan en zijn secretaresse vond het slimmer om in zijn winkel te zijn. Zo kon hij alles ondertekenen en accorderen. Maire zijn, zo zei hij, is een grote eer maar hij wist vooraf niet hoeveel werk het was.

Carcès is een arm dorp in een arme streek. Althans voor de meesten. Er zijn rijken, een paar, en de rest moet rondkomen van minder dan modaal. Alleen de zomermaanden zorgen voor extra omzet. Dat was de echte uitdaging zei hij: het welzijn van de inwoners. Daar wilde hij aan werken.

Ik kwam er niet voor niets, ik had nog een mooie Lip gezien en kocht die. Weer een automaat en voorzien van een gewoon bandje. Prachtig.

Na een paar dagen vroeg ik me af of ik ook een clipsluiting kon kopen voor het bandje. Ziet er mooi uit en als het bandje losraakt blijft alles om je pols hangen. Ik terug naar hem. Ja dat kon hij bestellen maar wacht even…. Hij liep een hok in en kwam terug met een doos met allerlei clips en ja hoor, een was er van Lip. Van mijzelf, zei hij, van een van zijn horloges. Hij rommelde wat aan mijn bandje en opeens had ik een clipsluiting. Toen ik vroeg wat het moest kosten zei hij “rien”. Kom maar weer eens terug als je een nieuwe Lip wil hebben.

Het komt wel goed in Carcès met zo’n gulle burgemeester. En Lip is echt een prachtmerk met goede techniek, dus ik denk dat ik nog wel eens terugkom.